Επιτυχίες

Ο Αμερικανός πρέσβης αναδεικνύεται ως ο πιο δραστήριος απ' όσους έχουν περάσει από την Ελλάδα, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Δεν περνάει μέρα που να μην υπάρχει μια είδηση με το όνομά του, είτε λόγω κάποιας συνάντησης με στελέχη της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, είτε μιας επίσκεψης σε κάποια περιοχή με έντονο «επενδυτικό» ενδιαφέρον, είτε μιας παρέμβασης στα ΜΜΕ για τη γεωπολιτική σημασία που έχει η Ελλάδα στην υλοποίηση των αμερικανικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή. Αν κρίνουμε μάλιστα από τις εξελίξεις, ο πρέσβης των ΗΠΑ κρίνεται ιδιαίτερα επιτυχημένος στη δουλειά του: Η κυβέρνηση αναβαθμίζει τη στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα (Σούδα, Αραξος κ.λπ.), τα ενεργειακά σχέδια, με βάση τους μακροπρόθεσμους προγραμματισμούς των αμερικανικών μονοπωλίων προχωράνε κανονικά, ενώ δεν υπάρχει επένδυση που να εκδηλώνει ενδιαφέρον αμερικανική εταιρεία και να μην της κατοχυρώνεται. Τελευταίο παράδειγμα είναι τα ναυπηγεία της Σύρου, όπου βρέθηκε πριν από ένα μήνα ο πρέσβης, για να προβάλει το ενδιαφέρον δύο αμερικανικών ομίλων για την αγορά τους. Τώρα ανακοινώνεται ότι ο ένας από τους δύο παραιτήθηκε υπέρ του άλλου, ο οποίος απέμεινε πλέον μοναδικός διεκδικητής! Χώρια που η κυβέρνηση επισπεύδει τη διαδικασία εκκαθάρισης, για να μπει αμέσως ο «επενδυτής» με κερδοφόρες προοπτικές στο ναυπηγείο. Σε κάθε περίπτωση, ο Αμερικανός πρέσβης δεν είναι καθόλου αχάριστος και με κάθε ευκαιρία αναγνωρίζει τη συμβολή της κυβέρνησης στις απανωτές διπλωματικές του επιτυχίες.

Η αναλογία... 

 

Τις προάλλες, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν έλεγε ότι η κυβέρνηση επέλεξε την αύξηση των φόρων αντί της μείωσης των κρατικών δαπανών και ότι αυτό δεν επιβλήθηκε από το κουαρτέτο. Προχτές, η επίτροπος Απασχόλησης της ΕΕ ενημέρωσε ότι η κυβέρνηση διάλεξε η ίδια ποια επιδόματα θα κόψει στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής» και όχι οι «θεσμοί». Από την πλευρά της, η κυβέρνηση αποδίδει στις «εμμονές» και στις «ιδεοληψίες των δανειστών» πολλά από τα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε στον προηγούμενο γύρο της «αξιολόγησης», παίζοντας μαζί τους το παιχνίδι του σκύλου με τη γάτα. Τι αίσθηση δημιουργούν όλα αυτά; Είτε ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει «λάθος» αναλογία στο μείγμα της οικονομικής πολιτικής και επιλέγει τους φόρους αντί των «μεταρρυθμίσεων», επειδή δεν θέλει «να σπάσει αυγά» με συγκεκριμένα συμφέροντα, είτε ότι οι δανειστές τής επιβάλλουν εκβιαστικά μέτρα που η ίδια δεν θέλει.

... και διέξοδος

 

Με τον τρόπο αυτό, και στη μια και στην άλλη εκδοχή, κρύβεται το κύριο. Οτι ανεξάρτητα από την αναλογία φόρων και περικοπών στο μείγμα της δημοσιονομικής πολιτικής και ανεξάρτητα από το ποιους επιμέρους τομείς αφορούν αυτές οι περικοπές, τα μέτρα της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων επιβάλλονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου και υπηρετούν το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που είναι ασύμβατος με τα λαϊκά δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες. Γι' αυτό η πολιτική τους είναι ταξική σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Λύση δεν είναι λοιπόν μια άλλη κυβέρνηση, που θα εφαρμόσει με διαφορετικές αναλογίες την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, όπως αυτοδιαφημίζεται η ΝΔ, ούτε βέβαια η προσδοκία ότι μια κυβέρνηση θα καταφέρει να κόψει τάχα το βήχα στους δανειστές. Λύση και διέξοδος για το λαό είναι να συγκρουστεί οργανωμένα με την αιτία των μέτρων, βάζοντας στο στόχαστρο τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική των κομμάτων του.

«Ευρήματα»

 

«Η κοινωνία προτιμά τη σταθερότητα», «δίνεται χρόνος στην κυβέρνηση», «υπάρχουν σημάδια βελτίωσης»... Οι παραπάνω διαπιστώσεις παρουσιάζονται ως «σημαντικά ευρήματα» από τις δημοσκοπήσεις που αναπαράγει από τα Μέσα του ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι αναφορές αυτές σε γκάλοπ και εκτιμήσεις έχουν διπλό στόχο. Από τη μια, υπηρετούν την αναγκαία πόλωση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, που δεν μπορεί βέβαια να εστιάζει στα κύρια, αφού σε ζητήματα στρατηγικής συμπλέουν. Από την άλλη, τα παραπάνω «ευρήματα» αξιοποιούνται από την κυβέρνηση για να στείλει στο λαό το μήνυμα της ανοχής. Για να του υποδείξει να κάνει υπομονή και να αναμένει τα «οφέλη» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, την ίδια στιγμή που του ράβει νέο αντιλαϊκό κουστούμι, με την εφαρμογή παλιών και τη νομοθέτηση καινούργιων μέτρων. Δηλαδή, σπέρνει αυταπάτες (και μάλιστα με τη μορφή των ποσοστών σε γκάλοπ!), για να εξασφαλίσει τη λαϊκή συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική της...

Θράσος δίχως όρια

 

Εδώ και πέντε μέρες, ο «Ριζοσπάστης» καθημερινά αναφέρεται στην έντονη φημολογία που υπάρχει για επικείμενη μεταφορά αμερικανικών πυρηνικών όπλων στη βάση του Αραξου. Σωματεία και Επιτροπές Ειρήνης οργανώνονται για να αντιμετωπίσουν τις διαφαινόμενες αυτές προθέσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία εξακολουθεί να «κάνει την πάπια»... Παρόμοια είναι και η στάση όλων των αστικών ΜΜΕ, φιλοκυβερνητικών και μη: «Σιγή ασυρμάτου». Ομως η «Αυγή» έκανε χτες μια αναφορά σε πυρηνικά όπλα, με άρθρο που από τον τίτλο του αναρωτιέται: «Το ΥΠΕΞ δεν ανησυχεί για την πυρηνική απειλή;». Βεβαίως, δεν αναφέρεται στο θέμα του Αραξου, αλλά στη Β. Κορέα... Καλεί την κυβέρνηση να παίξει ρόλο στο πεδίο του «πυρηνικού αφοπλισμού», ενώ αναφέρεται και στην ανάγκη ανάπτυξης «μεγάλου αντιπυρηνικού κινήματος» (!) Δε λέμε, καλός ο αντιπερισπασμός του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν πιάνει η μπογιά του... Από τη μία ετοιμάζονται - όπως όλα δείχνουν - να φορέσουν στο λαό «καπέλο» τα πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ και, από την άλλη, εκθειάζουν την ανάγκη «κινητοποίησης» για τον «πυρηνικό αφοπλισμό»... Πραγματικά άγνωστα τα όρια του θράσους τους...

Ριζοσπάστης