-- Ολα τα στοιχεία δείχνουν ότι η πανδημία στην Τουρκία είχε αρχίσει πριν από την επίσημη ανακοίνωση του Μάρτη. Υπάρχουν πολλοί λόγοι να πιστεύουμε ότι τα περιστατικά που διαγνώστηκαν ως εποχική γρίπη και ορισμένοι
από τους θανάτους το Φλεβάρη σχετίζονται με τον Covid-19. Επομένως, η αξιοπιστία όσων λέγονται σήμερα σχετικά με την πορεία της νόσου είναι αμφιλεγόμενη.
Τα διαγνωστικά τεστ ξεκίνησαν πολύ αργά. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν παραδείγματα ατόμων με σοβαρά συμπτώματα που δεν έχουν υποβληθεί σε τεστ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων είναι αναξιόπιστος, όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και παντού. Δυστυχώς, το πιο αντικειμενικό δεδομένο είναι ο αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους. Κι εδώ ακόμα, η κυβέρνηση του AKP συμπεριλαμβάνει στις στατιστικές μόνο εκείνους που είχαν διαγνωστεί θετικοί στον Covid-19.
Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει ορισμένα «πλεονεκτήματα» όσον αφορά την πανδημία. Επειδή η Τουρκία έχει νεότερο πληθυσμό, η θνησιμότητα του ιού είναι χαμηλότερη και καθώς οι ηλικιωμένοι είναι κατά κύριο λόγο απομονωμένοι από την κοινωνική ζωή, για οικονομικούς και πολιτιστικούς λόγους, έχουν μικρότερο κίνδυνο. Επιπλέον, η χώρα ήταν σε σχετικά καλύτερη κατάσταση όσον αφορά τις ΜΕΘ, τους αναπνευστήρες και τα διαθέσιμα φάρμακα.
Ωστόσο, η απόσταση των αντιδραστικών ιδεολογιών από την επιστήμη και τα αντιλαϊκά αντανακλαστικά είχαν μια μεγάλη επίδραση στο βάρος της πανδημίας. Η πανδημία πιθανότατα θα αρχίσει να υποχωρεί παγκοσμίως. Είναι προφανές ότι οι κυβερνήσεις θα αξιοποιήσουν αυτήν την υποχώρηση παρουσιάζοντάς την ως δική τους επιτυχία.
Ομως, παντού ήρθαν στο φως τα δύο κύρια χαρακτηριστικά της εξουσίας του κεφαλαίου: Πρώτον, οι ικανότητές τους στη διαχείριση κρίσεων είναι ανύπαρκτες και δεν μπορούν να προστατεύσουν την ανθρώπινη ζωή. Δεύτερον, χώρισαν τον πληθυσμό στα δύο: Σε εκείνους που έχουν το δικαίωμα να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τον ιό, δηλαδή εκείνους που μπορούν να μείνουν στο σπίτι, και σε εκείνους που δεν έχουν αυτό το δικαίωμα, δηλαδή εκείνους που πρέπει να εργαστούν.
Δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνουν το ΑΚΡ και άλλα αστικά κόμματα γι' αυτά τα ζητήματα. Αυτός είναι ο καπιταλισμός.
-- Ποιες είναι οι συνθήκες στο δημόσιο σύστημα Υγείας (χρηματοδότηση, στελέχωση, εξοπλισμός, Μονάδες Εντατικής Θεραπείας κ.λπ.); Πώς λειτουργεί ο ιδιωτικός τομέας;
-- Τα τελευταία 20 χρόνια του συστήματος Υγείας στην Τουρκία μπορούν να συνοψιστούν ως η επέκταση του ιδιωτικού τομέα της Υγείας με τη χρήση δημόσιων πόρων. Οσον αφορά τον αριθμό κλινών και ιατρικού εξοπλισμού, η Τουρκία είναι σε παρόμοια κατάσταση με άλλες χώρες. Ωστόσο, το σύστημα πρόληψης της πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης έχει καταστραφεί εντελώς. Η πανδημία το έδειξε ξεκάθαρα για ακόμα μια φορά.
Επιπλέον, τις πρώτες βδομάδες της πανδημίας, οι υγειονομικοί δεν είχαν πρόσβαση στα βασικά, όπως σε μάσκες και εξοπλισμό ατομικής προστασίας. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας μολύνθηκαν. Υπάρχει ακόμη έλλειψη σε μάσκες στη χώρα. Ο ιδιωτικός τομέας επίσης εμπλέκεται στην αντιμετώπιση της πανδημίας, στο βαθμό που παίρνει χρήματα από δημόσιους πόρους, και φυσικά στις ιδιωτικές δομές μπορούν να απευθυνθούν μόνο οι προνομιούχες τάξεις.
Ο συνωστισμός στα δημόσια νοσοκομεία είναι τεράστιος, ειδικά στην Κωνσταντινούπολη, καθώς η κυβέρνηση αγνόησε το αίτημα της κρατικοποίησης όλων των ιδιωτικών νοσοκομείων, το οποίο πρόβαλε το ΚΚ Τουρκίας στην αρχή της πανδημίας.
-- Πώς εκδηλώνεται η καπιταλιστική κρίση; Ποια αντιλαϊκά μέτρα προωθεί η κυβέρνηση; Πώς εξελίσσεται η επίθεση του κεφαλαίου;
-- Πριν από την πανδημία, ο καπιταλισμός στην Τουρκία βρισκόταν σε σοβαρή κρίση και αυτή η κρίση βαθαίνει. Είναι σαφές ότι η κρίση έχει πλέον πάρει ιστορική διάσταση μετά την πανδημία. Η οικονομία της Τουρκίας αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα. Αυτό θα μεταφερθεί στο λαό ως ένα νέο κύμα ανεργίας και αυξημένο κόστος ζωής. Τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, μερικά από τα οποία είχαν περικοπεί από πριν, πλέον ξηλώνονται εντελώς.
Η κυβέρνηση έλαβε μέτρα που απελευθέρωσαν πλήρως την επίθεση της αστικής τάξης ενάντια στους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από το εάν ονομάστηκαν «προσωρινά μέτρα». Προωθήθηκε η άδεια άνευ αποδοχών, το δικαίωμα στην απεργία ουσιαστικά καταργήθηκε. Εκατομμύρια εργαζόμενοι συνεχίζουν να εργάζονται κάτω από εξαιρετικά ανθυγιεινές συνθήκες.
Την επερχόμενη περίοδο, οι ανισότητες θα αυξηθούν, η οικονομία της Τουρκίας θα συρρικνωθεί, θα υπάρξει έντονη μονοπώληση, η κοινωνική βάση του κεφαλαίου θα περιοριστεί και η διαπραγματευτική δύναμη της εργατικής τάξης θα μειωθεί.
Από την άλλη πλευρά, οι αντιδράσεις των εργαζομένων, η θέλησή τους για πάλη και αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων πέρα από τα όρια της υπάρχουσας κοινωνικής τάξης θα ενισχυθούν. Μπορούμε να παρατηρήσουμε καθαρά τις ενδείξεις: Κάτω από τέτοιες συνθήκες, στις οποίες η πολιτική μας δραστηριότητα είναι περιορισμένη, παρατηρούμε το υψηλότερο ποσοστό οργάνωσης μέχρι τώρα στην ιστορία του TKP.
-- Μπορείτε να αναφερθείτε στις πρωτοβουλίες του ΚΚ Τουρκίας για την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων;
-- Στην αρχή της πανδημίας, απαιτήσαμε όλοι οι εργαζόμενοι στους μη ζωτικούς τομείς να βγουν σε άδεια μετ' αποδοχών. Με αυτόν τον τρόπο, θα διατίθονταν οι πόροι και θα βελτιώνονταν οι συνθήκες για την προστασία των εργαζομένων όσον αφορά την υγεία και τα τρόφιμα.
Ωστόσο, τα αφεντικά, που ήθελαν να ρίξουν το βάρος της κρίσης στους ώμους των εργαζομένων και επιπλέον να δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες από αυτήν, απέτρεψαν την κυβέρνηση να λάβει μέτρα γενικευμένης καραντίνας. Ομως, εάν είχε εφαρμοστεί μια γενική καραντίνα 15 - 20 ημερών στα μέσα του Μάρτη, η πανδημία θα μπορούσε να έχει ξεπεραστεί μέχρι τώρα.
Η υγεία και το μέλλον της εργατικής τάξης, ιδίως του υγειονομικού προσωπικού, των εργαζομένων στις μεταφορές, στο λιανικό εμπόριο και τις υπηρεσίες ταχυμεταφορών απειλούνται σοβαρά. Το TKP έχει μια πολυδιάστατη στρατηγική ενάντια σε αυτό:
α) Το TKP τονίζει ότι είναι επιτακτική η αλλαγή της κοινωνικής τάξης στην εξουσία.
β) Το Δίκτυο PE («Τα αφεντικά να νιώσουν την ανάσα μας») παρακολουθεί και αποκαλύπτει τα προβλήματα σε σχέση με την υγεία και τα δικαιώματα των εργαζομένων σε όλους τους χώρους δουλειάς, τα δημοσιοποιεί και υπερασπίζεται τους εργαζόμενους με νομικές και πρακτικές παρεμβάσεις.
γ) Εχουμε δημιουργήσει δίκτυα αλληλεγγύης σε διάφορες περιοχές που οργανώνονται από τις τοπικές Οργανώσεις του Κόμματος. Αυτά τα δίκτυα παρέχουν υλικά, όπως μάσκες κ.λπ. και ταυτόχρονα οργανώνουν ταμεία αλληλεγγύης για όσους απολύονται.
Συνέντευξη
στον «Ριζοσπάστης» του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας (ΤΚP), Κεμάλ Οκουγιάν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου