Ανάμεσα
στις συνεχείς εξελίξεις με τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης τα οποία
ψηφίζονται με την βοήθεια της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, μια
είδηση ξεχώρισε την προηγούμενη εβδομάδα. Ο εισηγητής της ΝΔ στην
συζήτηση για το αντιδραστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την αδήλωτη
εργασία δεν ήταν άλλος από τον τομεάρχη εργασίας του κόμματος, τον Νότη
Μηταράκη. Ο κ.Μηταράκης έχει ένα πλούσιο βιογραφικό, παρόμοιο με αυτό
που έχει όλο το πολιτικό προσωπικό της τάξης την οποία και ο ίδιος
υπηρετεί: Διοικητικά συμβούλια διεθνών οργανισμών, σύμβουλος
επιχειρήσεων, στέλεχος επενδύσεων κλπ. Παράλληλα υπήρξε μέλος του
οικονομικού επιτελείου της ΝΔ που σχεδίασε και εφάρμοσε, μαζί με το
ΠΑΣΟΚ και τους άλλους “μενουμευρώπηδες” την πολιτική που έχει σαν
αποτέλεσμα την βαρβαρότητα που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα. Πολιτική την
οποία συνεχίζει και αναπτύσσει Ο ΣΥΡΙΖΑ με όλες του τις δυνάμεις.
Δεν
είναι καινούργιο νέο ότι, όπως και το σύνολο του αστικού πολιτικού
προσωπικού, ο τομεάρχης “εργασίας” της ΝΔ δεν είχε και ούτε έχει καμία
σχέση ούτε με την εργασία ούτε με τους εργαζόμενους. Όπως γνωρίζουμε και
από την μαρξιστική κριτική της πολιτικής οικονομίας, η “εργασία” του,
όπως και των άλλων αστών πολιτικών είναι να εκφράζει και να
διαχειρίζεται τα συμφέροντα της τάξης που δεν εργάζεται και που η μόνη
“απασχόληση” της είναι να βρίσκει τρόπους πως θα κερδίσει από την
δουλειά των άλλων δηλαδή από την δουλειά των εργαζομένων. Δηλαδή της
αστικής τάξης, της τάξης των εργοδοτών,που περιλαμβάνει και τον αναγκαίο
στρατό από δημοσιογράφους, διασκεδαστές, “πνευματικούς ανθρώπους”,
ιεράρχες, “φρουρούς της τάξης” κλπ. που θα κάνουν την ζωή της ακόμα πιο
όμορφη και θα διασφαλίζουν- με διάφορους τρόπους- ότι αυτή η σημερινή
κοινωνική κατάσταση είναι “μονόδρομος”, “νόμος της φύσης” ή “θέλημα Θεού”.
Στην
συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια προκύπτει και κάτι επιπλέον, με έναν
ισχυρό συμβολισμό. Ο τομεάρχης “εργασίας” της ΝΔ, πέρα από τα παραπάνω
τυπικά προσόντα για έναν αστό πολιτικό (ανεξάρτητα από κόμμα) έχει
καταφέρει και κάτι ακόμα. Είναι και ο ίδιος εργοδότης (ούτε αυτό είναι
ασυνήθιστο) που έχει καταδικαστεί- ακόμα και σήμερα που κάθε εργατική
διεκδίκηση ακυρώνεται ή βγαίνει παράνομη-για παραβιάσεις της εργατικής
νομοθεσίας. Η υπόθεση αφορούσε μια υπάλληλο του την οποία
απέλυσε..προφορικά, χωρίς να της καταβάλλει τη νόμιμη αποζημίωση, αφού
δεν την είχε καταχωρήσει στα τηρούμενα για το ΙΚΑ μισθολόγια. Η
εργαζόμενη προσέφυγε στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και ο τομεάρχης
“εργασίας” καταδικάστηκε (το 2017) και αναγκάστηκε να καταβάλλει
αποζημίωση.
Ο
καταδικασμένος λοιπόν τομεάρχης “εργασίας” της ΝΔ (για αδήλωτη εργασία)
εκπροσώπησε την παράταξη του στην Βουλή στο νομοσχέδιο για την αδήλωτη
εργασία αγορεύοντας με πάθος για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Είτε
πρόκειται για συνειδητή κίνηση-ώστε να δείξει η ΝΔ στους εργοδότες τι
μπορεί να κάνει, τώρα που της έχει κλέψει το ψωμί ο ΣΥΡΙΖΑ- είτε για
….τρολάρισμα η ουσία είναι η ίδια: Οι υπουργοί εργασίας και οι τομεάρχες
εργασίας των αστικών κομμάτων ήταν και είναι υπουργοί και τομεάρχες της
εργοδοσίας. Από αυτήν εξάλλου προέρχονται και αυτή τους έχει μεγαλώσει,
σπουδάσει και εκπαιδεύσει, όταν δεν είναι και εργοδότες οι ίδιοι, όπως
στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Δεν είναι θέμα προσώπων, ούτε διαχείρισης.
Όσο η επίθεση απέναντι στην εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους
προχωράει τόσο θα πολλαπλασιάζονται τέτοια παραδείγματα που θα ρίχνουν
ακόμα και την ραγισμένη βιτρίνα της “κοινωνικής πολιτικής”…..
Όπως
ήταν αναμενόμενο, η υπόθεση αυτή έγινε αφορμή για να στηθεί (άλλη) μια
άθλια κοροϊδία από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα φιλοκυβερνητικά μέσα, ώστε να
ξεχαστεί η ίδια η ουσία του νομοσχεδίου, να αποπροσατολιστεί η συζήτηση
και να στηθεί το πλαστό δίπολο “προόδου-συντήρησης” για ψηφοθηρικούς
λόγους. Όμως δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε μαζί με την ΝΔ (και τον
τομεάρχη εργασίας της) όλο το βασικό πλαίσιο των αντεργατικών μέτρων που
εφαρμόζονται; Και δεν είναι, σε αυτή τη βάση, το υπουργείο εργοδοσίας
του ΣΥΡΙΖΑ και η κ.Αχτσιόγλου που περνάει τον ένα αντεργατικό νόμο μετά
τον άλλο, με άθλια αντεργατικά νομοσχέδια που κατοχυρώνουν και
διαιωνίζουν τον εργασιακό μεσαίωνα που ζούμε σήμερα;
Αν
κάτι δείχνουν το παράδειγμα του τομεάρχη εργασίας της ΝΔ και η στάση
του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η κοροϊδία της διαπάλης των αστικών κομμάτων για
την “κοινωνική πολιτική” δεν μπορεί και δεν πρόκειται να λυθεί με
αλλαγή διαχειριστών στα υπουργεία εργοδοσίας αλλά με τον μαζικό αγώνα
του ταξικού εργατικού κινήματος. Και την συμπόρευση με τις δυνάμεις,
που, σε δύσκολες συνθήκες, αγωνίζονται καθημερινά μέσα στους χώρους
δουλειάς για την ανασυγκρότηση του. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να είμαστε
θεατές στην ίδια κακοστημένη παράσταση, όπου μάταια θα ελπίζουμε ότι,
επειδή άλλαξαν οι ηθοποιοί, το έργο θα έχει διαφορετικό τέλος….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου