Δημ. Ψαρράς: Ο Μιχαλολιάκος έφτιαξε το πολιτικό κόμμα για να καλύψει την εγκληματική οργάνωση

Δημ. Ψαρράς: Ο Μιχαλολιάκοςέφτιαξε το πολιτικό κόμμα για να καλύψει την εγκληματική οργάνωση 

Από atexnos

Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο Δημήτρης Ψαρράς ερευνά εδώ και δεκαετίες τη δράση της Χρυσής Αυγής. Σημαντικός μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη της ναζιστικής οργάνωσης, κατέθεσε στο δικαστήριο στοιχεία για την ιστορία της, τα οποία οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες σήμερα αρνούνται, μίλησε για τη δομή της και το ρόλο του Αρχηγού της και προπάντων προσπάθησε να ρίξει φως στην εγκληματική της δράση. Για όλα αυτά μίλησε στην «Κυριακάτικη Χαραυγή» σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη και την οποία αναδημοσιεύουμε. Τη συνέντευξη πήρε η Μαρία Φράγκου.

Η Χρυσή Αυγή θέλει να τρομοκρατήσει χώρους, όχι άτομα

— Δεκαετίες τώρα ασχολείστε με τη Χρυσή Αυγή. Από τότε φαντάζομαι που δύσκολα μπορούσε κάποιος να ορίσει την εγκληματική της δράση ή τη σύνδεσή της με τους Ναζί. Τι σας οδήγησε σ’ αυτή την ενασχόληση;

— Πριν ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία, ασχολήθηκα με την πολιτική, όπως όλη η γενιά μου. Του Πολυτεχνείου η γενιά. O Μιχαλολιάκος, την περίοδο της Χούντας, ανήκε στο Κίνημα της 4ης Αυγούστου. Δύο κόσμοι διαφορετικοί, λοιπόν. Από τότε μου είχε δημιουργηθεί ενδιαφέρον για το χώρο της ακροδεξιάς, τον οποίο θεωρούσα πως σε μεγάλο βαθμό η κοινωνία και ο δημοσιογραφικός κόσμος υποτιμούσε. Κι έτσι το 1980 που έγινα δημοσιογράφος, κι αφού με έτρωγε το σαράκι της πολιτικής έρευνας, άρχισα να ασχολούμαι με αυτόν τον πολύ περιθωριακό, τότε, χώρο. Απέκτησα πολλά υλικά και πληροφορίες κι έτσι άρχισα την έρευνα.

— Και γιατί έχουν τόση σημασία ή ενδιαφέρον εκείνα τα υλικά, του τότε, σήμερα;

— Σήμερα προσπαθούν να κρύψουν πράγματα, τα οποία τότε έλεγαν ανοικτά. Για παράδειγμα στη δίκη που κατέθεσα ως μάρτυρας, κατέθεσα και το πραγματικό καταστατικό της Χρυσής Αυγής. Σε ανύποπτο χρόνο, το 1990, είχα δημοσιεύσει μεγάλα κομμάτια του, και δεν είχε αμφισβητηθεί μία λέξη. Ποτέ. Σήμερα αρνούνται στοιχεία του χαρακτήρα τους.

— Και πώς βρέθηκε αυτό το υλικό στη διάθεσή σας;

— Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, σήμερα, μου το έστειλε η ίδια η Χρυσή Αυγή. Το 1987 ήμουν δημοσιογράφος στο περιοδικό «Σχολιαστής» και γράψαμε ένα μικρό σχόλιο, αφού είχαμε δει σβάστικες στους τοίχους με την επωνυμία Χρυσή Αυγή. Δεν είχε αρχίσει ακόμη η βίαιη, εγκληματική συμπεριφορά και δράση στους δρόμους. Μόνο συνθήματα. Με το που γράψαμε το σχολιάκι έστειλαν από τη Χρυσή Αυγή τα υλικά. Ήθελαν, τότε, να γίνουν γνωστοί. Έτσι υπάρχει και το τεκμήριο πώς έφτασαν αυτά στα χέρια μας. Και χωρίς να μπούμε σε διάλογο μαζί τους, το γράψαμε τότε για την αποστολή των υλικών. Το αστείο είναι ότι και η Χρυσή Αυγή, στο δικό της περιοδικό, επιβεβαίωσε την αποστολή των υλικών, αλλά μας κατηγορούσε για «αμετανόητους μαρξιστές», στους οποίους αξίζει «μια γροθιά». Από τότε, λοιπόν, συγκέντρωνα υλικά για τη Χρυσή Αυγή. Και είναι σήμερα χρήσιμα για την κατανόηση και την ποινική αντιμετώπισή της.

— Και οι απειλητικές διαθέσεις της Χρυσής Αυγής είναι εμφανείς από τότε…

— Ναι, ακριβώς. Και ακόμα δεν ήταν τόσο δυνατοί, ώστε να αρχίσουν τις βίαιες ενέργειές τους στους δρόμους. Αυτό έγινε στις αρχές του ’90, στις παρυφές της εθνικιστικής υστερίας που είχε ξεσπάσει, τότε, στην Ελλάδα, γύρω από το Μακεδονικό. Τότε ήταν η πρώτη φορά που μπόρεσαν να βγουν στους δρόμους και να εκδηλωθούν. 10 Δεκεμβρίου 1992, ημέρα του μεγάλου συλλαλητηρίου στην Αθήνα. Και με τη λήξη του επιτέθηκαν σε αυτούς που θεωρούσαν εχθρούς τους: Αριστερούς, αντιεξουσιαστές κ.ά.. Δεν ήταν οι μετανάστες, ακόμα, στόχος τους.

— Σήμερα ζούμε τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Αυτή η δίκη δεν άργησε; Προηγήθηκαν τόσα και τόσα μέχρι να πάρουν το δρόμο της δικαιοσύνης τα εγκλήματά της;

— Ασφαλώς και άργησε. Και δυστυχώς αυτό που είναι ντροπή για την Ελλάδα, για όλους μας, είναι ότι χρειάστηκε να έχουμε ένα Έλληνα νεκρό για να ξεκινήσει αυτή η υπόθεση. Διότι νεκρούς είχαμε αρκετούς. Ήταν μετανάστες, ήταν άγνωστοι. Έγινε η δολοφονία του Φύσσα και τότε κινητοποιήθηκε όλη η κοινωνία, ξεσηκώθηκε ο κόσμος. Προς τιμήν του ελληνικού λαού που ξεσηκώθηκε σε όλη τη χώρα. Και υποχρεώθηκε και η δικαιοσύνη και η τότε κυβέρνηση να δουν κατάματα το φαινόμενο. Και τι έγινε; Απλά η δικαιοσύνη πήρε 2030 δικογραφίες που εκκρεμούσαν και τις συνένωσε. Κι έτσι διαπίστωσε ότι αυτό που συνέβαινε δεν είναι κάτι μεμονωμένο. Μέχρι τότε η δικαιοσύνη έκανε τις ενέργειες που έπρεπε να κάνει, αλλά απέναντι σε συγκεκριμένα άτομα, όχι απέναντι στον υποκινητή που ήταν η εγκληματική οργάνωση.

— Χωρίς Μιχαλολιάκο δεν υπάρχει Χρυσή Αυγή, είπατε σε κατάθεσή σας στο δικαστήριο πέρσι τον Οκτώβρη στο δικαστήριο. Αν δεν είναι ο Μιχαλολιάκος δεν θα ‘ναι κάποιος άλλος; Τι αλλάζει; Ή με αυτό θέλετε να καταδείξετε πως αυτά τα κόμματα είναι αρχηγικά;

— Εκτός από τον σαφή ναζιστικό χαρακτήρα, τον οποίο αυτοί αρνούνται, αλλά επιβεβαιώνεται μέσα από το καταστατικό που έχω εγώ κι έχω καταθέσει, έχει ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο, που λέγεται η «Αρχή του Αρχηγού». Αυτή η φράση είναι μετάφραση του χιτλερικού «Φύρερ Πρίντσιπ» και με αυτό κυβερνούσε ο Χίτλερ. Αυτό ενοχοποιεί άμεσα τον Μιχαλολιάκο. Το κεφάλαιο αυτό εξηγεί πως τίποτα στην οργάνωση αυτή δεν γίνεται χωρίς την εντολή του Αρχηγού. Το να υπάρξει μια άλλη Χρυσή Αυγή, με άλλους ανθρώπους, που είναι απλά ακροδεξιά οργάνωση, χωρίς τον Μιχαλολιάκο, δεν το αποκλείω. Αλλά δεν θα είναι αυτό που γνωρίζουμε.

— Όπως ο Λαϊκός Συναγερμός του Καρατζαφέρη, ας πούμε. Ήταν ακροδεξιά οργάνωση, δεν ήταν, όμως, Χρυσή Αυγή. 

— Ακροδεξιά,  ασφαλώς, αλλά δεν είχε το στοιχείο της βίας στην πολιτική της. Είχε ρητορική μίσους, είχε ρατσισμό, αντισιμιτισμό, αλλά δεν είχε το στοιχείο της βίας. Η Χρυσή Αυγή είναι το πιο ακροδεξιό κόμμα της Ευρώπης. Και δικαστικά μόνο αυτή η πλευρά μπορεί να αντιμετωπιστεί. Γι΄ αυτό κι έχει σημασία να καταλήξει αυτή η δίκη στην καταδίκη της. Πιστεύω πως αυτό θα γίνει, γιατί έχουν ήδη εισφερθεί συνταρακτικά στοιχεία για τη δράση της Χρυσής Αυγής.

— Η καταδίκη της ως εγκληματική οργάνωση, δηλαδή, θα είναι το αποτέλεσμα του δικαστηρίου…

— Αυτό, ναι, πιστεύω.

— Και θα επιβεβαιωθεί και με δικαστική βούλα πως δεν εξελίχθηκε σε εγκληματική οργάνωση, αλλά το έγκλημα ήταν αυτοσκοπός.

— Αυτό είναι το ενδιαφέρον σε αυτή την περίπτωση. Δεν ήταν ένα κόμμα που μέσα του δημιουργήθηκε μία εγκληματική οργάνωση, ούτε παράλληλα με αυτό. Ο Μιχαλολιάκος έφτιαξε το πολιτικό κόμμα για να καλύψει την εγκληματική οργάνωση. Δήλωση για δημιουργία πολιτικού κόμματος κατέθεσε ο Μιχαλολιάκος το 1983. Ενώ για πρώτη φορά η οργάνωση κατέβηκε σε εκλογές το 1994.

— Πότε πιστεύετε θα υπάρξει απόφαση;

— Μέσα στο χρόνο, ελπίζω, να έχουμε απόφαση.

— Η Χρυσή Αυγή στοχεύει σε ιδιότητες, όχι σε πρόσωπα, λέτε. Όμως ο Αιγύπτιος ψαράς, ο Πακιστανός εργάτης, ο Παύλος Φύσσας, ποια ιδιότητα εκπροσωπούσαν;

— Άμα τους δεις έναν – έναν, είναι αυτοί τους οποίους η Χρυσή Αυγή έχει στοχοποιήσει ως εχθρούς, ως εχθρικές ομάδες. Όπως οι μετανάστες, και γενικά οι ξένοι, και οι πολιτικοί αντίπαλοι. Θυμίζω ότι πριν τη δολοφονία του Φύσσα είχαμε την επίθεση κατά των αφισοκολλητών του ΠΑΜΕ. Το ότι δεν είχαμε νεκρό, τότε στο Πέραμα, ήταν συμπτωματικό. Γιατί ο πρόεδρος του συνδικάτου του μετάλλου δέχθηκε επίθεση στο κεφάλι με αυτοσχέδιο ρόπαλο που κατέληγε σε μεταλλικό άγκιστρο. Γι’ αυτό και διαφωνώ με κάποιους που λένε ότι είχαν στοχοποιήσει τον Φύσσα. Τους χώρους τους οποίους εξέφραζαν αυτοί οι άνθρωποι είχαν στοχοποιήσει. Ο Φύσσας στάθηκε παλικαρίσια απέναντί τους. Και παρόλο που αυτοί ήταν πολλοί, ο Παύλος στάθηκε. Δεν έτρεξε να φύγει. Και ήρθε ο δολοφόνος -ο Ρουμπακιάς- τον είδε να στέκεται απέναντι στους άλλους και τον μαχαίρωσε. Πίστευε, ο Ρουμπακιάς, ότι θα ξέφευγε, όπως ξέφευγαν και τόσοι άλλοι. Ακόμα και στην ιστορία με το ΠΑΜΕ, τους δράστες τούς έπιασαν μετά. Η πρώτη αντίδραση ήταν υποτονική.

— Κι ανεξιχνίαστες έχουν μείνει πολλές άλλες δολοφονίες, σωστά;

— Δεκάδες δολοφονίες έχουν μείνει ανεξιχνίαστες. Και τις οποίες αποδίδουν σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ αλλοδαπών, αλλά εγώ είμαι σίγουρος ότι πολλές από αυτές είναι των χρυσαυγιτών. Κι εξάλλου φαίνεται αυτό κι από το γεγονός ότι η καταγραφή φαινομένων ρατσιστικής βίας ή εγκληματικής δράσης κατά αλλοδαπών καταγράφει θεαματική μείωση μετά τις συλλήψεις του 2013.

— Και με βάση την «Αρχή του Αρχηγού», τίποτε δεν γίνεται χωρίς να γνωρίζει ή να δίνει εντολή ο Μιχαλολιάκος. Και στο Κερατσίνι, εκείνο το βράδυ της δολοφονίας του Φύσσα, δεν είναι δυνατόν να μην γνώριζε ο Μιχαλολικάκος τι γινόταν.

— Ασφαλώς. Μα κι από τα στοιχεία της δίκης φαίνεται, πως όταν γίνεται η κατ’ αρχήν αντιπαράθεση ναζιστών με άλλη ομάδα, στην προκειμένη με την ομάδα Φύσσα, ειδοποιούνται τα
κεντρικά και στέλλουν μήνυμα σε όλο το τάγμα της περιοχής. Γίνεται, δηλαδή, μία κινητοποίηση την οποία ελέγχει και ο Λαγός και προφανώς διατάζει να πάει το τάγμα εκεί. Να πάει
γιατί; Για να συγκρουστεί. Το ότι η σύγκρουση ενείχε την προοπτική μιας δολοφονίας είναι σαφές. Η Χρυσή Αυγή θέλει να τρομοκρατήσει χώρους, όχι άτομα.

— Θυμίστε μας ποιες ιστορίες εξετάζονται στη δίκη, πέραν του Παύλου Φύσσα;

— Είναι τρεις. Του Παύλου Φύσσα, των Αιγύπτιων ψαράδων και του ΠΑΜΕ. Και οι τρεις έχουν τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε. Στους ψαράδες πήγαν βράδυ και τους κτύπησαν σπίτι τους. Είχαν πει πως εκ μέρους των συμφερόντων εργοδοτών της περιοχής θα τρομοκρατήσουν τους Αιγύπτιους ψαράδες. Το είπε τη μια μέρα ο Λαγός, την άλλη μέρα το έκαναν. Το ίδιο έγινε και με το ΠΑΜΕ.