Λωτοφάγοι

Δεν θα ξεχαστεί, λέει η κυβέρνηση, το ποιος έφερε στη χώρα την κρίση και τα μνημόνια. Τι εννοούν αλήθεια; Γιατί πράγματι ο λαός δεν πρέπει να ξεχάσει ότι την κρίση την έφερε η καπιταλιστική ανάπτυξη, αυτή που έχει ως κίνητρο το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων. Την έφεραν ο σκληρός ανταγωνισμός, το κυνήγι του μέγιστου κέρδους. Την έφερε η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Την έφεραν οι πολιτικές στήριξης του κεφαλαίου, η επιλογή συμμετοχής της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Τα μνημόνια τα έφερε η επιλογή να πληρώσει την κρίση ο λαός. Οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες, για να σωθεί το κεφάλαιο, για να ανακάμψουν τα καπιταλιστικά κέρδη. Δεν πρέπει να ξεχάσει ότι ο πυρήνας των μνημονίων βρίσκεται στην πολιτική της ΕΕ, στην πολυδιαφημιζόμενη «ευρωπαϊκή κανονικότητα». Δεν πρέπει να ξεχάσει ο λαός ότι την πολιτική αυτή επιλογή την υπηρέτησαν από κοινού και ΠΑΣΟΚ - ΝΔ παλιότερα, και οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σήμερα. Βεβαίως η κυβέρνηση απευθύνεται στο λαό νομίζοντας ότι απευθύνεται σε λωτοφάγους και πουλάει για άλλη μια φορά το χιλιοπαιγμένο παραμύθι της «λάθος διαχείρισης», με στόχο να εγκλωβιστεί ο λαός σε νέες παγίδες που του ξαναστήνουν...

«Ευκαιρίες»

Το «τελευταίας κοπής» αφήγημα που διακινούν τα κυβερνητικά στελέχη λέει: «Η θετική έκβαση της υπόθεσης των δύο στρατιωτικών δίνει ώθηση στην Αθήνα να παίξει κεντρικό ρόλο στην αποκατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ». Τι λένε επί της ουσίας τα κυβερνητικά στελέχη; Οτι η απελευθέρωση των «2» είναι «ευκαιρία» για να χωθεί η χώρα ακόμα πιο βαθιά στους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Δηλαδή, σε ανταγωνισμούς και παζάρια που συνδέονται άμεσα με την όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με την κλιμάκωση των τουρκικών αμφισβητήσεων, θύματα των οποίων υπήρξαν άλλωστε οι δύο άδικα κρατηθέντες στρατιωτικοί. Την ίδια ώρα, άλλα αστικά επιτελεία, που επίσης συμμερίζονται την «ανάγκη» να παίξει η Ελλάδα ρόλο «διαύλου» ανάμεσα σε ΕΕ - Τουρκία, προσθέτουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να ζητήσει περισσότερα «στρατηγικά ανταλλάγματα» για την επικίνδυνη εμπλοκή, «διεκδικώντας» πλοία των ΗΠΑ να σουλατσάρουν στο Αιγαίο και να «ελλιμενίζονται σε παραμεθόρια νησιά υψηλού συμβολισμού», όπως γράφτηκε. Να βάλουν δηλαδή το λύκο να φυλάει τα πρόβατα... Τα σχέδιά τους, οι «φιλοδοξίες» της αστικής τάξης για αναβάθμιση βρωμάνε μπαρούτι και ο λαός πρέπει να τα απορρίψει. Οι «ευκαιρίες» για το κεφάλαιο σημαίνουν μεγάλους κινδύνους για τον ίδιο.

Συγχρονισμός

Στις 30-31 Αυγούστου αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου για το αν θα οδηγηθεί τελικά στη φυλακή ο Ν. Γκρούεφσκι. Ο πρώην πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ και πρώην επικεφαλής του κόμματος VMRO - DPMNE έχει καταδικαστεί πρωτόδικα σε φυλάκιση δύο ετών για την εμπλοκή του σε σκάνδαλο διαφθοράς, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται η διερεύνηση και άλλης υπόθεσης, στην οποία εμπλέκονται ο ίδιος και η πρώην ηγεσία του VMRO. Συγκεκριμένα, κατηγορούνται για «εγκληματική συνωμοσία» και άλλα αδικήματα, ύστερα από «αποκαλύψεις» για νοθείες που τους έδωσαν τη νίκη στις εκλογές του 2012. Η δίκη αυτής της υπόθεσης, που «ξέσπασε» μετά την άνοδο του Ζάεφ στην πρωθυπουργία και τη δρομολόγηση της συμφωνίας με την Ελλάδα, θα εξελίσσεται τις επόμενες μέρες και θα κυριαρχήσει στην προεκλογική εκστρατεία για το δημοψήφισμα. Ανεξάρτητα από το βάσιμο ή όχι των κατηγοριών (καθόλου ασυνήθιστες πρακτικές άλλωστε για αστικά κόμματα...), προκαλεί εντύπωση ο συγχρονισμός αυτών των εξελίξεων με την προσπάθεια να ασκηθούν πιέσεις στη νέα ηγεσία του VMRO να κρατήσει στάση που να διευκολύνει την έγκριση της Συμφωνίας των Πρεσπών: Αν δεν στηρίξει το «Ναι», τουλάχιστον να ενθαρρύνει τους οπαδούς του να πάρουν μέρος στην ψηφοφορία ώστε το αποτέλεσμα να είναι έγκυρο. Κάτι τέτοιο άλλωστε επιθυμούν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Καθόλου τυχαία η συγκυρία λοιπόν...

Οι επόμενοι

Ο ανασχηματισμός εμφανίζεται ως η επόμενη «μεγάλη κίνηση» του πρωθυπουργού στο πολιτικό «παιχνίδι», προκειμένου να δοθεί η αίσθηση της «επανεκκίνησης» στο κυβερνητικό έργο και να λειτουργήσει ως «καθαρτήριο» για τις ευθύνες της στην πρόσφατη φονική πυρκαγιά. Ετσι, πέρα από την ονοματολογία, που είναι συνήθης σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτό που προβάλλουν ιδιαίτερα τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ είναι το ηλικιακό κριτήριο στη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, με τον Αλ. Τσίπρα να σκέφτεται την υπουργοποίηση «πολλών 40άρηδων». Είναι τουλάχιστον αστείο να περιμένει κανείς ότι κάτι θα αλλάξει στη ζωή του, αν οι σημερινοί εξηντάρηδες και εβδομηντάρηδες της κυβέρνησης αντικατασταθούν από υπουργούς μικρότερης ηλικίας. Οπως έχει αποδειχτεί και σε κάθε προηγούμενο ανασχηματισμό, οι αλλαγές προσώπων δε σημαίνουν και αλλαγή πολιτικής. Αντίθετα, είναι το προκάλυμμα για να ενταθεί η αντιλαϊκή επίθεση, κι αυτό σηματοδοτεί στην πραγματικότητα η «επανεκκίνηση» που προπαγανδίζουν τα αστικά επιτελεία. Οσο για το κριτήριο της ηλικίας, οι σημερινοί «40άρηδες» της κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, αποδείχτηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικοί στο τσάκισμα του λαού, με πρώτο απ' όλους τον πρωθυπουργό. Με βεβαιότητα, το ίδιο θα κάνουν και οι επόμενοι...

Ριζοσπάστης  Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018