Μέτρα εξόντωσης και εμπαιγμός

Κάτω από την πίεση του πολυήμερου και μαζικού αγώνα των αγροτών, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για διατήρηση του αφορολόγητου ως ένα επίπεδο για τους αγρότες, για τη σταδιακή εφαρμογή ορισμένων από τα αντιασφαλιστικά μέτρα και τη διευθέτηση με νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος που αφορά τις διώξεις αγροτών για παλιότερους αγώνες. Σήμερα, καμιά τέτοια ρύθμιση δεν έχει υπάρξει, ενώ προστίθενται και νέες κλήσεις της αστυνομίας σε αγωνιστές αγρότες. Το αφορολόγητο, το οποίο θα έπρεπε να καλύπτει στοιχειώδεις ανάγκες της αγροτικής οικογένειας, θεσπίστηκε πολύ χαμηλότερα από το όριο που ζητούσαν οι αγρότες. 

 

Χώρια που κι αυτό εξανεμίστηκε από τα κάθε είδους χαράτσια που προστέθηκαν στην πορεία στις πλάτες των μικρομεσαίων αγροτών. Οσο για τη σταδιακή εφαρμογή ορισμένων από τα δυσβάσταχτα μέτρα του αντασφαλιστικού νόμου, πάει κι αυτή περίπατο, με δεδομένο ότι η αύξηση στις εισφορές για την Υγεία στο 6,5%, η οποία προβλεπόταν να ολοκληρωθεί σταδιακά το 2019, τελικά θα επιβληθεί ολόκληρη από 1/1/2017. 

 

Η ταξική - αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης δεν χαρίζει κάστανα και αυτό είναι το συμπέρασμα που πρέπει να κρατήσει η μικρομεσαία αγροτιά. 

 

Οι προειδοποιήσεις που απηύθυνε τότε η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων επαληθεύτηκαν. 

 

Μπροστά στον νέο γύρο των αγροτικών κινητοποιήσεων, η αποφασιστικότητα, η συνέπεια και η μαζικότητα, με το πλαίσιο πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, είναι η καλύτερη απάντηση που μπορούν να δώσουν οι μικρομεσαίοι αγρότες στα μέτρα που τους εξοντώνουν και τον εμπαιγμό.

Για ποιον τα περισσότερα;

 

«Δεν έκανε όσα ήθελε, έκανε περισσότερα απ' όσα μπορούσε». Αυτός ήταν ο τίτλος του ρεπορτάζ της «Αυγής» που παρουσίαζε το τι έκανε η κυβέρνηση για «την ανθρωπιστική κρίση», απαντώντας έτσι στην κριτική ότι η κυβέρνηση απεμπόλησε τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης».

Ομως, η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση έδωσε και δίνει ρεσιτάλ ικανότητας να εφαρμόζει αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα ως κομμάτι της πολιτικής δημιουργίας συνθηκών διευρυμένης αναπαραγωγής κερδών, μειώνοντας παραπέρα μισθούς, συντάξεις, βάζοντας αντιλαϊκούς φόρους, κάνοντας δραστικές περικοπές σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, επιτρέποντας κατασχέσεις εισοδημάτων, σπιτιών λαϊκών οικογενειών, κ.λπ., εφαρμόζοντας τα δύο προηγούμενα μνημόνια και το τρίτο που ψήφισε μαζί με τ' άλλα αστικά κόμματα. Οταν, την ίδια ώρα, στο κεφάλαιο δίνει κρατικούς τομείς της οικονομίας, «αναπτυξιακό νόμο» με τεράστιες φοροαπαλλαγές και κρατική χρηματοδότηση για επενδύσεις, ετοιμάζεται να του «κουρέψει» «κόκκινα» δάνεια και άλλα χρέη του, κ.λπ. Υποσχόμενη ταυτόχρονα ότι με την καπιταλιστική ανάκαμψη θα ανακουφιστούν οι εργαζόμενοι, που τους χειραγωγεί να ζουν με μειωμένες απαιτήσεις ως προς την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών. Η μεγαλύτερη συνεισφορά της στο κεφάλαιο.

Αποσιωπούν το κρίσιμο

 

Η κινητικότητα που παρατηρείται τελευταία στο Κυπριακό δεν είναι αθώα και δεν αφορά μόνο την πολύπαθη Κύπρο και τους κατοίκους της, αλλά όλο το τόξο της Ανατολικής Μεσογείου, που βρίσκεται στο επίκεντρο των κλιμακούμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο κρίσιμων διαύλων και πλουτοπαραγωγικών πηγών. Σε έναν τέτοιο καμβά, αισιόδοξες δηλώσεις μιας σειράς εμπλεκόμενων παραγόντων, π.χ. από πλευράς ΟΗΕ, ή της κυπριακής και της ελληνικής κυβέρνησης, ότι έχει σημειωθεί πρόοδος σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα, στις διαπραγματεύσεις, π.χ. για τη διακυβέρνηση του νέου κράτους, τις αποζημιώσεις στους πρόσφυγες και το περιουσιακό, και ότι τώρα πλέον μένει να λυθούν τα ζητήματα της ασφάλειας και των περιλάλητων σχετικών εγγυήσεων προς τις δύο κοινότητες, ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή, κατά βάση αποσιωπούν το γεγονός - ώστε να σερβιριστεί ίσως πιο εύκολα στον κυπριακό λαό - ότι η «λύση» που δρομολογείται τρέχει στις ράγες του πρότερου «σχεδίου Ανάν». Εξέλιξη που μόνο την ειρήνη και την προκοπή δεν θα εγγυώνται για Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους και γενικότερα.

Τους θέλουν θεατές στη γωνία

 

Ενα σκληρό επιχειρηματικό «πόκερ» διεξάγεται αυτήν την περίοδο πάνω στις πλάτες των χιλιάδων εργαζομένων της «Μαρινόπουλος», που δεν ξέρουν πραγματικά τι θα τους ξημερώσει. Μπορεί η πολυδιαφημιζόμενη συμφωνία ανάμεσα στον Μαρινόπουλο, τον Σκλαβενίτη και τις τράπεζες να έφερε την αποπληρωμή των δεδουλευμένων τους, ωστόσο δεν αποκλείεται αυτό να είναι το «τυράκι στη φάκα» για να αποσπάσουν την ανοχή ή και την ενεργό σύμπραξη των εργαζομένων στα σχέδια που προωθούν οι μεγαλοεργοδότες του λιανεμπορίου. Θυμίζουμε ότι στις 21 Σεπτέμβρη έχει προγραμματιστεί η εκδίκαση της αίτησης του Μαρινόπουλου για υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα. Εως τότε, το σχέδιο διάσωσης θα πρέπει να εγκριθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία (60%) των προμηθευτών της «Μαρινόπουλος», οι οποίοι (όσοι διεκδικούν πάνω από 100.000 ευρώ) καλούνται να «κουρέψουν» κατά 50% τις απαιτήσεις τους από τη νέα εταιρεία. Παράλληλα, δημοσιεύματα στον οικονομικό κυρίως Τύπο αναφέρουν το ενδεχόμενο να υπάρξουν προσφυγές από ανταγωνιστικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ, ενάντια στη σύμπραξη Μαρινόπουλου - Σκλαβενίτη, ενώ καταλυτική θα είναι και η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία ενδέχεται να επιφέρει αλλαγές στον αριθμό των καταστημάτων της νέας επιχείρησης, ιδιαίτερα στην Αττική, όπου οι δύο εταιρείες διατηρούν εκτεταμένο δίκτυο καταστημάτων. Ολα τα παραπάνω, και κυρίως το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστοί οι όροι και οι προϋποθέσεις της συμφωνίας που αφορούν στο μέλλον των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, εκθέτουν πραγματικά οποιονδήποτε καλεί τους εργαζόμενους να κάτσουν στη γωνία και να παρακολουθούν παθητικά τα παζάρια ανάμεσα στους μεγαλοεργοδότες του κλάδου...

Ριζοσπάστης