Όταν κομμουνιστές φοιτητές ανέκοψαν την προσπάθεια αντικομμουνιστικής προπαγάνδας στο αμφιθέατρο.
Η σταδιακή διάδοση των κομμουνιστικών ιδεών μεταξύ των φοιτητών ήταν σίγουρα κάτι που θορυβούσε το καθηγητικό κατεστημένο, που προσπαθούσε με κάθε τρόπο να την ανακόψει. Αρκετές φορές ομως αυτές οι απόπειρες γύριζαν μπούμερανγκ, όπως δείχνει το παρακάτω περιστατικό:
Η χθεσινή αντικομμουνιστική διάλεξη υπό τους ήχους της Διεθνούς μετετράπη εις κομμουνιστικήν. Χθες εις τας 4 μ.μ. επρόκειτο να γίνει εις την αίθουσαν της Φιλοσοφικής Σχολής διάλεξις “προς διάσωσιν του Ελληνισμού” από έναν ανήλικον νέον (…). Εκτός από πέντε-δέκα, οι οποίοι είχαν με τον άνω κ. Χανιωτάκην μεταβ … ως ακροατήριον, οι άλλοι που εγέμισαν την αίθουσαν ήσαν φοιτηταί (…). Ο ομιλητής αρχίζει κατακόκκινος να διαβάζη από χειρογράφου ότι οι Εβραίοι κατέκλυσαν την Ελλάδα… ότι ο κομμουνισμός θα καταστρέψει… την φιλτάτην Ελλάδα κ.λπ. Το ακροατήριο προς των σιχαμερών και αηδιαστικών συκοφαντιών (…) αγανακτεί και διαμαρτύρεται. Αποδοκιμασίαι εκ μέρους των φοιτητών γεμίζουν την αίθοησα.
Σταματά ο νέος κ. Χανιωτάκης και στρεφόμενος δήθεν προς το ακροατήριον (διότι είχαν σκηνοθετήσει απί πριν την αντικομμουνιστική κωμωδίαν), είπεν: “Ας έρθη ένας να ειπή τι γίνεται στη Ρωσία από τους μπολσεβίκους”.
Ανέρχεται τότε εις την σκηνήν ένας τέως πρόξενος Ανδρόνικος με τη μακράν γενειάδα του. Ομιλεί περί επαναστάσεων της Αιγύπτου, περί Σόλωνος…
Οι φοιτηταί διαμαρτύρονται δια τας ανοησίας και ηλιθιότητας. Ο τέως γίνεται φανερόν ότι τα ‘χασε, ότι δε λέει τίποτε. (…) Τρομακτικά συγχυσμένος ψιθυρίζει: “Δεν είμαι προπαρασκευασμένος… ας είναι, άλλη φορά θα φέρω… νούμερα και αποδείξεις…”
Δεν περιγράφεται τι επηκολούθησεν εις την αίθουσαν. Οι φοιτηταί φωνάζουν, διαμαρτύρονται. (…) Ένας εργάτης υπό τα χειροκροτήματα του ακροατηρίου ανεβαίνει στο βήμα, ύστερα από συνεχείς και αδιακόπους φωνάς των φοιτητών. “Να ακούσουμε τους κομμουνιστές”.
Καταρρίπτει τας συκοφαντίας και ομιλεί (…). Οι φοιτηταί που παρακολουθούν πείθονται δια το δίκαιον των κομμουνιστών και ξεσπούν εις παταγώδη χειροκροτήματα. Άλλοι φωνάζουν: “Είμεθα όλοι με τους αγώνες των λαϊκών μαζών. Είμεθα παιδιά του λαού. Ζήτω οι κομμουνιστές!”
(…) Οι αστυνομικοί απαγορεύουν την περαιτέρω συζήτησιν (…) Δημιουργείται νέον πανδαιμόνιον διαμαρτυριών. Και ενώ οι χωροφύλακες, οι χαφιέδες και τα ελάχιστα φασιστικά οντάρια προσπαθούν να διαλύσουν την συγκέντρωσιν, από όλα τα μέρη της αιθούσης ξαφνικά ηκούσθη η “Διεθνής”. Όλοι όρθιοι ψάλλουν: “Εμπρός της γης οι κολασμένοι…”
Από το Αφιέρωμα του Οδηγητή (Ιούνιος 2017) στην ΟΚΝΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου