Ξέπλυμα «αλά ΣΥΡΙΖΑ»...

 

Φωτό αρχείου

Πηγή: Eurokinissi

Με παρεμβάσεις στελεχών της, η κυβέρνηση ξεπλένει ολοένα και περισσότερο την πολιτική των μνημονίων, αλλά και τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο, ισχυρίζονται με θράσος ότι κατάφεραν μετά από πολλά χρόνια να παρουσιάσουν έναν «αναδιανεμητικό» προϋπολογισμό χωρίς περικοπές. Ουσιαστικά «δικαιώνουν» τον συμβιβασμό, όπως λένε, του 2015, δηλαδή το 3ο μνημόνιο διά χειρός ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως, ποια «αναδιανομή» κάνει ο προϋπολογισμός; Επιστρέφει σε ορισμένα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων ένα από τα δέκα που του έκλεψαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με τα αντιλαϊκά μέτρα εντός κι εκτός μνημονίων. Την ίδια στιγμή που όλο το αντιλαϊκό μνημονιακό πλαίσιο είναι παρόν και θα ενισχύεται ακόμα περισσότερο τα επόμενα χρόνια, συνεχίζοντας και το ξεζούμισμά τους.


Επίσης, ένα μεγάλο μέρος της υπεραπόδοσης των πλεονασμάτων που προήλθε από την αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, μετατρέπεται απευθείας σε νέα προνόμια και φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι και αυτός ο προϋπολογισμός ενσωματώνει τις περικοπές και τα αντιλαϊκά μέτρα όλων των μνημονίων, διατηρεί την υποχρηματοδότηση στην Υγεία και την Πρόνοια, αυξάνοντας τις πληρωμές από το λαό, κατοχυρώνει τις περικοπές στις νέες συντάξεις και τις άλλες ανατροπές, που επέκτεινε με νόμους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Προβλέπει μάλιστα και αύξηση των κρατικών εσόδων από την αύξηση της έμμεσης φορολογίας, που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα.

Γίνεται δηλαδή εργαλείο για παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και του λαού, για την επιτάχυνση μεταρρυθμίσεων που σχετίζονται άμεσα με τη βελτίωση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες και οξύνει την αντίθεση κεφάλαιο - εργασία, ενώ με ψίχουλα προσπαθεί να διαχειριστεί τη φτώχεια και να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Επομένως, ο προϋπολογισμός δεν είναι «αναδιανεμητικός» υπέρ του λαού, ούτε δρομολογεί την αντιστροφή των μέτρων που ψηφίστηκαν με τα μνημόνια, όπως προσπαθεί να πείσει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας μάλιστα ως «αριστερή» επιλογή την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, που τώρα τάχα δικαιώνεται.

Κατά τον ίδιο τρόπο, η «αμηχανία» της ΝΔ, που διαπιστώνουν στελέχη της κυβέρνησης, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι χωρίς μνημόνια στερείται πλέον άλλοθι για να εφαρμόσει το «νεοφιλελεύθερο» πρόγραμμά της, αλλά στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ της έκλεψε την μπουκιά από το στόμα και υλοποιεί τον πυρήνα του δικού της προγράμματος, αποσπώντας τα εύσημα από το κεφάλαιο, αλλά και από παραδοσιακούς συμμάχους των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα.

Με το ίδιο θράσος, κυβερνητικά στελέχη βαφτίζουν «νέα εθνική στρατηγική» την ενεργότερη εμπλοκή της Ελλάδας στα «σχήματα ασφαλείας» που στήνουν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, με τριμερείς και πολυμερείς συνεργασίες με μη ΝΑΤΟικές χώρες, που υιοθετούν όμως το δόγμα του ΝΑΤΟ.

Οπως λένε, μια τέτοια πολιτική εμπλοκής διασφαλίζει την «εθνική κυριαρχία», που είναι αναγκαία για την «ανάπτυξη» και την «ευημερία». Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα.

Η «νέα εθνική στρατηγική», που αναμασάει η κυβέρνηση, αφορά στην πραγματικότητα την εξασφάλιση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων από την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο. Ο στόχος αυτός, όμως, συνδέεται άμεσα με την προώθηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στην περιοχή της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων, ανταγωνιστικά προς τη Ρωσία και άλλες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως η Κίνα, αυξάνοντας τον κίνδυνο να κλιμακωθεί και στρατιωτικά η ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση, με οδυνηρές συνέπειες για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς.

Ο σχεδιασμός για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου πάει χέρι χέρι με την ενεργότερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή. Αυτήν την αντιλαϊκή και επικίνδυνη πολιτική προσπαθεί να ξεπλύνει η κυβέρνηση, χαρακτηρίζοντάς την μάλιστα «αριστερή»!

Καμιά ανοχή να μη δείξει ο λαός. Μαζί με τον αγώνα για το μεροκάματο και τις συντάξεις, την κατάργηση των αντιλαϊκών νόμων και την ανάκτηση των απωλειών, που ήταν αιτήματα της χτεσινής απεργίας, να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή, με «οδηγό» τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που συνθλίβονται σ' αυτό το σάπιο σύστημα.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 29 Νοέμβρη 2018.

902gr