Πίσω από τη βιτρίνα...

Πανηγυρικούς λόγους για την καλή πορεία του τουρισμού και τα νέα ρεκόρ στις αφίξεις «εκφώνησαν» προχτές οι μεγαλοξενοδόχοι. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, οι αεροπορικές αφίξεις στα βασικότερα αεροδρόμια για το διάστημα Γενάρης - Αύγουστος αυξήθηκαν κατά 6,5% ή κατά περίπου 753.000. Οι επιδόσεις αυτές συνδυάστηκαν από το ΣΕΤΕ με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για την απασχόληση, σύμφωνα με τα οποία το 82,8% της αύξησης της μισθωτής απασχόλησης για την περίοδο Γενάρης - Ιούλης στο σύνολο της οικονομίας (253.945) οφείλεται στον τουριστικό τομέα (210.226). Ενα ακόμα στοιχείο που προβάλλουν οι μεγαλοξενοδόχοι είναι ότι ο κλάδος του Τουρισμού, ακόμα και σε συνθήκες κρίσης, αύξησε από το 2010 κατά 40% τα έσοδα που έφερε στη χώρα, έναντι πτώσης του ΑΕΠ κατά 25%. 

 

Οι μεγαλοξενοδόχοι παρουσιάζουν περίπου ως ...ιεραποστολή την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και διαφημίζουν τη συμβολή της στην αύξηση της απασχόλησης και στο ΑΕΠ της χώρας. Το κάνουν αυτό για να διεκδικήσουν από το κράτος νέα προνόμια και απαλλαγές που θα διευκολύνουν τις επενδύσεις τους, όπως σε μόνιμη βάση καταγράφεται στα δελτία του ΣΕΠΕ. 

 

Οσο για τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται στον τουρισμό, αυτές είναι στην πλειοψηφία τους εποχικές, με εντατικοποιημένη εργασία, κακοπληρωμένες ή/και απλήρωτες και σε κάθε περίπτωση αναντίστοιχα μικρές με την κάλυψη των αναγκών τους, παρά τα κέρδη που απομυζούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι από την αύξηση της τουριστικής κίνησης. 

 

Με άλλα λόγια, η βιτρίνα των πολυτελέστατων ξενοδοχείων δεν έχει καμιά σχέση με την εκμετάλλευση και τις άθλιες συνθήκες δουλειάς που βιώνουν οι εργαζόμενοι σ' αυτά.

Θα μένει πάντα με την όρεξη

 

Στο τέλος της βδομάδας θα βρεθεί στη ΔΕΘ ο πρόεδρος της ΝΔ. Οσο πλησιάζει η ώρα, στελέχη της ΝΔ ρωτιούνται επίμονα στα κανάλια και τα ραδιόφωνα για τις εξαγγελίες που πρόκειται να κάνει ως «πρωθυπουργός στην αναμονή», αλλά απαντήσεις δεν παίρνουν. Εκεί που πάει «να παίξει μπάλα» η ΝΔ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια θολή υπόσχεση για μείωση του ΕΝΦΙΑ και μια ξεκάθαρη δέσμευση προς το κεφάλαιο ότι θα μειώσει τη φορολογία του. Η ΝΔ προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο φορέας ενός άλλου τάχα μείγματος διαχείρισης, με λιγότερο περιοριστικά στοιχεία, αλλά η δυσκολία της να στηρίξει αυτό το ...αφήγημα δείχνει ότι είναι ανεπαίσθητες οι διαφορές με όσα κάνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, μεγάλες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο περιλαμβάνει και ο επενδυτικός νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση, ενώ για τον ΕΝΦΙΑ υπόσχεται κι αυτή να τον αντικαταστήσει με έναν άλλο φόρο, που θα είναι σχετικά μικρότερος για τη μικρή περιουσία, θα συνεχίσει όμως να βάζει θηλιά στο λαιμό των λαϊκών νοικοκυριών. Σε ό,τι αφορά το στρατηγικό προσανατολισμό, η πολιτική που προβάλλει η ΝΔ είναι «όχι Γιάννης, Γιαννάκης», σε σύγκριση με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, αφού στη μαρκίζα τους όλα τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και από αυτόν εξαρτούν ακόμα και τα ψίχουλα που υπόσχονται στα λαϊκά στρώματα. Αν περιμένει, επομένως, ο λαός να βρει σωτηρία στην κυβερνητική εναλλαγή, θα μένει πάντα με την όρεξη. Στα δικά του πόδια πρέπει να σταθεί, τη δική του δύναμη πρέπει να δοκιμάσει, διεκδικώντας ανάκτηση των απωλειών και όλες τις σύγχρονες ανάγκες του.

Το παραμύθι για τους λαούς

 

«Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε λιτότητα και ανάπτυξη τελείωσε. Αυτή τη στιγμή όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να υποστηριχθεί η ανάπτυξη. Θα αφήσω τους Γερμανούς να μιλήσουν οι ίδιοι για τις θέσεις τους. Είχαμε, βέβαια, μαζί τους, ένα σαφές ποσοστό ασυμφωνιών σε σχέση με τις μακροοικονομικές πολιτικές των τελευταίων ετών, αλλά αν κοιτάξετε τις πολιτικές των τελευταίων δεκαοκτώ μηνών στην Ευρώπη, θα προσέξετε ότι μια σειρά πραγμάτων έχει αλλάξει». Αυτά είναι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου, στην ιταλική εφημερίδα «Λα Στάμπα».

Αν αποδεικνύουν κάτι όλα αυτά, είναι ότι το τμήμα εκείνο του κεφαλαίου που στηρίζει την κυβέρνηση Ομπάμα έχει συμφέρον να συμπαραταχθεί με τις αστικές τάξεις που αντιπαρατίθενται στη γερμανική, όπως αυτές της Γαλλίας και της Ιταλίας, όπου «κολλάει» αυτή της Ελλάδας που εκπροσωπεί η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Βέβαια, το «αφήγημα» περί ανάπτυξης ή λιτότητας, δηλαδή για το μείγμα διαχείρισης, έχει σημασία για τους καπιταλιστές αλλά είναι παραμύθι για τους εργαζόμενους. Γι' αυτούς είναι δεδομένο το τσάκισμα δικαιωμάτων για να αυξηθεί η κερδοφορία των καπιταλιστών. Οι αυταπάτες περί ανάκαμψης που θα ευνοήσει τους εργαζόμενους καταρρίπτονται στις ίδιες τις ΗΠΑ, που ενώ τρέχουν με 2% ανάπτυξη, οι εργαζόμενοι είναι στο ίδιο και χειρότερο σημείο. 50 εκατομμύρια οι ανασφάλιστοι και φτωχοί και οι μισθοί των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων καθηλωμένοι.

Ψεύτικες ελπίδες... 

 

Εγραψε η «Αυγή», 14/9/2016: «Ο Μάριο Ντράγκι τόνισε ότι τα τελευταία χρόνια το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης απογοητεύει τους πολίτες και ότι απαιτείται η ΕΕ να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στις "αναδιανεμητικές πτυχές της ενοποίησης", φροντίζοντας κυρίως αυτούς που αισθάνονται όλο και πιο αποκλεισμένοι (...) Θα περίμενε κανείς από τους πολιτικούς να κάνουν σημαία τους π.χ. τη φορολογική δικαιοσύνη και τη σύσταση ενός ευρωπαϊκού ταμείου ανεργίας και όχι από τον κεντρικό τραπεζίτη, που επισήμως αποστολή του είναι μόνο η νομισματική σταθερότητα. Τουλάχιστον, έστω και καθυστερημένα, καλά θα κάνουν να πάρουν σοβαρά υπόψη τους την παρέμβαση Ντράγκι στην επικείμενη σύνοδο της Μπρατισλάβα. Και να θυμηθούν ότι η γοητεία της Ενωμένης Ευρώπης ήταν πάντοτε η υπόσχεση για ευημερία και ειρήνη».

Ψεύτικες ελπίδες επιδιώκουν να καλλιεργήσουν, καλώντας το λαό να περιμένει διέξοδο από τον Ντράγκι, τον Γιούνκερ και άλλους εκπροσώπους του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και στελέχη της λυκοσυμμαχίας. Καμιά γοητεία, όμως, δεν έχουν η ένταση της εκμετάλλευσης, η ανεργία, η φτώχεια, η ανασφάλεια, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αυτά φέρνει η στρατηγική του κεφαλαίου που στηρίζει η ΕΕ από γεννησιμιού της, ως ένωση ιμπεριαλιστών. Καμιά προσδοκία δεν πρέπει να υπάρχει ότι μπορεί η ΕΕ να αλλάξει προς το συμφέρον των λαών.

 Ριζοσπάστης