Ισονομία

Με υποσχέσεις για «ευνοϊκή» ρύθμιση των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, ιδιαίτερα για τους αυτοαπασχολούμενους, και την επιστροφή των υπερβολικών κρατήσεων για τις εισφορές Υγείας, οι οποίες αποδείχθηκαν και παράνομες, η κυβέρνηση, μέσω της υπουργού Εργασίας Εφης Αχτσιόγλου, επιχειρεί να «χρυσώσει το χάπι» στους συνταξιούχους, που παραμένουν στο στόχαστρο της αντιλαϊκής πολιτικής και πληρώνουν τα σπασμένα της αντιασφαλιστικής επίθεσης. Ως συνέχεια των παραπάνω, το κυβερνητικό επιτελείο, με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα, διαρρέει ότι τελικά οι μειώσεις στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις εξαιτίας της κατάργησης της «προσωπικής διαφοράς» από το 2019, μπορεί να είναι μικρότερες απ' όσο υπολογιζόταν αρχικά, καθώς προκύπτει «δημοσιονομικό περιθώριο»! Μ' αυτά και με τ' άλλα, η κυβέρνηση προσπαθεί να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής στους συνταξιούχους και κυρίως να αποκρύψει το γεγονός ότι οι νέες συντάξεις που βγαίνουν, με βάση το νόμο Κατρούγκαλου, είναι μικρότερες κατά 20% και πλέον, σε σχέση με αυτές που απέδιδε το προηγούμενο σύστημα, και οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, υπολείπονταν των πραγματικών αναγκών. Με τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων συντάξεων να κινείται μεταξύ 500 και 800 ευρώ, γίνεται φανερό ότι δίπλα στους παλιούς συνταξιούχους, οι οποίοι είδαν τα απανωτά χαράτσια να λεηλατούν τις συντάξεις τους, προστίθενται τώρα και οι «νέοι», οι οποίοι, από χέρι και με τη «βούλα του νόμου», καταδικάζονται να ζουν στην ανέχεια. Αυτή ήταν η περίφημη «ισονομία» και «δικαιοσύνη» στο Ασφαλιστικό που διαφήμιζε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ και η οποία αποδείχθηκε πως ήταν οδυνηρή εξίσωση προς τα κάτω, για όλους τους συνταξιούχους.

«Σαδισμός»... 

 

Ως «σαδισμό» περιγράφει η «Καθημερινή» τις απεργιακές κινητοποιήσεις στο Μετρό. Αναφέρει χαρακτηριστικά στο κύριο άρθρο της: «Μια συντεχνία προνομιούχων εργαζομένων αναστατώνει με σαδιστική μανία την καθημερινότητα της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας. Μοναδικός στόχος η προώθηση των δικών της διεκδικήσεων (...) Πρόκειται για ντροπιαστική και καταδικαστέα συμπεριφορά». Προφανώς τα ΜΜΕ που κάθε μέρα λιβανίζουν την ανάγκη ο λαός να κάνει θυσίες για να πάνε καλά τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, βγάζουν σπυριά όταν οι εργαζόμενοι διεκδικούν. Επειδή όμως τέτοιες χυδαίες επιθέσεις σε εργατικούς αγώνες θα πυκνώνουν όσο πλησιάζει η μέρα που η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να θεσπίσει νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργιών, καλό είναι να συνειδητοποιείται ποιοι θέλουν την καταστολή των κινητοποιήσεων. Κραυγές σαν αυτές της «Καθημερινής» ουσιαστικά καλούν σε πιο αποφασιστική παρέμβαση του κράτους στο εργατικό κίνημα, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να φέρει αποφασιστικό χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα. Μια φιλολογία που αποδεικνύει ότι οι εργοδότες θέλουν να ξεμπερδεύουν με τη συλλογική διεκδίκηση, την πάλη των εργαζομένων, θέλουν καθαρό έδαφος για να εντείνουν ανενόχλητοι την επίθεσή τους. Αυτό είναι που τους ενοχλεί και όχι η υποτιθέμενη «ταλαιπωρία» των εργαζομένων.

Ξέπλυμα

 

Την ελεεινή και πολυπαιγμένη σπέκουλα ότι ο μαχαιροβγάλτης χρυσαυγίτης Ρουπακιάς δήθεν υπήρξε μέλος της ΚΝΕ επανέλαβε με τη σειρά του ο γνωστός συκοφάντης Φ. Κρανιδιώτης, μιλώντας στο ραδιόφωνο του «Real» και τον δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου. Αφορμή αυτή τη φορά ήταν μια «βαθυστόχαστη» ανάλυση του επικεφαλής του εθνικιστικού γκρουπούσκουλου «Νέα Δεξιά» ότι η άνοδος της ΧΑ προέρχεται «από θυμωμένους ανθρώπους, ακόμα κι απ' την αριστερά, ελλείψει εναλλακτικής», συνεχίζοντας ότι στο δικό του μόρφωμα τώρα βρίσκουν συμφωνία ψηφοφόροι και στελέχη της ΧΑ... Ασφαλώς, καθόλου δεν εντυπωσιάζει το γεγονός ότι τα φασιστοειδή, παρά τον όποιο επιμέρους ανταγωνισμό τους, ταυτίζονται πλήρως όσον αφορά τον αντικομμουνισμό τους, ούτε και το ότι ο Φ. Κρανιδιώτης χαριεντίζεται με τη Χρυσή Αυγή. Είναι όμως τουλάχιστον προβληματικό τέτοια ψέματα να ακούγονται στα ραδιόφωνα, τις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις (που κι αυτό αποτελεί «ξέπλυμα» της εθνικιστικής ιδεολογίας τους) και να τα λένε αυτά χωρίς κανέναν αντίλογο.

Προθάλαμος

 

Το πολυδιαφημισμένο εργαλείο του «εξωδικαστικού συμβιβασμού», που η κυβέρνηση παρουσίαζε ως «σανίδα σωτηρίας» τάχα για τις υπερχρεωμένες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, επιβεβαιώνει τελικά το ρόλο του ως τον «προθάλαμο» για τον «ξαφνικό θάνατο» χιλιάδων επιχειρήσεων, για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων και την αναδιανομή της πίτας, με ξεκαθάρισμα της αγοράς από τις «μη βιώσιμες» και τη στήριξη από το κράτος και τις τράπεζες των πιο «σταθερών» οικονομικά επιχειρήσεων. Οπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, τρεις στις πέντε αιτήσεις για τη ρύθμιση οφειλών μέσω του «εξωδικαστικού συμβιβασμού» απορρίπτονται, ενώ οι υπόλοιπες, για να φτάσουν στο στάδιο της ρύθμισης, πρέπει να πληρούν κριτήρια που είναι απαγορευτικά για τη συντριπτική πλειοψηφία. Συνολικά, τους τελευταίους τρεις μήνες, 7.700 επιχειρήσεις συμπλήρωσαν τα στοιχεία τους στη σχετική ιστοσελίδα. Από αυτές, οι 1.350 προσπάθησαν να ενταχθούν στο δεύτερο στάδιο της αξιολόγησης και μόνο 240 κρίθηκαν επιλέξιμες. Οπως λένε όσοι γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, η ένταξη στη ρύθμιση μπορεί τελικά να αφορά περιπτώσεις που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και βέβαια απ' όλων των ειδών τις επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από μέγεθος και προσωπικό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ που προσπαθούν να ρυθμίσουν με αυτόν τον τρόπο τα χρέη τους, είναι από χέρι καμένοι. Μάλιστα, σε περιπτώσεις αρνητικών απαντήσεων για ένταξη στον «εξωδικαστικό συμβιβασμό», οι επιχειρήσεις οδηγούνται σε ακαριαίο θάνατο, γεγονός που απέτρεψε πολλές εταιρείες να καταθέσουν αίτηση και να κλειδώσουν μια ώρα αρχύτερα το λουκέτο...

Ριζοσπάστης