Παράδρομος

Οσο περνάνε οι μέρες, τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται ο απόλυτος συγχρονισμός όλων των αστικών επιτελείων και των κομμάτων τους στην εκτίμηση ότι η ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας αποτελεί «ευκαιρία» για την Ελλάδα να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή. Οποιες «αποχρώσεις» υπάρχουν στις εκτιμήσεις τους, έχουν να κάνουν αποκλειστικά με το πώς η αστική τάξη θα αποσπάσει περισσότερα από μια πιθανή αναδιάταξη των προτεραιοτήτων της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή μας, ποια ανταλλάγματα θα πρέπει να ζητήσει η Ελλάδα και ποια κυβέρνηση μπορεί να τα διαπραγματευτεί καλύτερα. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που με ύπουλο τρόπο απευθύνονται σ' ένα μεγάλο τμήμα του λαού που δεν ενστερνίζεται τους πανηγυρισμούς των αστικών επιτελείων και ανησυχεί για την ισχυροποίηση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην Ανατ. Μεσόγειο και τη βαθύτερη ελληνική εμπλοκή. Προσπαθώντας να τους συμβιβάσουν με τις επικίνδυνες εξελίξεις, ισχυρίζονται ότι ναι μεν οι κίνδυνοι αυξάνουν, αλλά με βάση τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, πέρα από τη συμμετοχή στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς. Από άλλο ...παράδρομο καταλήγουν στον ίδιο δρόμο, αυτόν της υπεράσπισης επικίνδυνων σχεδίων, που καμιά σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα και σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν εγγύηση, αλλά πραγματική απειλή για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Απάντηση σε αυτά τα σχέδια αποτελεί το δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, ο αγώνας ενάντια στο ίδιο το σύστημα που γεννά πολέμους και εκμετάλλευση, όπως ακούστηκε δυνατά το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης και στις κινητοποιήσεις έξω από τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις σε όλη τη χώρα.

Νταούλια

 

Τα «νταούλια» της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της Ασφάλισης χτύπησαν δυνατά στην ημερίδα που διοργάνωσε η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας, με θέμα «Συντάξεις και Ανάπτυξη». Και σ' αυτό δεν υπάρχει τίποτα περίεργο, αφού η ΕΑΕΕ εκπροσωπεί ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους που βλέπουν στην Ασφάλιση νέα πεδία κερδοφορίας. Από κοντά βέβαια και οι εκπρόσωποι των εργοδοτών, του ΣΕΒ και του ΣΕΤΕ, που θεωρούν «εκ των ων ουκ άνευ» την ανάπτυξη του 2ου και 3ου πυλώνα και τη μετάβαση συνολικά στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Δηλαδή σε ένα σύστημα όπου οι ασφαλισμένοι θα ξέρουν τι πληρώνουν αλλά όχι τι σύνταξη θα πάρουν, ενώ η δημόσια σύνταξη θα περιορίζεται σε επίπεδα πτωχοκομείου. Και ενώ τα σχέδια αυτά γίνονται αντικείμενο συστηματικής προπαγάνδας, με ημερίδες όπως η χτεσινή, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, που πήραν μέρος, σκιαμαχούσαν για το ποιος είναι πιο φερέγγυος διαχειριστής του Ασφαλιστικού! Μόνο που αυτά που τους χωρίζουν είναι σαφώς λιγότερα από αυτά που τους ενώνουν και στο Ασφαλιστικό. Οπως για παράδειγμα ο νόμος Κατρούγκαλου, που ήρθε να «κουμπώσει» σε παλιότερη νομοθεσία των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και περιέχει όλα τα «δομικά» στοιχεία των τριών πυλώνων, που αποτελούν στρατηγική κατεύθυνση της ΕΕ. Τη στρατηγική αυτή υπηρετούν τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΝΔ. Η μεν κυβέρνηση την προωθεί σαν «σιγανό ποταμάκι», κοροϊδεύοντας ότι διασφαλίζει το δημόσιο χαρακτήρα της Ασφάλισης, η δε ΝΔ τη διαφημίζει προκλητικά, διεκδικώντας να πάρει αυτή τα ηνία της αντιλαϊκής πολιτικής και στο Ασφαλιστικό.

Βγάζει μάτι

 

«Τέλος εποχής στον αστικό συνδικαλισμό» διαπιστώνει το «Πριν», κάνοντας μια ανασκόπηση των εξελίξεων από την Καλαμάτα έως τη Ρόδο, εν αναμονή του διορισμού διοίκησης στη ΓΣΕΕ. Οι δυνάμεις του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πανηγυρίζουν επειδή «έληξε μια ακόμα "θητεία" των υπαλλήλων του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων, του "ναι στην Ευρώπη", της "κοινωνικής συμμαχίας" με τον ΣΕΒ», σημειώνοντας όμως ότι «η στρατηγική τομή για την ανασυγκρότηση ενός ταξικού συνδικαλισμού δεν θα έρθει με την αποδοχή των παρεμβάσεων των αστικών δικαστηρίων στα συνδικάτα, όπως κάνει το ΠΑΜΕ (...)». Αφού τους πήρε μερικές βδομάδες να ξεπεράσουν την αφωνία τους για τη μάχη που έδιναν οι ταξικές δυνάμεις σε Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες ενάντια στη νοθεία και τον εκφυλισμό, άρχισαν σιγά σιγά να ψελλίζουν μισόλογα για τις πρακτικές της συνδικαλιστικής ηγεσίας, κοτσάροντας δίπλα και μια κριτική για τις «μεθόδους» που χρησιμοποιεί το ΠΑΜΕ. Οταν έφτασε η ώρα για το συνέδριο της ΓΣΕΕ, βγήκαν λάβροι ενάντια στην ηγετική ομάδα, χωρίς να εγκαταλείπουν τη μόνιμη επωδό ότι το ΠΑΜΕ βρίσκεται περίπου στην ίδια όχθη και δεν μπορεί να σηκώσει την αντιπαράθεση μαζί της. Τώρα που οι εξελίξεις τρέχουν και χιλιάδες εργαζόμενοι αναγνωρίζουν τη σημασία της μάχης που έδωσαν οι ταξικές δυνάμεις, το τροπάρι άλλαξε και ανακάλυψαν ότι το ΠΑΜΕ υπερασπίζεται τις δικαστικές παρεμβάσεις στα συνδικάτα! Η αμηχανία τους μπροστά στις εξελίξεις, η χρεοκοπία της γραμμής τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, βγάζει μάτι. Και είναι τόσο μεγάλη, που γεννάει πραγματικά παραφροσύνη...

Ευλογίες

 

Κάνοντας έναν απολογισμό όσων ακολούθησαν τη συνάντηση Αμβρόσιου - Κουρουμπλή, έχουμε τα εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ προειδοποίησε τον Κουρουμπλή με απόσυρση από το ευρωψηφοδέλτιο, αλλά την ίδια μέρα ανακοίνωσε ότι δόθηκαν οι αναγκαίες εξηγήσεις και ότι το περιστατικό θεωρείται λήξαν. Ο Κουρουμπλής, σε δημόσιες τοποθετήσεις του, επέμενε ότι δεν έκανε τίποτα μεμπτό για να πρέπει να ανασκευάσει και ότι δικαιούται να συνομιλεί και να συναντάται με όλους. Προφανώς τις ίδιες εξηγήσεις έδωσε και στον ΣΥΡΙΖΑ, που τις έκανε δεκτές. Ακολούθησε ο Αμβρόσιος, με δηλώσεις όπως «άνοιξαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι τα στόματά τους και λένε πάλι ανοησίες», αλλά «τον Κουρουμπλή θα τον στηρίξει η Εκκλησία». Δηλαδή, ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές και μία από τις «συνιστώσες» στο «αντι-ακροδεξιό» μέτωπο, συνάντησε έναν μητροπολίτη γνωστό υποστηρικτή της Χρυσής Αυγής, που του έδωσε υποσχέσεις για στήριξη στις εκλογές. Μετά απ' αυτά, ο Κουρουμπλής πήρε τις ...ευλογίες και του ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει με το ίδιο σθένος τον «προοδευτικό» του αγώνα ενάντια στη «συντήρηση» και την ακροδεξιά. Η οποία τέτοιο ξέπλυμα από τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε με τάμα δεν θα το έβρισκε...

Ριζοσπάστης  Τρίτη 16 Απρίλη 2019