«Όταν κυβέρνηση, εργοδότες και ΓΣΕΕ στήνουν show και πανηγύρια, οι εργαζόμενοι πρέπει να ανησυχούν και να οργανώνουν την πάλη τους», τονίζει το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του για τη χθεσινή φιέστα στο Μέγαρο Μαξίμου, με αφορμή τη λεγόμενη Κοινωνική Συμφωνία για τις Συλλογικές Συμβάσεις.
Συνεχίζοντας το ΠΑΜΕ αναφέρει:
«Η χθεσινή φιέστα στο Μέγαρο Μαξίμου, με αφορμή τη λεγόμενη Κοινωνική Συμφωνία για τις Συλλογικές Συμβάσεις δεν μπορεί να ξεγελάσει κανέναν εργαζόμενο. Κυβέρνηση, εργοδότες και ο γνωστός θίασος της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ έστησαν άλλη μια κακόγουστη παράσταση για να παρουσιάσουν μια συμφωνία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των εργοδοτών ως "πρόοδο" και "νέα εποχή".
Ο πρωθυπουργός μίλησε για "κέρδος" για εργαζόμενους και εργοδότες και για συμφωνία που "τράβηξε την προσοχή των Βρυξελλών". Η προσοχή και τα χειροκροτήματα των επιτρόπων της ΕΕ είναι γιατί θωρακίζεται η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Παραμένει άθικτο όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που τσακίζει τις ΣΣΕ και τα εργασιακά δικαιώματα, ιδιαίτερα τώρα, σε μια περίοδο που η ΕΕ καλεί τους εργαζόμενους να βάλουν "τα κεφάλια μέσα" στο όνομα της πολεμικής οικονομίας και της πολεμικής προετοιμασίας.
Η αλήθεια είναι ότι κερδίζουν μόνο οι εργοδότες, δηλαδή αυτοί για τους οποίους γράφτηκε η συμφωνία. Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει ούτε κατάργηση της αντεργατικής νομοθεσίας, ούτε επαναφορά Συλλογικών Συμβάσεων. Δεν αναιρείται κανένας μνημονιακός νόμος. Παραμένει το πάγωμα των τριετιών, παραμένει η κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης, δεν εξασφαλίζονται οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις, αφού εξακολουθεί ο κατώτατος μισθός να καθορίζεται από τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας.
Όταν πανηγυρίζει η υπουργός των 13ωρων, της δουλειάς ήλιο με ήλιο, το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ των δεκάδων αντεργατικών νόμων, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και όλο το σινάφι που πλουτίζει από τον ιδρώτα των εργαζομένων, τότε οι εργαζόμενοι μόνο ανησυχία πρέπει να νιώθουν. Γιατί καμία συμφωνία που χαρίζει "σιγουριά" και "σταθερότητα" στην εργοδοσία δεν έχει φτιαχτεί για να υπηρετήσει τα δικά μας συμφέροντα. Και αν σήμερα αυτοί πανηγυρίζουν, είναι ακριβώς επειδή η συμφωνία διασφαλίζει ότι τίποτα δεν θα αλλάξει προς όφελος των εργαζομένων.
Μαζί τους πανηγυρίζει και η ξεπουλημένη και ανυπόληπτη ΓΣΕΕ που αναγορεύεται σε τοποτηρητή των συλλογικών συμβάσεων και σε νεκροθάφτη κάθε διεκδίκησης για πραγματικές αυξήσεις. Για αυτόν τον ρόλο της φωτογραφίζεται και παίρνει τα συγχαρητήρια από κυβέρνηση και εργοδότες. Ισχύει εδώ το παλιό και κλασικό: Πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι.
Η "ιστορική", όπως προκλητικά την ονομάζουν, συμφωνία καμία σχέση δεν έχει με τις ανάγκες των εργαζομένων για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς, με ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις, με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο. Είναι παγίωση της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα, συνέχιση του ίδιου δρόμου που πετσόκοψε μισθούς και δικαιώματα, νομιμοποίησε την εργοδοτική αυθαιρεσία και προσαρμόζει τις ανάγκες της εργατικής τάξης στα "όρια" της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Η πραγματική ιστορία γράφεται μέσα στους χώρους δουλειάς, στις συνελεύσεις, στα σωματεία, στις απεργιακές μάχες. Γράφεται από τους εργαζόμενους που δεν περιμένουν τίποτα από την κυβέρνηση, την εργοδοσία και τους φίλους τους στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, αλλά οργανώνονται και παλεύουν για Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις, για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, για δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ζωής τους.
Στους αγώνες αυτούς επιβεβαιώνεται στην πράξη ο στίχος του Μπρεχτ: "Αυτό που έχετε, απαρνηθείτε το και πάρτε αυτό που σας αρνούνται", γιατί τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτώνται με συλλογικό αγώνα, οργάνωση και ταξική πάλη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου