Ενδεικτικά τα όσα ειπώθηκαν την Τρίτη στην επίσημη ενημέρωση για την επιχείρηση από το στρατηγείο της στη Λάρισα
Eurokinissi |
Από την ενημέρωση της Τρίτης |
Θυμίζουμε ότι με επιχείρημα τη δράση των Χούθι στην περιοχή, τους κινδύνους για την εμπορική ναυτιλία και τις αναταράξεις στην «κύρια γραμμή εφοδιασμού της ΕΕ» (μέσω Σουέζ, καθώς υπολογίζεται ότι μόνο τα μισά από τα 70 πλοία που διέρχονταν καθημερινά εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη διώρυγα), στις 19/2 εκκίνησε επισήμως η επιχείρηση, με Ελληνα διοικητή «εν όρμω», τον υποναύαρχο Β. Γρυπάρη, ενώ η διοίκησή της ασκείται από το στρατηγείο της ΕΕ στη Λάρισα, το οποίο έσπευσε να διαθέσει η ελληνική κυβέρνηση, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, για τα συμφέροντα πάντα του κεφαλαίου. Διόλου τυχαία, όπως είπε αυτές τις μέρες ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, σε συνέδριο στην Αθήνα, «ο ελληνόκτητος στόλος αντιπροσωπεύει πλέον του 17% του παγκόσμιου στόλου, γεγονός που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το ένα έκτο της παγκόσμιας χωρητικότητας», ενώ «κατά την τελευταία πενταετία, τα έσοδα για την ελληνική οικονομία από τις θαλάσσιες μεταφορές αντιστοιχούν σε πλέον του 42% επί του συνόλου των εσόδων από υπηρεσίες και στο 21% του συνόλου των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών».
Γι' αυτά τα κέρδη του κεφαλαίου, ΕΕ και κυβέρνηση ανέπτυξαν σε πρώτη φάση 4 πολεμικά πλοία στην περιοχή (από Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία, με πάνω από 800 στελέχη εκεί, συν περίπου 115 στο στρατηγείο της Λάρισας), ανάμεσά τους και το «Υδρα», και αντικείμενα, μεταξύ άλλων, τη «συνοδεία εμπορικών πλοίων στην περιοχή της επιχείρησης» και την «προστασία των εμπορικών πλοίων από επιθέσεις».
«Περιοχή επιχειρήσεων» που περιλαμβάνει επισήμως την Ερυθρά Θάλασσα, τον Κόλπο του Αντεν, την Αραβική Θάλασσα, τη Θάλασσα του Ομάν, τον Περσικό Κόλπο και τον ΒΔ Ινδικό Ωκεανό. «Η περιοχή είναι εξαιρετικά μεγάλη, είναι διπλάσια από τη χερσαία έκταση των 27 κρατών - μελών μας», «μόνο μία διέλευση ενός από τα πλοία μας μεταξύ των δύο μεγαλύτερων αποστάσεων στην περιοχή μπορεί να διαρκέσει περισσότερες από 10 ημέρες, ενώ η απλή διέλευση των περιοχών υψηλού κινδύνου διαρκεί σχεδόν 2 ημέρες», είπε σχετικά ο Γρυπάρης προχτές στη Λάρισα σε ενημέρωση για την επιχείρηση. Πρόσθεσε ότι «λαμβάνοντας υπόψη τα διατιθέμενα μέσα, το μέγεθος της περιοχής και την εντολή για την παροχή άμεσων αποτελεσμάτων, η προτεραιότητά μας εστιάζεται στην περιοχή υψηλού κινδύνου, όπου έλαβε χώρα η πλειονότητα των παράνομων επιθέσεων». Κατά πληροφορίες, πρόκειται για έναν δίαυλο δεξιά κι αριστερά του στενού Bab al-Mandab μεταξύ Αραβικής Χερσονήσου και Αφρικής, όπου, κατά τις ίδιες πηγές, οι ευρωενωσιακές δυνάμεις επιχειρούν να εγκαταστήσουν μια «buffer zone» («ουδέτερη ζώνη») μήκους από 110 έως 300 χιλιόμετρα.
Αλλωστε, «η περιοχή έχει δεχτεί πολλαπλές επιθέσεις τους τελευταίους μήνες, από drones, με προσπάθειες κορεσμού, με σύνθετες επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων μέσων από την ξηρά, τον αέρα και τη θάλασσα, καθώς και βαλλιστικούς πυραύλους», όπως τόνισε ο Γρυπάρης, δείχνοντας επί της ουσίας και πόσο... μέσα στο «στόμα του λύκου» βρίσκεται το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Σημειωτέον, συνολικά, κατά τη διάρκεια των σχεδόν 8 πρώτων βδομάδων της επιχείρησης, συνοδεύτηκαν 79 εμπορικά πλοία, ενώ τα πολεμικά κατέρριψαν 9 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV), κατέστρεψαν 1 μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας (USV), καθώς και 4 βαλλιστικούς πυραύλους.
Εκτός των κινδύνων αναμφισβήτητη είναι και η κόπωση στα πληρώματα. Διόλου τυχαία, στελέχη της επιχείρησης βάζουν τα ίδια το ερώτημα «πόσες ώρες μπορεί να είναι ο κόσμος μας "στα κόκκινα";», υπολογίζοντας ότι μεσοσταθμικά περνάνε 5 ή και 6 μέρες εν πλω, και 3 εν όρμω, όπου την όποια ξεκούραση προσπαθούν να την βρουν σε τμήμα του λιμένα του Τζιμπουτί, που η κυβέρνηση της χώρας παραχώρησε στις ξένες δυνάμεις για τις ανάγκες τους, μαζί με τμήμα του αεροδρομίου της πόλης.
Σε αυτό το πλαίσιο στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων φέρεται να έχουν αναπτυχθεί και στο Τζιμπουτί, ως «σύνδεσμοι», στήνοντας και διατηρώντας «τα απαραίτητα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου», «χτίζοντας μια στιβαρή αρχιτεκτονική υλικοτεχνικής υποστήριξης», όπως λέγεται αρμοδίως. Κι αυτό σε μια ζώνη όπου όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.ά.) απλώνουν πολεμικά τους μέσα πάνω και στους ανταγωνιστικούς διαύλους του κινεζικού «Δρόμου του Μεταξιού» και του ευρωατλαντικού IMEC σύνδεσης Ινδίας - ΕΕ.
Ολα τα παραπάνω αντικειμενικά επιδεινώνονται μετά την κλιμάκωση στην περιοχή που ακολούθησε το χτύπημα του Ισραήλ στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό και την απάντηση του Ιράν. Ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, μιλώντας χτες το πρωί στον τ/σ «ΣΚΑΪ», εξέφρασε την ...ευχή «να υπάρξει αποκλιμάκωση», παραδεχόμενος ότι «όταν είσαι μερικές εκατοντάδες μίλια από έναν πόλεμο, δεν περιμένεις τίποτα καλό».
Αλλωστε, πληροφορίες αναφέρουν ότι το βράδυ του Σαββάτου, με τα ιρανικά χτυπήματα κατά του Ισραήλ, στο στρατηγείο της Λάρισας επικράτησε αναβρασμός, αν και η άποψη Γρυπάρη, όπως διατυπώθηκε προχτές επισήμως, όταν ρωτήθηκε σχετικά, είναι πως «δεν υπήρχε ανάγκη να αυξήσουμε το επίπεδο συναγερμού στα πλοία μας, γιατί ήταν ήδη στον υψηλότερο βαθμό "αλέρτ" (σ.σ. επαγρύπνησης)».
Στη γενικότερη προσπάθεια εφησυχασμού του λαού, ο διοικητής υποστήριξε ότι τα πληρώματα και τα πλοία της ΕΕ δεν επηρεάζονται από τις όποιες ενέργειες του Ιράν. «Αν και η περιοχή επιχειρήσεων περιλαμβάνει και τον Περσικό (μέχρι και τα χωρικά ύδατα του Ιράν) προσώρας περιοριζόμαστε στα νότια», είπε, επιμένοντας ότι εφόσον δεν κινδυνεύσουν εμπορικά πλοία ευρωενωσιακών συμφερόντων στη βόρεια ζώνη της περιοχής επιχειρήσεων, τα πολεμικά πλοία της ΕΕ δεν θα εμπλακούν εκεί. Μια αποστροφή πάντως του λόγου του, ότι «θα παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και θα προσαρμοστούμε», δείχνει πως όλα τα - ανησυχητικά - ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.
Αλλωστε, καθώς η επιχείρηση ολοκληρώνει τον 2ο μήνα από την έναρξή της, ο Γρυπάρης ετοιμάζεται στα τέλη του μήνα να μεταβεί εκ νέου στις Βρυξέλλες, προκειμένου, παριστάμενος στη Στρατιωτική Επιτροπή (EUMC) αλλά και στην Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας της ΕΕ (PSC), να κάνει έναν απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας αλλά και να αναφέρει τι χρειάζεται στο άμεσο μέλλον, με βάση τις τρέχουσες εξελίξεις.
Ενδεικτικά, στελέχη της επιχείρησης, δείχνοντας και προς παραπέρα γιγάντωσή της, λένε ότι χρειάζονταν από την πρώτη στιγμή τουλάχιστον 10 πλοία συν 4 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας συν 4 UAV, ενώ απέδωσαν την απροθυμία άλλων χωρών να στείλουν μέσα στην περιοχή (πέραν των Ελλάδας, Ιταλίας, Γαλλίας, Γερμανίας) στο υψηλό κόστος συμμετοχής, φέρνοντας για παράδειγμα το γεγονός ότι το ημερήσιο κόστος ανάπτυξης εκεί μιας φρεγάτας μπορεί να φτάσει και το μισό εκατομμύριο ευρώ, κόστος που βαραίνει το εκάστοτε κράτος - μέλος (βασικά τον λαό) και δεν καλύπτεται από κάποιο ευρωενωσιακό κονδύλι.
Στο μεταξύ, σήμερα (18/4) αναμένεται να γίνει στην έδρα της ΕΕ και σε επίπεδο μόνιμων αντιπροσώπων, η διαδικασία της λεγόμενης «global force generation», όπου τα κράτη - μέλη θα κάνουν προτάσεις για το τι μέσα, προσωπικό ή κονδύλια θα διαθέσουν για όλες τις αποστολές και επιχειρήσεις της ΕΕ τους επόμενους 12 μήνες. Η ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να κάνει και πάλι το «καθήκον» της για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, δίνοντας ό,τι έχει και μπορεί. Ο Δένδιας άλλωστε επιβεβαίωσε χτες ότι μπορεί η «Υδρα» να αποσυρθεί «στο τέλος ή στα μέσα Μαΐου» από τον Κόλπο του Αντεν, αλλά θα αντικατασταθεί από έτερη φρεγάτα, τα «Ψαρά».
Ταυτόχρονα, έτερη φρεγάτα, η «Σπέτσες», συνεχίζει και πλέει στα ανοιχτά του Λιβάνου, στο πλαίσιο της επιχείρησης του «UNIFIL», με πρόσχημα το εμπάργκο όπλων στην οργάνωση Χεζμπολάχ. Ενδεικτικό για την επικινδυνότητα και αυτής της αποστολής είναι το γεγονός ότι ήδη από τις αρχές Νοέμβρη 2023 στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας αποφασίστηκε, «ως μέτρο πρόληψης για την ασφάλεια του προσωπικού», η εκάστοτε μετέχουσα στην αποστολή φρεγάτα να επιχειρεί πέραν των 75 ναυτικών μιλίων από τις ακτές του Λιβάνου, «εκτός βεληνεκούς συγκεκριμένων πυραύλων και συστημάτων», όπως λένε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ευάλωτη σε άλλα όπλα.
Τέλος, στη Σαουδική Αραβία είναι ανεπτυγμένη η Ελληνική Δύναμη Σαουδικής Αραβίας (ΕΛΔΥΣΑ), μια πυροβολαρχία κατευθυνόμενων βλημάτων «Patriot» με δεκάδες στελέχη, κι αυτά στο «μάτι του κυκλώνα», στην περιοχή Yanbu. Η αποστολή και η αντιαεροπορική «ομπρέλα» που παρέχει (φτάνει έως τα 100 μίλια) καλύπτουν μεταξύ άλλων ενεργειακές υποδομές κι άλλα σχέδια για μπίζνες έναντι επιθέσεων δυνάμεων που φέρονται ως υποστηριζόμενες από το Ιράν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου