ΕΚΤ: Κέρδη 339 εκατομμύρια σε δύο χρόνια από τα ελληνικά ομόλογα

 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Κέρδη 339 εκατομμύρια ευρώ είχε τη διετία 2016 – 2017 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που έχει στην κατοχή της. 
Συνολικά η ΕΚΤ  διακρατά ελληνικά ομόλογα ύψους 9,5 δισ. ευρώ. Η μέση εναπομένουσα διάρκεια των ομολόγων αυτών, που είχαν αγορασθεί από την ΕΚΤ στο πλαίσιο του προγράμματος αγορών τίτλων (Securities Markets Programme – SMP), είναι 2,8 χρόνια. Στα δύο πρώτα χρόνια από τόκους που πληρώνει ο ελληνικός λαός τα κέρδη ανήλθαν σε 154 εκατ. ευρώ για το 2017 και 185 εκατ. ευρώ το 2016. Το σύνολο 339 εκατομμύρια.  


Τα κέρδη της ΕΚΤ αυξήθηκαν το 2017 κατά 0,1 δισ. ευρώ σε 1,3 δισ. ευρώ. Το σύνολο των εσόδων της από τόκους επί τίτλων που διακρατούνται για τους σκοπούς της νομισματικής πολιτικής αυξήθηκαν σε 1,1 δισ. ευρώ από 1 δισ. ευρώ το 2016, ενώ ο ισολογισμός της αυξήθηκε στα 414 δισ. ευρώ από 349 δισ. ευρώ.

Που κατευθύνονται τα συγκεκριμένα κέρδη. Τα κέρδη της ΕΚΤ διανέμονται στο ακέραιο στις εθνικές κεντρικές τράπεζες. Δηλαδή σε ότι αφορά τη χώρα μας, στην Τράπεζα της Ελλάδας. 

Τα κέρδη των Κεντρικών Τραπεζών προέρχονται από μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία. Το ελληνικό δημόσιο, όπως και όλα τα υπόλοιπα κράτη της ευρωζώνης, έχει απολέσει το δικαίωμα έκδοσης χρήματος. Ο μόνος τρόπος δημιουργίας και έκδοσης νέου χρήματος με βάσει το ισχύον νομισματικό σύστημα είναι από τη δημιουργία νέου χρέους. Το χρήμα εκδίδεται και κυκλοφορεί κατά αποκλειστικότητα από τις κεντρικές τράπεζες, ως προϊόν ανταλλαγής με δημόσιο χρέος! 

Τα κράτη ανταλλάσσουν με τις κεντρικές τράπεζες ομόλογα του δημοσίου με χρήμα, για το οποίο φυσικά πληρώνουν τόκους. Έτσι δημιουργείται από τη μια πλευρά μέρος του χρέους των κρατών που βαραίνει τους λαούς και από την άλλη τα κέρδη των τραπεζιτών.

Αυτό το γρανάζι σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα δάνεια που φόρτωσαν στις πλάτες του ελληνικού λαού, δημιουργήσουν το τεράστιο δημόσιο χρέος, στο όνομα του οποίου επιβλήθηκαν τα μνημόνια και τα βάρβαρα μέτρα. 

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι από την συνεχόμενη αύξηση του δημοσίου χρέους κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι υπερχρεώνονται. Πιστεύεται ότι υπάρχει κάποιος λόγος το τραπεζικό κεφάλαιο να αλλάξει την συγκεκριμένη διαδικασία;