Eurokinissi
|
Ο
Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του, προσπερνώντας τις «μεταμνημονιακές»
δεσμεύσεις που έχει υπογράψει με τους ιμπεριαλιστικούς «θεσμούς» και
αποτελούν την αντιλαϊκή ατζέντα της επόμενης μέρας, όπως υπενθύμισε και η
πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν, ισχυρίστηκε για μια ακόμα φορά ότι «η
Ελλάδα δεν είναι πια (...) η Ελλάδα των μνημονίων» και πως «για πρώτη
φορά μετά από δέκα χρόνια (...) συζητάμε για το δικό μας πρόγραμμα (...)
που θα εγκρίνει ο ελληνικός λαός και όχι για ένα πρόγραμμα που θα
κληθεί να εγκρίνει η τρόικα»!
Παράλληλα, επαναλαμβάνοντας για μια ακόμη φορά τη θεωρία του «ρεαλισμού» της υποταγής στα συμφέροντα του κεφαλαίου και του αντιλαϊκού «μονόδρομου», με την οποία «ξεπουπούλιασε» όλα τα προηγούμενα χρόνια αξίες και ιδανικά, ξεπλένοντας και ξαναφέρνοντας στον αφρό ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ισχυρίστηκε με θράσος ότι «η Αριστερά δεν έγινε κυβέρνηση για να επαναλάβει ό,τι έκαναν και οι άλλοι», αλλά ότι «αναγκάστηκε να ακολουθήσει δύσκολα μονοπάτια ακριβώς για να μην επαναλάβει ό,τι οι άλλοι» και «για να πετύχει εκεί που οι άλλοι απέτυχαν», για να «είμαστε εκτός μνημονίων».
Επαναλαμβάνοντας δηλαδή την πρόκληση περί «απεμπλοκής από τα μνημόνια» διά της πιστής εφαρμογής τους και της επέκτασής τους με τις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις έως το 2060 και ζητώντας «την ευκαιρία να κυβερνήσουμε αυτήν τη φορά χωρίς τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη, χωρίς μνημόνια και αυστηρή επιτροπεία», αλλά με σταθερή πάντα την προσήλωση στα συμφέροντα του κεφαλαίου που σημαίνουν τσάκισμα του λαού.
Υπερασπιζόμενος εξάλλου τα αντιλαϊκά πεπραγμένα της κυβέρνησής του, ο Αλ. Τσίπρας είπε πως «παραλάβαμε την Ελλάδα που δεν έβγαζε το μήνα» και σήμερα αφήνει μια Ελλάδα «ασφαλή» για το κεφάλαιο, «με υγιή δημοσιονομικά. Με ρυθμισμένο το χρέος της. Με 34 δισ. απόθεμα στα δημόσια ταμεία», συνεχίζοντας τη φοροληστεία και τις περικοπές σε βάρος του λαού, για τους στόχους του κεφαλαίου.
Ενώ ξεχωριστή - και εκτενή - αναφορά έκανε στις υπηρεσίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και την επικίνδυνη εμπλοκή για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, μιλώντας για «αυτοπεποίθηση που μας γεμίζει ο νέος ηγετικός ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Με συμφωνίες και πρωτοβουλίες όπως η συμφωνία των Πρεσπών, όπως η προώθηση του αγωγού EastMed, όπως η αναβάθμιση του ρόλου της Βόρειας Ελλάδας σε κόμβο μεταφορών και Ενέργειας...». Μίλησε ακόμα για «ασφάλεια που νιώθουμε ξανά στα βόρεια σύνορά μας, όπου μετράμε ένα νέο, σταθερό σύμμαχο, του οποίου τον εναέριο χώρο προστατεύουν ελληνικά και όχι τουρκικά μαχητικά (...) Από το γεγονός ότι το Κυπριακό για πρώτη φορά τέθηκε στη σωστή του βάση... από την έναρξη Στρατηγικού Διαλόγου με τις ΗΠΑ και τη συνεργασία με το Ισραήλ...». Ενώ παρουσιάζοντας την επικίνδυνη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ως τάχα εγγύηση απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, είπε ανάμεσα σε άλλα πως «οι γείτονές μας γνωρίζουν καλά ότι όσο αγνοούν την ανάγκη για διάλογο και συνεργασία, θα συνεχίσουν να χάνουν ερείσματα και στηρίγματα διεθνώς».
Σε αυτήν τη βάση, επιχείρησε να καλλιεργήσει κάλπικες προσδοκίες στο λαό, λέγοντας πως τάχα τώρα ο δρόμος μπροστά «είναι ανοιχτός», ώστε «να δώσουμε ανάσα σε όσους έβαλαν πλάτη στα δύσκολα» και κωδικοποιώντας τις υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που είχαν προηγουμένως παρουσιάσει οι υπουργοί της κυβέρνησης (βλέπε δίπλα θέμα), παρουσίασε το κάλπικο και εκβιαστικό δίλημμα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές στο λαό, λέγοντας πως το «κρίσιμο» τάχα ερώτημα είναι αν η χώρα «θα συνεχίσει την πορεία προς τα μπρος ή αν θα ξαναγυρίσει πίσω (...) στα δύσκολα και δραματικά χρόνια που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε», κρύβοντας ότι είτε με ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΝΔ προδιαγεγραμμένη είναι η πορεία των θυσιών χωρίς τέλος για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Ριζοσπάστης Τρίτη 11 Ιούνη 2019
Παράλληλα, επαναλαμβάνοντας για μια ακόμη φορά τη θεωρία του «ρεαλισμού» της υποταγής στα συμφέροντα του κεφαλαίου και του αντιλαϊκού «μονόδρομου», με την οποία «ξεπουπούλιασε» όλα τα προηγούμενα χρόνια αξίες και ιδανικά, ξεπλένοντας και ξαναφέρνοντας στον αφρό ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ισχυρίστηκε με θράσος ότι «η Αριστερά δεν έγινε κυβέρνηση για να επαναλάβει ό,τι έκαναν και οι άλλοι», αλλά ότι «αναγκάστηκε να ακολουθήσει δύσκολα μονοπάτια ακριβώς για να μην επαναλάβει ό,τι οι άλλοι» και «για να πετύχει εκεί που οι άλλοι απέτυχαν», για να «είμαστε εκτός μνημονίων».
Επαναλαμβάνοντας δηλαδή την πρόκληση περί «απεμπλοκής από τα μνημόνια» διά της πιστής εφαρμογής τους και της επέκτασής τους με τις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις έως το 2060 και ζητώντας «την ευκαιρία να κυβερνήσουμε αυτήν τη φορά χωρίς τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη, χωρίς μνημόνια και αυστηρή επιτροπεία», αλλά με σταθερή πάντα την προσήλωση στα συμφέροντα του κεφαλαίου που σημαίνουν τσάκισμα του λαού.
Υπερασπιζόμενος εξάλλου τα αντιλαϊκά πεπραγμένα της κυβέρνησής του, ο Αλ. Τσίπρας είπε πως «παραλάβαμε την Ελλάδα που δεν έβγαζε το μήνα» και σήμερα αφήνει μια Ελλάδα «ασφαλή» για το κεφάλαιο, «με υγιή δημοσιονομικά. Με ρυθμισμένο το χρέος της. Με 34 δισ. απόθεμα στα δημόσια ταμεία», συνεχίζοντας τη φοροληστεία και τις περικοπές σε βάρος του λαού, για τους στόχους του κεφαλαίου.
Ενώ ξεχωριστή - και εκτενή - αναφορά έκανε στις υπηρεσίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και την επικίνδυνη εμπλοκή για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, μιλώντας για «αυτοπεποίθηση που μας γεμίζει ο νέος ηγετικός ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Με συμφωνίες και πρωτοβουλίες όπως η συμφωνία των Πρεσπών, όπως η προώθηση του αγωγού EastMed, όπως η αναβάθμιση του ρόλου της Βόρειας Ελλάδας σε κόμβο μεταφορών και Ενέργειας...». Μίλησε ακόμα για «ασφάλεια που νιώθουμε ξανά στα βόρεια σύνορά μας, όπου μετράμε ένα νέο, σταθερό σύμμαχο, του οποίου τον εναέριο χώρο προστατεύουν ελληνικά και όχι τουρκικά μαχητικά (...) Από το γεγονός ότι το Κυπριακό για πρώτη φορά τέθηκε στη σωστή του βάση... από την έναρξη Στρατηγικού Διαλόγου με τις ΗΠΑ και τη συνεργασία με το Ισραήλ...». Ενώ παρουσιάζοντας την επικίνδυνη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ως τάχα εγγύηση απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, είπε ανάμεσα σε άλλα πως «οι γείτονές μας γνωρίζουν καλά ότι όσο αγνοούν την ανάγκη για διάλογο και συνεργασία, θα συνεχίσουν να χάνουν ερείσματα και στηρίγματα διεθνώς».
Σε αυτήν τη βάση, επιχείρησε να καλλιεργήσει κάλπικες προσδοκίες στο λαό, λέγοντας πως τάχα τώρα ο δρόμος μπροστά «είναι ανοιχτός», ώστε «να δώσουμε ανάσα σε όσους έβαλαν πλάτη στα δύσκολα» και κωδικοποιώντας τις υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που είχαν προηγουμένως παρουσιάσει οι υπουργοί της κυβέρνησης (βλέπε δίπλα θέμα), παρουσίασε το κάλπικο και εκβιαστικό δίλημμα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές στο λαό, λέγοντας πως το «κρίσιμο» τάχα ερώτημα είναι αν η χώρα «θα συνεχίσει την πορεία προς τα μπρος ή αν θα ξαναγυρίσει πίσω (...) στα δύσκολα και δραματικά χρόνια που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε», κρύβοντας ότι είτε με ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΝΔ προδιαγεγραμμένη είναι η πορεία των θυσιών χωρίς τέλος για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Ριζοσπάστης Τρίτη 11 Ιούνη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου