Παράσταση διαμαρτυρίας και συνέντευξη Τύπου από τα συνδικάτα την Παρασκευή, στις 12 μ., στο υπουργείο Εργασίας
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να δώσουν «μαχητική, αγωνιστική απάντηση ενάντια στο νομοσχέδιο - όλεθρο που δυναμώνει την ομηρία και τη σύγχρονη σκλαβιά!». Στην ανακοίνωσή του αναδεικνύει τις αντεργατικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο, τονίζει την ανάγκη να οργανωθεί η συζήτηση στα συνδικάτα και τις συνελεύσεις των εργαζομένων, να ετοιμαστεί η απάντηση στους χώρους δουλειάς και τις πόλεις όλης της χώρας.
Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:
«Δόθηκε στη δημοσιότητα το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα Εργασιακά. Πρόκειται για ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα που στόχο έχει να γιγαντώσει την "ευελιξία" και να εντατικοποιήσει την εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Θεσμοθετεί την πολλαπλή απασχόληση, την κατάργηση του πενθήμερου, την κατάργηση του διαλείμματος στη δουλειά και νέες μορφές συμβάσεων "ευέλικτης" και μερικής απασχόλησης, φέρνοντας νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων, που νόμιμα πλέον, θα μπορούν να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με πληθώρα αντεργατικών επιλογών.
Σήμερα, την ένταση της εκμετάλλευσης την αναφέρουν ως "πραγματική ζωή" για να της δώσουν νομιμοποίηση και πλευρές δήθεν ελέγχου. Ισχυρίζονται ότι ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς και ο αξιοπρεπής μισθός είναι "παρωχημένη κατάσταση", εμπόδιο στην ανάπτυξη των ιερών καπιταλιστικών κερδών που οι εργαζόμενοι πρέπει να θυσιάζουν τα δικαιώματά τους.
Η κυβέρνηση νομοθετεί το δικαίωμα στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, 78 ώρες δουλειάς τη βδομάδα, σε πάνω από έναν εργοδότη.
Είναι πρόοδος και εξέλιξη η εργασία 13 ώρες τη μέρα, 150 χρόνια περίπου μετά την καθιέρωση του 8ωρου;
Είναι πρόοδος ο εργαζόμενος να δίνει 5 επιπλέον ώρες από τη ζωή του στα αφεντικά, 5 επιπλέον ώρες από την ξεκούρασή του, από την ψυχαγωγία του, από την ενασχόληση με την οικογένειά του;
Είναι συναινετική και με ελεύθερη βούληση η "επιλογή" της 13ωρης εργασίας από τον εργαζόμενο όταν ο μισθός του τελειώνει το πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα;
Οταν ξεχειλώνουν τα όρια του ημερήσιου χρόνου εργασίας, δηλαδή ο απαραίτητος χρόνος που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να είναι παραγωγικός, να συμμετέχει στην κοινωνική ζωή, να έχει δραστηριότητες και να ξεκουράζεται, καμία μελλοντική διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε 6μηνη ή ετήσια βάση δεν μπορεί να καλύψει και να ισοφαρίσει τις ανθρώπινες αντοχές που δαπανώνται σε ένα 24ωρο!
Η κυβέρνηση θέλει να κάμψει κάθε εργατική αντίσταση, να επιβάλει με το ζόρι τον αντεργατικό μεσαίωνα. Για παράδειγμα, είναι φανερό ότι προσπαθεί να φέρει με νόμο ό,τι κατάργησαν οι εργάτες της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά με τους αγώνες τους και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, τις κόντρα βάρδιες, τα εξαντλητικά ωράρια και τις ειδοποιήσεις για δουλειά με sms, που είχαν ως τότε τραγικές συνέπειες για τους λιμενεργάτες, σωματική και ψυχική εξάντληση, ομηρία από τους εργοδότες, πολλούς νεκρούς και δεκάδες σακατεμένους.
Με δεδομένο μάλιστα ότι με τον νόμο Χατζηδάκη το διάλειμμα δεν περιλαμβάνεται στο ωράριο εργασίας, η πρόβλεψη για 13 ώρες δουλειάς σημαίνει και την ουσιαστική κατάργησή του, ενώ στο νομοσχέδιο δεν γίνεται και καμία αναφορά στην ώρα που θα μεσολαβεί για τον εργαζόμενο που θα πηγαίνει από τη μια δουλειά στην άλλη, άρα ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη εξάντληση.
Δεύτερη αντιδραστική ρύθμιση που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο είναι η προώθηση νέων "ευέλικτων" μορφών εργασίας σε βάρος των εργαζομένων με σταθερή δουλειά και δικαιώματα που θα δουν τις σχέσεις εργασίας τους να απειλούνται ακόμα και να χάνονται. Η έμμεση παράταση του εργάσιμου βίου ως τα 74 χρόνια μέσω αρχικά των προγραμμάτων της ΔΥΠΑ, σε ένα νομοσχέδιο που ήρθε κατακαλόκαιρο, συμπληρώνεται με τις εργασιακές σχέσεις των "zero hour contracts", των "συμβάσεων κατά παραγγελία" που μετατρέπουν τον εργαζόμενο σε μία ευέλικτη μηχανή παραγωγής εργασίας χωρίς δικαιώματα.
Το νομοσχέδιο αφού εισάγει αυτές τις άθλιες εργασιακές σχέσεις, θέτει ως μοναδική εξασφάλιση του εργαζόμενου την "έγκαιρη" ενημέρωσή του από τον εργοδότη για τη διάρκεια της εργασίας, τον τόπο εργασίας και την αμοιβή. Το μόνο που εξασφαλίζεται δηλαδή είναι το μεροκάματο του εργαζόμενου για όσες ώρες θα κληθεί να εργαστεί. "Καλώς ήρθαμε στον Μεσαίωνα"!
Ο εργαζόμενος είναι όμηρος σε μία νέα εργασιακή σχέση καθώς δεν ξέρει αν και πότε θα έχει δουλειά, αν, πότε και πόσο θα έχει ελεύθερο χρόνο. Και φυσικά σε αυτές τις εργασιακές σχέσεις κάθε άλλο δικαίωμα γράφεται στο χιόνι. Η εμπειρία από αυτές τις εργασιακές σχέσεις - γαλέρα σε όσες χώρες της Ευρώπης έχουν εφαρμοστεί δείχνουν πως οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται μέσα από δουλεμπορικά γραφεία με την αμοιβή τους να είναι ευθέως ανάλογη με τις ώρες που απασχολούνται, χωρίς να δικαιούνται και να κατοχυρώνουν δικαίωμα σε οποιαδήποτε μορφή άδειας, ούτε καν αναρρωτική, στις Κυριακές, στη νυχτερινή εργασία, στην προϋπηρεσία.
Θα κατανοήσουμε καλύτερα τις νέες συνθήκες ομηρίας αν φέρουμε στο μυαλό μας το πώς αξιοποιείται ήδη η "ευελιξία" σε μία σειρά από κλάδους όπου μπορούμε να βρούμε δεκάδες παραδείγματα. Π.χ. μία εργολαβική καθαρίστρια που ψάχνει σήμερα να βρει εργατοώρες για να συμπληρώσει το εισόδημά της θα είναι ακόμα πιο "ευέλικτη" σε δικαιώματα σε ένα καθεστώς που ο εργοδότης θα την καλεί από την προηγούμενη για να καθαρίσει ένα νοσοκομείο, στη συνέχεια ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, μετά έναν σταθμό τρένου κ.ο.κ. και όλα αυτά μπροστά σε ένα ωράριο εργασίας που θεριεύει με βάση το 13ωρο.
Αντίστοιχα ένας εργαζόμενος στον επισιτισμό δεν θα συμπιέζεται μόνο ανάμεσα στις ήδη υπάρχουσες απαράδεκτες συμβάσεις "ευέλικτης" εργασίας αλλά ο συνδυασμός τους, μαζί με τις συμβάσεις των μηδενικών - ελάχιστων ωρών, θα τον μετατρέπουν σε εργαζόμενο μιας χρήσης που θα μεταπηδά από εργασία σε εργασία, χωρίς να κατοχυρώνει δικαίωμα και προϋπηρεσία.
Είναι φανερό ότι ρυθμίσεις τέτοιου είδους ευνοούν ακόμα περισσότερο τα ιδιωτικά δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και ενοικιαζόμενης εργασίας που θα στέλνουν τους εργαζόμενους κάτω από την απειλή της απόλυσης, ανεκπαίδευτους και χωρίς γνώση βασικών μέτρων υγείας και ασφάλειας, σε πολλές βαριές δουλειές, ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα, π.χ. σε μια αποθήκη να κουβαλά, μετά σε μια επιχείρηση courier με μηχανάκι, μετά σε ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης.
Στο νομοσχέδιο τορπιλίζεται η πενθήμερη εργασία όχι μόνο σε επιχειρήσεις συνεχούς παραγωγής αλλά και σε όσες μπορούν να δουλεύουν 6 και 7 μέρες τη βδομάδα με το σύστημα των βαρδιών. Μέχρι σήμερα αν λείπουν χέρια από αυτές τις επιχειρήσεις μπορούν να γίνουν προσλήψεις εργαζομένων από τη μεγάλη δεξαμενή των ανέργων. Αντί αυτού υλοποιείται μια πάγια επιδίωξη των βιομηχάνων, αντί για προσλήψεις να ξεζουμίζουν το ίδιο υπάρχον προσωπικό μέχρι τελικής πτώσεως. Το τραγικό παράδειγμα του νεκρού εργάτη της ΕΒΓΑ, που πέθανε πάνω στη μηχανή του εργοστασίου γιατί δούλευε 15 συνεχόμενα 12ωρα ή τα παραδείγματα των ναυτεργατών που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στα πλοία της ακτοπλοΐας κάθε καλοκαίρι από την εντατικοποίηση της δουλειάς, το επιβεβαιώνουν. Ετσι η υψηλή ανεργία αξιοποιείται για να μην επανέρθουν οι τριετίες, δηλαδή ο συσσωρευμένος κόπος των εργαζομένων από την προϋπηρεσία τους, μέχρι αυτή να πέσει κάτω από 10%.
Ακόμα και από αυτήν τη μικρή αύξηση της 6ης μέρας - που με τίποτα δεν αντικαθιστά τη φυσική φθορά των εργαζομένων - η κυβέρνηση αφήνει έξω τους εργαζόμενους στον τουρισμό - επισιτισμό, στη "βαριά βιομηχανία της χώρας", όπου οι μεγαλοξενοδόχοι και οι άλλοι επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου έχουν εξασφαλίσει με τη σύμφωνη γνώμη των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, η 6η μέρα να είναι χωρίς καμία προσαύξηση.
Στο νομοσχέδιο σβήνει η υποχρέωση των επιχειρήσεων να καταχωρούν στο Πληροφοριακό Σύστημα τις αλλαγές ή την τροποποίηση του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή της υπερωριακής απασχόλησης πριν από την έναρξη πραγματοποίησής τους. Επίσης, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα γίνεται απλά με εντολή του εργοδότη, κι όχι με "αίτημα" του εργαζόμενου, όπως ίσχυε. Παράλληλα, παραμένει σε ισχύ η διάταξη της μη αποζημίωσης σε περίπτωση που καταγγελθεί σύμβαση πριν από τους 12 μήνες, ενώ η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα μπορεί να γίνεται πλέον με ατομική σύμβαση εργαζόμενου - εργοδότη.
Για να ολοκληρωθεί η εργασιακή ζούγκλα και για να πατήσει πιο γερά στα ποδάρια της η σύγχρονη σκλαβιά απαιτείται σιγή νεκροταφείου. Ως κερασάκι στην τούρτα, το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, με την εισαγωγή βαρύτατου προστίμου και ποινής φυλάκισης, σε όσους ασκήσουν "ψυχολογική πίεση" ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες να εισέλθουν στον χώρο δουλειάς.
Η προστασία της εργασίας δεν είναι η προστασία των απεργοσπαστικών μηχανισμών που χτυπούν άμεσα το δικαίωμα στην απεργία που τάχα η κυβέρνηση το προασπίζει. Προστασία της εργασίας σημαίνει μείωση του εργάσιμου χρόνου με αυξήσεις των μισθών, σταθερή και μόνιμη δουλειά, σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, δηλαδή ό,τι το νομοσχέδιο τσακίζει.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να καταστείλει, να χτυπήσει κάθε φωνή που αντιστέκεται στον αντεργατικό όλεθρο, στη δουλειά ως τα γεράματα, στη διαρκή ομηρία μέσω της "ευελιξίας", στην κακοπληρωμένη εργασία.
Η επέκταση της "ευελιξίας", το 13ωρο, η δουλειά ως τα 74 χρόνια, οι συμβάσεις μηδενικών ή ελάχιστων ωρών, η 6ήμερη εργασία είναι έμμεση ομολογία ότι τα χρήματα δεν επαρκούν, ότι το λαϊκό εισόδημα που λεηλατείται από την ακρίβεια που αυτές τις μέρες κορυφώνεται και από τους δεκάδες αντεργατικούς νόμους που τσάκισαν συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα, δεν φτάνει για να καλύψει σήμερα τις βασικές, λαϊκές ανάγκες.
Λένε πως υπάρχει ελευθερία επιλογής και συναίνεση των εργαζομένων! Ελευθερία επιλογής όταν αρχίζουν να λείπουν ή να απουσιάζουν τα "βασικά" αγαθά, όταν δεν καλύπτονται οι βασικές ανάγκες, όταν ο μισθός που μπαίνει σε ένα λαϊκό σπίτι υπολείπεται των εξόδων, δεν είναι ελευθερία αλλά εξαναγκασμός! Δεν είναι παράδεισος η νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης αλλά σύγχρονη σκλαβιά!
Σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορεί κάθε εργαζόμενος να ζει με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και τον μισθό του. Να απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του ό,τι μπορεί να του προσφέρει η άνοδος της επιστήμης και της παραγωγικότητας της εργασίας αλλά του το στερούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και το κράτος τους. Καμία ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε και να απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά της σκέψης και της εργασίας μας.
Καλούμε τους εργαζόμενους σε επιφυλακή για να δοθεί άμεση, αγωνιστική απάντηση στο νομοσχέδιο που περνάει αλυσίδες στη ζωή μας, για να εμποδίσουμε την κατάθεσή του στη Βουλή. Για να φέρουμε στο προσκήνιο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών με σταθερή και μόνιμη εργασία, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να προβλέπουν αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, με σύγχρονα δικαιώματα. Για να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με κατάργηση των συμβάσεων ομηρίας. Για την προστασία και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων. Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από τα χαράτσια και την ακρίβεια, για την προστασία της κατοικίας του λαού από τους πλειστηριασμούς.
Ολοι οι εργαζόμενοι να μάθουν την αλήθεια. Δεν θα περάσει η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των εργοδοτών. Καλούμε όλα τα συνδικάτα να οργανώσουν τις συζητήσεις τους, με συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων και Γενικών Συνελεύσεων, με πλατιές ενημερώσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, με συσκέψεις σωματείων σε όλες τις μεγάλες πόλεις, για να προετοιμάσουμε την αγωνιστική απάντησή μας!
Να οργανωθεί η πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε κλάδο, στις γειτονιές, στις μεγάλες πόλεις, παντού! Να πάρει πίσω η κυβέρνηση αυτό το τερατούργημα!
Πρώτη αγωνιστική απάντηση με μαζική παράσταση διαμαρτυρίας των συνδικάτων, των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων και συνέντευξη Τύπου των συνδικάτων, την Παρασκευή 1 Σεπτέμβρη, στις 12 μ. έξω από υπουργείο Εργασίας!
Στηρίζουμε τη μεγάλη εργατική διαδήλωση των συνδικάτων στη Θεσσαλονίκη, στις 9 Σεπτέμβρη στις 5.30 μ.μ., στο πάρκο της ΧΑΝΘ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου