Φτύστε τον φασιστόπαπα Αμβρόσιο! (Με τη βούλα της Δικαιοσύνης)

Ο βρικόλακας Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, ο φασιστόπαπας, ο χουντοταγματάρχης της χωροφυλακής, αθωώθηκε

Πριν είχε δηλώσει στο δικαστήριο

«Το φτύστε τους είναι το λιγότερο. Αν είχα όπλο και μπορούσα από το νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε». Γεγονός το οποίο, απ’ ότι φαίνεται, εκτιμήθηκε αρκούντως από τους αξιότιμους και αδέκαστους δικαστές και τον αθώωσανΟ βρι­κό­λα­κας Αι­για­λεί­ας και Κα­λα­βρύ­των, ο φα­σι­στό­πα­πας, ο χου­ντο­ταγ­μα­τάρ­χης της χω­ρο­φυ­λα­κής, αθω­ώ­θη­κε.

Πριν είχε δη­λώ­σει στο δι­κα­στή­ριο:  

«Το φτύ­στε τους είναι το λι­γό­τε­ρο. Αν είχα όπλο και μπο­ρού­σα από το νόμο, θα το χρη­σι­μο­ποιού­σα να τε­λειώ­νου­με». Γε­γο­νός το οποίο, απ’ ότι φαί­νε­ται, εκτι­μή­θη­κε αρ­κού­ντως από τους αξιό­τι­μους και αδέ­κα­στους δι­κα­στές και τον αθώ­ω­σαν.

Ευ­χα­ρι­στού­με τους αδέ­κα­στους δι­κα­στές που μας επέ­τρε­ψαν να μι­λή­σου­με ελεύ­θε­ρα για τέ­τοια ξε­ρα­τά της κοι­νω­νί­ας με τα ίδια τους τα λόγια.

Με τη βούλα του δι­κα­στη­ρί­ου λοι­πόν, μπο­ρού­με να πούμε για τον φα­σι­στό­πα­πα και τους ομοί­ους του:

Πρό­κει­ται για «απο­βρά­σμα­τα της κοι­νω­νί­ας που σή­κω­σαν κε­φά­λι. Ας μι­λή­σου­με έξω απ’ τα δό­ντια, ΦΤΥ­ΣΤΕ ΤΟΥΣ! Μην τους εμπι­στεύ­ε­σθε! Είναι οι κο­λα­σμέ­νοι της κοι­νω­νί­ας. Δεν μπο­ρούν κά­ποιοι ξε­φτι­λι­σμέ­νοι να υπε­ρα­σπί­ζο­νται δη­μο­σί­ως τα πάθη της ψυχής τους!  Ε λοι­πόν αυ­τούς τους ξε­φτι­λι­σμέ­νους, φτύ­στε τους! Απο­δο­κι­μά­στε τους! Είναι εκτρώ­μα­τα της φύ­σε­ως! Ψυ­χι­κά και πνευ­μα­τι­κά πά­σχουν! Είναι άτομα με δια­νοη­τι­κή δια­τα­ρα­χή! Δυ­στυ­χώς αυτοί είναι τρις-χει­ρό­τε­ροι και πολύ πιο επι­κίν­δυ­νοι από κά­ποιους, που ζουν στα τρελ­λο­κο­μεία! Μη δι­στά­ζε­τε, λοι­πόν! Όταν και όπου τους συ­να­ντά­τε, φτύ­στε τους! Μην τους αφή­νε­τε να ση­κώ­νουν κε­φά­λι! Είναι επι­κίν­δυ­νοι!»

Και να προ­σθέ­σω εγώ:

«Το φτύ­σι­μο είναι το λι­γό­τε­ρο. Αν είχα όπλο και μπο­ρού­σα από το νόμο, θα το χρη­σι­μο­ποιού­σα να τε­λειώ­νου­με. Ή, αν πάλι ο νόμος μου επέ­τρε­πε, θα έχωνα το κε­φά­λι τους στην κο­λυ­μπή­θρα της ανοη­σί­ας και θα το κρά­τα­γα δέκα λεπτά».

Θα επι­τε­λού­σα δε, θε­ά­ρε­στο έργο μια που θα τον έστελ­να να συ­να­ντή­σει τον… θεό του συ­ντο­μό­τε­ρα και θα γλυ­τώ­να­με και τον πα­χυ­λό μισθό του δη­μο­σί­ου που απο­λαμ­βά­νει το πα­ρά­σι­το, ακόμη, στα 78 χρό­νια του.

Όσο για τον κάθε ανε­ξάρ­τη­το, αδέ­κα­στο και «τυφλό» λει­τουρ­γό της δι­καιο­σύ­νης, καθώς και τον κάθε κά­τοι­κο της Αγια­λεί­ας που τον ανέ­χε­ται:

«Χαι­ρέ­τα μου τον… πλά­τα­νο!»

Στέ­λιος Κα­νά­κης

Αναρτήθηκε απο tasosnastos.blogspot