Στο χέρι

Ανάμεσα στα σενάρια που εξετάζει η κυβέρνηση για να χρηματοδοτήσει την κρατική συμμετοχή στο πρόγραμμα «ρύθμισης» των «κόκκινων» δανείων είναι, σύμφωνα με δημοσιεύματα, και αυτό της μεταφοράς κονδυλίων από το επίδομα στέγασης. Θυμίζουμε ότι το επίδομα αυτό, που είχε παρουσιαστεί από την κυβέρνηση ως απόδειξη τάχα της φροντίδας της για τη λαϊκή στέγη, είχε ξεκινήσει από τα 600 εκατ. ευρώ, για να μειωθεί στα 400, λόγω εσωτερικής «ανακατανομής» του υπερπλεονάσματος από το ξεζούμισμα του λαού. Τώρα σχεδιάζεται στα μουλωχτά και νέο τσεκούρωμα, κατά επιπλέον 100 εκατ. ευρώ. Ολα αυτά βέβαια για όσους «τυχερούς» περνάνε από το κόσκινο των εισοδηματικών και άλλων κριτηρίων, που λειτουργούν ως «κόφτες» ακόμα και γι' αυτήν την πενιχρή επιδότηση του ενοικίου. Αυτά που η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει «μετά βαΐων και κλάδων» σχεδιάζει τώρα να τα κόψει, ώστε με τα ίδια λεφτά να στήσει το επόμενο προπαγανδιστικό «κόλπο γκρόσο», με την προστασία τάχα των δανειοληπτών, που στην πραγματικότητα αποτελεί επιδότηση των τραπεζιτών και «μαχαίρι στο λαιμό» των χρεωμένων νοικοκυριών, για να «προσέλθουν στο ταμείο». Ανεξάρτητα από το αν τελικά θα επιλεγεί αυτό το σενάριο ή κάποιο παραπλήσιο, και μόνο το γεγονός ότι έχει πέσει στο τραπέζι δείχνει τι εννοεί η κυβέρνηση με τα παχιά λόγια περί «συνολικής πολιτικής για τη στέγη»: Αναδιανομή της φτώχειας και νέοι εκβιασμοί στα λαϊκά στρώματα, με τη «μάνα» (βλ. τραπεζικοί όμιλοι και συνολικά το κεφάλαιο) να είναι οι μόνιμοι κερδισμένοι.

Παραμένει απάνθρωπος

 

Την αναστολή της διάταξης που προβλέπει ότι με τη συμπλήρωση της τριετίας, οι δικαιούχοι συντάξεων χηρείας που ήταν κάτω των 55 χρόνων κατά την ημερομηνία θανάτου του (της) συζύγου σταματούν να λαμβάνουν τη σύνταξη χηρείας, ετοιμάζεται να ανακοινώσει η κυβέρνηση. Καθώς η συμπλήρωση της τριετίας αρχίζει να ισχύει από τον ερχόμενο Μάη, χήρες και χήροι αυτής της κατηγορίας θα έχαναν εξολοκλήρου τη σύνταξη του αποθανόντος συζύγου. Επειδή όμως ο μήνας Μάης είναι και μήνας εκλογών, στην κυβέρνηση μάλλον σκέφτηκαν ότι κάτι τέτοιο είναι αρκετά βαρύ για να το χωνέψει ο κόσμος, ειδικά οι άνθρωποι που θα μείνουν «επί ξύλου κρεμάμενοι...». Κάπως έτσι φαίνεται πως αποφάσισαν την αναστολή. Ακόμα όμως κι αυτή η εξαγγελία έρχεται ως αποτέλεσμα της πίεσης που άσκησαν με τους αγώνες τους οι συνταξιουχικές οργανώσεις και ο σύλλογος που δημιούργησαν οι άμεσα θιγόμενες γυναίκες, διεκδικώντας την πλήρη κατάργηση του απαράδεκτου νόμου. Οπως και να 'χει, η αναστολή δεν σημαίνει και κατάργηση της απαράδεκτης διάταξης, ενώ παραμένουν άθικτες όλες οι άλλες προβλέψεις του άρθρου 12 του ίδιου νόμου, που έχουν οδηγήσει τις συντάξεις χηρείας σε επίπεδα πτωχοκομείου. Για παράδειγμα, συνεχίζουν να ισχύουν ο επανυπολογισμός όλων των συντάξεων χηρείας με βάση τους νέους συντελεστές του νόμου Κατρούγκαλου αλλά και η μείωση από το 70% στο 50% της νέας σύνταξης χηρείας που λαμβάνει ο δικαιούχος. Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση επιμένει στην εφαρμογή του νόμου - λαιμητόμου και για τις συντάξεις χηρείας, όσο κι αν προσπαθεί να τον εξωραΐσει, «αποσύροντας» μια από τις πιο απάνθρωπες και «κραγμένες» διατάξεις του.

