Κι όμως, το μόνο ...mega σ' αυτήν την υπόθεση, που γίνεται όλο και mega-λύτερο, είναι η κοροϊδία και οι ευθύνες κυβέρνησης, Τοπικής Διοίκησης και κρατικού μηχανισμού. Αυτοί είναι που αφήνουν τον λαό εκτεθειμένο, χωρίς ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική προστασία και σχέδιο. Αυτοί του κουνάνε κι από πάνω το δάχτυλο ότι δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και γι' αυτό κινδυνεύει και πνίγεται. Ε, λοιπόν, τέρμα, ως εδώ! Οργανωμένος ο λαός να διεκδικήσει τώρα την προστασία του από τα φυσικά φαινόμενα. Να δυναμώσει και στην κάλπη τους συνδυασμούς του ΚΚΕ, τη μόνη δύναμη που αποκαλύπτει την εγκληματική πολιτική όλων των άλλων δυνάμεων και παλεύει μαζί με τον λαό για να μην καίγεται το καλοκαίρι και να μην πνίγεται τον χειμώνα.
Ως «ευκαιρία» αντιμετωπίζουν οι «λαγοί» των επιχειρηματικών ομίλων την ανυπολόγιστη καταστροφή που άφησε πίσω της η πυρκαγιά στον Εβρο. Η ιδρύτρια του «Οικονομικού Φόρουμ της Θράκης», το οποίο ίδρυσε με τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, ζητάει με ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό να «τολμήσει» να δημιουργήσει στον βόρειο Εβρο μία Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ), που αποτελεί πάγιο στόχο του φόρουμ. Φυσικά δεν πρόκειται για κάποιου είδους ρηξικέλευθη ιδέα. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν συμπεριλάβει αυτήν την πρόταση στα πορίσματα που κατέθεσαν στη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για την ανάπτυξη της Θράκης. Από τη «χορωδία» δεν λείπει και ο άλλος «λαγός», το κόμμα Βελόπουλου, με τον βουλευτή του στον Εβρο, Πάρη Παπαδάκη, να καταθέτει για δεύτερη φορά φέτος μέσα στο κατακαλόκαιρο την πρόταση για δημιουργία ΕΟΖ. Εκμεταλλευόμενοι τη μαυρίλα της καταστροφής, οι «μπροστινοί» των επιχειρηματικών συμφερόντων, που αποζητούν ακόμα φτηνότερα εργατικά χέρια, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για να επενδύσουν στον ακριτικό Εβρο, επανέρχονται δριμύτεροι με τις προτάσεις τους για την ΕΟΖ. Βλέπουν την πυρκαγιά ως ευκαιρία για να ανθίσουν νέα πεδία κερδοφορίας είτε πάνω στα αποκαΐδια είτε δίπλα σ' αυτά. Γι' αυτό προσπαθούν να δολώσουν το αγκίστρι με το δόλωμα της «ανάπτυξης» που θα βοηθήσει τάχα τον λαό και την περιοχή να ανακάμψουν από την τεράστια καταστροφή. Από τέτοια φούμαρα χόρτασε όμως ο λαός. Οσο περισσότερο έδαφος κερδίζουν το κεφάλαιο και τα κέρδη του, τόσο μεγαλύτερο χάνουν τα εργατικά δικαιώματα και το περιβάλλον.
Αφού πρώτα ...σώθηκε ο πλανήτης με τα χάρτινα καλαμάκια και ποτηράκια που αντικατέστησαν τα πλαστικά μιας χρήσης, αφού οι βιομηχανίες του κλάδου έκαναν τα κουμάντα τους και ρούφηξαν κέρδη τροφοδοτώντας την αγορά με τα «φιλικά» στο περιβάλλον ανακυκλωμένα υλικά, τώρα «σκάνε» τα επόμενα επεισόδια. Οπως γράφεται, επικίνδυνες χημικές ουσίες περιέχονται στα χάρτινα καλαμάκια, που διαλύονται στο ρόφημα και από εκεί περνούν στον ανθρώπινο οργανισμό, με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες. Αυτό που συζητείται τώρα, είναι η απόσυρσή τους, προφανώς για να αντικατασταθούν με τα επόμενα «φιλικά στο περιβάλλον και στον άνθρωπο» υλικά και να αρχίσει ο ίδιος κύκλος. Την ίδια ώρα, βέβαια, που η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της παρουσιάζουν ως «λίρα εκατό» για τη διάσωση του περιβάλλοντος τα ...καλαμάκια και τα ποτηράκια, με την «πράσινη πολιτική» τους κάνουν κάρβουνο εκατομμύρια στρέμματα δασών, μετατρέπουν ορεινούς όγκους σε κρανίου τόπο, δηλητηριάζουν τον λαό με την καύση σκουπιδιών, χωροθετούν άναρχα βιομηχανικές εγκαταστάσεις κ.ο.κ. Η πολιτική τους, που έχει για κριτήριο την ενίσχυση της κερδοφορίας, δεν μπορεί να προστατέψει τον λαό ούτε το φυσικό περιβάλλον. Αντίθετα, πότε θα προσφέρει και πότε θα αποσύρει τη στήριξη σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά σχέδια και πρότζεκτ, πότε θα αναπτύσσει και πότε θα καταστρέφει κλάδους, ανάλογα με τις προτεραιότητες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτή η πολιτική είναι που απελευθερώνει ό,τι πιο «τοξικό» για τον άνθρωπο και το περιβάλλον... Και όσο περισσότερο μουχλιάζει, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται, όπως αποδεικνύεται σε κάθε μεγάλη «φυσική» και αφύσικη καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου