Στα «απόνερα» της συμφωνίας ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας - Αυστραλίας, με τις «κάννες» στραμμένες στην Κίνα, αναζωπυρώνεται στην Ευρώπη η συζήτηση για την ανάγκη μεγαλύτερης «στρατιωτικής αυτονομίας» της ΕΕ απέναντι σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, που αποτελεί σημείο τριβής στην ευρωατλαντική συμμαχία, ειδικά μετά το «άδειασμα» της Γαλλίας από Αυστραλούς και Αμερικανούς.
Πάνω σ' αυτό το έδαφος, δυναμώνουν οι φωνές που εμφανίζουν την ΕΕ ως τον «φτωχό συγγενή» των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και ζητάνε να ενισχυθεί ο Ευρωστρατός με μονάδες άμεσης επέμβασης, που θα υπερασπίζονται με μεγαλύτερη αυτοτέλεια τα συμφέροντα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων όπου Γης.
Οι αντιθέσεις ΗΠΑ - ΕΕ οξύνονται, ενώ ανταγωνιστικά συμφέροντα υπάρχουν και μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ για τις σχέσεις τους με Κίνα και Ρωσία. Είναι επομένως επικίνδυνος ο εφησυχασμός που καλλιεργούν αστικά επιτελεία και στην Ελλάδα, ότι με την αναβάθμιση του Ευρωστρατού η ΕΕ στοχεύει στην «εξισορρόπηση» τάχα των ανταγωνισμών και ότι συμβάλλει έτσι στην ασφάλεια των λαών της Ευρώπης.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Πραγματικός στόχος είναι να αναβαθμίσει η ΕΕ και με στρατιωτικά μέσα τη διαπραγματευτική της ικανότητα στο ξαναμοίρασμα αγορών, σφαιρών επιρροής, πηγών και δρόμων Ενέργειας, για τα συμφέροντα των μονοπωλίων της. Αυτό κάνει ήδη με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας, στην οποία συμμετέχει και η χώρα μας.
Η αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας, στο βαθμό που θα προχωράει, προκαλεί την αντίδραση των ΗΠΑ, που απαιτούν δεσμεύσεις ότι τα σχέδια αυτά δεν ισοδυναμούν με «ανταρσία» μέσα στο ΝΑΤΟ. Αντίστοιχα, τα ισχυρότερα κράτη της ΕΕ, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, αξιοποιούν τον Ευρωστρατό και ως ένα «χαρτί» στο ενδοΝΑΤΟικό παζάρι με τις ΗΠΑ, ενώ προσπαθούν να κερδίσουν και από την αναδιανομή της «πίτας» των εξοπλισμών, ύψους εκατοντάδων δισ. ευρώ, που πληρώνουν από την τσέπη τους οι λαοί.
Αυτή είναι η «μεγάλη εικόνα», που γίνεται ακόμα πιο σύνθετη μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στο Αφγανιστάν και την υπογραφή της AUKUS.
Κάτω από το φως των εξελίξεων αυτών αποδεικνύονται πραγματικά αστεία τα όσα ακούγονταν πριν λίγες βδομάδες περί δήθεν «ήττας» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στο Αφγανιστάν, την ώρα που το «παιχνίδι με τη φωτιά» φουντώνει μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα ανατολικότερα, με τις ΗΠΑ να αναδιατάσσουν συμμαχίες και στρατιωτικές δυνάμεις, στην αντιπαράθεση με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Οι εξελίξεις φανερώνουν ακόμα τους κινδύνους από τη βαθύτερη ελληνική εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, μεταξύ άλλων και με την υπογραφή, σε λίγες μέρες, της ανανεωμένης Συμφωνίας με τις ΗΠΑ για τις Βάσεις.
ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ προωθούν την ίδια στρατηγική μετατροπής της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών και στηρίζουν τα σχέδια για στρατιωτική αναβάθμιση της ΕΕ, που θα δώσει τάχα ...«δυνατότερη φωνή» στους λαούς της. Λένε ψέματα!
Οσο μεγαλώνει η συμμετοχή σ' αυτά τα σχέδια, τόσο περισσότερο η χώρα μετατρέπεται σε πεδίο σύγκρουσης αγεφύρωτων συμφερόντων, τόσο ο λαός γίνεται στόχος, τόσο τίθενται σε κίνδυνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, όπως δείχνει άλλωστε και το μέχρι τώρα παζάρι για τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, με το «καπέλο» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Οι εξελίξεις λοιπόν το «φωνάζουν»: Καμία αναμονή, καμία αυταπάτη. Οργάνωση της πάλης ενάντια στη Συμφωνία για τις Βάσεις, να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις, ενάντια στα σχέδια για τον Ευρωστρατό, να γυρίσουν όλοι οι Ελληνες στρατιώτες από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές, αποδέσμευση από τις συμμαχίες του κεφαλαίου.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Πέμπτη 23 Σεπτέμβρη 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου