Μπροστά με τις ανάγκες μας, κόντρα στην εξαπάτηση και την αντιλαϊκή επίθεση

Eurokinissi

Οι ψευτοκαβγάδες δεν μπορούν να κρύψουν τις κραυγαλέες ομοιότητες

«Κάτι έρχεται...»: Αυτό το κλίμα προσπαθεί να συντηρήσει η κυβέρνηση με τη φιλολογία περί εφαρμογής των «δεσμεύσεων» που έδωσε στη ΔΕΘ, για μια δήθεν «ανακούφιση» του λαού στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Σε αυτό το «κάτι» η κυβέρνηση εντάσσει τα διάφορα «ταρατατζούμ» που φέρνει στη Βουλή ή ανακοινώνει ο πρωθυπουργός, που στην πράξη αποδεικνύονται πουκάμισα αδειανά για το λαό. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με την τροπολογία για την επιστροφή των παράνομων κρατήσεων στα ειδικά μισθολόγια, που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «παροχή» και μάλιστα τη φορτώνει στο λαό μέσω του υπερπλεονάσματος. Αλλο παράδειγμα είναι η εξαγγελία 10.000 προσλήψεων στο Δημόσιο, υποτίθεται ως αποτέλεσμα της συμφωνίας με την Εκκλησία, την ίδια στιγμή που οι ανάγκες για μόνιμο προσωπικό σε Παιδεία, Υγεία, ΟΤΑ κ.α. είναι πολλές δεκάδες χιλιάδες (π.χ. μόνο πέρσι προσλήφθηκαν για μερικούς μήνες πάνω από 15.000 αναπληρωτές στη Δημόσια Εκπαίδευση).

 Η αλήθεια που δεν μπορεί να προσπεράσει η κυβέρνηση όσο κι αν «τεντώσει» προπαγανδιστικά τα ψίχουλα που μοιράζει είναι ότι κρατάει στο ακέραιο όλους τους μνημονιακούς νόμους στη λεγόμενη «μεταμνημονιακή εποχή». Γι' αυτό, ακόμα και τα ψίχουλα αυτά δίνονται υπό την αίρεση της τήρησης των δημοσιονομικών στόχων, δηλαδή της επίθεσης διαρκείας στο λαϊκό εισόδημα. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να αντισταθμιστούν ούτε στο ελάχιστο τα παλιά και νέα μέτρα που φορτώνονται στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Τα στοιχεία που δείχνουν αυτήν την πραγματικότητα είναι αμείλικτα, όπως η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των εργαζομένων, η μείωση του μέσου μισθού τη χρονιά που μας πέρασε, η αύξηση της μερικής απασχόλησης κ.ο.κ. Χώρια που αυτή η επίθεση συνεχίζεται, με μέτρα που η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να εφαρμόσει, όπως η κατάργηση του ΕΚΑΣ, η μείωση του αφορολόγητου ορίου, η εκμηδένιση προνοιακών επιδομάτων κ.λπ. Αρα τα λαϊκά προβλήματα είναι εδώ και διογκώνονται, καμιά πορεία «ανάκτησης» απωλειών δεν περιλαμβάνεται στις προθέσεις της κυβέρνησης.

Αντίθετα, η όποια παραμικρή ανακούφιση αποδεικνύεται ότι θα είναι αποτέλεσμα σκληρής πάλης, διεκδίκησης, με άξονα τις σύγχρονες ανάγκες μας. Με οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο, κόντρα σε κυβέρνηση - εργοδοσία - ξεπουλημένους συνδικαλιστές. Μια πάλη που τις επόμενες μέρες θα κλιμακωθεί μπροστά στην απεργία στις 28 Νοέμβρη (βλ. σελ. 9, 10), που κατάφεραν να προκηρυχθεί εκατοντάδες εργατικές οργανώσεις από όλη τη χώρα. Το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες - Οχι τα κέρδη των λίγων» αντανακλά την κατεύθυνση που πρέπει να έχει ο αγώνας ώστε να καταφέρει η εργατική τάξη να αποσπάσει κατακτήσεις, να καθυστερήσει μέτρα, αλλά και να δημιουργήσει τους όρους για την αντεπίθεσή της.

Εξαπάτηση και ουσιαστική «συναίνεση»

Στη φαρέτρα της λαϊκής εξαπάτησης από την κυβέρνηση μπαίνει με τα μπούνια και η υπόθεση της συνταγματικής αναθεώρησης, που αποτελεί άλλο ένα πεδίο εξάσκησης για τον κάλπικο δικομματικό καβγά. Την ίδια στιγμή, παρά τις πομπώδεις εκφράσεις, περί «σύγκρουσης» της «προόδου» με τη «συντήρηση» που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ή της «υπευθυνότητας» με το «λαϊκισμό» που απαντά η ΝΔ, δύσκολα μπορούν να κρυφτούν οι κραυγαλέες ομοιότητες. Κι αυτό γιατί όλα τα αστικά κόμματα, με το γνωστό ταξικό τους αισθητήριο, συγκλίνουν στην ανάγκη να υπηρετείται η σταθερότητα των κυβερνήσεών τους, βλέποντας ότι οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις ανήκουν στο παρελθόν. Αγχος τους είναι να διευκολύνεται η απρόσκοπτη συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής ανεξάρτητα από κυβερνητικές εναλλαγές, να ενισχύσουν «θεσμούς» όπως η Προεδρία της Δημοκρατίας, που μπορούν να εξασφαλίζουν αυτήν τη «συνέχεια» που τσακίζει το λαό. Εκεί που αποκαλύφθηκε σε όλο του το μεγαλείο το ότι οι προτάσεις τους μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό ήταν στη συμφωνία της κυβέρνησης με την Εκκλησία, μια συμφωνία που προκάλεσε έντονη αμηχανία στη ΝΔ, αφού αποτελεί υλοποίηση δικής της παλιότερης νομοθετικής πρωτοβουλίας. Και πώς να μη συμφωνούν, αφού η διευθέτηση που επιχειρείται με την Εκκλησία διαιωνίζει μια εκκρεμότητα που είναι υπερώριμο να λυθεί, αυτή του πλήρους διαχωρισμού Εκκλησίας - κράτους. Μάλιστα, όχι μόνο διαιωνίζεται αυτή η εκκρεμότητα, αλλά πλέον λαμβάνει και επιχειρηματική διάσταση, με φόρμουλα «αξιοποίησης» δημόσιας περιουσίας η οποία αμφισβητείται από την Εκκλησία, δηλαδή προώθησης επιχειρηματικών σχεδιασμών, στις πλάτες του λαού. Εκεί που βρήκαν να τσακωθούν είναι στη συνταγματική κατοχύρωση της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» που ζητά η ΝΔ και απορρίπτει ο ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επαναλαμβάνει διαρκώς ότι αποκλείεται ο οποιοσδήποτε δημοσιονομικός εκτροχιασμός.

Εκεί όμως που οι δικομματικοί καβγάδες πάνε πραγματικά περίπατο είναι σε ό,τι αφορά την εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, στους ρόλους που αναλαμβάνει η χώρα μας για την ενίσχυση της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Το δισέλιδο «ημερολόγιο» που παρουσιάζει ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου» (σελ. 26, 27) αποκαλύπτει όχι μόνο την απογείωση της ελληνικής εμπλοκής στα χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αλλά και την κλιμάκωση της πολεμικής προετοιμασίας του ΝΑΤΟ τα τελευταία χρόνια, που μόνο ανησυχία πρέπει να προκαλεί στο λαό. Οπως φαίνεται, μάλιστα, όλο αυτό το πολύμορφο «παιχνίδι με τη φωτιά», στο οποίο εξασκείται η κυβέρνηση, ήταν μόνο η αρχή, αφού από τον επόμενο μήνα (13 Δεκέμβρη) ξεκινά στις ΗΠΑ ο «στρατηγικός διάλογος» με την κυβέρνηση Τραμπ, προς υλοποίηση των συμφωνιών αναβαθμισμένης συνεργασίας από την περσινή επίσκεψη Τσίπρα στο Λευκό Οίκο. Αναμένεται δηλαδή να δοθεί νέα ώθηση στη μετατροπή της Ελλάδας σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο πολέμου.

Σήμα κλιμάκωσης της πάλης η αντιιμπεριαλιστική πορεία στις 17 Νοέμβρη

Με βάση αυτές τις εξελίξεις αποκτά φέτος ιδιαίτερο χαρακτήρα ο τριήμερος εορτασμός για τα 45 χρόνια από το λαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, και ιδιαίτερα η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στην αμερικάνικη πρεσβεία, με την οποία θα κορυφωθεί η επέτειος. Με τη μαζική τους συμμετοχή ο λαός και η νεολαία πρέπει να στείλουν μήνυμα ότι είναι ανεπιθύμητοι οι φονιάδες των λαών, ότι καταδικάζουν την κυβέρνηση που μετατρέπει τη χώρα σε αμερικανοΝΑΤΟικό κέντρο. Οι χιλιάδες λαϊκοί άνθρωποι, οι προοδευτικοί, αγωνιστές που συγκινούνται από την εξέγερση του 1973, πρέπει με αφορμή τη φετινή επέτειο να βγουν ακόμα πιο αποφασιστικά μπροστά, κόντρα στην κυβέρνηση, που όπως κάθε χρόνο θα επιχειρήσει να διαστρεβλώσει το σύγχρονο αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα του ηρωικού αγώνα. Να σηματοδοτήσει η φετινή κινητοποίηση την ανάγκη κλιμάκωσης της πάλης για να κλείσουν όλες οι βάσεις που καθιστούν τη χώρα μας μαγνήτη επιθέσεων, για αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για να πάρει ο λαός την κατάσταση στα χέρια του.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 10 Νοέμβρη 2018 - Κυριακή 11 Νοέμβρη 2018