«Πώς άντεξα τόσο βάρος;»

Αγαπητέ σύντροφε Αεροπεζοναύτη

Με την επιστολή μου αυτή, ομολογουμένως εξομολογητική, αναρωτιέμαι: Πώς άντεξα τόσο βάρος;

Βάρος, που δυστυχώς άρχισε να συσσωρεύεται, είναι αλήθεια, από πολύ νωρίς. 
Τα πρώτα φίδια με έζωσαν με τη Θεσσαλονίκη. Πώς θα αντιμετώπιζε ο Τσίπρας την ανθρωπιστική κρίση, όπως έλεγε, αν δεν διέγραφε χρέος; Κάτι γνωρίζω από λογιστική και τα νούμερα δεν έβγαιναν. Είπα στον εαυτό μου, «έλα, μην είσαι μίζερος, κάτι θα κάνουν». 

Στις 20 Φεβρουαρίου του 2015 όμως, και ενώ εμείς διαδηλώναμε για να στηρίξουμε τη βούληση αντίστασης της κυβέρνησης που μόλις είχε εκλεγεί και πήγαινε να διαπραγματευτεί το σταμάτημα των μνημονίων, βγήκε περιχαρής ο Γιάνης (άλλος κι αυτός, μας δουλεύει ακόμη και σήμερα) σε συνέντευξη Τύπου και είπε ότι πέτυχε την καλύτερη συμφωνία.


Καλύτερη συμφωνία; Θα τρελαθούμε τώρα; είπα στους φίλους μου, «αφού συμφωνούν να αναλάβουν όλες τις δεσμεύσεις του μνημονίου του Σαμαρά και συνεχίζουν να παίρνουν δανεικά για να ξεπληρώνουν τα προηγούμενα δανεικά».

Αλλά, είπα να δώσω τόπο στην οργή και να τους αφήσω να αποδείξουν ότι λένε αλήθεια όταν ισχυρίζονταν ότι θα χρησιμοποιούσαν τους τέσσερις μήνες μέχρι το καλοκαίρι για να προετοιμαστούν ώστε να τα πουν χύμα και τσουβαλάτα στους δανειστές και να σταματήσουν την αιματηρή λιτότητα.

Τι το ’θελα; Μετά άρχισε ο καταιγισμός. 

Δεν προλάβαινα να συνέλθω από τα χαστούκια. Το «όχι» που έγινε «ναι» στα μνημόνια, το τρίτο μνημόνιο, η φοροεπιδρομή, η περικοπή του ΕΚΑΣ, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οι μισθοί πείνας, τέσσερα χρόνια συνέχιση του σταυρώματος… τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Κύρτωσαν οι ώμοι μου. 

Και τι να πρωτοδικαιολογήσει; Και από πάνω δεν καταλάβαινα πια τους φίλους που επέμεναν να τα ανέχονται και να τα δικαιολογούν όλα. Μήπως εγώ δεν έβλεπα τα πράγματα σωστά; Ή μήπως κάποιοι είχαν αναπτύξει ιδιοτελή συμφέροντα; Ή μήπως είχαν παραιτηθεί και είχαν βουλιάξει σε μια παθητική αποδοχή; 

Προσπάθησα να φτιάξω ένα ισοζύγιο με τα «μείον» για τους ανθρώπους σαν κι εμένα, απλούς, μισθωτούς, επαγγελματίες, φτωχούς, και με τα «συν», όπως την πρόσβαση των απόρων στα δημόσια νοσοκομεία. Τα «μείον» βάραιναν αφάνταστα, το ισοζύγιο ήταν εντελώς αρνητικό. 

Και να τους έχεις από πάνω, τους κυβερνητικούς, να σε κοροϊδεύουν ότι δεν έχουν εφαρμόσει το πρόγραμμά τους, ότι τώρα θα αρχίσουν να το εφαρμόζουν. Δειλοί και άβουλοι, ρίχνουν αλλού τις ευθύνες. 

Και γιατί, κύριοι, μείνατε στην κυβέρνηση; 

Για τους έντιμους πολιτικούς υπάρχει και η παραίτηση, όταν τους αναγκάζουν να μην εφαρμόσουν την πολιτική με την οποία πήραν την ψήφο του λαού.

Μήπως θέλατε να μας προστατεύσετε από τη Δεξιά; 

Το ακούσαμε κι αυτό.

Μα ποιος κατόρθωσε εκτός από εσάς και την πολιτική σας να φαίνεται ο Μητσοτάκης σαν λύση, ποιος δικαίωσε, αν όχι εσείς, την πολιτική της ΝΔ, που μπορεί κι αυτή να ισχυριστεί ότι όταν ψήφιζε τα μνημόνια τάχα μου δήθεν δεν ήταν ο εαυτός της; Της δίνετε ακόμη και επιχειρήματα…

Και έρχεστε τώρα να μας πείτε να φοβηθούμε τη Δεξιά, όταν την είχατε μπάσει στο σπίτι μας και την ταΐζαμε, την ποτίζαμε, την χαϊδεύαμε, την αυγατίζαμε;

Ε, όχι, δεν φοβόμαστε κανέναν! 

Θα την τακτοποιήσουμε και τη Δεξιά, όπως κι εσάς, και όλους που νομίζουν πως μπορούν να μας σέρνουν από τη μύτη για να υπηρετούμε κάθε φορά άλλα συμφέροντα από τα δικά μας, των εργαζομένων.

Ναι, δεν φοβόμαστε κανέναν!

Με εκτίμηση

Σμίλη

Σημείωση του Αεροπεζοναύτη: Ευχαριστούμε την Σμίλη* για την επιστολή της. Έχω την αίσθηση ότι ο προβληματισμός, τα ερωτήματα και η αγανάκτηση της Σμίλης είναι κοινός τόπος και αγωνία των αριστερών που εξαπατήθηκαν και αισθάνονται προδομένοι, αλλά έχουν την τόλμη να σηκώσουν σήμερα ανάστημα και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. 

Η επιλογή της να στείλει την επιστολή στον «Αεροπεζοναύτη», ερμηνεύεται ως κάλεσμα για υπερψήφιση του ΚΚΕ, δυναμώνοντας και ισχυροποιώντας τον πιο έντιμο, καθαρό πόλο αντίστασης και λαϊκής αντιπολίτευσης σήμερα, το ΚΚΕ.

Ναι, δεν φοβόμαστε κανέναν! 

Στους δρόμους των αγώνων δεν περισσεύει κανείς!

Το ΚΚΕ είναι μια ανοικτή αγκαλιά στους αγωνιστές, με κοινές ρίζες και αγωνίες για έναν καλύτερο και δίκαιο κόσμο.

Πιο δυνατά, πιο συντονισμένα, συμμετέχουμε και δυναμώνουμε, θωρακίζουμε το λαό με ένα ισχυρό ΚΚΕ!

*Τα στοιχεία της Σμίλης είναι στη διάθεση του Portal 902.gr