Η τοποθέτηση του Νέου Κομμουνιστικού Κόμματος Ολλανδίας στην 22η Διεθνή συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων έχει ως εξής:
«Η περικύκλωση της Ρωσίας από το ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ και τις ιμπεριαλιστικές του συμμαχίες, ΝΑΤΟ και ΕΕ, προς το συμφέρον των μονοπωλίων τους, πυροδότησε την κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Η καπιταλιστική Ρωσία, μπροστά σε αυτές τις απειλές, εισέβαλε στην Ουκρανία για να προωθήσει τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλίων. Χρησιμοποιούν τη δικαιολογία της "αποναζιστικοποίησης" και της "προστασίας των μειονοτήτων" σ' αυτήν την περιοχή. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αντιδραστική κυβέρνηση της Ρωσίας, με επικεφαλής τον Βλαντιμίρ Πούτιν, χρησιμοποίησε χυδαίο αντικομμουνισμό ως δικαιολογία για να εισβάλει στην Ουκρανία. Απ' την άλλη μεριά, το ευρωατλαντικό στρατόπεδο προωθεί την άποψη ότι αυτός ο πόλεμος είναι πόλεμος του "ελεύθερου κόσμου" εναντίον των "δικτατοριών". Πίσω απ' αυτά τα ψεύτικα προσχήματα παρασύρουν οι ιμπεριαλιστές τον λαό στον πόλεμό τους.
Πρέπει να γίνει σαφές ότι αυτός ο πόλεμος είναι ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος, ένας πόλεμος που διεξάγεται για το συμφέρον των μονοπωλίων των διαφόρων ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων. Αυτά τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα ανταγωνίζονται για τις αγορές, τις σφαίρες επιρροής, τους δρόμους μεταφοράς, τους πόρους κ.λπ. Ο λαός της Ουκρανίας υποφέρει απ' αυτήν την αντιδραστική, αντικομμουνιστική κυβέρνηση εδώ και χρόνια και τώρα πληρώνει το τίμημα για τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστών. (....)
Μετά την εισβολή, το ευρωατλαντικό στρατόπεδο έχει εξαπολύσει έναν τεράστιο προπαγανδιστικό πόλεμο προκειμένου να προετοιμάσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων για την περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης. Επέβαλαν κυρώσεις στη Ρωσία, στέλνουν όπλα στην αντιδραστική κυβέρνηση της Ουκρανίας, συχνά εξοπλίζοντας απευθείας τις φασιστικές ομάδες. Νέα βήματα λογοκρισίας έγιναν κατά των ρωσικών μέσων ενημέρωσης με το πρόσχημα της καταπολέμησης των "ρωσικών fake news". (...)
Την ίδια στιγμή οι λαοί της Ευρώπης αναμένεται να πληρώσουν το τίμημα αυτού του ιμπεριαλιστικού τυχοδιωκτισμού.
Το κόστος διαβίωσης, συμπεριλαμβανομένων των τιμών των τροφίμων, έχει αυξηθεί δραματικά.
Η διανομή αερίου για να ζεστάνουν τα σπίτια τους κινδυνεύει, με τις τιμές να εκτοξεύονται. Εκατομμύρια άνθρωποι της εργατικής τάξης δεν θα μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους για το φυσικό αέριο. Τα ενεργειακά μονοπώλια σημειώνουν ρεκόρ κερδών, ενώ ο λαός βυθίζεται σε ολοένα και πιο δύσκολη θέση.
Στο μεταξύ η ολλανδική κυβέρνηση στέλνει όπλα, στρατεύματα, πλοία και μαχητικά αεροσκάφη σε περιοχές εντός και γύρω από την Ανατολική Ευρώπη για να αυξήσει την πίεση στη Ρωσία, σε ευθυγράμμιση με την πολιτική του ΝΑΤΟ. Το σύστημα δείχνει να είναι όλο και πιο σάπιο, ωστόσο λείπει μια ισχυρή πρωτοπορία, ένα ισχυρό κομμουνιστικό κίνημα. Υπό αυτήν την έννοια βρισκόμαστε ακόμα στα μισά της κρίσης του κομμουνιστικού κινήματος μετά την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες.
Στην Ολλανδία, η οποία είναι χώρα που έχει σχετικά υψηλή θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, υπάρχει αυξημένη αναταραχή μεταξύ του πληθυσμού της. Η εργατική τάξη αντιμετώπισε μια διαδικασία της λεγόμενης "ευελιξίας", που σήμαινε εργασιακή ανασφάλεια, τσάκισμα της κοινωνικής ευημερίας, αυξημένες υπερωρίες που οδηγούν σε εξουθένωση κ.λπ. Η ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας και η υποταγή της Εκπαίδευσης στις επιδιώξεις του κεφαλαίου, που προωθήθηκαν από τις διαδοχικές ολλανδικές κυβερνήσεις και την ιμπεριαλιστική ΕΕ, έχουν μεγαλώσει την οργή στην εργατική τάξη της Ολλανδίας. Αυτό οδήγησε σε αύξηση των απεργιών και των διαμαρτυριών των εργαζομένων. Αλλα κοινωνικά στρώματα, όπως μικροαστικά και αγρότες, έχουν επίσης βγει στους δρόμους για να διατρανώσουν τα αιτήματά τους. Ο ιμπεριαλισμός, ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, συνθλίβει αυτές τις τάξεις με τη βοήθεια των εκπροσώπων του στην κυβέρνηση. (...)
Οι εντεινόμενες ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που ενισχύουν όλες τις άλλες κοινωνικές αντιθέσεις, έχουν ρίξει το κομμουνιστικό κίνημα σε μια άλλη κρίση, ιδεολογικής φύσης.
Ολο και περισσότερο προκύπτουν διιστάμενες απόψεις σε θεμελιώδη ερωτήματα: Τι είναι ο ιμπεριαλισμός; Τι είναι ο σοσιαλισμός; Αυτά τα ζητήματα έχουν μεγάλη σημασία για το κομμουνιστικό κίνημα. Πώς μπορούμε να οδηγήσουμε την εργατική τάξη, εάν εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε καταλήξει σε σαφήνεια και ενότητα σχετικά μ' αυτά τα ζητήματα;
Το Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας θεωρεί υψίστης σημασίας να μην κρυφτούν αυτά τα ζητήματα κάτω απ' το χαλί. (...)
Συντρόφισσες και σύντροφοι, πρέπει να έχουμε διαύγεια στον αγώνα μας. Δεν μπορούμε απλώς να παραμένουμε και να "συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε" σ' αυτά τα μεγάλα ζητήματα. Ειδικότερα, χρειάζεται να έχουμε έναν σαφή, λενινιστικό ορισμό του ιμπεριαλισμού που ισχύει σήμερα. Ο ιμπεριαλισμός είναι μονοπωλιακός καπιταλισμός, δεν είναι απλώς "η Δύση" ή "οι ΗΠΑ", αλλά είναι ένα σύστημα, μια διαδικασία. Απαιτείται ρήξη με αυτό το σύστημα. Δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε μια μεταφυσική προσέγγιση, να αποσυνδέσουμε την οικονομική από την πολιτική και να ονομάζουμε τις αστικές κυβερνήσεις σε ορισμένες χώρες "αντιιμπεριαλιστικές" απλώς και μόνο επειδή αντιτίθενται στα σχέδια της κυρίαρχης ευρωατλαντικής αστικής τάξης.
Το Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας έχει λάβει τη θέση ότι οι λαοί του κόσμου δεν πρέπει να διαλέξουν την πλευρά κανενός ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου. Η εργατική τάξη και τα άλλα καταπιεσμένα στρώματα της κοινωνίας πρέπει να έρθουν σε ρήξη με τον ιμπεριαλισμό και να δουλέψουν προς τη σοσιαλιστική επανάσταση. Ο ιμπεριαλισμός είναι πράγματι το τελευταίο στάδιο πριν από τον σοσιαλισμό. Πρέπει να δουλέψουμε μαζί γι' αυτόν τον κοινό στόχο, συντρόφισσες και σύντροφοι. Είναι δύσκολος δρόμος, αλλά μονόδρομος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου