Μιλάνε τα στοιχεία

Το γνωστό ανούσιο καβγά έστησαν κυβέρνηση και ΝΔ με αφορμή τα νέα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για την απασχόληση. Εξανίσταται η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας και κατηγορεί τη ΝΔ για επιλεκτική χρήση των στοιχείων, για να καταλήξει στο γνωστό τροπάρι, ότι επί ΣΥΡΙΖΑ - κόντρα στα επίσημα στοιχεία και την κοινή λογική - μειώνεται η ανεργία και «μπαίνει φρένο» στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Τι κρύβει η υπουργός (όπως το έκρυβε χτες και η ΝΔ); Οτι η ευελιξία στην αγορά εργασίας διαρκώς αυξάνεται. Οτι η όποια στατιστική μείωση της ανεργίας οφείλεται κυρίως στην επέκταση αυτής της ευελιξίας, αλλά και στη μείωση των εργατικών μισθών. Ετσι, σύμφωνα με την «Εργάνη», προκύπτει ότι το 2013, η πλήρης απασχόληση στις νέες συμβάσεις ήταν μόνο 53,85%, ενώ οι υπόλοιπες συμβάσεις ήταν μερικής απασχόλησης και «εκ περιτροπής» εργασίας. Το 2014, η πλήρης απασχόληση στις νέες συμβάσεις μειώθηκε στο 49,5%, το 2015 - επί ΣΥΡΙΖΑ - μειώθηκε παραπέρα στο 46,95% και το 2016 υποχώρησε στο 45,26%. Κατά συνέπεια, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα ήταν στην κυβέρνηση, η τάση μείωσης της πλήρους απασχόλησης είναι συνεχής, με δεδομένο ότι ο ένας δίνει τη σκυτάλη στον άλλο σε ό,τι αφορά τη θωράκιση και επέκταση του θεσμικού πλαισίου της ευελιξίας, που είναι «βάλσαμο» για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεσμεύσεις... 

 

Οι «δεσμεύσεις» στα ζητήματα της ασφάλειας και της άμυνας, που περιλαμβάνονται στην «κοινή δήλωση» των πρωθυπουργών Ελλάδας - Ιταλίας, μετά τη συνάντηση στην Κέρκυρα, δεν είναι καθόλου άσχετες με τον «επενδυτικό πυρετό» που περιγράφουν στην ίδια δήλωση. «Δεσμευόμαστε - λένε - να ενισχύσουμε μια κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, με σκοπό να καταστήσουμε την ΕΕ έναν αποτελεσματικό παγκόσμιο παράγοντα και έναν αξιόπιστο φορέα ασφάλειας. Για το σκοπό αυτό, συμμεριζόμαστε επίσης το ενδιαφέρον ως προς την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής διάστασης για την άμυνα, σε συνεργασία και πλήρη συμπληρωματικότητα με το ΝΑΤΟ». Σε άλλο σημείο, τονίζονται τα «συγκλίνοντα συμφέροντα» των δύο χωρών «αναφορικά με τη διεθνή και περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα, ιδίως στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και τα Δυτικά Βαλκάνια», και «η αδιαμφισβήτητη υποστήριξή τους στην ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων».

... και συμφέροντα

 

Αυτό που αποτυπώνει επομένως η «κοινή δήλωση», είναι ότι η «ασφάλεια» των επενδύσεων πάει «πακέτο» με τη βαθύτερη εμπλοκή σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και των κρατών - μελών, ώστε από καλύτερη θέση να συμμετάσχουν στον ανταγωνισμό με άλλα καπιταλιστικά κράτη και κέντρα για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, τον έλεγχο αγορών και ζωνών επιρροής. Οι όρκοι πίστης της κυβέρνησης στην «ανάπτυξη της ευρωπαϊκής διάστασης για την άμυνα, σε συνεργασία και πλήρη συμπληρωματικότητα με το ΝΑΤΟ» δείχνουν ότι δεν θα διστάσει μπροστά σε οποιονδήποτε κίνδυνο για το λαό, προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Αποθρασυμένοι

 

«Υπάρχει αντίδοτο στη συρρίκνωση των συντάξεων;». Με τον τίτλο αυτό κυκλοφόρησε το τελευταίο εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ, όπου αφού παραθέτει τετριμμένα στοιχεία για την απασχόληση, την υπογεννητικότητα, την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, το κόστος των συντάξεων κ.λπ., καταλήγει στη γνωστή ευρωενωσιακή συνταγή για επέκταση της «ενεργού γήρανσης». Δηλαδή, την παραμονή των ηλικιωμένων στην αγορά εργασίας και πέραν των ανώτερων ορίων συνταξιοδότησης που ισχύουν σήμερα και τα οποία παρουσιάζουν αυξητική τάση. Οπως μάλιστα «συμβουλεύει» ο ΣΕΒ, «η απασχόληση συμβάλλει στην ευεξία και μακροημέρευση των ηλικιωμένων, αντισταθμίζοντας εν μέρει τη ζοφερή πραγματικότητα ενός συνταξιοδοτικού συστήματος χωρίς αποθεματικά...»! Κουβέντα δεν λέει, βέβαια, ο ΣΕΒ για το γεγονός ότι τα αποθεματικά των Ταμείων λεηλατήθηκαν από την ...ευγενή τάξη των καπιταλιστών και ότι έγιναν «δανεικά και αγύριστα», ενώ τώρα το έγκλημα φορτώνεται στους συνταξιούχους, στους οποίους το κράτος μειώνει τις συντάξεις. Αντίθετα, αξιοποιώντας υπαρκτά στοιχεία για τη γήρανση του πληθυσμού, ο ΣΕΒ επαναφέρει θέμα Ασφαλιστικού, ζητώντας επιπλέον μείωση των εργοδοτικών εισφορών και της φορολογίας των επιχειρήσεων. Μάλιστα, οι βιομήχανοι έχουν αποθρασυνθεί σε τέτοιο βαθμό από την πολιτική που υπηρετεί ασύστολα τα συμφέροντά τους, που δεν αισθάνονται καμιά ντροπή να λένε ότι η δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, ακόμα και μέχρι τον τάφο, συμβάλλει στην «ευεξία» και «μακροημέρευση» των ηλικιωμένων...

Ριζοσπάστης