Ακούστε, κυρία Αχτσιόγλου… 

Από atexnosσ

το Ιάν 11, 2018

Γράφει ο Νίκος Μόττας

Ακούστε, κυρία Αχτσιόγλου…

Από atexnos3 στο Ιάν 11, 2018 Απόψεις

Γράφει ο Νίκος Μόττας

Ακούστε, κυρία Αχτσιόγλου…

Από atexnos3 στο Ιάν 11, 2018 Απόψεις

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Πριν τρία χρόνια εκλέχθηκαν υποσχόμενοι ότι «θα έσκιζαν τα μνημόνια», τα οποία θα καταργούσαν «με ένα νόμο κι’ ένα άρθρο». Ψήφισαν δύο μνημόνια και έσκισαν στην κυριολεξία το λαό.

Πριν δυόμιση χρόνια, από το βήμα της Βουλής, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τόνιζε με στόμφο: «Αυτή η κυβέρνηση και αυτή η Βουλή δεν πρόκειται να υπογράψει τρίτο μνημόνιο». Υπέγραψαν όχι μόνο τρίτο, αλλά και τέταρτο, φορτώνοντας τσουβάλια αντιλαϊκών νόμων διαρκείας στις πλάτες του λαού.

Έκαναν ότι μπορούσαν για να αποδείξουν στην πράξη τι σημαίνει πολιτική ξετσιπωσιά: 

• Υφάρπαξαν τα ταμειακά διαθέσιμα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (τις οποίες προεκλογικά κατάγγελναν),

•  
• έστησαν τη χοντροειδέστατη απάτη του δημοψηφίσματος μετατρέποντας το «Όχι» σε «Ναι»,
•  
• έριξαν χημικά και μπόλικο ξύλο σε συνταξιούχους, εργάτες και μαθητές με τα ΜΑΤ (που προεκλογικά θα καταργούσαν και θα «εκδημοκράτιζαν»),
•  
• ξεκλήρισαν τη μικρομεσαία αγροτιά (για την οποία προεκλογικά ανέβαιναν πάνω σε τρακτέρ),
•  
• έγιναν οι καλύτεροι μαθητές του ΝΑΤΟ, φέρνοντας το να περιπολεί στο Αιγαίο και προσφέροντας νέες στρατιωτικές βάσεις στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστών φονιάδων,
•  
• έβαλαν ταφόπλακα σε Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία και Πρόνοια αποτελειώνοντας το έργο που είχαν αφήσει στη μέση οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ,
•  
• έβαλαν τη λαϊκή κατοικία στο στόχαστρο με τους πλειστηριασμούς, κλιμακώνοντας τους εκβιασμούς και καταστέλλοντας με την αστυνομική βία όποιον τολμά να αντιδράσει,

•  

Τώρα, αφού δεν άφησαν ψέμα που να μην έχουν πει, αφού δεν έμεινε πολιτική απάτη που να μην έχουν διαπράξει, αφού η πολιτική τους αθλιότητα ξεπέρασε κάθε όριο, απλώνουν χέρι και στο ιερό δικαίωμα της απεργίας. Και το κάνουν υποκρινόμενοι και ψευδόμενοι, υποδυόμενοι τους «υπέρμαχους» των συμφερόντων του λαού, κουνώντας μάλιστα επιδεικτικά το δάχτυλο προς το εργατικό-λαϊκό κίνημα.

Ακούστε, λοιπόν, κυρία Αχτσιόγλου:

αυτοί που- χρησιμοποιώντας ξεδιάντροπα το όνομα της «αριστεράς»– κυβερνούν για λογαριασμό των μεγαλοβιομηχάνων του ΣΕΒ, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των εργολάβων, των κάθε λογής εκμεταλλευτών-κερδοσκόπων,

αυτοί που κουρέλιασαν και ποδοπάτησαν κάθε έννοια «αριστεράς» επιβάλλοντας τα πλέον βάρβαρα, αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα στο όνομα της δήθεν «σωτηρίας» και της χώρας και της «δίκαιης ανάπτυξης»,

αυτοί που κάποτε έβγαιναν στα κεραμίδια φωνάζοντας «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και σήμερα νομοθετούν υπέρ των πλειστηριασμών των λαϊκών κατοικιών από τις τράπεζες, 

αυτοί που παίρνουν τα «εύσημα» από τον ΣΕΒ, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για την εφαρμογή της αντιλαϊκής-αντεργατικής τους πολιτικής, πουλώντας ταυτόχρονα ψευδεπίγραφες ελπίδες για «έξοδο απ’ τα μνημόνια»,

αυτοί που, αφού έχουν τσακίσει το λαό με περικοπές μισθών και συντάξεων, φοροκαταιγίδες, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, διάλυση εργατικών δικαιωμάτων κλπ, έχουν το θράσος να μιλάνε για δήθεν «περήφανη μάχη» που έδωσαν απέναντι στους δανειστές, 

αν διέθεταν την στοιχειώδη αξιοπρέπεια, αν είχαν ελάχιστο έστω φιλότιμο και τσίπα, δεν θα τολμούσαν καν να αντικρίσουν στα μάτια τους εργαζόμενους, πόσο δε μάλλον να χαμογελούν προκλητικά σαν σύγχρονες «μαρίες αντουανέτες» χαρακτηρίζοντας τις εργατικές κινητοποιήσεις «επικοινωνιακό σόου χάριν των καμερών». 

Ακούστε, κ.Αχτσιόγλου:

Επικοινωνιακό σόου είναι η χυδαία προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού της πλουτοκρατίας να παραστήσει την «αριστερή κυβέρνηση». Επικοινωνιακό σόου– και μάλιστα αισχίστου είδους- κάνουν όσοι παριστάνουν τους τιμητές της δημοκρατίας, την ίδια ώρα που με νομοσχέδια fast-track χτυπούν το απεργιακό δικαίωμα θωρακίζοντας την εργοδοτική αυθαιρεσία στους χώρους δουλειάς. 

Ακούστε, λοιπόν, κυρία Αχτσιόγλου, κύριε Τσίπρα, κύριε Τσακαλώτε:

Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι σας έχει απομείνει έστω και ελάχιστη πολιτική τσίπα. Αποδεικνύετε συνέχεια, μέρα με τη μέρα, πόσο αδίστακτοι είστε όταν πρόκειται για την προάσπιση των συμφερόντων των καπιταλιστών. Έτσι είναι η πολιτική – έκφραση ταξικών συμφερόντων και έκαστος εφ’ ω ετάχθη. 

Μόνο που την τελευταία λέξη – να είστε σίγουροι γι’ αυτό- δεν θα την έχετε εσείς, ούτε τ’αφεντικά σας. Αλλά αυτοί που παράγουν τον πλούτο – η εργατική τάξη αυτής της χώρας.