Το 30% των μισθωτών «βγάζουν» τον μήνα με 345 ευρώ!

 

ΚΑΤΡΑΚΥΛΟΥΝ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ - ΑΠΟΓΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ

 

Ενώ η μερική απασχόληση και οι άλλες μορφές «ευελιξίας» έχουν οδηγήσει τον μέσο μισθό στα 785 ευρώ καθαρά

 

Η έκρηξη της μερικής απασχόλησης και η θωράκιση της «ευελιξίας» με τους νόμους όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, με συνεπακόλουθες την καθήλωση και την παραπέρα μείωση των μισθών, αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την επιδείνωση των όρων ζωής της εργατικής τάξης, όπως επιβεβαιώνεται κάθε μήνα από τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύει ο ΕΦΚΑ.

Με βάση αυτά και τις αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις των επιχειρήσεων (ΑΠΔ) για τον Σεπτέμβρη του 2020 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία) 3 στους 10 μισθωτούς εργάζονταν με μερική απασχόληση και ο μέσος μισθός τους ήταν μόλις 406,05 ευρώ μεικτά!

Συγκεκριμένα, σε σύνολο 2.307.681 μισθωτών ιδιωτικού δικαίου οι 708.080 (30,68%) εργάζονταν με μερική απασχόληση. Η μέση απασχόληση ήταν 16,6 μέρες και ο μισθός 406,05 ευρώ μεικτά. Αν απ' αυτά αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου, ο μέσος καθαρός μισθός για το 30% των μισθωτών της χώρας ανέρχεται σε 345 ευρώ καθαρά!

Η τόσο εκτεταμένη μερική απασχόληση, σε συνδυασμό με άλλες μορφές «ευελιξίας» (εκ περιτροπής εργασία κ.λπ.), η ανυπαρξία Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και μέσω αυτής η γενική συμπίεση των μισθών, ο καθορισμός του κατώτατου μισθού σε εξευτελιστικά επίπεδα με κυβερνητική απόφαση - συνεχίζει να υπολείπεται κατά 101 ευρώ σε σύγκριση με τον κατώτατο μισθό του 2012 - διαμορφώνουν τον μέσο εργατικό μισθό για το σύνολο των μισθωτών στα 923,19 ευρώ μεικτά. Που σημαίνει ότι ο μέσος καθαρός μισθός είναι μόλις 785 ευρώ.

Η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη, καθώς στα εισοδήματα αυτά δεν υπολογίζεται ο φόρος που αναλογεί, ούτε το ότι ένα μέρος των αποδοχών των μισθωτών προέρχεται από υπερεργασία και υπερωρίες, τις οποίες οι επιχειρήσεις χρησιμοποιούν αφειδώς όταν τις συμφέρει.

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, η κυβέρνηση με τον νόμο Χατζηδάκη έσπευσε να δώσει πρόσθετα όπλα στην εργοδοσία για να αυξήσει την κερδοφορία της, με τη θεσμοθέτηση του απλήρωτου 10ωρου και την αύξηση των ωρών υπερωρίας, που ταυτόχρονα έγιναν και πιο φθηνές.

Αν και τα στοιχεία αφορούν την περίοδο της πανδημίας, δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους προηγούμενους μήνες, κάτι που δείχνει ότι η άθλια αυτή κατάσταση είναι παγιωμένη στην αγορά εργασίας, με ευθύνη της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Σεπτέμβρη του 2019, πριν την πανδημία, ο αριθμός των μισθωτών που εργάζονταν με μερική απασχόληση ανέρχονταν σε 714.556 άτομα (ποσοστό 27,85%), ο μέσος μισθός τους ήταν 403,8 ευρώ μεικτά και ο μέσος μισθός του συνόλου των μισθωτών 938,39 ευρώ μεικτά.

Αριθμοί που αποδεικνύουν ότι η «ευελιξία» και οι μισθοί πείνας είναι πλέον μια μόνιμη κατάσταση και ότι μεγάλο μέρος των μισθωτών δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, αν και εργάζονται. Στην πραγματικότητα βρίσκονται κάτω και από τα στατιστικά όρια της φτώχειας!

Αναδεικνύεται ταυτόχρονα με δραματικό τρόπο η ανάγκη για άμεση ουσιαστική αύξηση των εργατικών μισθών, με κατάργηση του κατάπτυστου νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με ουσιαστικές αυξήσεις. Ειδικά σήμερα που η ακρίβεια κατατρώει ακόμα περισσότερο το εργατικό - λαϊκό εισόδημα, κάνοντας πιο δύσκολη την επιβίωση της λαϊκής οικογένειας.

Ριζοσπάστης