Κατεπείγον

Δύο μέρες πριν υπογραφεί η συμφωνία και σχεδόν μια βδομάδα πριν η Βουλή της ΠΓΔΜ την ψηφίσει, ο υπουργός Εξωτερικών - σύμφωνα με όσα δήλωσε από τη Ρόδο - είχε στείλει την πρώτη επιστολή στο ΝΑΤΟ, ενώ ακολούθησαν χτες άλλες δύο, προς ΝΑΤΟ και ΕΕ. Εξηγείται βέβαια η βιασύνη, αν δει κανείς το ημερολόγιο με τις Συνόδους της ΕΕ, που είναι αυτήν τη βδομάδα, και του ΝΑΤΟ, σε δύο περίπου βδομάδες, εκεί όπου «απαραιτήτως» έπρεπε στην ημερήσια διάταξη να είναι και το άνοιγμα της διαδικασίας ένταξης της γειτονικής χώρας στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ως ένα από τα βήματα για την παραπέρα «ευόδωση» των ευρωατλαντικών σχεδίων στην περιοχή. Ακόμα περισσότερο εξηγείται η βιασύνη αν δει κανείς τη «μεγάλη εικόνα» στην περιοχή, εκεί όπου είναι πολύ μεγάλη η πρεμούρα ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Γερμανίας και άλλων για να ανακοπεί η ρωσική, κινεζική και τουρκική επιρροή. Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση εξακολουθεί ακόμα και τώρα να ισχυρίζεται ότι η ένταξη της ΠΓΔΜ στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις «είναι δικό της θέμα» και ότι η συμφωνία, που στην προμετωπίδα της έχει τα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια, καμία σχέση δεν έχει τάχα με τα σχέδια αυτά.

Αλλη γλώσσα

 

Εκεί που βλέπουν «νέα εποχή», «ανάσες» και «ξέφωτα», ο λαός βλέπει μνημόνια διαρκείας... μέχρι το 2060! Εκεί που βλέπουν «επαναφορά στην κανονικότητα», οι εργαζόμενοι δουλεύουν ήλιο με ήλιο για «υποκατώτατους» μισθούς, με δεκάδες μορφές «ευέλικτης» εργασίας, με το «βούρδουλα» της εργοδοσίας πάνω απ' το κεφάλι τους. Εκεί που βλέπουν «άξονες σταθερότητας», «αναβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας» και «διπλωματικό κεφάλαιο» που αυγαταίνει, ο λαός βλέπει την επικίνδυνη, δολοφονική εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, πολέμους και προσφυγιά. Εκεί που βλέπουν σκουπίδια - «χρυσωρυχείο», ο λαός βλέπει ΧΥΤΑ και σχέδια επέκτασής τους, σκουπιδαριό στις γειτονιές του, κινδύνους για την υγεία του. Κι εκεί που βλέπουν «ευκαιρίες» για τα συσσωρευμένα τους κεφάλαια, είτε στην Ενέργεια, είτε στο νερό, είτε στις μεταφορές, οι εργαζόμενοι βλέπουν σάρωμα δικαιωμάτων, ενεργειακή φτώχεια, φουσκωμένους λογαριασμούς. Δεν είναι - μόνο - ότι έχουν βαλθεί «να μας τρελάνουν». Είναι που εργαζόμενοι και κεφάλαιο... μιλάμε άλλη «γλώσσα».

Νέες «δομές»... 

 

Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ και ιδιαίτερα αυτή που αφορά στην άμεση συγκρότηση της «Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Επεμβάσεων» επιβεβαιώνουν την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και την ετοιμότητα για ανάληψη στρατιωτικής δράσης σε οποιαδήποτε τρίτη χώρα διακυβεύονται τα συμφέροντα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων. Μάλιστα, ο λόγος για τον οποίο συγκροτήθηκε αυτή η διακρατική «ομάδα κρούσης», αρχικά με τη συμμετοχή μιας ομάδας κρατών - μελών της ΕΕ, είναι επειδή οι αποφάσεις για την ανάληψη συντονισμένης στρατιωτικής δράσης από το σύνολο των 28 κρατών είναι χρονοβόρα και όχι πάντα δεδομένη, εξαιτίας αντικρουόμενων συμφερόντων, γεγονός που δημιουργεί «συγκριτικό μειονέκτημα» στον αναβαθμισμένο ρόλο που θέλουν να παίξουν ισχυρές χώρες της Ευρωένωσης (κυρίως Γερμανία, Γαλλία, αλλά και η Βρετανία, που συμμετέχει παρά το Brexit) στις παγκόσμιες εξελίξεις. Καθόλου τυχαία, την πρωτοβουλία αυτή χαιρέτισε και ο γγ του ΝΑΤΟ, θεωρώντας τη συμβολή στην ταχύτερη ανάπτυξη της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας σε σημεία «κοινού ενδιαφέροντος» για την «ασφάλεια» των κρατών - μελών της, δηλαδή των αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων, έναντι των ανταγωνιστών τους.

... νέοι κίνδυνοι

 

Ενα στοιχείο που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο είναι το εξής: Η ένταση της προετοιμασίας για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, με τη δημιουργία και νέων στρατιωτικών δομών, πηγαίνει χέρι - χέρι με τη συζήτηση και την αντιπαράθεση στην ΕΕ για τη διαχείριση του Προσφυγικού - Μεταναστευτικού. Που σημαίνει ότι περιμένουν αύξηση των προσφυγικών ροών, εξαιτίας των επεμβάσεων, και πάνω εκεί τσακώνονται για το διαμοιρασμό των συνεπειών, αλλά και των ωφελημάτων για το κεφάλαιο. Σε κάθε περίπτωση, τόσο η στρατιωτική προπαρασκευή όσο και η διαχείριση του Μεταναστευτικού εντάσσονται σε ένα ευρύτερο παζάρι για τα συμφέροντα της αστικής τάξης σε κάθε κράτος - μέλος, που καμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαών. Αντίθετα, αυξάνουν τους κινδύνους για γενίκευση της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην περιοχή μας, με εμπλοκή και της Ελλάδας, αφού η κυβέρνηση διεκδικεί ρόλο σημαιοφόρου στην εμπέδωση της ευρωΝΑΤΟικής «σταθερότητας», με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών.

Ριζοσπάστης   Τετάρτη 27 Ιούνη 2018