Καθώς οι κοπέλες ετοιμάζονται να εκκινήσουν σ’ έναν δύσκολο δρόμο ταχύτητας στο μυαλό έρχονται εικόνες παλιές, τις οποίες κάποιος δεκαοχτάχρονος θα τις έλεγε μέχρι και αρχαίες! Δεκαετίες πίσω σε μιαν άλλη εποχή! Την θυμάμαι από έξω εκείνην την κούρσα! Μπορώ να την περιγράψω μέτρο προς μέτρο, εναλλαγή την εναλλαγή αθλήτριας στο δρόμο προς τον τερματισμό! Σπουδαία κούρσα με πρωτοφανή και αναπάντεχα χαρακτηριστικά! Ταυτόχρονα έρχεται στο μυαλό η εικόνα εκείνου του αθλητή που από τη χαρά του για την νίκη έκανε άλμα που αν αυτό γινόταν στο στίβο θα ξεπερνούσε τον πρώτο στο άλμα εις ύψος!
Μας τάραξαν τότε οι Ολυμπιονίκες ο ένας
περιφερόμενος και κάνοντας δηλώσεις για το πόσα παγωτά έφαγε μετά τον
αγώνα, τα οποία είχε στερηθεί χάριν του αγώνα και η άλλη
ζητωκραυγάζοντας για την Ελλάδα! Τα χρόνια πέρασαν και οι δύο
Ολυμπιονίκες έγιναν πολιτικοί συστημικών κομμάτων καταλαμβάνοντας θέσεις
και τσακίζοντας με μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους τον λαό που τότε,
όταν κέρδιζαν, συγκινήθηκε και πανηγύρισε μαζί τους τα χρυσά Ολυμπιακά
μετάλλια! Βγήκε στους δρόμους τότε ο λαός, τους υποδέχτηκε σαν ήρωες κι
εκείνοι επεδείκνυαν τα χρυσά τους μετάλλια για να κρύψουν τα μνημόνια
και τις λαιμητόμους που είχαν στις αποσκευές τους!
Έπνιξαν τους ιθαγενείς οι Ολυμπιονίκες
στους αντιλαϊκούς νόμους, αλλά οι ίδιοι έκαναν καλά τη δουλειά τους,
εξαργύρωσαν τα μετάλλιά τους, έζησαν σαν άνθρωποι καταδικάζοντας τον
λαό, που τότε πανηγύρισε την νίκη τους, να ζει σαν ζώο!
Ο λαός, ο ίδιος λαός και η σπορά του,
πανηγύρισε και φέτος τα Ολυμπιακά μετάλλια, είτε ξεχνώντας εκείνη την
ιστορία, είτε μη θέλοντας προκαταβολικά να κατατάξει τους Ολυμπιονίκες
στους εξαγορασμένους. Και οι Ολυμπιονίκες πρέπει να εκτιμήσουν αυτήν τη
στάση του λαού και να αποδειχθούν άξιοι της τιμής που τους κάνει να
χαρεί, να κλάψει, να πανηγυρίσει μαζί τους και να μην τον προδώσουν, να
μην τον πουλήσουν, να μην εξαργυρώσουν την νίκη τους τσακίζοντας τον! Να
κρατήσουν ψηλά το κεφάλι, όπως την ώρα της νίκης και να μην
εξαγοραστούν έναντι κανενός αντιτίμου! Να παραμείνουν πλάι στο λαό, στις
έγνοιες του, στις λύπες του, στα βάσανά του, στον αγώνα για την
επιβίωση και την αλλαγή. Κι αν έρθει ώρα στη ζωή τους που θα πρέπει να
διαλέξουν να μην θυμηθούν εκείνους τους Ολυμπιονίκες που παραπάνω
περιγράψαμε! Να έχουν στο μυαλό τους τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη που
αρνήθηκε την προσφορά των Γερμανών να πάρει άλλος τη θέση του μπροστά
στο εκτελεστικό απόσπασμα και να γλιτώσει εκείνος τη ζωή του, καθώς και
τις τελευταίες του κουβέντες: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να ‘σαι
περήφανος για το μονάκριβο γιο σου»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου