Κίντερ έκπληξη

Γράφει ο Βασίλης Κρίτσας // Στο Ατέχνως

Η υπόθεση ξεκίνησε στη Γερμανία, όταν η γνωστή σοκολατοβιομηχανία αντικατέστησε στη συσκευασία των προϊόντων της το ξανθό, χαμογελαστό παιδάκι (που έχει γίνει πια κοτζάμ μαντράχαλος, αλλά έχει καθιερωθεί ως σήμα κατατεθέν της εταιρίας) με δύο πιο σοκολατένια πρόσωπα άλλων παιδιών, με σκουρόχρωμα χαρακτηριστικά.

Αυτό προκάλεσε την οργή μελών της αντι-ισλαμικής κίνησης Pegida στο διαδίκτυο, που διαμαρτυρήθηκαν έντονα για αυτήν την απόφαση και αναρωτήθηκαν αν οι ισλαμικές κοινωνίες θα ήταν τόσο ανεκτικές για να πράξουν κάτι αντίστοιχο στις συσκευασίες των δικών τους προϊόντων. Για τους εκπροσώπους της αρίας Φυλής ήταν προφανώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Εντάξει, να τους υποδεχόμαστε σε φιλόξενα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να τους έχουμε και ως gastarbeiter για να χτίσουμε στις πλάτες τους ένα οικονομικό θαύμα, να ασκούμε πότε-πότε πογκρόμ εναντίον τους για να μη χαλαρώνουν ή να φαινόμαστε μεγαλόψυχοι, επειδή τους ανεχόμαστε. Αλλά όχι δηλ να μας παίρνουν τις δουλειές ή μάλλον τη θέση πάνω στη συσκευασία της σοκολάτας! Όλα έχουν κι ένα όριο…


Του (καθαρού και άρειου) Γερμανού ο τράχηλος δεν μπορεί να υπομείνει αυτόν το ζυγό. Μπορεί βεβαίως να είναι επισφαλής κι ανασφάλιστος, άνεργος, με mini jobs, κάτω από το όριο της φτώχειας, να βλέπει γύρω του το χορό των εκατομμυρίων κερδών, αλλά πάει πολύ να του αμφισβητούν παραδοσιακές αξίες και να τον εκτοπίζουν από το κουτί της αγαπημένης του σοκολάτας. Πού θα σταματήσει αυτό;

Τελικά αποδείχτηκε ότι η κίνηση της σοκολατοβιομηχανίας έγινε στα πλαίσια μιας διαφημιστικής καμπάνιας εν όψει του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος (EURO), που ξεκινά τον επόμενο μήνα στα γήπεδα της Γαλλίας, και συμπεριέλαβε τα πρόσωπα παικτών της (πρωταθλήτριας κόσμου) εθνικής Γερμανίας από την παιδική τους ηλικία. Τα δυο σοκολατί πρόσωπα που βρέθηκαν στο επίκεντρο της διαμάχης, δεν ήταν άλλα από τον (τουρκικής καταγωγής) Γκουντογκάν και τον (αφρικανό) Μπόατενγκ, που έχει τεθεί μάλιστα αντιμέτωπος και με τον αδερφό του, εντός των γραμμών του γηπέδου, που επέλεξε τα χρώματα της γενέτειράς τους, Γκάνας.

Με άλλα λόγια, το εθνικιστικό, ξενοφοβικό παραλήρημα των νεοναζί στρεφόταν τελικά (κατά διαστροφική ειρωνεία της τύχης) εναντίον της εθνικής ομάδας της χώρας τους, της περιβόητης Νational Μanschaft. Η οποία, δυστυχώς για αυτούς, εδώ και μερικά χρόνια είναι multinational και πολυπολιτισμική, επιστρατεύοντας όλες τις φυλές που ευδοκιμούν στη Γερμανία, και τα παιδιά των μεταναστών που δουλεύουν εκεί, για να βγει από το αγωνιστικό τέλμα της και να ξαναβρεί τα περασμένα μεγαλεία της.

Όσο για τους νεοναζί, κατάφεραν με τον τρόπο τους να αποδείξουν ότι το μυαλό τους είναι κλούβιο, σαν ένα άδειο, σοκολατένιο αυγό, χωρίς (Κίντερ-)έκπληξη. Και πως αν  αυτοί οι ποδοσφαιριστές δεν είχαν το πλούσιο ταλέντο που τους ανέδειξε, θα είχαν την τύχη των άλλων μελών της φυλής τους και θα θεωρούνταν μιάσματα για τους θιασώτες της αρίας φυλής.