Προαπαιτούμενα

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 113 «προαπαιτούμενα» καλείται να υλοποιήσει η κυβέρνηση μέχρι και το β' εξάμηνο του 2018, στο πλαίσιο της τρίτης και τέταρτης «αξιολόγησης», που θα γίνουν από Σεπτέμβρη και μέχρι την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος δανειοδότησης του κράτους από τον ESM. Τα «προαπαιτούμενα» αυτά έχουν συμφωνηθεί με τους «θεσμούς» και αφορούν κάθε πτυχή της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας: Από τις αλλαγές προς το χειρότερο στα Εργασιακά, μέχρι τις νέες περικοπές κοινωνικών δαπανών και επιδομάτων, και από τις μειώσεις στα πετσοκομμένα κονδύλια για την Υγεία - Πρόνοια, μέχρι «απελευθερώσεις» τομέων της οικονομίας, προκειμένου να επιταχυνθεί η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το βέβαιο είναι ότι από την εφαρμογή αυτών των μέτρων και την «ωρίμανση» των προηγούμενων, η εκμετάλλευση βαθαίνει, νέα πεδία δράσης ανοίγονται για το κεφάλαιο και μεγαλώνει η απόσταση που χωρίζει τη χαμοζωή του λαού από τις δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν σήμερα να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του. Μάλιστα, τα μέτρα αυτά αφορούν μια περίοδο για την οποία η κυβέρνηση προβλέπει ότι η οικονομία θα καταγράφει ανάκαμψη. Επομένως, ο λαός δεν έχει κανέναν λόγο να συμπάσχει με το κεφάλαιο για το αν θα ευοδωθούν οι στόχοι του. Μοναδικό «προαπαιτούμενο» για να υπάρξει διέξοδος προς όφελός του, είναι να συγκρουστεί με τα αντιλαϊκά σχέδια, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.

Εγκλήματα

 

Η πολυκατοικία που κάηκε στο Λονδίνο είχε ανακαινισθεί με ακατάλληλα εύφλεκτα υλικά, που ήταν φτηνότερα και γι' αυτό τα επέλεξε η ιδιοκτήτρια εταιρεία, αδιαφορώντας για τις εκατοντάδες λαϊκές οικογένειες που ζούσαν στα διαμερίσματα του κτιρίου. Τώρα προκύπτει ότι 200 ακόμα κτίρια αυτού του μεγέθους στη Βρετανία, με χιλιάδες ενοίκους, έχουν ανακαινισθεί με τα ίδια υλικά και ελλοχεύει ο κίνδυνος να λαμπαδιάσουν σε περίπτωση φωτιάς. Την ίδια ώρα, στην Πορτογαλία, που σύμφωνα με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ξεπέρασε την κρίση, δεκάδες άνθρωποι κάηκαν από τη μεγάλη δασική πυρκαγιά, με τις καταγγελίες να αναφέρουν ολιγωρίες και ελλείψεις στην κρατική μηχανή, που σχετίζονται με τη μείωση κονδυλίων για την αντιπυρική προστασία και την υπολειτουργία των υπηρεσιών, η οποία γίνεται βέβαια περισσότερο ορατή και επικίνδυνη σε περιπτώσεις πυρκαγιών τέτοιου μεγέθους. Τελικά, και στη μια και στην άλλη περίπτωση, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ένα: Για την απώλεια τόσων ανθρώπων από τα λαϊκά στρώματα δεν φταίει «η κακιά η ώρα», αλλά το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, για το οποίο το κεφάλαιο και το κράτος του δεν διστάζουν να διαπράξουν οποιοδήποτε έγκλημα.

Τα μεγάλα πνεύματα

 

Την επίθεση στον αγώνα των εργαζομένων στους ΟΤΑ κλιμακώνουν τα αστικά επιτελεία, δείχνοντας την απέχθεια που τρέφει το σύστημα στους εργατικούς αγώνες, αλλά και στο αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Μάλιστα, ορισμένα συγκροτήματα του Τύπου έχουν αναλάβει εργολαβικά τη συκοφάντηση των απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων των εργαζομένων στην καθαριότητα, με το επιχείρημα ότι πλήττεται ο τουρισμός, άρα και ο στόχος για ανάκαμψη της οικονομίας. Το σκηνικό δεν είναι καινούργιο, καθώς επαναλαμβάνεται κάθε φορά που οι εργαζόμενοι σε έναν κλάδο αποφασίζουν να αντιδράσουν στην αντιλαϊκή πολιτική με σχετικά πιο ανεβασμένες μορφές, όπως έγινε ξανά πριν από λίγους μήνες, με την πολυήμερη απεργία των ναυτεργατών, ή όπως γίνεται με τα μπλόκα των αγροτών. Πάντως, απ' όσα ακούγονται και γράφονται αυτές τις μέρες, δεν μπορεί να μην ξεχωρίσει κανείς τις «παραινέσεις» γνωστού συγκροτήματος προς τους «πολίτες» να αναλάβουν δράση πριν τους πνίξουν τα σκουπίδια (άραγε πώς;) και τις διακηρύξεις ότι το πρόβλημα θα λυθεί οριστικά, μόνο όταν ιδιωτικοποιηθούν οι υπηρεσίες των δήμων. Προς την ίδια κατεύθυνση, βέβαια, κινούνται και τα σχέδια της κυβέρνησης, των Περιφερειών και των δημάρχων, επιβεβαιώνοντας ότι στα σημαντικά για το κεφάλαιο, όπως είναι η κερδοφορία από τη διαχείριση των απορριμμάτων, τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται...

Το «παράδειγμα» της Πορτογαλίας

 

Λίγες μέρες μετά τις προειδοποιήσεις του ΣΕΒ για να «μην αρχίσουν πάλι οι "παροχές"» ώστε να «επιστρέψει η χώρα στις αγορές», ο Σύνδεσμος επανέρχεται με νέες συνταγές, αυτή τη φορά από... Πορτογαλία. Δείχνει στην ελληνική κυβέρνηση το παράδειγμα της εκεί «αριστερής» κυβέρνησης, λέγοντάς της ότι «ακόμα και σήμερα ο ελληνικός κατώτατος μισθός βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο από αυτόν της Πορτογαλίας». Σημειώνει, μάλιστα, ότι παρά το γεγονός ότι η Πορτογαλία βρίσκεται εκτός μνημονίου και σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, «στην Ελλάδα οι αμοιβές αυξάνονται με ταχύτερους ρυθμούς»... Τι λένε ουσιαστικά οι βιομήχανοι; Οτι ο «καθαρός διάδρομος» που εξασφαλίζει η κυβέρνηση για την ανάκαμψη των κερδών τους πρέπει να «καθαρίσει» κι άλλο! Δηλαδή να εξασφαλιστεί ότι τα αντεργατικά μέτρα θα είναι «ένα το κρατούμενο», ακόμα και αν «τελειώσουν τα μνημόνια» και περάσει η οικονομία σε ανάπτυξη. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο τρόπος εξασφάλισης του «φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος» και της ανταγωνιστικότητας, που κλίνεται σε όλες τις πτώσεις από κυβέρνηση, κεφάλαιο και ΕΕ. Οι βιομήχανοι, με άλλα λόγια, επιβεβαιώνουν ξανά ότι η περιβόητη ανάπτυξη για τους εργαζόμενους σημαίνει τσάκισμα των δικαιωμάτων τους στο διηνεκές...

Ριζοσπάστης