Ο,τι να 'ναι

«Ολα για τις δουλειές» είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος κυριακάτικης εφημερίδας που παρατηρεί ότι «η Ελλάδα μπαίνει ξανά στην επενδυτική ατζέντα των ξένων». Ο τίτλος αυτός μας θύμισε ένα παλιότερο προεκλογικό σύνθημα στα χρόνια της κρίσης, «δουλειές, δουλειές, δουλειές», με το οποίο γινόταν προσπάθεια να αποδεχτεί ο λαός όλα τα σκληρά μέτρα, στο όνομα του να έρθουν επενδύσεις, να ανακάμψει η οικονομία και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, στα χρόνια της ανάπτυξης, με την κυβέρνηση να παίρνει σβάρνα τις διάφορες ευρωπαϊκές, ασιατικές και αμερικανικές πρωτεύουσες για να διαφημίσει τη συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, ως «εγγύηση» για κερδοφόρες επενδύσεις. Αυτό είναι άλλωστε το διαβατήριο για να επιστρέψει η Ελλάδα στην «επενδυτική ατζέντα» των ξένων. Οσο για τις δουλειές που φέρνει η ανάπτυξη, δεν υπάρχει νέος και νέα στην Ελλάδα που να μην έχει εμπειρία από τους άθλιους μισθούς, τα ατελείωτα ωράρια, τις σμπαραλιασμένες εργασιακές σχέσεις, τις απαγορεύσεις στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας. Ολα αυτά δηλαδή που ανεβάζουν ένα σκαλοπάτι πιο πάνω την εκμετάλλευση, ακόμα και σε κλάδους με μεγάλη παραγωγικότητα και υψηλότερους σχετικά μισθούς. Το «δουλειά να 'ναι κι όπως να 'ναι» δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από εργαζόμενους και άνεργους, γιατί σημαίνει μισοζωή. Τώρα που το κεφάλαιο πανηγυρίζει για την επιστροφή στην ανάπτυξη, πρέπει να ανέβει ο πήχης των διεκδικήσεων από το λαό, για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, για ζωή με δικαιώματα, με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Σκάνδαλο

 

Την ώρα που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται για το σκάνδαλο «Novartis», με αλληλοκατηγορίες και υπαινιγμούς, το χαράτσωμα του λαού για τα φάρμακα συνεχίζεται ακάθεκτο, όπως και όλα τα προβλήματα που πηγάζουν από την εμπορευματοποίηση της Υγείας, του ελέγχου της έρευνας, της παραγωγής και της διακίνησης του Φαρμάκου από τις πολυεθνικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν χιλιάδες ογκολογικοί ασθενείς που αυτές τις μέρες έρχονται αντιμέτωποι με ελλείψεις σε ακριβά φάρμακα, όπως στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου έχουν σταματήσει και οι χημειοθεραπείες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους. Αλλά και σε πολλές ακόμα περιπτώσεις παρουσιάζονται ελλείψεις στην αγορά, ακόμα και για φτηνότερα φάρμακα. Οπως στην περίπτωση σκευασμάτων που παράγονται στη Μ. Βρετανία, αλλά η εισαγωγή τους έχει σταματήσει λόγω Brexit, προκειμένου να δημιουργηθεί απόθεμα για την εσωτερική αγορά. Να λοιπόν ποιο είναι το σκάνδαλο των σκανδάλων: Να μην έχει ο λαός πρόσβαση σε αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν, αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας. Να μην έχει δωρεάν πρόσβαση στα αναγκαία φάρμακα την ώρα που τα χρειάζεται. Να γιατί ο λαός πρέπει, μαζί με το δίκαιο αίτημα να πληρώσουν όσοι ευθύνονται για τις ρεμούλες με το Φάρμακο, να βάλει στο στόχαστρο και την πραγματική αιτία των σκανδάλων, το ίδιο το σύστημα που συνθλίβει τις ανάγκες του για τα κέρδη μια χούφτας πολυεθνικών.

Δεν βρήκαμε

 

«Ο κόσμος της εργασίας στο δρόμο», γράφει σε κόκκινο φόντο η «Αυγή της Κυριακής», σηκώνοντας ...«αντιμνημονιακή» παντιέρα στο «εργασιακό μνημόνιο» της ΝΔ για τις ρυθμίσεις στο πολυνομοσχέδιο ενάντια στις κλαδικές Συμβάσεις και για τις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο. Οσο κι αν ψάξαμε, όμως, στις μέσα σελίδες, δεν βρήκαμε τίποτα για την «επιτροπή εμπειρογνωμόνων» για τα Εργασιακά, την οποία διόρισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016 και το πόρισμά της επικαλείται σήμερα η ΝΔ για να προωθήσει τις εξαιρέσεις των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών Συμβάσεων. Ούτε βρήκαμε τίποτα για την αντιαπεργιακή ρύθμιση Αχτσιόγλου, την οποία έρχονται να συμπληρώσουν τώρα οι νέες ανατροπές της ΝΔ. Και βέβαια, όταν ψηφιζόταν ο δικός του νόμος για την απεργία, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να τον δικαιολογήσει με τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί τώρα η ΝΔ, ενώ η συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ, που τότε δεν ήταν ακόμα διορισμένη και μπορούσε να αποφασίσει απεργία, δεν κούνησε το μικρό της δαχτυλάκι, προσφέροντας τις καλύτερες υπηρεσίες στην τότε κυβέρνηση, όπως κάνει και σήμερα, με την υπονόμευση της αυριανής απεργίας. «Μούφα» λοιπόν το ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ για τις αντεργατικές ανατροπές και ο όψιμος ενθουσιασμός του για την απεργία. Μοιράζονται με τη ΝΔ και τη συνδικαλιστική ηγεσία το ίδιο αναπτυξιακό «όραμα» του κεφαλαίου κι επομένως την ευθύνη για τα δεινά που βιώνει ο λαός και την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Ανθρωπιστές

 

«Πιστεύω πως στη ρίζα του Προσφυγικού είναι ένα ανθρωπιστικό πρόβλημα και ότι επίσης είναι ένα πρόβλημα που δεν πρόκειται να φύγει»... Τα παραπάνω είναι λόγια του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζ. Πάιατ, σε πρόσφατη συνέντευξή του. Και είναι από τις λίγες φορές που σε μόλις είκοσι λέξεις συμπυκνώνονται τόση ωμή υποκρισία, τόση πρόκληση, αλλά και η απόλυτη «δέσμευση» ότι τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, που προκαλούν την προσφυγιά, θα συνεχίζονται επ' αόριστο. Γι' αυτό ο πρέσβης συνιστά στην κυβέρνηση να γίνει πιο «αποτελεσματική» στη διαχείριση του Προσφυγικού, αλλά και στην «εκτέλεση όλων των διαστάσεων της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, ούτως ώστε να μειωθεί το μέγεθος της ταλαιπωρίας, το οποίο είναι αποτέλεσμα της κρίσης μέσα στην οποία χτυπήθηκαν (!) αυτοί οι άνθρωποι». Ο εκπρόσωπος των φονιάδων ιμπεριαλιστών παριστάνει τον ...ανθρωπιστή, που τον πήρε τάχα ο «πόνος» για την «ταλαιπωρία» των ξεριζωμένων! Ο εκπρόσωπος του κράτους που έχει βάλει τη ματωμένη του σφραγίδα σε κάθε ιμπεριαλιστικό έγκλημα, σε κάθε αλλαγή συνόρων, σε κάθε κύμα μετανάστευσης και προσφυγιάς, προειδοποιεί ότι «το πρόβλημα δεν θα φύγει...». Και επειδή στην ίδια συνέντευξη τονίζει ότι η «πολύ δυνατή σχέση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ» συνεχίζεται «και με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη», μάλλον αισθάνεται πιο σίγουρος από ποτέ ότι το «θεάρεστο» έργο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ θα συνεχιστεί ανεμπόδιστο... Οι κινητοποιήσεις που προγραμματίζονται σε όλη τη χώρα ενάντια στη Συμφωνία ΗΠΑ - Ελλάδας είναι μια ακόμα καλή ευκαιρία για να μάθει ο πρέσβης ότι λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο...

Ριζοσπάστης    Δευτέρα 23 Σεπτέμβρη 2019