σχολίασε η Thesska Katerina.
Μεγαλώσαμε
κάποιοι με αυτονόητες ως ένα βαθμό τις έννοιες 8ωρο, συλλογικές
συμβάσεις. μισθός, δώρα, επιδόματα ασθενείας-οικογενεικά,ανεργίας,
εργατική νομοθεσία,κοινωνική ασφάλιση, συνταξιοδότηση κλπ.
Αν δεν αλλάξει κάτι, η νέα γενιά θα τα ακούει σαν παραμυθάκι.
Αυτά ολα, που τώρα πια, τα χουν πάρει πίσω εξαιτίας της απραξίας των περισσοτέρων στην επίθεση που μας κάνουν, δε χαρίστηκαν ποτέ και πουθενά.
Αν δεν αλλάξει κάτι, η νέα γενιά θα τα ακούει σαν παραμυθάκι.
Αυτά ολα, που τώρα πια, τα χουν πάρει πίσω εξαιτίας της απραξίας των περισσοτέρων στην επίθεση που μας κάνουν, δε χαρίστηκαν ποτέ και πουθενά.
Όσοι αδιαφορείτε για την
κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, τουλάχιστον να γνωρίζετε ότι
ζείτε ή ζήσατε καλά εξαιτίας απεργών εργατών κι όχι εξαιτίας
απεργοσπαστών.
Οφείλετε τιμή στον Πρόεδρο των αρτεργατών Θεσσαλονίκης, μέλος του ΕΚΘ και επί δεκαετίες δήμαρχο Συκεών Π. Αφαλή,που τον έπαυσαν και τον έστειλαν στην εξορία, στον δολοφονημένο εδώ στην Θεσσαλονίκη δάσκαλο Γ. Ζέβγο,
στον εκτελεσμένο Πρόεδρο των τσαγκαράδων Αθήνας Η. Μπερκέτη,
τον δολοφονημένο κλωστουφαντουργο πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Νάουσας,
τον Γ. Βουτυρά,
τον δολοφονημένο μεταλλουργό Γ.Γ. της ΓΣΕΕ, Μήτσο Παπαρήγα,
στον διωγμένο καπνεργάτη ΓΓ της Ενωτικής ΓΣΕΕ Κ. Θέο,
τον εκτελεσμένο καπνεργάτη Κ. Λαζαρίδη,
τον νεκρό απεργό οικοδόμο Δ. Κοτζαρίδη από δολοφονική επίθεση του παρακράτους το 2011,
και σε άλλους χιλιάδες πρωτοπόρους εργάτες που εκτελέστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν για να ζήσετε εσείς καλά. Γιατί άλλο λόγο δεν είχαν.
Δεν πληρώθηκαν για να πεθάνουν.
Υπήρχαν πάντα οι τίμιοι συνδικαλιστές,σαν αυτούς που διαμαρτυρήθηκαν στο Υπ. Εργασίας χθες. Υπήρχαν πάντα αγωνιστές εργατουπάλληλοι, σωματεία ταξικά, που πάλευαν σε συνθήκες παρανομίας και συγκρούστηκαν με το πανίσχυρο κράτος για καλύτερες ημέρες.
Υπήρχαν και οι εργατοκάπηλοι, οι εργατοπατέρες, που τους διόριζαν οι φασιστικές κυβερνήσεις στη ΓΣΕΕ και τα σωματεία, που τους έκαναν και υπουργούς ακόμη, για να μην κουνιέται φύλλο.
Αλλά πάντα το μόνο μέσο που έχει ο εργάτης για να διεκδικήσει τη ζωή που του αξίζει είναι η απεργία.Τίποτα άλλο.
Δε θα μας σώσει ούτε ο καναπές, ούτε η τηλεόραση, ούτε η βουβή διαμαρτυρία.
Κάντε θόρυβο επιτέλους!
Οφείλετε τιμή στον Πρόεδρο των αρτεργατών Θεσσαλονίκης, μέλος του ΕΚΘ και επί δεκαετίες δήμαρχο Συκεών Π. Αφαλή,που τον έπαυσαν και τον έστειλαν στην εξορία, στον δολοφονημένο εδώ στην Θεσσαλονίκη δάσκαλο Γ. Ζέβγο,
στον εκτελεσμένο Πρόεδρο των τσαγκαράδων Αθήνας Η. Μπερκέτη,
τον δολοφονημένο κλωστουφαντουργο πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Νάουσας,
τον Γ. Βουτυρά,
τον δολοφονημένο μεταλλουργό Γ.Γ. της ΓΣΕΕ, Μήτσο Παπαρήγα,
στον διωγμένο καπνεργάτη ΓΓ της Ενωτικής ΓΣΕΕ Κ. Θέο,
τον εκτελεσμένο καπνεργάτη Κ. Λαζαρίδη,
τον νεκρό απεργό οικοδόμο Δ. Κοτζαρίδη από δολοφονική επίθεση του παρακράτους το 2011,
και σε άλλους χιλιάδες πρωτοπόρους εργάτες που εκτελέστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν για να ζήσετε εσείς καλά. Γιατί άλλο λόγο δεν είχαν.
Δεν πληρώθηκαν για να πεθάνουν.
Υπήρχαν πάντα οι τίμιοι συνδικαλιστές,σαν αυτούς που διαμαρτυρήθηκαν στο Υπ. Εργασίας χθες. Υπήρχαν πάντα αγωνιστές εργατουπάλληλοι, σωματεία ταξικά, που πάλευαν σε συνθήκες παρανομίας και συγκρούστηκαν με το πανίσχυρο κράτος για καλύτερες ημέρες.
Υπήρχαν και οι εργατοκάπηλοι, οι εργατοπατέρες, που τους διόριζαν οι φασιστικές κυβερνήσεις στη ΓΣΕΕ και τα σωματεία, που τους έκαναν και υπουργούς ακόμη, για να μην κουνιέται φύλλο.
Αλλά πάντα το μόνο μέσο που έχει ο εργάτης για να διεκδικήσει τη ζωή που του αξίζει είναι η απεργία.Τίποτα άλλο.
Δε θα μας σώσει ούτε ο καναπές, ούτε η τηλεόραση, ούτε η βουβή διαμαρτυρία.
Κάντε θόρυβο επιτέλους!
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου