Οι …ατλαντικές περγαμηνές του κ. Ανδρουλάκη

 

26-03-2022

Από τη μία, σε δηλώσεις του κατά τη διάρκεια του «απεγκλωβισμού», φρόντιζε να «ξεπλένει» το φασιστικό «τάγμα Αζόφ», που τρομοκρατεί εδώ και χρόνια τον λαό της περιοχής, και από την άλλη παρουσιαζόταν από όλα τα ΜΜΕ ως το «υπόδειγμα διπλωμάτη», που προκαλεί παγκόσμια συγκίνηση κ.ο.κ.

Κατιούσα

 

Από την Αστάνα του Καζακστάν στην Ατλάντα των ΗΠΑ και από εκεί στη Μαριούπολη της Ουκρανίας. Αυτή είναι η διαδρομή του προξένου της Ελλάδας που «απεγκλωβίστηκε» από την εμπόλεμη ζώνη την περασμένη βδομάδα. Θυμίζουμε ότι ο Μ. Ανδρουλάκης, από τη μία, σε δηλώσεις του κατά τη διάρκεια του «απεγκλωβισμού», φρόντιζε να «ξεπλένει» το φασιστικό «τάγμα Αζόφ», που τρομοκρατεί εδώ και χρόνια τον λαό της περιοχής, και από την άλλη παρουσιαζόταν από όλα τα ΜΜΕ ως το «υπόδειγμα διπλωμάτη», που προκαλεί παγκόσμια συγκίνηση κ.ο.κ.

Ορισμένα στοιχεία από το βιογραφικό του όμως είναι αρκετά διαφωτιστικά για τον λόγο που παρουσιάζεται ως «πολλά υποσχόμενος» από διάφορα επιτελεία: Σύμφωνα με τον ίδιο, σε πολύ νεαρή ηλικία, το 1999, βρέθηκε στο Βελιγράδι, την περίοδο της ΝΑΤΟικής επιδρομής, αφού ο πατέρας του, ανώτερος αξιωματικός του στρατού, είχε τοποθετηθεί ως στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας. Οπως έχει πει, τότε τριγυρνούσε στο κτίριο της πρεσβείας και μάθαινε πώς λειτουργεί η «πολεμική μηχανή», εννοώντας προφανώς τις εμπειρίες που αποκόμισε από το βομβαρδιζόμενο Βελιγράδι το 1999. Αργότερα, και ύστερα από τη διπλωματική του θητεία στο Καζακστάν, σε ηλικία 36 ετών, τοποθετήθηκε πρόξενος στην Ατλάντα, με τις ΗΠΑ να του αναγνωρίζουν – σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα – την πολύτιμη «ρωσική πείρα» που είχε αποκτήσει.

Ομως, όπως φαίνεται, οι δεσμοί του με τις ΗΠΑ είχαν ξεκινήσει από τα πολύ …μικράτα του. Ηταν στην Αλαμπάμα από 6 μηνών, πάλι λόγω του πατέρα του, που συμμετείχε σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα επίλεκτων αξιωματικών, ενώ σύμφωνα με τον ίδιο, που προφανώς νιώθει αρκετά «Αμερικάνος», έγινε «επίτιμος πολίτης» σε πολιτεία των ΗΠΑ από εκείνη ακόμα την ηλικία. Μετά από όλη αυτήν τη διαδρομή, πριν από λίγο καιρό, παραμονές του πολέμου στην Ουκρανία, μεταφέρεται από την Ατλάντα στη Μαριούπολη, εν μέσω δηλαδή των πολεμικών προετοιμασιών.

Η λαμπρή διπλωματική καριέρα λοιπόν έχει γερά …θεμέλια, στα οποία φιγουράρει η «Αστερόεσσα». Κι αυτό εξηγεί πολλά: Από τη χαρά που εξέφραζε σε παλιότερη συνέντευξή του για την έναρξη του «Στρατηγικού Διαλόγου» Ελλάδας – ΗΠΑ με τη συνάντηση Τσίπρα – Τραμπ, μέχρι την …αδιαφορία του για την «ιδεολογία» των νεοναζί, που αλωνίζουν στην Ουκρανία και που, όπως έλεγε, «μας τάιζαν». Κι επειδή τους συγκεκριμένους τους έχουν ενισχύσει και με το παραπάνω οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί εδώ και χρόνια, χάνουμε τον λογαριασμό για το ποιος ταΐζει ποιον…

Δ. Π.
Ριζοσπάστης