Τιμές και παράσημα

Αλλο ένα παράσημο για τη συνεισφορά του ΣΥΡΙΖΑ στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής αποτελεί το δημοσίευμα του δικτύου CNBC, που τοποθετεί τον πρώην υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο στη λίστα με τους επικρατέστερους υποψηφίους για τη θέση του γενικού διευθυντή του ΔΝΤ. Ο επικεφαλής της «κίνησης των 53» φιγουράρει ανάμεσα σε άλλα «βαριά χαρτιά», όπως ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο απερχόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, και ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Το ΔΝΤ, που σε λίγους μήνες θα επιλέξει τον διάδοχο της Κρ. Λαγκάρντ, φαίνεται πως εκτιμά δεόντως τα «έργα και τις ημέρες» του Ευ. Τσακαλώτου, όπως και την εμβρίθεια της ...μαρξιστικής σκέψης του, από το πόστο του υπουργού Οικονομικών. Και μπορεί να απάντησε ειρωνικά ο Ευ. Τσακαλώτος στο δημοσίευμα αυτό, όμως σε κανέναν δεν θα έκανε πραγματικά εντύπωση αν αυτό το σενάριο γινόταν πραγματικότητα. Ετσι κι αλλιώς, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλούσια συλλογή από τέτοια παράσημα. Θυμίζουμε ότι μέχρι και ο πάπας της Ρώμης είχε συγχαρεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προτείνοντας τον Αλ. Τσίπρα για Νόμπελ Ειρήνης (!). Αν και στην αντιπολίτευση λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ όλο και εμπλουτίζει τη συλλογή του με παράσημα για την προσήλωση που έδειξε στην αντιλαϊκή πολιτική.

Κύλησε ο τέντζερης... 

 

Ετσι θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε τη «σύναψη συμφώνου συνεργασίας στον αγώνα για την κλιματική αλλαγή και κατά της λιτότητας» μεταξύ του Γ. Βαρουφάκη και του Τζ. Κόρμπιν, ηγέτη των Εργατικών στη Μ. Βρετανία. Κι αυτό γιατί οι θέσεις και των δυο κινούνται στην ίδια λογική: Καλλιέργεια προσδοκιών και αυταπατών στα λαϊκά στρώματα ότι μπορεί ο καπιταλισμός να γίνει πιο ανθρώπινος. Χαρακτηριστικά είναι όσα λένε και οι δυο για την ΕΕ. «Θέλουμε μία ΕΕ που θα κάνει περισσότερα για την κοινωνική προστασία και το περιβάλλον, όχι απλώς μία Ευρώπη της ελεύθερης αγοράς», λέει ο Κόρμπιν. «Η ΕΕ αποδομείται καιρό τώρα. Το όνειρο της κοινής ευημερίας το δολοφόνησαν οι τρόικες», λέει ο Γ. Βαρουφάκης. Στις θέσεις και των δύο η ΕΕ παρουσιάζεται ως ένα «ουδέτερο γήπεδο», όπου τάχα αναμετρούνται οι δυνάμεις της συντήρησης και της προόδου, και πάνω απ' όλα συσκοτίζεται η βασική αιτία της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη της ΕΕ, δηλαδή η στήριξη των κερδών και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων της ΕΕ.

... και βρήκε Βαρουφάκη

 

Το σύμφωνό τους, εξάλλου, τα λέει όλα, αφού αναπαράγει όλη τη χρεοκοπημένη σοσιαλδημοκρατική «σαβούρα» περί αντιμετώπισης της «φοροδιαφυγής/φοροαποφυγής», «δημιουργίας κανονιστικού πλαισίου για τη λειτουργία των πολυεθνικών», «επανακαθορισμού του Δημοσίου ως κατόχου περιουσίας και ως επιχειρηματία» κ.ο.κ. Ατάκες δηλαδή που μοιάζουν με τα αλησμόνητα νταούλια που θα βάραγε ο Τσίπρας για να χορεύουν οι αγορές... Το πού οδηγούν οι απάτες αυτές και οι αυταπάτες τους λαούς είναι από καιρό γνωστό: Θυμίζουμε άλλωστε πως ήταν ο Τζ. Κόρμπιν που διοργάνωνε λογής λογής «καμπάνιες αλληλεγγύης» στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με υπουργό τον Γ. Βαρουφάκη, την ώρα που εκείνη έστρωνε το έδαφος για το 3ο μνημόνιο. Ενώ, τώρα έχει προτάσεις «για όλα τα γούστα» της βρετανικής αστικής τάξης, με το λαό της Βρετανίας να πληρώνει είτε το λογαριασμό ενός Brexit είτε την παραμονή στην ΕΕ.

Το τυράκι στη φάκα

 

Οι φοροελαφρύνσεις που φαίνεται να προτείνει η ΝΔ για τμήματα των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων ακολουθούν μια μακρά περίοδο δραστικών αυξήσεων στην άμεση και έμμεση φορολογία, περικοπών του αφορολόγητου και των φοροαπαλλαγών, από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορούν να αποκαταστήσουν τις τεράστιες εισοδηματικές απώλειες που αυτές προκάλεσαν. Αυτό άλλωστε επιβεβαίωσε χτες ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλ. Ρέγκλινγκ, που μιλώντας στο συνέδριο του «Εconomist» επανέφερε τη γνώριμη κουβέντα περί «αντισταθμιστικών» στις φορολογικές μειώσεις, δείχνοντας προς τη «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», δηλαδή στο να πιάνονται στην τσιμπίδα της φορομπηξίας περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι «εξαγγελίες» της ΝΔ λειτουργούν σαν το τυράκι στη φάκα για την αποδοχή μιας πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου, όπως αυτή αποτυπώνεται με το φορολογικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να φέρει η ΝΔ στη Βουλή, στο όνομα της δημιουργίας «ελκυστικού φορολογικού πλαισίου για τις επιχειρήσεις». Είναι στην πραγματικότητα νέες φοροαπαλλαγές για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που θα φορτωθούν και πάλι στα λαϊκά νοικοκυριά, ώστε να «μεγαλώσει η πίτα». Κι έτσι η «πίτα μεγαλώνει», πάντα σε βάρος των εργαζομένων, που από χρόνο σε χρόνο και ανεξάρτητα από κυβερνητικές εναλλαγές βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Ριζοσπάστης   Τετάρτη 17 Ιούλη 2019