Αλλοθι

 

Η δημοσιοποίηση του «πορίσματος» του ΤΕΕ για τις πλημμύρες στη Μάνδρα (το Επιμελητήριο το χαρακτηρίζει «έκθεση εμπειρογνωμόνων» του για λογαριασμό των ανακριτικών αρχών και όχι εγκεκριμένο πόρισμα) έρχεται να επιβεβαιώσει την παντελή έλλειψη αναγκαίων υποδομών για την προστασία του λαού της περιοχής από φυσικά φαινόμενα, που οδήγησε στο θάνατο 24 ανθρώπων και σε μεγάλες καταστροφές. Μια αποστροφή ωστόσο του πορίσματος επαναφέρει στην επικαιρότητα τη «γενεσιουργό αιτία» όλων αυτών των καταστροφών: Τα όποια «μέτρα» παίρνει το κράτος, με ευθύνη της κυβέρνησης και των τοπικών αρχών, αποσκοπούν «πάντα στη μείωση των ζημιών και όχι την απόλυτη προστασία από αυτές, καθώς το οικονομικό κόστος θα ήταν τεράστιο...». Απ' αυτήν τη θεμελιώδη αρχή του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο στην κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων και υποδομών δεν ξέφυγε ποτέ καμιά κυβέρνηση, ούτε βέβαια η σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ. Και η ευθύνη γι' αυτό βαραίνει και τη σημερινή διοίκηση στην Περιφέρεια, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να «ξεπλυθεί» για τους θανάτους και τις καταστροφές, μεταθέτοντας το «ανάθεμα» αποκλειστικά στους προηγούμενους. Ολα τα άλλα σχόλια στον Τύπο, που συνοδεύουν το πόρισμα του ΤΕΕ, όπως ότι φταίει η γραφειοκρατία που καθυστερεί τα αντιπλημμυρικά έργα και άλλα παρόμοια, είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Τέτοια «επιχειρήματα» μόνο στόχο έχουν να δώσουν άλλοθι στην κυβέρνηση και στην περιφερειακή διοίκηση, που με άλλη αφορμή μονολογούσε ότι «έκατσε η στραβή στη βάρδια της», όταν εννιά μέρες πριν από τις φονικές πλημμύρες, σε σύσκεψη της Πολιτικής Προστασίας, η Περιφέρεια Δυτικής Αττικής δήλωνε «απόλυτα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει πλημμυρικά φαινόμενα στη συγκεκριμένη περιοχή...».

Περιθώριο

 

«Η κάνναβη βγαίνει από το περιθώριο», ήταν ο τίτλος πολυσέλιδου αφιερώματος της κυριακάτικης «Αυγής» στα «οφέλη» από την εμπορική (και όχι μόνο) χρήση της κάνναβης. Το δημοσίευμα λειτουργεί περίπου ως διαφήμιση των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται ήδη στην καλλιέργεια και τυποποίηση προϊόντων κάνναβης, αλλά και ως ντελάλης των επενδυτικών «ευκαιριών» που ανοίγονται με τις τελευταίες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης. Την αθώωση της κάνναβης και τον έμμεσο εξωραϊσμό της μαστούρας συμπληρώνουν δημοσιεύματα για τη λειτουργία των πρώτων ATM προϊόντων κάνναβης στο κέντρο της Αθήνας. Την ίδια ακριβώς περίοδο, συζητιέται στη Βουλή το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τη δημιουργία «χώρων ελεγχόμενης χρήσης», όπως και για την ενεργότερη εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτών στη «μείωση της βλάβης» από τα ναρκωτικά, ενώ στους κρατικούς φορείς πρόληψης και απεξάρτησης γενικεύεται η «ευελιξία» στην εργασία, που σημαίνει αδυνάτισμα του έργου και του ρόλου τους. Να σημειωθεί ότι στο ζήτημα της κάνναβης, όσο και στη δημιουργία χώρων ελεγχόμενης χρήσης, συμφωνούν απόλυτα οι υποψήφιοι των ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για το δήμο της Αθήνας, δίνοντας από κοινού το στίγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που υπερασπίζονται και σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα. Πράγματι, λοιπόν, με ευθύνη της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων, η κάνναβη και γενικότερα η μαστούρα «βγαίνουν από το περιθώριο», όπου σπρώχνονται ολοένα και περισσότερο οι χρήστες, η νεολαία, τα δικαιώματα και οι σύγχρονες ανάγκες της.

Ριζοσπάστης  Τετάρτη 20 Φλεβάρη 2019