Η πραγματικότητα τους διαψεύδει

Αφού η κυβέρνηση «κατατρόπωσε» την ανεργία και απογείωσε την απασχόληση, όπως προσπαθεί να μας πείσει το τελευταίο διάστημα η προπαγάνδα της, τώρα ήρθε η ώρα να παρουσιάσει τις «επιτυχίες» της και στον τομέα των μισθών. Ετσι, σε πείσμα της ανυπόφορης καθημερινότητας που βιώνουν εκατομμύρια μισθωτοί, αλλά και οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, η υπουργός Εργασίας αναφώνησε προχτές στη Βουλή - επικαλούμενη την ΕΛΣΤΑΤ - ότι το 2016 οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 0,8%! Η υπουργός δεν έδωσε περισσότερες πληροφορίες για τα στοιχεία που παρουσίασε και έτσι είναι δύσκολο να ελέγξει κανείς την ακρίβεια της ...θεαματικής αύξησης που επικαλείται. Κατά διαβολική σύμπτωση, όμως, την ίδια μέρα βγήκαν τα πρώτα στοιχεία για τα δηλωθέντα εισοδήματα του έτους 2016, από τα οποία, αν και δεν είναι πλήρη, με σαφήνεια προκύπτει ότι μισθωτοί και συνταξιούχοι, σε σχέση με το 2015, έχασαν από το εισόδημά τους 864 εκατομμύρια ευρώ, ενώ 900 εκατομμύρια έχασαν οι αυτοαπασχολούμενοι. Σε ποσοστό, το εργατικό εισόδημα και το εισόδημα από συντάξεις μειώθηκαν κατά 1,5%, ενώ των ελεύθερων επαγγελματιών κατά 19,14%. Με δεδομένο ότι μισθωτοί και συνταξιούχοι δεν μπορούν να αποκρύψουν εισοδήματα, αλλά και το γεγονός ότι το 2016 αυξήθηκε εκ νέου η φορολογία σε βάρος τους, γίνεται φανερό ότι οι μισθοί, και γενικά το εισόδημα της εργατικής οικογένειας, μειώθηκαν περισσότερο και από το 1,5% που προκύπτει από τις φορολογικές τους δηλώσεις.

***

 

Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί θα ήταν για γέλια, αν πίσω από αυτούς τους αριθμούς δεν κρύβονταν οικογενειακές τραγωδίες, το άγχος και ο Γολγοθάς της εργατικής οικογένειας να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες της, το κυνήγι του μεροκάματου και ο καθημερινός φόβος της ανεργίας που στοιχειώνει τη ζωή ακόμα και αυτών που σήμερα έχουν δουλειά, το δράμα πολλών απ' αυτούς που παραμένουν για μήνες απλήρωτοι... Ολα τα παραπάνω είναι γνωστά. Κι όμως, τα κυβερνητικά στελέχη, σε μια προσπάθεια να πείσουν ότι η πολιτική τους «γυρίζει την κατάσταση» και να καλλιεργήσουν προσδοκίες στο λαό από την ανάκαμψη της οικονομίας, συνεχίζουν να αντιστρέφουν την πραγματικότητα που ζουν εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, αξιοποιώντας επιλεκτικά γι' αυτόν το σκοπό κάθε λογής στατιστικές και αλχημείες. Μόνο που η κατάσταση δεν μπορεί να κρυφτεί. Για παράδειγμα, όσους τόνους προπαγάνδας κι αν ρίξει η κυβέρνηση, δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα (στοιχεία ΙΚΑ - Απρίλης 2016) διαμορφώθηκε μόλις στα 955,55 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου και του φόρου) και ότι ο μέσος μισθός για τη μερική απασχόληση είναι μόλις 396,67 ευρώ. Την ίδια ώρα, η μερική απασχόληση έφτασε το συγκεκριμένο μήνα στο 28,9% του συνόλου των μισθωτών και συνεχώς αυξάνεται, καταλαμβάνοντας μαζί με την «εκ περιτροπής» εργασία πάνω από το 50% των νέων συμβάσεων.

***

 

Ακόμα όμως και αυτοί οι μισθοί πείνας που διαμορφώθηκαν κυρίως μετά το 2012, συνεχίζουν να βρίσκονται κάτω από μεγάλη πίεση, αφού η κυβέρνηση κράτησε ανέγγιχτο όλο το νομοθετικό πλαίσιο των προηγούμενων, προσθέτοντας και αυτή τα δικά της αντεργατικά μέτρα. Η παραπέρα συμπίεση του λεγόμενου «κόστους εργασίας», ως συστατικό στοιχείο της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, περνάει μέσα από τη γενίκευση των επιχειρησιακών, αλλά και των ατομικών συμβάσεων, στη θέση των κλαδικών. Οπως περνάει, βέβαια, μέσα και από τη μείωση του κατώτερου μισθού κατά 22% και 32% στους νέους, για τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν ότι θα επαναφέρει στα 751 ευρώ και σήμερα συνεχίζει να τον κρατά στα εξευτελιστικά επίπεδα των 586 και 511 ευρώ μεικτά, αντίστοιχα, διατηρώντας σε ισχύ και τον απαράδεκτο διαχωρισμό σε «νέους» και μεγαλύτερους εργαζόμενους. Μήπως όμως η κυβέρνηση «έκλεισε» το δρόμο στην εξάπλωση των επιχειρησιακών συμβάσεων, οι οποίες δεκαπλασιάστηκαν από 130 το 2012 στις 1.300 το 2016, με το 80% να οδηγούν σε μεγάλες μειώσεις μισθών; Με αυτόν τον τρόπο, βρεθήκαμε σήμερα οι ΣΣΕ να καλύπτουν πλέον μόλις το 10% των μισθωτών, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία ουσιαστικά έχει οδηγηθεί σε ατομικές συμβάσεις.

***

Κι όμως, με το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο διαιωνίζει το απαράδεκτο αυτό καθεστώς «ευελιξίας» και κατακρεούργησης των μισθών, αλλά προχώρησε και σε νέα μέτρα, με κορωνίδα την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στις μεγάλες επιχειρήσεις, την κατάργηση ακόμα και της κυριακάτικης αργίας, την αύξηση της φορολόγησης των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων από το 2020... Η διατήρηση, εμπέδωση και η επιπλέον επέκταση αυτής της εργασιακής ζούγκλας, που 2,5 χρόνια τώρα γίνεται με ευθύνη της κυβέρνησης, είναι το θερμοκήπιο μέσα στο οποίο ανθούν όλα τα «άνθη» της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και «παρανομίας», την οποία δήθεν αντιμάχεται η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που συζητιέται στη Βουλή για τα Εργασιακά, ενώ στην πραγματικότητα επιχειρεί με μπόλικη άχνη να σκεπάσει τους πικρούς καρπούς που έχει και το δικό της αντεργατικό έργο...

Γ. ΖΑΧ.

 

 

 

Ριζοσπάστης