ΚΑΛΕΣΜΑ

Συνάδελφοι όλοι  την Τετάρτη 2 Νοέμβρη στις 10 το πρωί μπροστά στο ΙΚΑ στην Αριστοτέλους

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΙΚΑ – ΕΛΤΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΥ – ΟΣΕ – OAEE – ΝΑΤ – ΟΤΑ – ΠΟΣΕ-ΟΑΕΕ Αριστοτέλους 32 – Ολύμπου 77,   Τ.Κ. 546 31,   Ε.Κ.Θ.   Τηλ: 2310 237694 www.syntaxio.blogspot.com    -- --       e-mail: suntax.ika@gmail.com

                                                                                        

                                                                                                                                     25/10/2016

ΚΑΛΕΣΜΑ

    

 Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

     Οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις της πόλης μας  σας καλούν να πάρετε μέρος την Τετάρτη 2 Νοέμβρη στις 10 το πρωί στην κινητοποίηση που διοργανώνουν μπροστά στο ΙΚΑ στην Αριστοτέλους για να απαντήσουμε μαζικά στην επιστολή κοροϊδία της κυβέρνησης που μας έχει αποσταλεί.

     Όσοι συνάδελφοι έχετε πάρει την επιστολή από τον υπουργό εργασίας κ. Κατρούγκαλο να την έχετε μαζί σας για να την επιστρέψουμε μαζικά με πορεία, ως επιεικώς απαράδεκτη, στο υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης.

 

Αναρτήθηκε από https://syntaxio.blogspot.com ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ Η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Θα φέρει και τον… βασιλιά;

    Παρατήρηση 1^η: Ο – τυπικός, φυσικά – λόγος για τον οποίο έγιναν οι εκλογές του Γενάρη 2015 ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε για πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Σταύρο Δήμα. Μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ – που δεν ήθελε τον Δήμα – ήθελε για πρόεδρο τον κ.Προκόπη Παυλόπουλο, για υπουργό Άμυνας τον Καμμένο και, τώρα, για πρόεδρο του ΕΣΡ τον Πολύδωρα… 

   Παρατήρηση 2^η: Τον Ιούλιο του 2013 ο κ.Πολύδωρας, μιλώντας στον Real Fm και εξηγώντας τις απόψεις για την «έξοδο από την κρίση», έλεγε για την Χρυσή Αυγή:

«Χρειάζεται ευρύτατη συνεννόηση όλων των κομμάτων… Αν ακούω μποξ και πυγμαχία και πως να εξουδετερώσουμε το ΣΥΡΙΖΑ ή τη Χρυσή Αυγή, έλεος, είμαστε εκτός τόπου και χρόνου».
  
  Όταν ρωτήθηκε ειδικά αν έπρεπε  να υπάρξει συνεργασία ακόμα και με την Χρυσή Αυγή, ο τότε βουλευτής της ΝΔ είχε απαντήσει επί λέξει:

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

 

Η «επαναστατική Αριστερά» της κυρίας Ρένας Δούρου

 

«Η Αριστερά που εκφράζουμε δεν έκανε ποτέ πίσω στα δύσκολα – γιατί το επαναστατικό σήμερα, δεν είναι ο αναχωρητισμός και τα τσιτάτα, αλλά η άσκηση διακυβέρνησης με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης».

Η βαρύγδουπη αυτή φράση είναι της κυρίας Ρένας Δούρου (Realnews 29.10.2016). Είναι αλήθεια πως το τελευταίο διάστημα η περιφερειάρχης Αττικής έχει αρχίσει, πάλι, να κάνει δηλώσεις που αφορούν την κεντρική πολιτική σκηνή. Μάλλον τελείωσε η περίοδος που είχε αφιερωθεί στην περιφέρεια κι έψαχνε κανείς μια πολιτική της δήλωσης. 

Δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε την «επαναστατική» δήλωση της κυρίας Δούρου σαν μια φράση ενός εκλεγμένου στελέχους στην Αυτοδιοίκηση. Είναι κεντρικό πολιτικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσφατα εκλέχθηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος. Η κυρία Δούρου, λοιπόν, είναι ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει τρίτο μνημόνιο με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην «άσκηση διακυβέρνησης». 

κινούμενη γελοιογραφία με τίτλο «0,0»

0,0

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ  

ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ στον «ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ» – Ο σκιτσογράφος ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ δίνει κίνηση στη γελοιογραφία και με μικρές ιστορίες σχολιάζει την επικαιρότητα.   

