Το πάθος θα μιλήσει στο τέλος. Είναι φυσικός νόμος. Πάθος που δεν γνωρίζει αδυναμίες.

Το πάθος θα μιλήσει

1. Φτηνές εξομολογήσεις που δεν αγγίζουν κανένα, ευγνωμοσύνη για τους τραπεζίτες που δεν την έχουν ανάγκη, σχηματίζουν την πιο βαριά βλακεία που γνωρίσαμε ποτέ.

 

2. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πληγή για τον δημόσιο βίο από τον αθετημένο λόγο. Αδυνατούν αυτοί που μας κυβερνούν (και οι επόμενοι που περιμένουν τη σειρά τους) να διαμορφώσουν ένα λόγο βαθυστόχαστο και οξυδερκή. Οι ταξικές διαφορές είναι μεγάλες, προφανείς και δεν αντιμετωπίζονται αφηρημένα.

 

3. Τι άλλο να κάνουν; Εχουν εξαντλήσει πάνω μας όλο τον παραλογισμό τους και ο λόγος τους έχει εξελιχθεί σε εισαγγελικό. Φοβάμαι πως δεν θα αργήσουμε να ψάχνουμε για ελαφρυντικά.

 

4. Οι πλούσιοι είναι μια εξαιρετικά σχολαστική οργάνωση. Καταφέρνουν μέσα από ένα σύνολο παράνομων και περίπλοκων διασυνδέσεων να βγαίνουν «καθαροί». Αλλοι κάνουν τη βρώμικη δουλειά για αυτά τα απατηλά πρόσωπα, που έχουν έντονο το αίσθημα του παπικού αλάθητου, με το δικαίωμα να παραβιάζουν τα όρια της λογικής. Στην υπηρεσία τους και πολλοί εκπρόσωποι της Εκκλησίας, οι οποίοι έχουν το προνόμιο να προσέρχονται στην επικράτεια των πλουσίων μονίμως αιτούντες και, μόλις εξασφαλίσουν ό,τι ζητήσουν, αναλώνονται σε βαρυσήμαντους λόγους για τα προσόντα του ευεργέτη τους: Για τη φιλανθρωπία του, την κατάρτισή του με την οποία φωτίζει τους γύρω του, την ανεπιτήδευτη παρουσία του.

 

5. Και από δίπλα οι γνωστοί δημοσιογράφοι, που στηρίζουν τον αθετημένο λόγο και επιμένουν ότι μας είναι χρήσιμοι. Μας έχουν πρήξει με τα συνηθισμένα κλισέ και τις ψευτοδιαφορές τους με την εξουσία. Οι αξίες μας δοκιμάζονται, και μόνο οι Κόκκινοι προσπαθούν, ενάντια στα κοινότοπα φιλόφρονα λόγια, να αποκαταστήσουν την επαφή ανάμεσα στο λαό και τη γλώσσα.

 

6. Η διάδοση της περιφρόνησης μέσα στο λαό απέναντι στα δύο μεγάλα κόμματα είναι ραγδαία και δεν επιτρέπει καμία ιδέα περί συμβιβασμού. Ο πολίτης δεν παρακολουθεί πια σαστισμένος, δεν τον εκπλήσσει τίποτα και οτιδήποτε τον αναστατώνει δεν το κρατάει μυστικό. Εχει φτάσει σε μια βαθιά επίγνωση. Δεν έχει αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα και αναγνωρίζει τη δύναμή του.

 

7. Ο αθετημένος λόγος αποβλέπει στη γενικευμένη αδιαφορία και τη σταδιακή εξαφάνιση του ορθού λόγου που ενυπάρχει στον καθένα μας. Δεν χρειάζεται χρόνος να αναλύσουμε αυτό το φαινόμενο, γιατί απλά είναι θέμα όρασης.

 

8. Το πάθος θα μιλήσει στο τέλος. Είναι φυσικός νόμος. Πάθος που δεν γνωρίζει αδυναμίες. Πάθος που απορρίπτει ό,τι στριμώχνει την ομορφιά, η οποία είναι η ίδια η ζωή. Το ύψος του δίνει το δικαίωμα στο πάθος να ασκήσει κριτική, θυμίζοντας έντονα τον αγαπημένο μας «Μαυριτανό» Καρλ Μαρξ στην Κριτική της εγελιανής φιλοσοφίας του κράτους και του δικαίου: «Η κριτική έχει ξεριζώσει τα ψεύτικα λουλούδια από την αλυσίδα, όχι για να κουβαλά ο άνθρωπος την αλυσίδα χωρίς παρηγοριά ή χωρίς πείσματα, μα για να την πετάξει από πάνω του και να μαζέψει τα αληθινά λουλούδια».

 

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

 

Ριζοσπάστης