Γκαζωμένη

«Γκαζωμένη» τρέχει η κυβέρνηση να κλείσει όλες τις εκκρεμότητες, τις δεσμεύσεις δηλαδή που έχει αναλάβει από το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο. Ετσι, μετά τα ταρατατζούμ για τη συνταγματική αναθεώρηση, όπου με παχιά λόγια περί «προόδου» έκανε το μαύρο άσπρο, έχουμε και λέμε για το «έργο» της μέσα σε δύο μόλις μέρες: Ιδιωτικοποίηση άλλων δέκα λιμανιών, διαγωνισμός για το ξεπούλημα της ΕΛΒΟ, παράταση της παραχώρησης του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος» για άλλα είκοσι χρόνια στη «Fraport», προετοιμασία νέου διαγωνισμού για την πώληση μονάδων της ΔΕΗ. Από τις μέχρι τώρα ιδιωτικοποιήσεις, οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν πλούσια πείρα και μπορούν να καταλάβουν ότι η κυβέρνηση τους δουλεύει ψιλό γαζί όταν μιλάει για «αναβαθμισμένες» και «φτηνότερες» υπηρεσίες, «διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων» και άλλα παρόμοια. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η κυβέρνηση κάνει δώρο στους «παραχωρησιούχους» των λιμανιών, δηλαδή στα μονοπώλια, τόσο την ηλεκτροδότηση όσο και τα τοπικά τέλη, την ίδια στιγμή που χαρατσώνει άγρια τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Χώρια που οι ιδιωτικοποιήσεις αυτές έχουν έντονες γεωπολιτικές «ουρές», καθώς γύρω από τις λιμενικές υποδομές, την Ενέργεια, τα αεροδρόμια και την αμυντική βιομηχανία εξελίσσεται ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός, με τις ΗΠΑ να έχουν δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν πρέπει να καταλήξουν σε «χέρια» μη ΝΑΤΟικών κρατών. Με αυτά τα δεδομένα, όπως και να το κάνεις, όσο πάνε και γενικεύονται τα «προοδευτικά χτυπήματα» της κυβέρνησης σε όλα τα μέτωπα.

Θεμέλιο

 

Την αναθέρμανση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που είχαν εγκαινιάσει οι Παπούλιας - Γιλμάζ, επιδιώκουν σύμφωνα με δηλώσεις τους οι υπουργοί Αμυνας, Αποστολάκης και Ακάρ, που συναντήθηκαν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, σε συνέχεια της συνάντησης Τσίπρα - Ερντογάν. Βέβαια, το 2019 δεν είναι 1988. Την τριακονταετία που μεσολάβησε, πολλά έχουν αλλάξει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ενώ μεταβάλλονται και οι γεωπολιτικές συνθήκες που τις επηρεάζουν. Παράγοντες όπως η κρίση στις σχέσεις ΝΑΤΟ - Τουρκίας, η προσέγγιση της δεύτερης με τη Ρωσία, η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με αιχμή τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και την Ανατ. Μεσόγειο, η ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή και βέβαια η πρεμούρα της ελληνικής αστικής τάξης να παίξει ενεργότερο ρόλο στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, για να αναβαθμίσει τη θέση της έναντι των ανταγωνιστών της, επιδρούν καθοριστικά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και καθορίζουν το πλαίσιο της όποιας διαπραγμάτευσης. Γι' αυτό άλλωστε τα ΜΟΕ που συζητάει η κυβέρνηση, δεν είναι απλά μια «φόρμουλα» για να χαμηλώσει η ένταση στο Αιγαίο και να αναπτυχθεί παραπέρα η οικονομική δραστηριότητα ανάμεσα στις δυο χώρες, αλλά προβάλλονται ως προϋπόθεση για να γίνουν «ιστορικά βήματα» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις (Αιγαίο, Θράκη, Κυπριακό, Ανατ. Μεσόγειος), όπως έλεγε ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του πριν από την επίσκεψη στην Αγκυρα. Με άλλα λόγια, τα ΜΟΕ είναι μέρος της διαπραγμάτευσης για συνολικότερες διευθετήσεις, που συνδέονται άμεσα με τους επικίνδυνους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή και τους ρόλους που αναλαμβάνει η κυβέρνηση για το ξεδίπλωμά τους.

Οι μάσκες... 

 

Επί δύο και πλέον βδομάδες, απ' όταν οι αγρότες βγήκαν στα μπλόκα, δεν πέρασε μέρα που να μην ακούσουμε έναν υπουργό ή ένα παπαγαλάκι της κυβέρνησης να επιτίθενται στον δίκαιο αγώνα τους, επαναλαμβάνοντας μονότονα ότι «η κυβέρνηση έχει ικανοποιήσει την πλειοψηφία των αιτημάτων τους» και ότι οι ίδιοι αρνούνται το διάλογο. Την Πέμπτη, κάτω από την πίεση του πολυήμερου αγώνα των αγροτών, η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να τους συναντήσει με πολυμελές κλιμάκιο υπουργών, όπως ζητούσαν τα μπλόκα, για να πάρουν συγκεκριμένες απαντήσεις στις συγκεκριμένες διεκδικήσεις τους. Τι αποδείχτηκε; Οτι η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να ικανοποιήσει ούτε ένα από τα δίκαια και επείγοντα αιτήματά τους, όπως για παράδειγμα το φτηνότερο πετρέλαιο, που σήμερα κατατρώει το εισόδημά τους.

... έπεσαν

 

Και όχι μόνο αυτό. Στη συνάντηση ο αρμόδιος υπουργός προσπάθησε να πουλήσει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», παρουσιάζοντας ως «σωτηρία» τάχα για τους αγρότες βασικές πτυχές της πολιτικής που εφαρμόζουν κυβέρνηση - ΕΕ στον αγροτικό τομέα και είναι αυτή που τους έβγαλε στους δρόμους! Οι μάσκες έπεσαν. Η συνάντηση επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση στέκεται εχθρικά απέναντι στα αιτήματα επιβίωσης και τον αγώνα των αγροτών, προωθώντας με την πολιτική της την ταχύτερη συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λιγότερα χέρια, όπως έκαναν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό πρέπει να αποτελέσει κριτήριο για τους αγρότες που βρέθηκαν όλες αυτές τις μέρες στα μπλόκα, όχι μόνο για την παραπέρα οργάνωση και τον προσανατολισμό του αγώνα τους, αλλά και για τις επιλογές τους στις επικείμενες τριπλές εκλογές.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 16 Φλεβάρη 2019 - Κυριακή 17 Φλεβάρη 2019