Ξεφυλλίζοντας τους χάρτες, από τη Αλεξανδρινή περίοδο, τότε δηλαδή, που ο Πτολεμαίος κατέγραψε τον περίπλου του Νεάρχου, δεν διαπιστώνεις μέχρι σήμερα τίποτε άλλο παρά αλλαγές ονομάτων, περιοχών και πόλεων σε όλη τη Λεκάνη της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Μικράς Ασίας, της Αφρικής και της Βαλκανικής.
Κάθε εποχή με τα δικά της τοπωνύμια και τους λαούς, και τον πολιτισμό τους. Μίκραιναν ή μεγάλωναν οι χώρες και τα κράτη και όσο πλησιάζουμε στην εποχή μας, η μεταβολή είναι πιο ακριβής. Μόνο που είναι γεμάτη φωτιές διασκορπισμένες σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης. Σημάδι πως οι πόλεμοι δεν τέλειωσαν ποτέ.
Κινούμενη άμμος ή μετακινούμενα οικονομικά συμφέροντα;
Όπως και να 'ναι, το βέβαιο είναι ότι στο πέρασμα των οικονομικών συμφερόντων, το αίμα των λαών ορίζει τα σύνορα και ποτίζει τα συμφέροντα που υποκινούν πολέμους και εκστρατείες.
Τι άλλο, παρά πόλεμοι για κατάκτηση νέων αγορών και διασφάλιση δρόμων, για τα τότε συμφέροντα ήταν, αν όχι, οι εκστρατείες στην Τροία, των Περσών, η εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου μέχρι την μακρινή Ινδία, η Ρωμαϊκή και Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η εκστρατεία των Σταυροφόρων που πρώτοι κυρίευσαν την Κωνσταντινούπολη και μετά τη Μέση Ανατολή;
Πώς αλλιώς να εξηγηθούν οι σφαγές των Ίνκας και των Αζτέκων και των λαών της Λατινικής Αμερικής από τους κονκισταδόρες ή τα εκατομμύρια των λαών της Αφρικής που έγιναν σκλάβοι και πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα, λίπασμα για τις φυτείες και τα κέρδη μιας χούφτας γαιοκτημόνων στην Αμερική;
Γιατί, αιώνες τώρα, τόση βία και βαρβαρότητα, που να εθίζει τον άνθρωπο να αρνείται την ανθρωπιά του;
Η απάντηση βρίσκεται στην κατάκτηση νέων εδαφών, για εξασφάλιση της τροφής στην αρχή και για τη διασφάλιση κερδών από τις νέες κτήσεις μέχρι και σήμερα.
Οι μεταβολές των συνόρων συνδυάστηκαν με την ιδιοκτησία της γης, κατ' επέκταση του πλούτου και της γεωγραφικής θέσης της περιοχής.
Κοιτάζοντας την περιοχή μας, τα Βαλκάνια και τη σύγχρονη Ιστορία τους, παρά τα λίγα χρόνια ειρήνης, πάντα ήταν μια «μπαρουταποθήκη». Ποιος ο λόγος; Τι είχαν όμως να χωρίσουν οι λαοί στο διάβα τους; Τίποτε!
Στα Βαλκάνια ζούσαν αρμονικά, ώσπου τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των καπιταλιστών κύκλωσαν το χάρτη, διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία και είπαν: Εδώ έχει κέρδη. Εδώ περνούν οι δρόμοι του κεφαλαίου. Εδώ, όλα τα μέσα μας, με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα υπηρετήσουν τα συμφέροντά μας.
Οι παλιές Ιερές Συμμαχίες, οι οποίες διαχρονικά μετεξελίχθηκαν σε ΑΝΤΑΝΤ, σε ΝΑΤΟ, δημιούργησαν την ΕΕ, με μοναδικό κριτήριο τη διασφάλιση και διεύρυνση των οικονομικών συμφερόντων των καπιταλιστών και τη συνέχιση της εκμετάλλευσης των ανθρώπων, ως συστατικό στοιχείο της κυριαρχίας τους στα Βαλκάνια.
Από τη μια, έταζαν ασφάλεια στην ανασφάλεια των λαών που οι ίδιοι δημιουργούσαν και με το πιστόλι στον κρόταφο και, από την άλλη, εισέπρατταν την ανοχή των λαών εκβιάζοντάς τους, να συμμετέχουν σε φονικές εκστρατείες σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.
Οι δύο Βαλκανικοί Πόλεμοι και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος μάτωσαν για τα καλά τους λαούς της Βαλκανικής.
Η νίκη της αντεπανάστασης στη Σοβιετική Ένωση έδωσε αέρα στα πανιά των καπιταλιστών και στα Βαλκάνια, οι οποίοι ταχύτατα θέλουν να ενθυλακώσουν στους σχεδιασμούς τους όλα τα κράτη της Βαλκανικής, με οποιονδήποτε τρόπο.
Ανασύρουν τον αλυτρωτισμό, καλλιεργούν τον μεγαλοϊδεατισμό με έναν πολιτικό και ιστορικό αναχρονισμό, ένθεν και ένθεν, καλλιεργούμενο κυρίως από τις αστικές τάξεις των χωρών της Βαλκανικής, οι οποίες θέλουν να βγουν κερδισμένες από την επαναχάραξη των συνόρων.
Από εδώ απορρέουν ο φόβος και η ανοχή των λαών στις επιλογές των κυβερνήσεών τους να συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ότι δήθεν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα τους διασφαλίσει την ειρήνη. Στην πραγματικότητα όμως, λαοί και κράτη θα γίνουν το μπαρούτι για τα κανόνια και τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Διαίρει και βασίλευε, λοιπόν. Χρόνια τώρα, η σκακιέρα των Βαλκανίων έγινε πολλές φορές θέατρο πολεμικών συγκρούσεων με μόνο θύμα τους λαούς και αυτό είναι το ανησυχητικό και σήμερα.
Ο κούφιος πατριωτισμός καλλιεργείται από τους ίδιους κύκλους σε κάθε χώρα και έχει κοινό παρονομαστή την κερδοφορία του κεφαλαίου και της αστικής τάξης διεθνώς.
Τι Γιάννης και Ελένη, τι Αχμέτ και Αϊσέ. Τι Βασίλι και Πάβλοβα, τι Γκόραν και Ρούσε. Τι Βάλια και Εντι, το όνομα δεν αναιρεί την ουσία.
Όλοι και όλες, γιοι και κόρες εργατών ήταν, είναι και θα είναι. Την ίδια βάρβαρη εκμετάλλευση θα δέχονται στα εργοστάσια της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της FYROM, της Αλβανίας, της Τουρκίας, της Ρουμανίας, της Σερβίας και των άλλων βαλκανικών χωρών.
Και ύστερα πάλι όλοι και όλες μετανάστες, θα φιλιώνουν εκεί στα κάτεργα της Γερμανίας, της Αμερικής, του Καναδά και της Αυστραλίας, όλοι μαζί με ένα «στην υγειά μας» θα υψώνουν τα ποτήρια, να πάνε τα φαρμάκια κάτω, αναπολώντας την πατρίδα με βουρκωμένα μάτια.
Εκεί στα γκέτο, λοιπόν, της εκμετάλλευσης οι εργάτες και τα παιδιά τους, από όποια χώρα και με όποια γλώσσα, θα χτίζουν το κοινό μέτωπο ενάντια στον πόλεμο και το κεφάλαιο με τη γλώσσα και τη δύναμη της ταξικής πάλης.
Τη γλώσσα εκείνη που ενσαρκώνει το επίκαιρο και κυρίαρχο μήνυμα της
σύγχρονης εποχής.
Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!
Αεροπεζοναύτης
902gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου