Για μια ακόμα φορά καταδικάζεται στον ΟΗΕ το εγκληματικό εμπάργκο κατά της Κούβας

Πηγή: Cubadebate

Για μια ακόμα φορά, και 23η συνεχόμενη από το 1992, καταδικάστηκε σήμερα στην ολομέλεια του ΟΗΕ ο εγκληματικός οικονομικός και εμπορικός αποκλεισμός (bloqueo) που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Κούβα. Πιο συγκεκριμένα, 188 χώρες ψήφισαν υπέρ της πρότασης άρσης του αποκλεισμού, 2 μόνο κατά (ΗΠΑ και Ισραήλ) και 3 απείχαν (Μικρονησία, Παλάου και Νησιά Μάρσαλ). 

Πρόκειται για μια επανάληψη αριθμητικά του αποτελέσματος του 2013. Ωστόσο, αυτή τη φορά ήταν περισσότερες οι τοποθετήσεις από το βήμα (από τους 25 συνολικά ομιλητές) υπέρ της Κούβας, ενώ αρκετές τάχθηκαν επίσης υπέρ της αποφυλάκισης των 3 κουβανών αγωνιστών (Ερνάντες, Λαμπανίνο και Γκερέρο) που συνεχίζουν να κρατούνται αναίτια σε φυλακές των ΗΠΑ.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας των προηγουμένων ετών:

Αναρτήθηκε από prensa-rebelde

Όταν ο Δήμαρχος γράφεται με κεφαλαίο δέλτα

Σήμερα το πρωί, ο Δήμαρχος Πατρέων παρουσιάστηκε στον εισαγγελέα, προκειμένου να απολογηθεί επειδή η δημοτική αρχή αρνήθηκε να συμμορφωθεί με την γνωστή εντολή Κυριάκουλα. Αρνήθηκε, δηλαδή, να στείλει για έλεγχο τους ατομικούς φακέλλους των μονιμοποιημένων δημοτικών υπαλλήλων. Και αρνήθηκε όχι επειδή θέλει να συγκαλύψει οποιαδήποτε παρανομία αλλά επειδή είναι σαφές ότι, υπό το πρόσχημα του ελέγχου, η κυβέρνηση αναζητά την δεξαμενή απ' όπου θα γίνουν οι επόμενες απολύσεις.

Είναι φυσικό να έχουν σκυλιάσει ο μικροδράκουλας και η παρέα του, μιας και δεν είναι μαθημένοι να εισπράττουν αντιρρήσεις. Καιρός να αλλάξουν μυαλά, επειδή δεν είναι όλοι οι δήμαρχοι Καμίνηδες ή Μπουτάρηδες. Υπάρχουν και κάποιοι Δήμαρχοι που αξίζει να γράφονται με κεφαλαίο το δέλτα. Κάποιοι που είναι όντως Δήμαρχοι και όχι τσουτσέκια. Κάποιοι που νοιάζονται πραγματικά για τον λαό, τον οποίο τάχτηκαν να υπηρετούν. Κάποιοι που τολμούν να πουν "όχι", όταν το "ναι" δεν συμβαδίζει με την φιλοσοφία τους και την αξιοπρέπειά τους.

Παραθέτω το πλήρες κείμενο του απολογητικού υπομνήματος που παρέδωσε στον εισαγγελέα ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης:


Κύριε Εισαγγελέα,

Ως Δήμαρχος και νέα δημοτική αρχή, έχουμε εκλεγεί με σαφείς δεσμεύσεις στο λαό μας. Δεν αποδεχόμαστε την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αρνούμαστε να συμβάλουμε στην άσκησή της, για να σταθούμε δίπλα, να στηρίξουμε τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων στο Δήμο.

Είμαστε αντίθετοι με τις ελαστικές σχέσεις εργασίες και διεκδικούμε μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στους ΟΤΑ, χωρίς όρους και προϋποθέσεις (σας επισυνάπτουμε προς ενημέρωσή σας την υπ’ αρ. 5207/161311/22-10-2014 επιστολή μας στο υπουργείο Εσωτερικών).

Στο Δήμο Πατρέων έχουμε 324 εργαζόμενους ΙΔΑΧ, που μονιμοποιήθηκαν μέσω της διαδικασίας του ΑΣΕΠ, καθ’ όλα νόμιμοι.

Θέμα ανοχής ή συγκάλυψης πλαστών δικαιολογητικών δεν υφίσταται. Σας γνωρίζουμε ότι η διαδικασία αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη, με πάνω από το 90% του προσωπικού να έχει ελεγχθεί. Ήδη έχουν απολυθεί 2 εργαζόμενοι και παραπέμφθηκαν σε πειθαρχικό άλλοι 2. Δεν καλύπτουμε διαδικασίες με πλαστά δικαιολογητικά σε καμία περίπτωση.

Επίσης, πρέπει να γνωρίζετε ότι στη διάθεση της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών υπάρχει όλο το ηλεκτρονικό αρχείο με πλήρη στοιχεία, για όλους τους υπαλλήλους του Δήμου.

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, αρνηθήκαμε ως δημοτική αρχή να δώσουμε τους ατομικούς φακέλους για επανέλεγχο, δίνοντας αντίστοιχες εντολές στις διοικητικές υπηρεσίες του Δήμου.

Αυτή είναι και η θέση του Δημοτικού Συμβουλίου, που εκφράστηκε με την αντίστοιχη απόφασή του 405/24-9-2014.

Η κυβέρνηση σήμερα, με πρόσχημα τη διαδικασία του επανελέγχου, ανακαλεί διορισμένους εργαζόμενους που δουλεύουν για 10-15 χρόνια, έχουν ελεγχθεί από το Δήμο, τα υπηρεσιακά συμβούλια, το ίδιο το ΑΣΕΠ και νομιμοποιήθηκαν με νόμο του κράτους (ΠΔ 164/2004, γνωστό ως Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου).

Η κυβέρνηση είναι υπόλογη, που δε διστάζει να τσαλαπατά και να ανατρέπει τους ίδιους τους νόμους που ψηφίζει (στις ελάχιστες περιπτώσεις που αυτοί ωφελούν τους εργαζόμενους) και όχι ο Δήμος.

Δηλώνουμε ότι δε θα υποχωρήσουμε από αυτή μας τη θέση, δεν πρόκειται να συμβάλουμε σε απολύσεις εργαζομένων στο Δήμο μας, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα είμαστε ανακόλουθοι με τις προεκλογικές δεσμεύσεις που αναλάβαμε απέναντι στους εργαζόμενους και το λαό της πόλης μας, για σταθερή εργασία με δικαιώματα για όλους.

Θα αντιμετωπίσουμε μαζί με τους δημότες μας και τους δημοτικούς υπαλλήλους τις όποιες απειλές και τυχόν "ποινές", επειδή δε συμμορφωνόμαστε με τις αντιλαϊκές υποδείξεις της κυβέρνησης.

Γιατί, για εμάς παραμένουν στην πρώτη γραμμή των αγώνων μας τα αιτήματα:
- για πλήρη κρατική χρηματοδότηση, για εξασφάλιση όλων των λειτουργικών δαπανών και της μισθοδοσίας των εργαζομένων των ΟΤΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό,
- για μείωση των ανταποδοτικών τελών και ουσιαστική ελάφρυνση για τα λαϊκά στρώματα και τα μικρομάγαζα και αύξηση στις μεγάλες επιχειρήσεις και τις τράπεζες,
- για εξασφάλιση της λειτουργίας των κοινωνικών δομών (Βρεφικοί-Παιδικοί Σταθμοί, Βοήθεια στο Σπίτι, ΚΗΦΗ, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ-ΜΕΑ, ΚΑΠΗ κλπ) με πλήρη χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, με πλήρη στελέχωσή τους και στόχο την κάλυψη του συνόλου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών,
- για ολοκληρωμένη λειτουργία των υπηρεσιών των ΟΤΑ, χωρίς ΣΔΙΤ, ΚΟΙΝΣΕΠ, ΜΚΟ με εργαζόμενους με σταθερή δουλειά με μισθούς και δικαιώματα, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους. Γι' αυτό εναντιωθήκαμε στις απολύσεις μέσω της λεγόμενης "αξιολόγησης", γι' αυτό στηρίζουμε τους εργαζόμενους που διεκδικούν τη δουλειά τους στα Δικαστήρια, γι' αυτό αντιμετωπίζουμε ισότιμα τους εργαζόμενους που δουλεύουν στους δήμους μας ανεξαρτήτως των εργασιακών σχέσεων.

 

απο  Cogito ergo sum

Τα παιδιά της «ύφεσης» δίπλα στον ασύλληπτο πλούτο

Η εικόνα είναι απο ΤΑ ΝΕΑgr

Σε 41 από τις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες του κόσμου ζουν 76,5 εκατομμύρια παιδιά κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με την τελευταία Εκθεση της UNICEF. Μάλιστα 2,6 εκατ. περισσότερα παιδιά έχουν βυθιστεί κάτω από το όριο της φτώχειας στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου από το 2008 μέχρι σήμερα. Η Εκθεση του Ερευνητικού Κέντρου της UNICEF Innocenti «Τα παιδιά της ύφεσης: Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην παιδική ευημερία στις πλούσιες χώρες» κατατάσσει 41 χώρες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, ανάλογα με το αν τα επίπεδα της παιδικής φτώχειας έχουν αυξηθεί ή μειωθεί από το 2008. «Η πλειοψηφία των χωρών στράφηκαν απότομα σε περικοπές στους προϋπολογισμούς, με αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά», σημειώνεται.

***

Ανάμεσα σε άλλα, τα ευρήματα της Εκθεσης φανερώνουν:

• Σε 23 από τις 41 χώρες η παιδική φτώχεια έχει αυξηθεί από το 2008. Στην Ιρλανδία, την Κροατία, τη Λετονία, την Ελλάδα και την Ισλανδία, τα ποσοστά αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 50%.
• Στην Ελλάδα, το 2012 το μέσο οικογενειακό εισόδημα των νοικοκυριών με παιδιά βυθίστηκε στα επίπεδα του 1998 - το ισοδύναμο της απώλειας 14 χρόνων εισοδηματικής προόδου. Ομοίως, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο και η Ισπανία έχασαν μια δεκαετία, η Ισλανδία έχασε 9 χρόνια και η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Πορτογαλία έχασαν 8 χρόνια.
• 7,5 εκατ. νέοι στην ΕΕ ηλικίας 15 - 24 ετών βρίσκονταν το 2013 εκτός εκπαίδευσης, απασχόλησης ή κατάρτισης.
• Στις ΗΠΑ, το 2012, 24,2 εκατ. παιδιά ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας, αύξηση κατά 1,7 εκατ. από το 2008. Η παιδική φτώχεια έχει αυξηθεί σε 34 από τις 50 πολιτείες από την έναρξη της κρίσης, και μάλιστα έχει αυξηθεί περισσότερο σε αυτήν τη συγκυρία σε σύγκριση με την περίοδο της ύφεσης του 1982.

Συγκλονίζουν τα στοιχεία όταν παρουσιάζονται συγκεντρωμένα. Περισσότερο όμως συγκλονίζουν όταν παρουσιάζονται δίπλα σε ασύλληπτα νούμερα για την αύξηση του πλούτου. Διότι στην καπιταλιστική κρίση ο πλούτος δεν εξανεμίζεται, η κερδοφορία δε σταματάει. Η κρίση δεν πλήττει τους μονοπωλιακούς ομίλους, οι κυβερνήσεις δεν προχωρούν σε «απότομες περικοπές στους προϋπολογισμούς» ως αναγκαίο κακό, αλλά τσακίζουν τους λαούς για να δώσουν περισσότερα στο κεφάλαιο, για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, η κερδοφορία, για την εξοικονόμηση κρατικού χρήματος για καπιταλιστικές επενδύσεις.

***

Ετσι, την ίδια ώρα που δεκάδες εκατομμύρια παιδιά στις ανεπτυγμένες χώρες υποφέρουν από τη φτώχεια, δεν έχουν εξασφαλισμένη ούτε μια μπουκιά φαΐ στο στόμα τους, ούτε σχολείο, ζεστασιά, παιχνίδι, ο πλούτος παγκοσμίως, παρά την κρίση, έφτασε το 2013 στα 263 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με την Credit Suisse. Στην έρευνα που παρουσιάζει κάθε χρόνο η ελβετική τράπεζα, καταγράφεται αύξηση του παγκόσμιου πλούτου κατά 8,3% σε σχέση με το 2012. Σε ΗΠΑ και Ευρώπη, ο πλούτος αυξήθηκε πάνω από 10%, παρά την κρίση. Το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου συγκεντρώνεται στη Βόρεια Αμερική (34,7%) και ακολουθεί η Ευρώπη (32,4%) και τρίτη η Ασία (18,9% χωρίς την Κίνα). Τα μεγέθη είναι ασύλληπτα και δείχνουν σε ποιο επίπεδο έχουν φτάσει σήμερα οι παραγωγικές δυνάμεις. Από την άλλη, τον πλούτο αυτόν τον συγκεντρώνουν στα χέρια τους μια χούφτα κεφαλαιοκράτες, σε κάθε ήπειρο και σε κάθε κράτος χωριστά, και όχι βέβαια οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο, που είναι και οι μοναδικοί που τον παράγουν.
Να η μεγάλη αντίφαση του σάπιου καπιταλισμού: Σύμφωνα με την τράπεζα, αν ήταν δυνατό να μοιραστεί ο παραγόμενος πλούτος ισομερώς, κάθε ενήλικος κάτοικος του πλανήτη θα έπαιρνε 56.000 δολάρια για το 2013! Ομως τον πλούτο τον κατέχει όχι αυτός που τον παράγει, αλλά αυτός που είναι ιδιοκτήτης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, δηλαδή τα μονοπώλια, οι μέτοχοι των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, το κεφάλαιο. Ετσι η πραγματικότητα λέει ότι εκατοντάδες εκατομμύρια φτωχοδιάβολοι σε όλο τον πλανήτη δεν έχουν τα στοιχειώδη ούτε για να επιβιώσουν...

πηγή  ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

 Πρωταθλήτρια στην παιδική φτώχεια η Ελλάδα

Στο ίδο μπορντέλλο

Έχω αρχίσει να βαριέμαι τα λογής-λογής "χαράς ευαγγέλια", τα οποία προσπαθούν να χαϊδέψουν τ' αφτιά μας, πότε από την κυβέρνηση, πότε από την αντιπολίτευση, πότε από τις Βρυξέλλες και πότε -ακόμη κι αυτό- από το ΔΝΤ. Και νά τα σαξές στόρυ... και νά η έξοδος στις αγορές... και νά το τέλος τής κρίσης... και νά η απαρχή τής ανάπτυξης... και νά που πιάσανε τόπο οι θυσίες... και νά ο άνεμος ο καινούργιος που έρχεται... Ποτέ τόσοι πολλοί δεν έσωσαν έναν τόπο τόσο πολλές φορές.

Παρ' όλα ταύτα, εμείς επιμένουμε να φτωχαίνουμε καθημερινά. Και ως χώρα και ως πολίτες, επιμένουμε να φτωχαίνουμε, τόσο από μόνοι μας όσο και με την συνδρομή των ξένων σωτήρων μας. Οι γερμανοί, για παράδειγμα, έχουν λυσσάξει να καταργήσουν κάθε μορφής εξισωτικές επιδοτήσεις, επειδή -λένε- οι επιδοτήσεις δημιουργούν στρεβλώσεις στην ελεύθερη οικονομία (καταπώς έλεγε κι ο Φρήντμαν). Τί κι αν χάρη σ' αυτές τις επιδοτήσεις επιβιώνουν μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ευρωπαίοι πολίτες; Το παν είναι ο ορθολογισμός. Με άλλα λόγια, αρκεί να πετύχει η εγχείριση κι ας πεθάνει ο ασθενής.

Το πλέον παράδοξο στην θεότρελλη ευρωπαϊκή μας ένωση είναι ότι έχουν χαθεί τα πολιτικά πρόσημα. Την ώρα που ένα ασφυκτικό "δημοσιονομικό σύμφωνο" απειλεί να ισοπεδώσει τα πάντα, οι ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν χάσει αβγά και πασχάλια. Στην Γερμανία και στην Ελλάδα συγκυβερνούν τα δυο κόμματα που μονοπωλούν την εξουσία εδώ και πολλές δεκαετίες, ενώ -υποτίθεται πως- ανάμεσά τους υπάρχουν αγεφύρωτες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Στην Αγγλία, ο -και καλά- συντηρητικός Κάμερον συνεχίζει απαρέγκλιτα την γραμμή τού προκατόχου του, του -και καλά- εργατικού Μπράουν. Στην Ισπανία, ο "δεξιός" Ραχόι εξακολουθεί να διαλύει το κοινωνικό κράτος, ακριβώς όπως έκανε και πριν απ' αυτόν ο "σοσιαλιστής" Θαπατέρο. Στην Ιταλία, ο "λαοπρόβλητος" Ρέντσι κινείται στα χνάρια τού τεχνοκράτη Μόντι, τον οποίο "φύτεψαν" στην εξουσία οι τραπεζίτες. Τα ίδια και στην Πορτογαλία, τα ίδια και στην Ιρλανδία, τα ίδια παντού.

Κι αν όλα τούτα ηχούν παράδοξα, το απολύτως θεοπάλαβο είναι ότι όλοι αυτοί οι "θεόπνευστοι" πολιτικοί υπηρετούν μια ιδέα η οποία συρρικνώνει την πολιτική. Ανεξάρτητα από το πόσο δεξιά ή αριστερά βρίσκεται η πολιτική τους αφετηρία, όλοι δείχνουν να έχουν μαγευτεί από την προοπτική διάλυσης των κρατών που διοικούν. Όλοι συμφωνούν πως η μόνη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι να παραδώσουν τα πάντα στο κεφάλαιο, επειδή τάχατες η ιδιωτική πρωτοβουλία τα κάνει όλα καλύτερα. Έτσι, παρατηρούμε το οξύμωρο φαινόμενο υπουργών υγείας να πανηγυρίζουν επειδή έκλεισαν ένα νοσοκομείο, υπουργών παιδείας να επαίρονται επειδή έκλεισαν ένα σχολείο, υπουργών εργασίας να κορδώνονται επειδή φτώχυναν οι εργαζόμενοι, υπουργών οικονομικών να ικανοποιούνται επειδή υπάκουσαν σε άνωθεν εντολές για την σύνταξη των προϋπολογισμών τους αλλά και πρωθυπουργών που ελπίζουν στην επανεκλογή τους επειδή, ακολουθώντας τις οδηγίες των Βρυξελλών, διέλυσαν την κοινωνία που τους ψηφίζει.

Και μέσα σε τούτη την γενική παράνοια, καλείται ο αυριανός ψηφοφόρος να επιλέξει ανάμεσα στον Σάκη και στον Τάκη, να πάρει την μεγάλη απόφαση να διώξει τον Μάκη και να φέρει τον Λάκη, να καταδικάσει τον Πάρη και να επενδύσει τις ελπίδες του στον Χάρη, να απαλλαγεί από τον Μήτσο και να αλλάξει τον τόπο με τον Κίτσο. Σαν εκείνον που προβληματίζεται ανάμεσα στην Βούλα, την Κούλα, την Λούλα, την Ρούλα και την Τούλα, παραβλέποντας ότι όλες τους δουλεύουν στο ίδιο μπορντέλλο.

 

Αναρτήθηκε απο Cogito ergo sum

Αν γλιτώσει το λουκέτο, θα πολεμήσει τον Έμπολα!

Αν γλιτώσει το λουκέτο, θα πολεμήσει τον Έμπολα!

Μετά τις αιφνιδιαστικές ενέργειες της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας που δημοσιοποιήθηκαν με δελτίο τύπου αλλά και έγγραφο του υποδιοικητή κ. Ζώτου που δίνει συγκεκριμένες οδηγίες και εντολές, η Διοίκηση, ένθερμη, έσπευσε κιόλας στο Διοικητικό Συμβούλιο που έγινε την περασμένη Τετάρτη να κάνει ενημέρωση και να θέσει χρονοδιαγράμματα.
Να βάλει μπροστά δηλαδή, το γρηγορότερο, την τυπική και ουσιαστική κατάργηση του Αμαλία Φλέμιγκ αλλά και την ουσιαστική υποβάθμιση του Σισμανογλείου. Υποβάθμιση που συνίσταται τόσο στη διάλυση των σύγχρονων εξωτερικών ιατρείων που ήδη λειτουργούν, όσο και την επιβάρυνση - εξόντωσή που θα προκύψει από τον αυξημένο φόρτο περιστατικών. Εκατοντάδες επιπλέον νοσηλείες κάθε μήνα και χιλιάδες επιπλέον επισκέψεις στα Εξωτερικά Ιατρεία θα πρέπει να εξυπηρετηθούν από ελάχιστο και κάτω από τα όρια ασφαλείας προσωπικό.
Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι πως σχεδιάζουν να κλείσουν ένα ακόμα Νοσοκομείο. Να καταργήσουν κρεβάτια και κλινικές και να ξεπουλήσουν (αρχίζει να "αναδύεται" και αυτό) με πρόσχημα το ιδιοκτησιακό, το οικόπεδο - "φιλέτο" της περιοχής.
Είναι κοινή η πεποίθηση πως αν τους αφήσουμε να υλοποιήσουν όσα εξήγειλαν, ο λαός θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο τις συνθήκες της ζωής του, οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων θα κινδυνέψουν και θα μπουν σε νέες περιπέτειες.
Την Παρασκευή 24/10/14 συναντήθηκαν τα Σωματεία Εργ/νων Σισμανογλείου & Α. Φλέμιγκ, συζητήσανε την κατάσταση και αποφασίσανε από κοινού να αντισταθούν με κάθε τρόπο στη νέα εξοντωτική επίθεση. Στο πλαίσιο αυτό προχωρούμε άμεσα σε συγκεντρώσεις - συνελεύσεις, εκδόσανε Ανακοίνωση - Δελτίο Τύπου, καλούν Δήμους, κόμματα, Περιφέρεια και όλο το λαό της περιοχής σε κινητοποιήσεις.
Θα ακυρώσουν για άλλη μια φορά τα εγκληματικά τους σχέδια.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ- ΦΛΕΜΙΓΚ: 

ΟΧΙ ΣΤΟ ΛΟΥΚΕΤΟ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ!

ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ «ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ» & «ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ»

ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ Α.ΦΛΕΜΙΓΚ -

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟΥ

ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΛΕΙΣΤΟ

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓ/ΝΩΝ ΣΤΟ ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ ΠΕΜΠΤΗ 30/10/14

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ

ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31/10/14

Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία Σισμανόγλειο και Αμαλία Φλέμιγκ, εδώ και πολύ καιρό ερχόμαστε αντιμέτωποι με την υλοποίηση της πολιτικής κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ για το ξεπούλημα και το κλείσιμο των Δημόσιων Νοσοκομείων. Αυτό το σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή με αποτέλεσμα το οριστικό του κλείσιμο του νοσοκομείου Α. Φλέμιγκ, καθορίζοντας μάλιστα συγκεκριμένες οδηγίες και χρονοδιάγραμμα (βλ. πίσω σελίδα απόφαση Υποδιοικητή της 1ης ΥΠΕ κ. Ζώτο).
• Με πρόσχημα το νοικοκύρεμα και επικαλούμενοι υποκριτικά διάφορες δικαιολογίες, όπως η υποχρέωση καταβολής ενοικίου για το κεντρικό κτίριο του Φλέμιγκ – ξεχνώντας, τάχα, πως τα χρήματα από το Υπουργείο Υγείας στο Υπουργείο Παιδείας καταλήγουν πίσω στον κρατικό κορβανά - κλείνουν το Νοσοκομείο!
• Θυσιάζουν τα πάντα στο βωμό του κέρδους. Σχεδιάζουν συγχώνευση (κατάργηση δηλαδή) κλινικών, Αιμοδοσίας, Μονάδας Νεφρού κλπ στο ήδη κορεσμένο Σισμανόγλειο ενώ στην πολύ μικρότερη Πτ. Μπόμπολα μεταφέρουν τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία του Σισμανογλείου, κάποια (;) ιατρεία του ΠΕΔΥ και μερικά κρεβάτια νοσηλείας. Προωθούν με συνοπτικές διαδικασίες νέο οργανισμό που εκτός από τις δομές θα καταργήσει και τις οργανικές θέσεις του προσωπικού. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που το Φλέμιγκ είναι επιλεγμένο ως κέντρο υποδοχής πιθανών κρουσμάτων ΕΜΠΟΛΑ!
Ο λαός, όχι μόνο της Βορειοανατολικής Αττικής αλλά και ευρύτερα, στερήθηκε, μόνο τα τελευταία χρόνια, ένα ολόκληρο Νοσοκομείο («Παπαδημητρίου») , ενώ από το «Αμαλία Φλέμιγκ» απόμειναν σχεδόν οι μισές υπηρεσίες που παρείχε και αυτές με ελάχιστο προσωπικό. Το «Σισμανόγλειο» , με λιγοστά μέσα, και δυναμικό, με ράντζα στην εφημερία, με ατέλειωτες ώρες αναμονής και ταλαιπωρίας για τους ασθενείς αναγκάζεται να σηκώσει το βάρος των αναγκών, ουσιαστικά της μισής Αττικής και την ίδια ώρα οι ασθενείς να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στη τσέπη (απογευματινά ιατρεία, χειρουργεία, κλπ.)
Το Α. ΦΛΕΜΙΓΚ, είναι το μόνο από την ομάδα των Νοσοκομείων που είχε σχεδιάσει να κλείσει η συγκυβέρνηση που στέκει ακόμα στα πόδια του. Χάρη στους αγώνες των εργαζομένων και των κατοίκων συνεχίζει να εξυπηρετεί και να νοσηλεύει εκατοντάδες πολίτες κάθε μήνα.
Στην πραγματικότητα, το μόνο που επιδιώκουν είναι η κατάργηση ενός ακόμα νοσοκομείου. Με την υλοποίηση του ΄΄σχεδίου΄΄ χαρίζουν εκτάσεις – φιλέτα στους ¨επενδυτές¨ κερδοσκόπους.
Οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία είμαστε αποφασισμένοι να αντισταθούμε. στην πραγματοποίηση αυτών των σχεδίων. Καλούμε:
• Τους εργαζόμενους των νοσοκομείων Σισμανόγλειο και Φλέμιγκ σε Συνέλευση τη Πέμπτη 30/10/14 ώρα 11πμ στο Αμφιθέατρο του Σισμανογλείου
• Όλους τους μαζικούς φορείς του Βορειοανατολικού άξονα της Αττικής, Την Περιφέρεια Αττικής, τους Δήμους και Δημοτικές Παρατάξεις, Τα πολιτικά κόμματα, επιτροπές πολιτών, τις συλλογικότητες και κάθε πολίτη ξεχωριστά σε συγκέντρωση – ενημέρωση την Παρασκευή 13μμ στο Αμφιθέατρο του Νοσοκομείου Α. Φλέμιγκ.
Φίλοι και φίλες, Τα Νοσοκομεία της περιοχής μας κλείνουν και η υγεία θα αφορά μόνος αυτούς που έχουν χρήματα να πληρώσουν.
Να τους σταματήσουμε και να απαιτήσουμε:

• Δωρεάν δημόσια υγεία για όλους.
• Κανένα νοσοκομείο κλειστό.
• Καμιά απόλυση εργαζόμενου.
• Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

http://flemig-hospital.blogspot.gr/

Αναρτήθηκε απο  Αντίσταση στις γειτονιές

Αλληλεγγύη είναι...

Τα τελευταία χρόνια, της «κρίσης», ακούμε καθημερινά όλο και περισσότερα χείλη να ξεστομίζουν  τη λέξη «αλληλεγγύη». Για αλληλεγγύη μιλούν οι δυνάστες, για αλληλεγγύη και οι καταπιεσμένοι. Για τους γεννημένους και μεγαλωμένους στο  καπιταλιστικό σύστημα η έννοια της λέξης «αλληλεγγύη» παραμένει σκόπιμα θολή ή παρουσιάζεται παρερμηνευμένη, γιατί έτσι συμφέρει την τάξη που έχει την εξουσία.

Στις μέρες μας, στην Ελλάδα, η αλληλεγγύη βαφτίζεται από τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης «κοινωνικές δράσεις». Μέσα από τη συστηματική και στοχευμένη στο θυμικό των ανθρώπων προπαγάνδα και με καμπάνιες τύπου «όλοι μαζί μπορούμε»,  οι κρατούντες πασχίζουν να πείσουν το λαό πως αλληλεγγύη είναι τα «κοινωνικά παντοπωλεία» των δήμων, τα σάντουιτς του “μίστερ Easy”, το «κουλούρι με τυρί» στα σχολεία, τα ψίχουλα του «κοινωνικού μερίσματος», η «φιλανθρωπία» των «μεγαλοκυριών» της αστικής τάξης, δηλαδή, με δυο λέξεις, τα αποφάγια των χορτασμένων.

Από τη σοσιαλιστική Κούβα, από το 1960, στο μεγάλο σεισμό της Χιλής, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές και που εκατοντάδες Κουβανοί γιατροί και υγειονομικό προσωπικό δίνουν μάχη με τον θανατηφόρο ιό «έμπολα» στην Αφρική, περισσότεροι από 800.000 Κουβανοί πολίτες βρέθηκαν σε 147 χώρες του πλανήτη για να προσφέρουν εθελοντικά την αλληλεγγύη του λαού τους σε λαούς που υπέφεραν από φυσικές καταστροφές, επιδημίες, αλλά και από την καταπίεση των αποικιοκρατών.

Το εθνικό μας τσίρκο

Άρθρο

του Ραφαήλ Παπαδόπουλου (Σταυριώτη)

Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ

Λέγεται πολύ ορθά ότι τα προβλήματα πολιτικής και κοινωνικής αποσύνθεσης που βιώνει η χώρα οφείλονται πρώτιστα στην έλλειψη ουσιαστικής κι ανθρωπιστικής παιδείας. Κι ότι ένας λαός που δε μαθαίνει την ιστορία του ειδικά στις τραγικές στιγμές της, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Αυτές οι σκέψεις μου έρχονται στο νου κάθε χρόνο όταν πλησιάζει η «εθνική» επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου.

Σε πολλές σχετικές συζητήσεις επισημαίνεται το εκ πρώτης όψεως ιστορικό παράδοξο του εορτασμού της έναρξης του πολέμου, που οδήγησε στην πείνα, τις στερήσεις και την ανθρωπιστική τραγωδία της Κατοχής, κι όχι της απελευθέρωσης από τους ναζί, στις 12 Οκτωβρίου του 1944. Κωμικό και τραγικό ταυτόχρονα, όμως διόλου παράδοξο αν αναλογιστούμε τους λόγους και  τις συνθήκες της επιλογής της συγκεκριμένης επετείου ως «εθνικής» εορτής.

Ο πόλεμος εναντίον του ιταλικού φασισμού και του γερμανικού ναζισμού παρουσιάζεται από το επίσημο κράτος ως ιστορική απόδειξη του ομόθυμου αγώνα του ελληνικού λαού εναντίον του φασισμού, και συνεπώς ως διαπιστευτήριο δημοκρατικής νομιμότητας των πολιτικών ηγεσιών της χώρας τόσο πριν όσο και μετά την Κατοχή. Αγνοείται επιδεικτικά το γεγονός ότι ο πόλεμος διεξήχθη από μια δικτατορία που είχε την ενεργό στήριξη του θρόνου, ο επικεφαλής της οποίας μάλιστα ήταν δηλωμένος θαυμαστής των Χίτλερ και Μουσολίνι. Η επιλογή του καθεστώτος Μεταξά και των πολιτικών και κοινωνικών συμφερόντων που εκπροσωπούσε να αντιταχθούν στις δυνάμεις του άξονα δεν ήταν λοιπόν δείγμα πατριωτισμού ή δημοκρατικής ευαισθησίας, αλλά απέρρεε από τις γεωστρατηγικές  και πολιτικές συνθήκες εξάρτησης της άρχουσας τάξης της χώρας από την Αγγλία, και αργότερα από τις ΗΠΑ. Απόδειξη αυτού είναι η άρνηση του καθεστώτος να αποφυλακίσει αριστερούς και κομμουνιστές, προκειμένου να πολεμήσουν κι αυτοί όπως είχε ζητήσει ο Ν. Ζαχαριάδης με επιστολή του από τη φυλακή. Η συστράτευση στον πόλεμο του 40, όπως την αντιλαμβανόταν το καθεστώς Μεταξά, ήταν κάθε άλλο παρά καθολική και δημοκρατική, σε αντίθεση με ό,τι προπαγανδίζεται από τότε ως σήμερα. Όσο για τον άλλο πόλο κι εγγυητή της αστικής εξουσίας, το θρόνο, φυγαδεύτηκε από τη χώρα μαζί με εξέχοντες εκπροσώπους της άρχουσας πολιτικής κι οικονομικής ελίτ, και καθ’ όλη τη διάρκεια των μαύρων χρόνων της Κατοχής, εντελώς απόντες από το δράμα αλλά και από τη μεγαλειώδη αντίσταση του λαού στον κατακτητή, παρίσταναν μια «κυβέρνηση» υπό την εγγύηση των  «συμμαχικών» δυνάμεων, χωρίς την παραμικρή λαϊκή νομιμοποίηση. Κι όμως, αναγορεύτηκαν σε πρωταγωνιστές της αντίστασης από το μετεμφυλιακό καθεστώς.

Εδώ στο Δήμο Ωραιοκάστρου έχετε τα “ τα προσόντα “ να κάνετε τέτοια πολίτικη; Ή είστε απλά “ νομοταγής” ;

Ο Δήμος Πατρέων ζητά την πρόσληψη 551 τακτικών υπαλλήλων

Ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, με επιστολή του προς τον υπουργό Εσωτερικών Αργύρη Ντινόπουλο, θέτει την επιτακτική ανάγκη πρόσληψης 551 τακτικών υπαλλήλων στο Δήμο Πατρέων.

Παρατίθεται η επιστολή του Κ. Πελετίδη: 

«Κύριε Υπουργέ,

Γνωρίζετε ότι ο Δήμος Πατρέων είναι τρίτος δήμος της χώρας με πληθυσμό 215.000 κατοίκων και καλύπτει τεράστια έκταση σε εξυπηρέτηση δημοτών μετά τον "Καλλικράτη", όπου εντάχθηκαν στο δήμο μας ως Δημοτικές Ενότητες οι πρώην Δήμοι Μεσσάτιδος, Βραχναιΐκων, Παραλίας και Ρίου.

Πέραν αυτών, έχουν περάσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σειρά σημαντικών υπηρεσιών αρμόδιων υπουργείων, χωρίς παράλληλη υποστήριξη τόσο σε κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό όσο και σε υποστήριξη ανθρώπινου δυναμικού.

Σε σχέση με το προσωπικό οι πολιτικές επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων, προσαρμοσμένες στις κατευθύνσεις της ΕΕ, έχουν μειώσει δραματικά τον αριθμό των εργαζομένων μέσα από απολύσεις, από αναστολές προσλήψεων, από διαθεσιμότητες, αλλά και συνταξιοδοτήσεις.

Με βάση τα παραπάνω, ο συνολικός αριθμός μείωσης του τακτικού προσωπικού μόνο κατά την τελευταία τριετία και απαιτήσεις προσλήψεων σε όλες τις υπηρεσίες του δήμου, ΝΠΔΔ και Κοινωφελείς Επιχειρήσεις ανέρχεται σε 551 εργαζόμενους.

Κατόπιν αυτών και στη συνεχιζόμενη κατάσταση, τίθεται πλέον εξαιρετικά κρίσιμη η ίδια η αποστολή των υπηρεσιών του δήμου που να είναι επ’ ωφελεία των δημοτών.

Εξάλλου ο αριθμός του προσωπικού που έχει απομείνει βαίνει συνεχώς μειούμενος λόγω συνταξιοδοτήσεων, κάτι που ιδιαίτερα περισσότερο επιδρά στην ήδη υπάρχουσα κρισιμότητα.

Διεκδικούμε δήμο με καθολικά δημόσια χαρακτηριστικά, που περνά μέσα από προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με σταθερές σχέσεις εργασίας και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων του Οργανισμού Εσωτερικών Υπηρεσιών (ΟΕΥ).

Η αποδυνάμωση των υπηρεσιών του δήμου από ανθρώπινο δυναμικό με τη συνεχιζόμενη απαγόρευση των προσλήψεων αποβαίνει επ’ ωφελεία επιχειρηματικών ομίλων, πολιτική την οποία μάχεται η Δημοτική μας Αρχή.

Στα πλαίσια αυτά θέτουμε επιτακτικά την ανάγκη προσλήψεων προσωπικού με έγκριση των σχετικών πιστώσεων και ζητούμε τις υπόψη προσλήψεις σε τακτικές μόνιμες θέσεις εργασίας στο σύνολο των υπηρεσιών του δήμου όπως παραπάνω εκτέθηκαν και σε γενικό σύνολο 551 απαιτήσεων πρόσληψης τακτικών υπαλλήλων.

Ακολουθεί έγγραφό μας κατά κλάδο και ειδικότητα στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου σας».

 902

Μέσω : Μποτίλιας στον Άνεμο

 

Φάτε μάτια ψάρια και …«πρωτογενές πλεόνασμα»

Παρά τη βάρβαρη επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα και το σφαγιασμό στις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, το δημόσιο χρέος καλπάζει στα ύψη και μαζί του οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των νοικοκυριών και επιχειρήσεων» στο δημόσιο και τις τράπεζες

ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΟΚΑΣ  

Χτες, 21 Οκτώβρη 2014, είδαν το φως της δημοσιότητας 3 διαφορετικές ειδήσεις (με στοιχεία για βασικά μεγέθη της οικονομίας), οι οποίες αποτυπώνουν ανάγλυφα και τα «επιτεύγματα» των πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας, που συνεχίζουν να υπηρετούν οι βουλευτές και τα στελέχη των δύο κομμάτων της κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και οι 3 ειδήσεις, αναφέρονται στην εξέλιξη βασικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας. Η πρώτη και δεύτερη είδηση αναφέρεται στην εξέλιξη που σημείωσαν στο εννεάμηνο Γενάρης- Σεπτέμβρης 2014 τα δημόσια οικονομικά (χωρίς τη δαπάνη για τους τόκους των δανείων του δημοσίου) και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές (χρέη) νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς το δημόσιο (εφορίες). Η τρίτη είδηση αναφέρεται στην πορεία που σημείωσαν το έτος 2013 το σύνολο των δημόσιων οικονομικών (μαζί με τους τόκους) αλλά και το δημόσιο χρέος της χώρας.

Η πρώτη είδηση, είναι «ευχάριστη», καθώς εμφανίζει βελτίωση του αποτελέσματος της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών (χωρίς τους τόκους αποπληρωμής των δανείων). Συγκεκριμένα, στο εννεάμηνο Γενάρης- Σεπτέμβρης 2014, το αποτέλεσμα της πράξης έσοδα μείον έξοδα του κράτους (χωρίς τους τόκους) ήταν θετικό αφού προέκυψε «πρωτογενές πλεόνασμα 2,5 δισ. ευρώ»! Όπως μάλιστα σημειώνουν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, το πρωτογενές πλεόνασμα, ήταν μεγαλύτερο κατά 981 εκατ. ευρώ, σε σύγκριση με τον στόχο που είχε τεθεί στο Επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας (ΕΠΔΣ). Ούτε λίγο ούτε πολύ μας λένε, πως οι «θυσίες» τις οποίες επιβάλλουν στα πλατιά λαϊκά στρώματα τα κόμματα της συγκυβέρνησης «πιάνουν τόπο» (!) αφού τα κρατικά ελλείμματα μετατράπηκαν σε… πλεονάσματα!

Μία χώρα, δύο έθνη

Στοιχείο πρώτο: Σύμφωνα με την έρευνα (*) της εταιρείας «Wealth-Χ» και της ελβετικής τράπεζας UBS, στην Ελλάδα το 2014 καταγράφηκαν 11 υπερδισεκατομμυριούχοι, από 9 που είχαν καταμετρηθεί το 2013. Η περιουσία τους αυξήθηκε από τα 16 δισ. δολλάρια στα 18 δισ. δολλάρια (14,2 δισ. ευρώ). Με άλλα λόγια, 11 ολιγάρχες που αντιστοιχούν στο 0,00011% του πληθυσμού της χώρας κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.
Στοιχείο δεύτερο: Στην περσινή έκθεση της «Wealth-Χ» όπου έγινε η καταγραφή των κατεχόντων περιουσία μεγαλύτερη των 30 εκατ. δολλαρίων, η Ελλάδα αναδείχτηκε η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη, με 505 άτομα με περιουσία 60 δισ. δολλάρια.
Στοιχείο τρίτο: Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse», στην Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007.
Στοιχείο τέταρτο: Όπως δημοσιεύτηκε πρόσφατα (Βήμα, 24/8/2014) στην Ελλάδα έχουν καταμετρηθεί 559 Κροίσοι με περιουσία 76 δισ. δολλάρια ενώ τα κεφάλαια που είναι τοποθετημένα στο εξωτερικό ανέρχονται στα 140 δισ. ευρώ. Με άλλα σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα κεφάλαια που έχουν βγει εκτός χώρας από τους «έχοντες» πλησιάζουν σχεδόν το 80% του συνολικού ΑΕΠ της Ελλάδας.

Ας δούμε τώρα πού, σε ποια χώρα, σε ποια εποχή, συμβαίνουν τα παραπάνω. Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα όπου σύμφωνα με τις έρευνες οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ των ετών 2008 – 2013, τις οποίες ανέλυσε ο συνάδελφος Θ. Ηλιοδρομίτης, έχουν προκύψει τα εξής:

• Τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα κάτω από 750 ευρώ αυξήθηκαν κατά 451,3%.
• Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ένα δωμάτιο αυξήθηκαν κατά 41,3%.
• Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε κατοικίες μικρότερες των 40 τ.μ. αυξήθηκαν κατά 31,3%.
• Τα νοικοκυριά με κεντρική θέρμανση μειώθηκαν κατά 48,5%.
• Τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%.
• Η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5%.
• Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 243%….

Συμπέρασμα 1^ο: Η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, όπου τα 6,3 εκατομμύρια βιώνουν το ζόφο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (στοιχεία Γραφείου Προυπολογισμού της Βουλής), έχει μετατραπεί σε ένα πειραματόζωο του πιο αδυσώπητου καπιταλισμού. Η κρίση αξιοποιήθηκε ώστε η Ελλάδα να μετατραπεί σε παγκόσμιο εργαστήριο αποθέωσης των αβυσσαλέων κοινωνικών ανισοτήτων. Η Ελλάδα κατάντησε σημαιοφόρος του κοινωνικού δαρβινισμού και του κεφαλαιοκρατικού δόγματος ότι είτε σε συνθήκες κρίσης είτε σε συνθήκες «ανάπτυξης» οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι.
Συμπέρασμα 2^ο: Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η διαπίστωση του Μπέντζαµιν Ντισραέλι, του για πολλά χρόνια πρωθυπουργού της Βρετανίας και μάλιστα της βικτωριανής εποχής, μοιάζει με ταξική… μαγνητική τομογραφία του καιρού μας: Υπάρχουν, έλεγε ο -συντηρητικός- Ντισραέλι «δύο έθνη που μεταξύ τους δεν υπάρχει ούτε σχέση ούτε συμπάθεια και τα οποία δεν κυβερνώνται µε τους ίδιους νόµους (…). Τα δύο αυτά έθνη είναι οι πλούσιοι και οι φτωχοί».
Επομένως, κάθε «εθνική συνεννόηση» σε μια τέτοια Ελλάδα (την Ελλάδα που έχει αναδειχτεί σε υπόδειγμα του κεφαλαιοκρατικού νόμου ότι στον καπιταλισμό σε κάθε χώρα υπάρχουν «δυο έθνη», το ολιγομελές έθνος των καταπιεστών από τη μια και το πολυπληθές έθνος των καταπιεσμένων από την άλλη) δεν μπορεί παρά να έχει ως προαπαιτούμενο για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας των πολιτικών δυνάμεων που την επικαλούνται, την ξεκάθαρη τοποθέτησή τους στο ερώτημα: Με ποιό «έθνος» και για τα συμφέροντα ποιού «έθνους»;  

[Άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου από τον ιστοτόπο enikos - 

- Διασύνδεσμοι (για έλεγχο στοιχείων): Cogito ergo sum]

(*) Σημείωση ιστολογίου: Η πρόσβαση στην έρευνα της Wealth-X προϋποθέτει εγγραφή στον ιστοτόπο τής εταιρείας, η οποία γίνεται δωρεάν.

Κούβα: Ο Ραούλ Κάστρο απευθύνει έκκληση για την αντιμετώπιση του Έμπολα

Ο Ραούλ Κάστρο, Πρόεδρος της Κούβας, απηύθυνε έκκληση για διεθνή κινητοποίηση με στόχο την αντιμετώπιση του ιού Έμπολα.
Ο Ραούλ επανέλαβε την προθυμία της Κούβας να «παρακάμψει» την 55χρονη εχθρότητα με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να αντιμετωπίσουν μαζί τον Έμπολα.
«Είμαι πεπεισμένος ότι αν η απειλή αυτή δεν σταματήσει στη δυτική Αφρική με μια άμεση διεθνή απάντηση … θα μπορούσε να γίνει μία από τις σοβαρότερες πανδημίες στην ιστορία του ανθρώπου» ανέφερε ο Κάστρο στη σύνοδο κορυφής της ALBA, του αριστερού μπλοκ των χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, που διεξάγεται στην Αβάνα.
«Η Κούβα είναι πρόθυμη να εργαστεί με όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών», δήλωσε ο Ραούλ Κάστρο.
Η Αβάνα στέλνει 461 γιατρούς και νοσηλευτές στη δυτική Αφρική για την καταπολέμηση της χειρότερης επιδημίας Έμπολα στην ιστορία. Η Κούβα διαθέτει ένα από τα καλύτερα συστήματα υγείας παγκοσμίως με 83.000 γιατρούς, αριθμός που αναλογεί σε 7,2 γιατρούς ανά 1.000 άτομα αν και πολλοί από τους γιατρούς χρησιμοποιούνται για τη λεγόμενη διπλωματία της Ιατρικής καθώς αποστέλλονται στο εξωτερικό σε αντάλλαγμα για χρήματα ή εμπορεύματα, όπως το πετρέλαιο της Βενεζουέλας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε μία σπάνια ιστορική εξέλιξη, χαιρέτισαν τη βοήθεια που παρέχει η Κούβα, με τον υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι να τονίζει το μέγεθος της συμβολής της χώρας σε σχέση με τον μικρό πληθυσμό της που φτάνει τα 11 εκατομμύρια.
πηγή

ΠΑΡΑΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Π: Πατέρας        Γ: Γιος
Γ: Τον πιστεύεις τον κύριο πρωθυπουργό όταν λέει πως δεν θα ησυχάσει αν δεν μας βγάλει από το μνημόνιο;
Π: Απόλυτα. Αν δεν μας βγάλει από αυτό το μνημόνιο, πώς θα μας βάλει στο επόμενο;
Γ: Τον πιστεύεις τον κύριο Τσίπρα που λέει ότι θα τηρήσει όλες τις προεκλογικές του δεσμεύσεις;
Π: Φυσικά παιδί μου. Οι προσδοκίες του κόσμου βρίσκονται στο μηδέν. Το μόνο που θέλουν όλοι πλέον είναι να μην χειροτερεύσουν πολύ τα πράγματα.
Γ: Πιστεύεις ότι θα φέρει το βασικό μισθό στα 751 ευρώ;
Π: Γιατί, αν τον φέρει στα 651 θα εμφανιστεί κανένας παραπονούμενος; Όλοι ευχαριστημένοι θα είναι γιατί θα μπορούσε να τον φέρει στα 551 ή στα 451 ή στα 351 ή στα 251 ή στα 151 ή στα 51!
Γ: Πατέρα, δεν εκτιμάς το ρεαλισμό και την ειλικρίνεια του κυρίου Λοβέρδου που λέει ότι δεν θα καλυφθούν όλα τα κενά στα σχολεία;
Π: Εκτιμώ το θράσος του παιδί μου. Με το ίδιο θράσος έλεγε πριν από χρόνια ότι η ανεργία θα ξεπεράσει το 25%. Το ίδιο θράσος είχε και η Διαμαντοπούλου όταν έλεγε πως δεν θα κάνει κανέναν διορισμό. Απορώ μόνο με το θράσος το δικό μου που αποδέχομαι το θράσος τους γνωρίζοντας ότι σε λίγα χρόνια θα μου ζητήσεις το λόγο για τη στάση μου αυτή.
Γ: Τι εννοεί ο κύριος Λοβέρδος όταν λέει ότι τα κενά στα σχολεία δεν θα καλυφθούν ικανοποιητικά αλλά η κάλυψή τους θα είναι επαρκής;
Π: Εννοεί ότι θα υπάρχουν κενά και θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό. Όπως μάθαμε να ζούμε με μειωμένους μισθούς κατά 40%, χωρίς δώρα, χωρίς κοινωνική και ιατρική ασφάλιση, χωρίς δουλειά μες στο φόβο και την κατάθλιψη.
Γ: Το Νέο Λύκειο πώς το βρίσκεις;
Π: Το παραγγέλνεις ηλεκτρονικά και στο στέλνουν απευθείας από τα εργοστάσια παραγωγής του, τον ΟΟΣΑ και την ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ.
Γ: Συμφωνείς με την τράπεζα θεμάτων;
Π: Όλες οι τράπεζες, για το καλό μας, πρέπει να σωθούν και να αναπτυχθούν. Τα σπίτια των «κόκκινων δανείων» θα οδηγηθούν σε κατασχέσεις και οι μαθητές των «κόκκινων οικονομικά τάξεων» σε κατασχέσεις ονείρων και ζωών.
Γ: Νομίζεις ότι οι νέοι της εποχής μου είναι ώριμοι;
Π: Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι νέοι μέχρι να γίνουν 18 χρονών, είναι ανώριμοι όταν διεκδικούν και αγωνίζονται αλλά με το που κλείνουν τα 18 ωριμάζουν απότομα και μπορούν με ωριμότητα να ψηφίζουν και να εκλέγουν αυτούς που τους κατηγορούν για ανωριμότητα. Είναι, επίσης ώριμοι να τους αγοράζουν οι γονείς, οι παππούδες και λοιποί συγγενείς κινητά, τάμπλετς, άι φον, άι ποντ και άι μην πω τίποτε άλλο, αλλά τελείως ανώριμοι όταν τα χρησιμοποιούν.
Γ: Ποια είναι η γνώμη σου για τον κύριο Θεοδωράκη και το ποτάμι του;
Π: Νομίζω πως είναι αυτό που έλλειπε από την πολιτική ζωή του τόπου. Προεκλογικά λέει πως είναι ενάντια σε όλους τους άλλους και μετεκλογικά λέει πως θα συνεργαστεί, αν μπει στη Βουλή, με όλους τους άλλους. Σαφέστατος, ειλικρινής και με σταθερή πολιτική άποψη. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μπει στην κυβέρνηση.
Γ: Χάρηκες που ήρθε η κυρία Αμάλ Αλαμουντίν – Κλούνεϋ για να υποστηρίξει την επιστροφή των μαρμάρων στην Ελλάδα;
Π: Πάρα πολύ χάρηκα. Περισσότερο όμως χάρηκαν τα 3,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας που βρίσκονται στο όριο της φτώχιας.
Γ: Γιατί νομίζεις ότι η κυρία Μπακογιάννη είναι ενάντια στον ΕΝΦΙΑ;
Π: Δεν ξέρω αλλά σίγουρα όχι επειδή διαθέτει πάρα πολλά ακίνητα. Αυτό δεν μου περνάει από το μυαλό γιατί δεν ξέρω αν ισχύει κιόλας. Απλά, σκέφτεται τους ανθρώπους που δεν μπορούν να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ. Τόσα χρόνια σε κυβερνητικές θέσεις, έκανε τίποτε άλλο από το να προασπίζεται τα συμφέροντα των φτωχών;
Γ: Τελικά, πότε θα βγούμε από το μνημόνιο;
Π: Όταν βγούμε από τα σπίτια μας και τα καβούκια μας.