Η κινούμενη γελοιογραφία με τίτλο «0,0»:

Οι «ακραίες θέσεις» έγιναν «σημεία επαφής»...

«Στα γεμάτα» η συζήτηση για τις νέες ανατροπές, πίσω από τα επικοινωνιακά τερτίπια της κυβέρνησης

Κανονικός «ψαλιδοχέρης» ο υπουργός Εργασίας, σε ό,τι αφορά και τα Εργασιακά

Με τη δεύτερη συνάντηση, την περασμένη Πέμπτη, ανάμεσα στο κουαρτέτο και την κυβέρνηση, ολοκληρώθηκε ο πρώτος επίσημος γύρος των συζητήσεων για τα Εργασιακά. Και λέμε επίσημος, επειδή είναι φανερό ότι μέχρι την άλλη συνάντηση, στις 14 Νοέμβρη, οι επαφές των δύο πλευρών θα ενταθούν με την ανταλλαγή κειμένων, αλλά και με συζητήσεις μέσω τηλεδιάσκεψης, προκειμένου να προχωρήσει βάσει του χρονοδιαγράμματος η δεύτερη «αξιολόγηση», βασικό στοιχείο της οποίας είναι η μεταρρύθμιση στα Εργασιακά.
Παράλληλα με τις συζητήσεις που γίνονται, η κυβέρνηση, όπως ακριβώς και στην περίπτωση του Ασφαλιστικού, ξεδιπλώνει την επικοινωνιακή της τακτική για να ξεγελάσει τους εργαζόμενους, να καλλιεργήσει ανοχή στα σχέδιά της, να καθυστερήσει αντιδράσεις. Ετσι, από τις καταγγελίες για «ακραίους» και «ακραίες θέσεις» που εκτόξευσε ο Γ. Κατρούγκαλος μετά την πρώτη συνάντηση με το κουαρτέτο, την περασμένη Πέμπτη, στη δεύτερη συνάντηση για το ίδιο θέμα, ο υπουργός Εργασίας έριξε τους τόνους και έκανε λόγο για «σημεία επαφής» που συζητιούνται.

Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, αυτό που επιδιώκεται είναι ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων, ώστε μέσα από τον επικοινωνιακό κουρνιαχτό να αποκρυφτεί η βαθιά αντεργατική ουσία των μέτρων που συζητιούνται. Σε αυτή τη μεθόδευση παίρνουν μέρος με μοιρασμένους ρόλους και οι «κοινωνικοί εταίροι» (εργοδοτικές οργανώσεις και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ), που έσπευσαν να συναντηθούν «κατά μόνας» με το κουαρτέτο, επιδεικνύοντας, όπως δηλώνουν, «υπεύθυνη στάση», πάντα για τα συμφέροντα της εργοδοσίας.

”Σιγά τα αίματα”

ΠΑΝΟΣ ΖΑΧΑΡΗΣ 30/10/2016

Μαζική διαδήλωση κατά των συμφωνιών CETA και TTIP

ΔΑΝΙΑ

Μαζική διαδήλωση κατά των συμφωνιών CETA και TTIP

Από την κινητοποίηση 

 

Μαζική ήταν η διαδήλωση που οργανώθηκε από εργατικά σωματεία στην Κοπεγχάγη, την Πέμπτη 26 Οκτώβρη, ενάντια στις συμφωνίες CETA και TTIP.

Την προηγούμενη βδομάδα η δανέζικη κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει θετική ψήφο για τη συμφωνία CΕΤΑ, χωρίς καν να ενημερώσει τη βουλή.

Ακροναυπλία, κάστρο ελεύθερων πολιορκημένων

Ακροναυπλία, κάστρο ελεύθερων πολιορκημένων

Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης //

Ακροναυπλία, Ακροναυπλία δεν σε λύγισε η βία είσαι βράχος φως γεμάτος… και εκδικήτρα λευτεριά Ακροναυπλία, Ακροναυπλία μας κρατάς τους πρωτοπόρους και τους καθοδηγητές…

(Στίχοι από το τραγούδι το οποίο οι Ακροναυπλιώτες
είχαν στα χείλη στο δρόμο για την εκτέλεση)

Σαν σήμερα 29 Οκτωβρίου 1940 οι 600 περίπου κρατούμενοι  κομμουνιστές της Ακροναυπλίας στέλνουν υπόμνημα στην κυβέρνηση με το οποίο καταδικάζουν τη φασιστική εισβολή και ζητούν να σταλούν στο μέτωπο για να πολεμήσουν. Οι μεταξικές αρχές αρνούνται και λίγο αργότερα, την άνοιξη του 1941 η κυβέρνηση Τσολάκογλου τους παρέδωσε με πρωτόκολλο στους χιτλερικούς, οι οποίοι θα τους χρησιμοποιήσουν ως ομήρους και θα τους εκτελέσουν ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ. Κάποιοι, όπως ο Γιάννης Ζεύγος, κατάφεραν να δραπετεύσουν και εντάχθηκαν στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση.

Θάλαμος κρατουμένων στην Ακροναυπλία

Τα της παράδοσης στους Γερμανούς περιγράφει ο Βασίλης Γ. Μπαρτζιώτας, ένας από τους 57 που φύγαν τελευταίοι από την Ακροναυπλιά το πρωί της 27 Φλεβάρη 1943:

«Στις 6 του Απρίλη 1941 εισβάλλουν στην Ελλάδα οι χιτλερικές ορδές… Οι κρατούμενοι της Ακροναυπλίας περιμέναμε αυτήν την επίθεση και δε μας ξάφνιασε. Γίνονταν στην Ακροναυπλία συζητήσεις, αν ο λαός και ο στρατός μας θα μπορούσαν να αντέξουν στη φοβερή επίθεση των χιτλερικών με τα άρματα μάχης, τα μηχανοκίνητα στρατεύματα και τις εκατοντάδες αεροπλάνα. Σ’ αυτές τις τραγικές στιγμές, οι ξενόδουλοι στρατηγοί του δικτάτορα Μεταξά και του βασιλιά Γλίξμπουργκ, ενώ ο στρατός με συγκρατημένη την ανάσα και ματωμένος πολεμούσε, προδίνουν στρατό και λαό και διευκολύνουν την υποδούλωση της χώρας στους Χίτλερ και Μουσολίνι. Οι προδότες στρατηγοί Τσολάκογλου, Μπάκος, Δεμέστιχας, Πολύζος και άλλοι, που διηύθυναν τις ελληνικές μεραρχίες στην Ηπειρο, συνθηκολόγησαν. Ανοιξαν τα σύνορα στις στρατιές του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Τα χιτλερικά τανκς προχωρούν χωρίς αντίσταση για να καταλάβουν την Αθήνα, την πρωτεύουσα της Ελλάδας. Οι αγγλικές μεραρχίες του στρατηγού Ουίνστον υποχωρούν χωρίς να δώσουν καμιά μάχη. Το μόνο που ενδιαφέρονται είναι πώς να σώσουν τον εαυτό τους, αδιαφορώντας για την Ελλάδα και το λαό της…

Το FARC-EP προς τους αριστερούς επικριτές του Εξακολουθούμε να εξερευνούμε τους δρόμους προς την επανάσταση και το σοσιαλισμό

Το FARC-EP προς τους αριστερούς επικριτές του

Εξακολουθούμε να  εξερευνούμε  τους  δρόμους  προς  την επανάσταση  και το  σοσιαλισμό

Gabriel Ángel, μαχητής του FARC-EP

Πηγή: FARC-EPeace

(Το κείμενο στα ισπανικά και στα αγγλικά),

Αναδημοσίευση από  http://stasiscy.com/

 [...] Κατανοούμε τη δυσαρέσκεια κάποιων τμημάτων των ριζοσπαστών, αλλά δε τη συμμεριζόμαστε. Δεν είμαστε απ’ αυτούς που θεωρούν ότι η κουβανική επανάσταση εγκατέλειψε τους στόχους της και το σοσιαλιστικό της μοντέλο για χάρη της εξομάλυνσης των σχέσεών της με τις ΗΠΑ. Εμπιστευόμαστε την Κούβα, το λαό και την ιστορία της. Οι καιροί και οι συνθήκες αλλάζουν, και πρέπει να συμπεριφέρεσαι ανάλογα. Ως καλοί κομμουνιστές, και εμείς και το κράτος της Κούβας το γνωρίζουμε αυτό.

Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τη βασική κριτική που ασκεί η ριζοσπαστική αριστερά στην ειρηνευτική διαδικασία της Αβάνα και στο FARC-EP με απλό τρόπο, κι έτσι να αναδείξουμε το βαθμό αξίας και σημασίας τους. Προφανώς, για κάποιους, εμείς, οι υποστηρικτές της ένοπλης εξέγερσης και της βίαιης επανάστασης, γίναμε τώρα ρεφορμιστές, προδότες και απλοί σοσιαλδημοκράτες.

Ας ξεκινήσουμε από τη γενική τους εκτίμηση για τον κόσμο και την ταξική πάλη. Γι αυτούς, ο κόσμος χωρίζεται σε δυο σαφώς διακριτά στρατόπεδα, αυτό του ιμπεριαλισμού και των λακέδων του απ’ τη μία, και αυτό των λαών που αγωνίζονται για να υλοποιήσουν την επανάσταση και το σοσιαλισμό απ’ την άλλη. Αν το δεύτερο στρατόπεδο δεν έχει καταφέρει να επικρατήσει, αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι δεν έχει εφαρμόσει τη σωστή γραμμή που εγγυάται ο Μαρξισμός-Λενινισμός.

Ή οφείλεται στο ότι παρεξέκλινε της γραμμής μετά την ανάληψη της εξουσίας, Η γραμμή είναι ξεκάθαρη: η επανάσταση είναι μια βίαιη σύγκρουση που προωθείται από μια πρωτοπορία αγροτών και εργατών, η οποία παίρνει την εξουσία από την τάξη των καπιταλιστών με ένοπλη εξέγερση. Αυτή η εξέγερση είναι αποτέλεσμα της ωριμότητας αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών. Οι πρώτες είναι απτή πραγματικότητα σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες, οι δεύτερες είναι κληροδότημα των πιστότερων ακολούθων του Μαρξισμού.

Θα συζητήσουν για... τον καιρό

Ως «κούρεμα των προσδοκιών» που καλλιέργησε τις προηγούμενες μέρες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εμφάνισαν την Πέμπτη τα ΜΜΕ τις δηλώσεις του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, Τζος Ερνεστ, για την επικείμενη επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου στην Ελλάδα, που παρουσιάστηκε τις προηγούμενες μέρες από τους κυβερνητικούς παράγοντες ως σαφής στήριξη των ΗΠΑ στην προσπάθεια για την απομείωση του χρέους κ.ο.κ. Ο Τ. Ερνεστ, ερωτώμενος για το αν στο τραπέζι των συζητήσεων θα βρίσκεται η απομείωση του χρέους, είπε ότι «μπορώ να σας πω ότι ο Πρόεδρος δεν επισκέπτεται την Ελλάδα για να διαπραγματευτεί κάποιον νέο διακανονισμό μεταξύ Ελλάδας και ΕΕ. Αυτό που θα ανέμενα είναι πως ο Πρόεδρος θα αφιερώσει κάποιο χρόνο για να επαινέσει την ελληνική κυβέρνηση για την υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων που είχε δεσμευτεί να κάνει. 

 

Επιπλέον, θα την παροτρύνει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις», δηλαδή τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, που έχει ανάγκη η καπιταλιστική οικονομία για να ξαναπάρει μπρος. 

 

Βέβαια, όλα αυτά, όπως και ο πολύ μεγάλος καβγάς μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας με «αφορμή» τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και γνωστά είναι κι ούτε δικαιολογούν ολόκληρη επίσκεψη του Προέδρου των ΗΠΑ. Οπότε το ερώτημα παραμένει: Τελικά, για ποιο λόγο γίνεται η επίσκεψη στην Ελλάδα και μάλιστα σε μια περίοδο που φουντώνει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην περιοχή, προχωράνε τα ΝΑΤΟικά σχέδια ενάντια στη Ρωσία, αλλά και η κόντρα ΗΠΑ - Τουρκίας, αμερικανο-ΝΑΤΟικά και ρωσικά πολεμικά πλοία «αρμενίζουν» σε Αιγαίο και Μεσόγειο, ενώ συζητιούνται ανοιχτά σχέδια εγκατάστασης νέων βάσεων στη χώρα μας; Γιατί, όσο να 'ναι, για τον καιρό δεν τους βλέπουμε να λένε...

28 Οκτώβρη: «Όλοι μαζί», ε; Αλήθεια;

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ • 28 Οκτωβριου 2016

28 Οκτώβρη: «Όλοι μαζί», ε; Αλήθεια;

    «Να είμαστε όλοι μαζί», «να είμαστε ενωμένοι», «είδατε πόσα καταφέρνουμε όταν είμαστε όλοι ενωμένοι;»… όπως την 28^η Οκτωβρίου 1940.
   
 Τα γνωστά κλισέ. Τα ίδια και τα ίδια.  
   
 Συγγνώμη, αλλά δεν θα συμμετάσχουμε σε αυτό το μεθύσι της γενικής συμφιλίωσης. Συγγνώμη, επίσης, που δεν διαβάζουμε ούτε την 28^η Οκτώβρη,  ούτε την ΕΑΜική αντίσταση, ούτε την Επανάσταση του ’21, ούτε τίποτα απ’ όσα προχώρησαν την Ελλάδα και τον κόσμο ένα βήμα μπροστά, ως αποτέλεσμα είτε της «ενότητας» των προβάτων με τους λύκους, είτε ως αποτέλεσμα της «διαπραγμάτευσης» των προβάτων με τους λύκους.
    
Άλλωστε αυτού τους είδους η «ενότητα» δεν υπήρξε ποτέ και πουθενά. Σε καμία περίοδο. Σε καμία κοινωνία αντιτιθέμενων συμφερόντων. Αλλού και όχι «μαζί» ήταν οι Έλληνες που μήδισαν από εκείνους που πολεμούσαν τους Πέρσες. Αλλού και όχι «μαζί» με εκείνους που πήγαν στο Βισί  ήταν οι Γάλλοι που πολεμούσαν τους ναζί.  Αλλού και όχι «μαζί» ήταν οι Καραϊσκάκηδες από τους Νενέκους. Αλλού και όχι «μαζί» ήταν ο Μαρτιν Λούθεν Κινγκ από τους Μακάρθι. Αλλιώς τιμούν την 28^η Οκτώβρη αυτοί που δέχονταν τα βόλια του ναζί, με τους άλλους που ενώθηκαν με τον ναζί.   
    
Αυτό το «όλοι μαζί» υπάρχει μόνο στα «όλοι μαζί τα φάγαμε» των Πάγκαλων. Μόνο όσοι απουσίαζαν και απουσιάζουν από τους αγώνες και τις αγωνίες του ελληνικού λαού προσπαθούσαν και προσπαθούν – πάντα – να κρύψουν την απουσία τους πίσω από την «αθώα» φρασούλα: «Ολοι οι Ελληνες μαζί»…

    Όμως, η Ιστορία και η αλήθεια είναι πεισματάρικα πράγματα. Και επιμένουν: Οπως και σήμερα, έτσι και τότε, δεν ήταν «όλοι οι Ελληνες μαζί». «Μαζί» και «ενωμένος», για να επιστρέψουμε στην 28^η Οκτώβρη και κυρίως σε όσα συμβολίζει,  ήταν, πράγματι, ο ελληνικός λαός. Όμως:

α) Οταν ο ελληνικός λαός πολεμούσε τον φασισμό στο μέτωπο και μετά στα βουνά και στις πόλεις, υπήρχαν και εκείνοι που είχαν πάρει τον «πατριωτισμό» τους και – μαζί με το χρυσό της χώρας – τον είχαν φυγαδεύσει στα ασφαλέστατα «χαρακώματα» του Καΐρου και του Λονδίνου.

β) Ενώ ο ελληνικός λαός μαχόταν το φασισμό και το ναζισμό, διεκδικώντας για αντίτιμο μια Ελλάδα της λευτεριάς, της δημοκρατίας και της λαϊκής αναδημιουργίας, υπήρχαν και εκείνοι που το 1944 έσπευδαν να συνταχθούν με τη βασιλική «εξόριστη» κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Ήταν, μάλιστα, τόσο «διαθέσιμοι» στην υπηρεσία των Ανακτόρων, που για το λόγο αυτό «βραβεύονταν» με την ανάθεση ρόλου πρωθυπουργού της «κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας».

γ) Υπήρχαν, φυσικά, και εκείνοι που συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ. Ήταν οι δοσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες και οι γερμανοντυμένοι. Στους οποίους, αν και προδότες, οι του Καΐρου και του Λονδίνου, όταν επέστρεψαν, στο πλαίσιο της «εθνικής τους ενότητας», επιδαψίλευσαν τιμές και αξιώματα…

    Όχι και «όλοι ενωμένοι», λοιπόν. Διότι, πολύ απλά:

• Άλλο πράγμα αυτοί που πολεμούσαν και τραγουδούσαν«το ΕΑΜ μας έσωσε απ’ τη πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά» κι άλλο πράγμα οι «παπατζήδες» που (στις 2-5-1944) σε ομιλία τους στην Αλεξάνδρεια, παρουσία των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, έκαναν λόγο για τη «βρωμιά του ΕΑΜ»!
• Άλλο πράγμα αυτοί που πολέμησαν τον Χίτλερ και με τα ίδια όπλα πολέμησαν τον Τσόρτσιλ και τον Βαν Φλιτ, κι άλλο πράγμα αυτοί που όντας από καιρό έτοιμοι να υπηρετήσουν τους «συμμάχους» πάσχιζαν να «διορθωθεί η κατάσταση», δηλαδή να καταπνιγεί κάθε εγχείρημα λαϊκής κυριαρχίας στον τόπο, και για το λόγο αυτό τηλεγραφούσαν στον Τσόρτσιλ τα εξής: «Δύναμαι να σας διαβεβαιώσω ότι η σταθερότης της ελληνικής κυβερνήσεως θα διατηρηθεί πλήρως κατά τας επικείμενους κρίσιμους στιγμάς. Δεν γνωρίζω τους λόγους διά την απουσία της Βρετανίας. Μόνον η άμεσος παρουσία εντυπωσιακών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδακαι ως τας τουρκικάς ακτάς θα ήτο δυνατό να μεταβάλει την κατάστασιν». (Γεώργιος Παπανδρέου, 22/9/1944, τηλεγράφημα προς τον Τσόρτσιλ).
• Άλλο πράγμα αυτοί που έδωσαν την ψυχή, την καρδιά και το αίμα τους για τη λευτεριά της Ελλάδας και για τη σωτηρία του λαού, κι άλλο πράγμα οι μαυραγορίτες, τα κόμματα και οι εφημερίδες τους που έφταναν να δίνουν ακόμα και το παράγγελμα των εκτελεστικών αποσπασμάτων (!), αυτοί που κράδαιναν ενάντια στο μεγαλειώδες κίνημα της Αντίστασης τη «νομιμότητα» του κατακτητή και των ντόπιων οργάνων του και έγραφαν: «Καλώς συνετάγη ο νόμος που τιμωρεί με θάνατο τους Έλληνες υπηκόους όσοι μετέχουν σε πολεμικές εχθροπραξίες κατά των Γερμανών». («Καθημερινή», 1/6/1941).
• Άλλο πράγμα αυτοί που δονείται η ψυχή τους από το πατριωτικό, αντιφασιστικό και διεθνιστικό μήνυμα της 28^ης Οκτώβρη και άλλο πράγμα αυτοί που 76 χρόνια μετά διακηρύσσουν ότι αυτός ο τόπος «χρειάζεται Μεταξάδες» όπως έλεγε από βήματος Βουλήςο χρυσαυγίτης υποφυρερίσκος, ο βουλευτής Παππάς.
• Άλλο πράγμα η δημοκρατία, κι άλλο πράγμα το «δημοκρατικό τόξο» που περιλαμβάνει τους  Γεωργιάδη – Βορίδη που ήταν βουλευτές του ΛΑΟΣ όταν ο τότε αρχηγός τους, ο Καρατζαφέρης, επισκεπτόταν ανήμερα της 28^ηςΟκτωβρίου 2011 το σπίτι του Μεταξά σε ένδειξη… «σεβασμού και μνήμης».
• Άλλο πράγμα η ιστορική αλήθεια κι άλλο πράγμα η «Καθημερινή» που δεν έλειψε ποτέ από τα εκδοτικά εκείνα συγκροτήματα που επιδαψιλεύουν δάφνες στον «πατριώτη» Μεταξά που «είπε το Όχι». Μάλιστα η «Καθημερινή» το έχει πάει και παραπέρα. Ειδικά σε εκείνο το αφιέρωμά της για τον φασίστα Μεταξά, στις 4/8/2007 (ανήμερα, δηλαδή, της κήρυξης της δικτατορίας της «4ης Αυγούστου») όταν και ισχυριζόταν ότι η διακυβέρνηση Μεταξά, εκτός από πατριωτική» που ήταν, πορεύτηκε και με «χαρακτηριστικά φιλολαϊκού»καθεστώτος…

    Είναι αλήθεια, λοιπόν, ότι ο Μεταξάς είπε «Όχι» το 1940; Το δικό του «Όχι» γιορτάζουμε σήμερα; Η’ μήπως ισχύει εκείνο που έλεγε για τον Μεταξά ο κεντρώος πολιτικός, ο Καφαντάρης, ότι δηλαδή: «Είπε το ΟΧΙ, ο μόνος Έλληνας που θα μπορούσε να πει το ΝΑΙ»; (1).