Είναι χαρακτηριστική η εξής αντίφαση που επιβεβαιώνει τα αδιέξοδα για τον λαό μιας στρατηγικής που έχει στο επίκεντρο την εξασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων: Από τη μία η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας να απαξιώνεται, οι ανάγκες για ασφαλή και σύγχρονα πλοία που θα καλύπτουν την επικοινωνία των νησιών να παίρνει επείγοντα χαρακτήρα και από την άλλη οι εφοπλιστές να θησαυρίζουν και να γιγαντώνουν τον στόλο τους, μιας και τα ελληνόκτητα πλοία αντιπροσωπεύουν πάνω από το 20% της παγκόσμιας χωρητικότητας και πάνω από το 50% της ΕΕ, ο στόλος των Ελλήνων εφοπλιστών είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο.
Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ξεδιπλώνεται όλο και πιο καθαρά ο στρατηγικός σχεδιασμός της αστικής τάξης, που έχει στόχο να αναβαθμιστεί η χώρα σε διεθνή κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας από και προς την ΕΕ, με τα ναυπηγεία να παίζουν καθοριστικό ρόλο.
Στο πλαίσιο αυτής της κοινής τους στρατηγικής η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ, πανηγυρίζει από τη μία για το γεγονός ότι τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά περνάνε «στα ελληνικά χέρια του εφοπλιστή Προκοπίου» και από την άλλη για την παράδοση των Ναυπηγείων Ελευσίνας στην «Onex».
Ομως, πίσω από αυτούς τους πανηγυρισμούς κρύβονται σφοδροί γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και παζάρια, στα οποία εμπλέκεται επικίνδυνα η Ελλάδα.
Μόνο τυχαία δεν ήταν η δήλωση του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τσούνη, πριν από λίγες μέρες, ότι «οι ΗΠΑ επικεντρώνονται έντονα στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά», στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με την Κίνα.
Αντίστοιχες δηλώσεις είχε κάνει και ο προηγούμενος πρέσβης των ΗΠΑ, Πάιατ, που είχε «ξεναγηθεί» κιόλας στις εγκαταστάσεις σε Ελευσίνα και Σύρο, επαινώντας τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη ΝΔ για τον ρόλο που έχουν παίξει ώστε η χώρα μας να γίνει σημαιοφόρος των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως πριν από μερικούς μήνες η «Onex» διαφήμιζε τα πολεμικά πλοία που έφτιαξε για λογαριασμό του Ισραήλ στη Σύρο, δηλαδή για το κράτος - δολοφόνο των Παλαιστινίων και χωροφύλακα του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Οι ίδιες οι εξελίξεις στα δύο Ναυπηγεία επιβεβαιώνουν αυτό που τονίζει το ΚΚΕ, πως μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, όταν βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σωτήρες, δεν υπάρχουν λύσεις υπέρ των εργαζομένων στην μπλε, ροζ ή πράσινη απόχρωση της όποιας αστικής κυβέρνησης. Μόνο η ταξική πάλη, σε σύγκρουση με τις επιδιώξεις και τους στόχους του κεφαλαίου, η πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας μπορούν να φωτίσουν την πραγματική διέξοδο.
Τόσο το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας όσο και η τροπολογία για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά αποδεικνύουν ότι οι νόμοι τους είναι οι νόμοι του ισχυρού, υπηρετούν τα «θέλω» του κεφαλαίου. Αποδεικνύουν ότι δεν διστάζουν κάθε φορά να φτιάχνουν ένα «εργατικό Δίκαιο» κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των επενδυτών - ιδιοκτητών, καταστρατηγώντας ακόμα και αυτήν την πετσοκομμένη εργατική νομοθεσία.
Οι κομμουνιστές καθημερινά αναδεικνύουμε ότι μπορεί κυβερνήσεις να αλλάζουν, δεν αλλάζει όμως το ποιος έχει στα χέρια του την εξουσία, ποιος καρπώνεται τον πλούτο που παράγεται, ότι το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να γίνει ανθρώπινο, δεν μπορούν να μπουν οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη, όποιο αστικό κόμμα και να αναλάβει τη διακυβέρνηση, όποια κυβέρνηση συνεργασίας και αν προκύψει.
Οπως λένε και οι ίδιοι, «το κράτος έχει συνέχεια», η μία κυβέρνηση παρέδιδε την αντιλαϊκή σκυτάλη στην επόμενη, και η καθεμιά συνέχιζε από εκεί που σταμάταγε η άλλη.
Ας αφήσουν λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ για το ξεπούλημα των ναυπηγείων της χώρας και το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η υποκρισία έχει και ορισμένα όρια:
- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε και εφάρμοσε το φιρμάνι της ΕΕ για να θέσει το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης, συμφωνώντας ο νέος ιδιοκτήτης να το πάρει «καθαρό» από εργαζόμενους, δηλαδή με όλους τους εργαζόμενους απολυμένους.
- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τον δρόμο, τη «νέα εποχή» που λένε ξεδιάντροπα και οι βουλευτές του, για να πάρει η «Onex» τα Ναυπηγεία της Σύρου, για να έρθει μετά η κυβέρνηση της ΝΔ και να ολοκληρώσει την «παράδοση».
- Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, εφαρμόζοντας τις επιταγές της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων, δέχονταν την απαγόρευση της Κομισιόν από το 2010 στο Ναυπηγείο Σκαραμαγκά να εκτελούνται εργασίες για εμπορικά πλοία, με πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ για παράνομες κρατικές επιδοτήσεις.
Οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία έχουν βιώσει και συνεχίζουν να βιώνουν τον δήθεν μονόδρομο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, «σωτήρες» έχουν περάσει πολλοί, με τις ευλογίες τόσο σοσιαλδημοκρατικών όσο και νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων. Και όλοι τους προσκυνάνε τον ίδιο θεό, το καπιταλιστικό κέρδος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς, στα Ναυπηγεία έχουν «δοκιμαστεί» όλες οι μορφές ιδιοκτησίας και διαχείρισης, δηλαδή έχουν περάσει από την ιδιωτική ιδιοκτησία εγχώριου ή ξένου καπιταλιστή στην κρατική και το ανάποδο.
Σε κάθε περίπτωση, ο κάθε νέος επενδυτής απολάμβανε τα κέρδη και παρέδιδε στη συνέχεια τη διαχείριση και τις ζημιές στο κράτος που διατηρούσε τα Ναυπηγεία σε «σχετική» λειτουργία με χρηματοδότηση και κρατικές παραγγελίες μέχρι να ξαναπεράσουν σε νέο ιδιώτη.
Φυσικά, το αποτέλεσμα πάντα για τους εργαζόμενους ήταν το ίδιο: Αγωνία για το αν θα έχουν δουλειά και με τι όρους, ουσιαστικά πληρώνονταν με μειωμένο μισθό από τα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού. Σήμερα έχουν να λαμβάνουν χιλιάδες ευρώ ως δεδουλευμένα, τα οποία και αυτά τώρα είναι στον «αέρα».
Σε όλα τα παραπάνω διαχρονικά έχουν βάλει το χεράκι τους οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, όπως και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ:
- Καλλιεργούν τη μοιρολατρία, την υποταγή ότι «οι αγώνες δεν έχουν αποτελέσματα», ότι «θα λογαριαστούμε μετά, όταν και όποτε γίνουν εκλογές», έψαχναν ποιος είναι ο καλύτερος επενδυτής, ο πιο «υγιής» επιχειρηματίας.
- Με τη στάση τους σπέρνουν αυταπάτες, καλλιεργούν την αναμονή και την προσμονή ότι όταν θα βγει η δικιά τους κυβέρνηση θα λυθούν τα προβλήματα των εργαζομένων, όλοι όμως πέρασαν από τη διακυβέρνηση της χώρας και τα προβλήματα των εργαζομένων οξύνθηκαν.
- Εβγαζαν πανηγυρικές ανακοινώσεις στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την Ελληνογαλλική Συμφωνία και τη Συμφωνία για τις βάσεις με τις ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι πέρα από τη «θωράκιση της χώρας έναντι της Τουρκίας» με την πρόσδεση στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, οι Συμφωνίες αυτές αποτελούν «ευκαιρία» για νέα εξοπλιστικά προγράμματα, τα οποία θα παλέψουμε να γίνουν στα ελληνικά ναυπηγεία και άρα θα έχουμε δουλειά.
- Καλλιεργούν ωμό αντικομμουνισμό, λένε ότι οι κομμουνιστές θέλουν να κλείσουν τα Ναυπηγεία, λες και το αν στον καπιταλισμό θα κλείσει ή θα ανοίξει μια επιχείρηση είναι απόφαση των ίδιων των εργαζομένων και όχι του εκάστοτε καπιταλιστή που προσδοκά τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των ίδιων των εργαζομένων.
Ολες αυτές οι δυνάμεις στην πράξη επιβεβαιώνεται ότι αποτελούν εμπόδιο για την ανάπτυξη της πάλης των εργατών, ότι στόχος τους είναι να στρατεύσουν τους εργαζόμενους πίσω από τη μία ή την άλλη μορφή αστικής διαχείρισης, πίσω από το ένα ή το άλλο τμήμα του κεφαλαίου, δηλαδή «να βάλουμε τα χέρια μας και να βγάλουμε τα μάτια μας».
Σήμερα, αυτό μπορούν να το κατανοήσουν καλύτερα και έμπειροι εργάτες που πιθανόν μέχρι τώρα είχαν κάνει άλλες επιλογές, όμως τώρα βλέπουν πως μόνο η προοπτική του αγώνα που προτείνουν οι κομμουνιστές συνδικαλιστές μπορεί να δώσει ελπίδα.
Ταυτόχρονα, χρειάζεται να πυκνώσουν πρωτοβουλίες οργάνωσης της αγωνιστικής διεκδίκησης, όπως αυτή της σύσκεψης στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά και της παράστασης διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας που πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα με τη συμμετοχή Εργατικών Κέντρων, κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων, που βοηθάνε να σπάσει η μοιρολατρία και δείχνουν τον δρόμο της αλληλεγγύης και της κοινής πάλης.
Οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία μπορούν σήμερα να βγάλουν βαθύτερα συμπεράσματα ώστε στο στόχαστρο να μπει ο πραγματικός αντίπαλος, η αστική τάξη και οι σύμμαχοί της, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, κι αυτό είναι βασική επιδίωξή μας.
Οι κομμουνιστές, αξιοποιώντας όλες τις πρόσφορες μορφές, παρεμβαίνουμε σταθερά στους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε να οργανώσουμε την πάλη μας απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που τη στηρίζουν και οι ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και διεκδικούμε:
- Την εξασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας, να μην απολυθεί κανείς, μόνιμη και σταθερή εργασία με αυξήσεις στους μισθούς μας, με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα κατοχυρώνει τα δικαιώματά μας
- Την πληρωμή άμεσα όλων των δεδουλευμένων, είναι λεφτά των ίδιων των εργαζομένων
Ταυτόχρονα, μέσα από την πάλη μας για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική - λαϊκή οικογένεια, οι κομμουνιστές αναδεικνύουμε ότι υπάρχει διέξοδος, υπάρχει λύση: Στον δρόμο που δημιουργεί τους όρους και τις προϋποθέσεις για να ανατρέψουμε το κεφάλαιο και την εξουσία του, για να πάρει η εργατική τάξη στα χέρια της το τιμόνι της εξουσίας και να κοινωνικοποιηθούν τα εργοστάσια, τα ναυπηγεία, οι υποδομές, η γη, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής.
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να εγγυηθεί, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, με βάση τις υποδομές και το εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό που υπάρχει στη ναυπηγική βιομηχανία και στη χώρα: Σταθερή δουλειά με προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, ώθηση στους κλάδους της βιομηχανικής παραγωγής.
Στη χώρα μας υπάρχουν όλες οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις, υπάρχουν τεράστια τεχνογνωσία και έμπειρο εργατικό δυναμικό ώστε τα Ναυπηγεία να αναπτυχθούν παραπέρα, με ενιαίο σχέδιο, για να κατασκευάζονται και να συντηρούνται τα πλοία, να εξασφαλίζεται η επικοινωνία με τα νησιά, να φτιάχνονται σύγχρονα τρένα και φυσικά για την Εθνική Αμυνα της χώρας, την οποία υπονομεύει η ΝΑΤΟική προσήλωση όλων των άλλων κομμάτων.
Απαραίτητος όρος για να ανοίξει ο δρόμος της προοπτικής είναι η ενίσχυση και ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Μπορούμε να είμαστε νικητές εμείς αν αποφασίσουμε να μπούμε μπροστά, να κάψουμε όλα τα αντιλαϊκά σενάρια.
Μέλος της Επιτροπής Περιοχής Αττικής του ΚΚΕ και του ΤΓ Βιομηχανίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου