Το «χαρτάκι»...

Σβάρνα τις αστικές εφημερίδες πήραν κάποιες «καλά πληροφορημένες πηγές» για να μεταφέρουν με ανταποκρίσεις - «καρμπόν» την ικανοποίηση των ΗΠΑ από τη συνάντηση Τσίπρα - Τραμπ. Διαβάζουμε, λοιπόν, ότι οι ΗΠΑ είναι ενθουσιασμένες από τον Ελληνα πρωθυπουργό, καθώς διαπιστώθηκε «πολύ καλή χημεία ανάμεσα στον Τραμπ και στον Τσίπρα», αλλά και «πλήρης απουσία αμφισημίας στο λόγο του πρωθυπουργού για τις ΗΠΑ». Στο... «χαρτάκι» από τις «πηγές» αποτυπώνεται η ικανοποίηση για τις δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης για την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, αλλά και για τη συμφωνία αναβάθμισης των «F-16». Μεταξύ άλλων, καταγράφεται επίσης η θέληση των ΗΠΑ να «μετατραπεί η Ελλάδα σε περιφερειακό κόμβο συντήρησης αμερικανικών στρατιωτικών ελικοπτέρων», έργο που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας τις τελευταίες μέρες.

... από τις «πηγές»

 

Και επειδή η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ δεν γίνεται σε «άδειο φόντο», οι «πηγές» ξεχωρίζουν το ρόλο που παίζει η Ελλάδα, μέσω των αγωγών και του τερματικού σταθμού στην Αλεξανδρούπολη, στην ανάσχεση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία. Οι «πηγές» που επιβραβεύουν την κυβέρνηση, είναι οι ίδιες που προωθούν τον όλεθρο με τους πολέμους και τις επεμβάσεις σε μια σειρά χώρες, προκαλώντας εκατομμύρια θύματα. Είναι οι ίδιες που διαφημίζουν τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα και τις θηριωδίες για τη διασφάλιση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων και το άνοιγμα νέων επενδυτικών προορισμών. Επομένως, όσο αναγνωρίζεται η δεξιοτεχνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σε ρόλους που αναλαμβάνει στην ευρύτερη περιοχή, τόσο περισσότερο θα πρέπει να ανησυχεί ο λαός, αφού ανοίγουν διάπλατα νέοι κίνδυνοι από την εμπλοκή σε αδυσώπητους ανταγωνισμούς.

«Βαρβαρότητα»

 

Η επέτειος της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης δεν φλογίζει μόνο τις καρδιές εκατομμυρίων εργατών μέχρι και τις μέρες μας, αλλά ξεσηκώνει και το μίσος των καπιταλιστών και των κονδυλοφόρων τους, που τις μέρες αυτές γράφουν και μιλάνε πυρετωδώς. Ορισμένοι όμως απ' αυτούς, το μόνο που καταφέρνουν είναι να χαρίζουν γέλιο με τις «αναλύσεις» τους. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί αρθρογράφος της «Εστίας», που τι λέτε να θυμήθηκε χτες, ανήμερα της επετείου, για να επιτεθεί στην Οκτωβριανή Επανάσταση; Την υπηρέτριά του, την κυρά - Δέσποινα! Ναι, ναι, την υπηρέτρια που είχαν σπίτι τους, που οι γονείς της λέει διώχτηκαν από την Τραπεζούντα και την Οδησσό και κατέληξε, λέει ο αρθρογράφος, να σκουπίζει, να πλένει και να σιδερώνει στο σπίτι της οικογένειάς του. Αλλά το φοβερό γεγονός δεν σταματάει εδώ. Γίνεται ακόμα πιο φοβερό αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πατέρας της προεπαναστατικά ήταν... πλοιοκτήτης! Κι η κυρά - Δέσποινα, όπως καταλαβαίνετε, ζούσε «με τα τόσα αγαθά και τα καλούδια, με τα πλούτη και τα ταξίδια», τότε που ο πατέρας της ξεζούμιζε τους εργαζόμενους ναυτικούς... Τέτοια «βαρβαρότητα» ο σοσιαλισμός, που ανάμεσα στα άλλα απελευθέρωσε εκατοντάδες χιλιάδες κυρά - Δέσποινες από τη «σκλαβιά» του νοικοκυριού και της δουλειάς στους κάθε λογής αφέντες. Αφέντες που είτε έφυγαν από τη Ρωσία, ξεκοκαλίζοντας στο εξωτερικό αμύθητες περιουσίες, πολλοί μένοντας άφραγκοι ...είτε μένοντας στη σοβιετική Ρωσία, «υποχρεώθηκαν» - τι δυστυχία! - να εργάζονται κι αυτοί, όπως όλοι οι άνθρωποι, για να είναι χρήσιμοι στην κοινωνία...

Εξαπάτηση

 

Την Παρασκευή και το Σάββατο, η νέα και παλιά σοσιαλδημοκρατία της Ευρώπης διοργανώνει στη Μασσαλία το 1ο Ευρωπαϊκό Πολιτικό Φόρουμ. Ο στόχος που διακηρύττουν, είναι η αντιμετώπιση του «νεοφιλελευθερισμού και των λαϊκιστικών, ξενοφοβικών και ακροδεξιών δυνάμεων, που διχάζουν τους ευρωπαϊκούς λαούς». Το κάλεσμα απευθύνουν οι σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ανάμεσά τους ο ΣΥΡΙΖΑ, η γερμανική «Λίνκε», τα διάφορα μεταλλαγμένα Κομμουνιστικά Κόμματα, όπως της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, άλλες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, όπως το «Ποδέμος» στην Ισπανία, σοσιαλδημοκράτες βουλευτές και ευρωβουλευτές, στελέχη των «Πρασίνων» και διάφορα ερείπια της ταξικής πάλης, που εμφανίζονται ως «οργανώσεις πολιτών» και συνδικάτα. Οι δυνάμεις αυτές, που αυτοπροσδιορίζονται ως «προοδευτικές» και «εναλλακτική» στο νεοφιλελευθερισμό, έχουν κριθεί στις χώρες τους για τη στήριξη που προσφέρουν στο ξεδίπλωμα της στρατηγικής του κεφαλαίου, είτε ασκούν διακυβέρνηση είτε στηρίζουν κυβερνήσεις άλλων κομμάτων είτε καλλιεργούν αυταπάτες για μια «άλλη πολιτική», εντός του σάπιου καπιταλισμού, που θα γλιτώσει τάχα το λαό από τα δεινά της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα αποτελεί κραυγαλέα περίπτωση. Γι' αυτό τον αξιοποιούν όλοι ως απόδειξη ότι η σοσιαλδημοκρατία έχει τη δυνατότητα να αναβαπτιστεί μέσα από τέτοια σχήματα και να αποτελέσει ξανά «εναλλακτική» λύση για το κεφάλαιο, με αναβαθμισμένο ρόλο.

Ριζοσπάστης