Με κάθε επισημότητα τελέστηκαν τα εγκαίνια της επένδυσης στο Ελληνικό, του αστικού «magnum opus» για την υλοποίηση του οποίου περηφανεύονται όλα τα κόμματα του κεφαλαίου. Άλλωστε το λιθαράκι τους στην προώθηση του project έβαλαν τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Κατά τη διάρκεια της τελετής, τόσο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και ο πρόεδρος της Lamda Development, Σπύρος Λάτσης, που ανέλαβε το έργο της ανάπλασης του χώρου, με τους λόγους τους επιβεβαίωσαν τη «συνέχεια» του κράτους ως προς την συνέπειά του να εξυπηρετεί τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Στην περίπτωση εν προκειμένω του Ελληνικού, αυτή η εξυπηρέτηση εκφράστηκε με το ξεπούλημα «μπιρ παρά» ενός τεράστιου χώρου σε έναν από τους ισχυρότερους ομίλους στον κλάδο των κατασκευών, ώστε να φτιαχτούν πανάκριβες κατοικίες για πλούσιους, ξενοδοχεία, μαρίνες, τεράστια εμπορικά κέντρα, ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και καζίνο, έργα, δηλαδή, τα οποία οι εργαζόμενοι και η νεολαία της Αττικής θα τα βλέπουν μονάχα «με το κιάλι» ή δουλεύοντας εκεί με τις γνωστές συνθήκες «γαλέρας».
Την ίδια ώρα, οι πραγματικές λαϊκές ανάγκες στην κατοικία, την αναψυχή, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, για τις οποίες θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ο συγκεκριμένος χώρος, θα παραμένουν ανικανοποίητες ή για να τις ικανοποιήσει κάποιος θα πρέπει να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Ανάμεσα σε αυτούς που ευχαρίστησε στην ομιλία του ο Σπύρος Λάτσης, ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ, η συμβολή του οποίου, τόσο ως κυβέρνηση, όσο και ως αξιωματική αντιπολίτευση, ήταν κομβική στην πορεία ιδιωτικοποίησης του φιλέτου. Ακριβώς αυτή τη συμβολή είναι που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αξιοποιήσει επικοινωνιακά, στα πλαίσια της γνωστής «τζούφιας» «αντιπολίτευσής» του.
Η κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση, περιστρέφεται γύρω από το γεγονός ότι ενώ αυτή είχε υποσχεθεί να μπουν οι μπουλντόζες από το 2019, φτάσαμε 2022 και τα έργα δεν έχουν φτάσει στα επιθυμητά επίπεδα. Το ίδιο ακριβώς κάνει από την πλευρά της και η ΝΔ που -ναι μεν αναγνωρίζει «μεγαλόψυχα» το μερίδιο συμβολής του ΣΥΡΙΖΑ-, αλλά τον κατηγορεί ταυτόχρονα ότι επί των ημερών του η επένδυση «καρκινοβατούσε» και ήρθε αυτή να την «ξεκλειδώσει».
Για την ουσία που αναφέραμε, φυσικά, ούτε λόγος, καθώς εκεί δεν υπάρχει καμία… διάσταση απόψεων. Πρόκειται, δηλαδή, για μια ακόμα αντιπαράθεση που -και από τις δύο πλευρές- γίνεται «στην ποδιά του μεγάλου κεφαλαίου», στις επιδιώξεις του οποίου καλούν και οι δύο τον λαό να εναποθέσει τις ελπίδες του.
Ενδεικτικές είναι και οι δύο λέξεις που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος της ανακοίνωσής του για τα εγκαίνια: μιλάει για την «αναποτελεσματικότητα» και «αναξιοπιστία» της ΝΔ, για να αναδειχθεί προφανώς αυτός ως ο πιο αποτελεσματικός και αξιόπιστος διαχειριστής των συμφερόντων των διαφόρων «Λάτσηδων». Το ίδιο, δηλαδή, που κάνει σε κάθε ευκαιρία, όταν απευθύνεται στο μεγάλο κεφάλαιο, πότε διαφημίζοντας την ικανότητά του να εξασφαλίσει την «κοινωνική συνοχή», πότε τη -μεγαλύτερη από τη ΝΔ- αφοσίωσή του στην «πράσινη μετάβαση» ή την πίστη του στην κρατική παρέμβαση που «φοριέται» πολύ στις μέρες μας για τη στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων κ.ο.κ.
Αλλά για να μη νομίσει κάποιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει στην ατζέντα του και ζητήματα αισθητικής, φροντίζει στην ίδια ανακοίνωση να μιλήσει για «φιέστες στα όρια της γραφικότητας». Αν στα εγκαίνια του Ελληνικού βρισκόταν στη θέση του κ. Μητσοτάκη ο κ. Τσίπρας, μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.
Πιθανώς, αντί για μπλε, να είχε ροζ κορδέλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου