Ε, όχι και αθώες περιστερές

«Πριν ξεκινήσουμε την τριμερή αυτή συνάντηση, κάναμε μια συμβολική ενέργεια: Φυτέψαμε τρεις ελιές. Πιστεύω ότι το επόμενο διάστημα, πολλές χιλιάδες ακόμα θα ανθίσουν στην περιοχή του Σινά. 

Και νομίζω ότι αυτά τα δέντρα συμβολίζουν την κοινή μας δέσμευση και τους κοινούς μας στόχους. 

 Συμβολίζουν τόσο τη διαδρομή, όσο και τον προορισμό μας. 

Θέλω, λοιπόν, να ευχαριστήσω θερμά τον Πρόεδρο Σίσι, αλλά και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, για τη σημερινή πολύ εποικοδομητική συζήτηση. Και είμαι βέβαιος ότι όπως οι ελιές που φυτέψαμε, έτσι και οι σχέσεις μας θα καρποφορήσουν για το καλό της ειρήνης, της σταθερότητας και της συνεργασίας στην περιοχή μας, στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου»!
Τάδε έφη Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο των δηλώσεών του απ' το Κάιρο όπου πραγματοποιήθηκε η 4η τριμερής σύνοδος Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου... 

Βεβαίως, οι εκπρόσωποι της εξουσίας των μονοπωλίων, οι απολογητές των ιμπεριαλιστικών οργανισμών που αιματοκυλούν χώρες και λαούς και δεν διστάζουν για τα συμφέροντα των μονοπωλίων να μπουρλοτιάζουν ολόκληρες περιοχές, πάει πολύ να κραδαίνουν κλαδί ελαίας παριστάνοντας τις αθώες περιστερές...

Κάλπικοι διαχωρισμοί

 

Σήμερα, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, θα συμμετάσχει στο Συμβούλιο υπουργών της ΕΕ, όπου θα συζητηθεί και το θέμα των μεταρρυθμίσεων στα Εργασιακά. Οπως ενημέρωσε προχτές την αρμόδια κοινοβουλευτική Επιτροπή, «για πρώτη φορά οι εργασιακές αλλαγές θα συζητηθούν στο επίπεδο των αρμόδιων υπουργών Εργασίας και όχι, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, στο Γιούρογκρουπ». Είναι να απορεί κανείς τι διαφορά έχει να συζητιέται ένα τέτοιο θέμα στο ένα ή στο άλλο όργανο της ΕΕ, σαν να πρόκειται να κρίνουν με διαφορετικά κριτήρια και να διαμορφώσουν διαφορετική θέση οι υπουργοί Εργασίας από τους ομολόγους τους των Οικονομικών. Είναι φανερό ότι ο υπουργός Εργασίας, γνωστός για την προσπάθειά του να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και να αποσπάσει την προσοχή τους από την ουσία των αντιλαϊκών μέτρων, εισάγει έναν ακόμα τεχνητό διαχωρισμό, για να θολώσει το ταξικό κριτήριο με το οποίο χρειάζεται να αντιμετωπιστούν από το λαό η κυβέρνηση και η ΕΕ. Ετσι, δίπλα στη διάκριση ανάμεσα στο «κακό» ΔΝΤ και στην «καλή» ΕΕ, προκύπτει τώρα και ο διαχωρισμός ανάμεσα στο «καλό» Συμβούλιο των υπουργών Εργασίας και στο «κακό» Γιούρογκρουπ. Ολα αυτά για να εναποθέσουν οι εργαζόμενοι τις ελπίδες τους στα παζάρια που κάνει η κυβέρνηση στα διάφορα ιμπεριαλιστικά «φόρα», όπου ο μόνος θεός που προσκυνούν, όπως και η κυβέρνηση, είναι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά αποτελούν άλλωστε και το κίνητρο των νέων ανατροπών στα Εργασιακά, που απεργάζονται από κοινού κυβέρνηση και κουαρτέτο.

Η καπηλεία της ΔΕΗ

 

Την καθιέρωση της 13ης Οκτώβρη ως επίσημης αργίας για το προσωπικό της ΔΕΗ, με αφορμή την επέτειο της μάχης της Ηλεκτρικής, ανακοίνωσε ο Μ. Παναγιωτάκης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης. Μάλιστα, σε μια προσπάθεια καπηλείας της ιστορικής αυτής μάχης που έδωσε ο ΕΛΑΣ μαζί με εργαζόμενους της τότε ΔΕΗ, σε δήλωσή του ο Μ. Παναγιωτάκης υποστηρίζει πως «η ευημερία και η κοινωνική προστασία του λαού μας και η ανάπτυξη της χώρας δεν μπορεί παρά να έχει ως βασικό πυλώνα μία ισχυρή και αποδοτική ΔΕΗ, για την επίτευξη των στόχων της οποίας ενωμένοι όλοι οι εργαζόμενοι και τα στελέχη της οφείλουμε να δίνουμε αποφασιστικά καθημερινές μάχες».

Και λέμε καπηλείας γιατί ο αγώνας του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του λαού μας ενάντια στον κατακτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική που εφαρμόζουν σήμερα η κυβέρνηση και η ΔΕΗ σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων αλλά και των εργαζομένων σε αυτή. Τα χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά στα οποία η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τους ακριβούς και δυσβάσταχτους λογαριασμούς, όπως και η λεηλασία των εργατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτή, είναι η απόδειξη. Η προσπάθεια της κυβέρνησης και διοικήσεων όπως της ΔΕΗ, να φέρουν στα μέτρα τους την πάλη της ΕΑΜικής αντίστασης και να την υποτάξουν στις πολιτικές σκοπιμότητες του ΣΥΡΙΖΑ βγάζει μάτι και είναι προκλητική.

Πάει πολύ... 

 

Γράφει η «Ισκρα» της ΛΑΕ: «Θέλει η ηγεσία του ΚΚΕ να ανακοπεί η μνημονιακή επίθεση, να στηριχτούν και να ενισχυθούν οι εργασιακές και κοινωνικές κατακτήσεις; 
Θέλει η ηγεσία του ΚΚΕ να δικαιωθούν οι συνταξιούχοι που δέχτηκαν τις προάλλες βροχή τα χημικά; 
(...) Θέλει η ηγεσία του ΚΚΕ να ακυρωθούν τα μνημόνια, να ανασάνει τώρα ο τόπος και ο λαός και να ανοίξει για τη χώρα ένας αξιόπιστος δρόμος κοινωνικών μετασχηματισμών με ορίζοντα το σοσιαλισμό; 
Θέλει και επιδιώκει η ηγεσία του ΚΚΕ μια άμεση ανατροπή με ένα μεταβατικό πρόγραμμα ή περιμένει να είναι εκείνη η ηγεσία που θα έχει την ευθύνη ότι επί των ημερών της γκρεμίστηκαν και διαλύθηκαν όσα οι εργαζόμενοι και ο λαός κατέκτησαν σταδιακά με θυσίες και αίμα εδώ και δύο αιώνες; Διότι ευθύνη δεν έχουν μόνο αυτοί που γκρεμίζουν αλλά μερίδιο ευθύνης έχουν και όσοι δεν θέλουν να κάνουν όσα πρέπει και μπορούν για να σταματήσουν την κατεδάφιση». 
Πάει πολύ, αυτοί που συμμετείχαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χειραγωγώντας το λαό στην πολιτική του κεφαλαίου με τυρί στη φάκα την αντιμνημονιακή πολιτική, να μιλούν για συνευθύνη ΚΚΕ - κυβέρνησης, για να κρύψουν τη δική τους χρεοκοπία, τη χρεοκοπία του «αντιμνημονιακού μετώπου». 
Πάει πολύ, γιατί αυτοί συνεχίζουν να σπέρνουν αυταπάτες στο λαό ότι με μια κυβέρνηση στον καπιταλισμό θα διατηρήσει - ενισχύσει τα δικαιώματά του, παρά την πείρα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. 
Εγκαλούν λοιπόν το ΚΚΕ επειδή αποκαλύπτοντας αυτές τις αυταπάτες εξηγεί στο λαό ότι η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος προϋποθέτει σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Ρζοσπάστης