Ο Μεγαλέξης

Πάει, τέλειωσε η εποχή του Μεγαλέξανδρου ως εμπορικού σήματος στα Σκόπια. Ηρθε η εποχή του Μεγαλέξη. Με το πύρινο σπαθί του ΝΑΤΟ ανά χείρας κόβει τον γόρδιο δεσμό που έσφιξε μετά το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ο Μεγαλέξης αποπειράται να κερδίσει τη μνημονιακή αθανασία με αριστερό επιτόκιο ως πρόσημο. Οσοι αναζητούν τη μυστική συνταγή που τον κρατάει στον αφρό του Νότου με όρους ευρωπαϊκού Βορρά ξεχνούν ότι στις αστικές δημοκρατίες του κλυδωνιζόμενα κυρίαρχου καπιταλισμού, τα λεφτά με ένα μόλις μικρό πεζό κάπα γίνονται κλεφτά.

 

Στα μεγάλα παζάρια η ελληνική εκδοχή του πάτου κρύβεται στην έκφραση «του πήρα και τα σώβρακα». Κι αυτό ο Μεγαλέξης το ξέρει. Και για την ώρα το μεταθέτει στην κερκίδα, που την έχει βάλει να τσακώνεται για το αν τα σώβρακα είναι πλυμένα και σιδερωμένα. Το αμερικάνικο απορρυπαντικό, κατευναστικό των παρενεργειών που τυχόν μπορεί να προκύψουν από λαμπερές μικρές δυνάμεις όπως το πριγκιπάτο του Μονακό, έχει μελετήσει πολύ καλά τη χρήση του άλλου ελληνικού ρητού «τι Λοζάνη, τι Κοζάνη». Οπότε το γεωστρατηγικό καζίνο βγάζει τις μάρκες στο τραπέζι και ο κ. Πάιατ κάνει τη Λάρισα να μοιάζει με εκλεπτυσμένο και προτιμητέο ευρωπαϊκό Ιντσιρλίκ. Παλιά στους ιθαγενείς οι αποικιοκράτες και οι πειρατές έδιναν καθρεφτάκια και μπαρούτι. Σήμερα η πανηγυρική εμπλοκή εξασφαλίζεται με κατασκοπευτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και αερομεταφερόμενα φορητά πυρηνικά, αραγμένα στον Αραξο, για να περιβάλλεται δήθεν τη ΝΑΤΟική ισχύ ο Μεγαλέξης, αυτός ο μικρός ο μέγας, προορισμένος να κερδίσει τον τίτλο του πολιτικά ανήλικου masterchef ευρωατλαντικού τύπου.

Το μάξιμουμ της αχρειότητας του Μαξίμου ήταν η αναγωγή σε εθνική διπλωματική επιτυχία του ενδεχόμενου να μετονομαστεί η αναγνωρισμένη από κανέναν «ορθόδοξη εκκλησία της Μακεδονίας» σε Αχρίδος και να υπαχθεί στο Πατριαρχείο, αν και εφόσον ευοδωθούν τα παζάρια με τη Σερβία, με τα σκάνδαλα της αρχιεπισκοπής Αμερικής, τη βουλγαρομοσχοβίτικη πίεση, κοινώς με τα άμφια και τα ράσα ως παντιέρα. Το αφήγημα του Μεγαλέξη θα είναι πως η αριστερή φαντασία εξασφάλισε την πιο δεξιά εξουσία στα δυτικά Βαλκάνια.

 

Ο αλυτρωτισμός και η αμφισβήτηση συνόρων «θα ζουν και θα βασιλεύουν» εντός των κόλπων του ΝΑΤΟ, με τους σημερινούς μακεδονομάχους να μοιάζουν σαν καρτούν, όπως άλλωστε δείχνει και η ερντογανική - κεμαλική αμφισβήτηση Αιγαίου, Θράκης και δεν συμμαζεύεται...

Τα δήθεν προβλήματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όπου πάλι παίζει το απορρυπαντικό της καθαρής εξόδου, αφού τακτοποιούνται και οι τελευταίοι λεκέδες του ντόπιου κεφαλαίου, λύνονται ήδη με την καλή συνταγή που συστήνει το CNN, υποδεικνύοντας ότι «όπου οι κυβερνήσεις λειτουργούν ως Μη.Κυ.Ο εκεί οι Μη.Κυ.Ο λειτουργούν ως κυβερνήσεις». Ετσι ο Μεγαλέξης πηδάει τα εμπόδια των προαπαιτούμενων, με εφαλτήριο το προσφυγικό ή και το διάστημα και την καινοτομία, αφήνοντας μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε εκατοντάδες συριζοκρατούμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, για να αισθάνονται και μέλη μιας πανίσχυρης αόρατης κυβέρνησης και διαχειριστές άκοπων αφανών κονδυλίων. Ο Μεγαλέξης παίζει πολύ καλά το παιχνίδι των Μη Κυβερνητικών Βρικολάκων, που ρουφάνε αίμα λαών, του δικού μας συμπεριλαμβανομένου αλλά με οικολογικά καλαμάκια επαναληπτικής χρήσης...

 

ΤηςΛιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