Ελισαίος Βαγενάς: Υπάρχουν συμμαχίες στα γεωπολιτικά εθνικά θέματα;

18-08-2020

Μήπως είναι καιρός ο λαός μας να σταματήσει να τρώει από τα “περσινά ξινά σταφύλια” του ευρωατλαντισμού, ο οποίος είναι “μήτρα” εκμετάλλευσης και πολέμων;

Κατιούσα

Άρθρο του Ελισαίου Βαγενά, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνου του τμήματος Διεθνών Σχέσεων, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα».

Σαν “πολύφερνες νυφούλες” μας παρουσιάζει η κυβέρνηση της ΝΔ τις “συμμαχίες” της χώρας μας με ΗΠΑ, ΕΕ, Ισραήλ κ.ά, που τάχατες θα “βάλουν πλάτη” στα “εθνικά θέματα”, πρωτίστως στον κίνδυνο της τουρκικής επιθετικότητας. Στα “χνάρια” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί εφησυχασμό, πως οι “ισχυροί μας σύμμαχοι” θα προστατέψουν τα “ευρωπαϊκά σύνορα”, θα προφυλάξουν τη νοτιοανατολική “πτέρυγα” του ΝΑΤΟ από “περιπέτειες”, δεν θα αφήσουν να διασαλευθεί η ευρωατλαντική “τάξη”. Να και τα ευχαριστήρια στον αμερικάνο ΥΠΕΞ, Μ. Πομπέο, κι από κοντά κι οι κοινές ασκήσεις με τη σύμμαχο Γαλλία, για να αναβιώσουν το ξεφτισμένο σύνθημα “Ελλάς – Γαλλία συμμαχία”.


Τόσο πια “λαμποκοπούν” αυτές οι “συμμαχίες”, σαν την ασπίδα του Αχιλλέα, που έφτιαξε ο Ήφαιστος και κινδυνεύουν να τυφλώσουν ολάκερο ελληνικό λαό, ώστε αυτός να μην δει πως αυτοί οι “σύμμαχοί” μας:

1) χρόνια τώρα αγνοούν την τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου, που έγινε στη βάση σχεδιασμών τους,

2) πως είναι οι ίδιοι που πριμοδοτούν τις τουρκικές “γκρίζες ζώνες”, όταν δεν αναγνωρίζουν σύνορα του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, εξοπλίζοντας και με το παραπάνω τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις,

3) πως αυτοί στηρίζουν τις υπέρμετρες φιλοδοξίες της τουρκικής αστικής τάξης, που έχει εισβάλει και έχει στρατεύματα κατοχής σε Συρία και Ιράκ, ενώ εμπλέκεται ενεργά και στον πόλεμο στη Λιβύη,

4) πως είναι οι ίδιοι, που άνοιξαν τους “ασκούς του Αιόλου” στη Λιβύη, με τη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στα 2011, καταστρέφοντας αυτή τη χώρα. Τότε μάλιστα ο ΥΠΕΞ της “συμμάχου” Γαλλίας, Αλέν Ζιπέ, έλεγε πως η νατοϊκή επέμβαση είναι “επένδυση”, για να ακολουθήσει σήμερα το απαράδεκτο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, που καταπατά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

5) είναι οι ίδιοι, που βρίσκονται σε ένα “ανατολίτικο παζάρι”, με τον τάχατες “απομονωμένο” Ερντογάν, για να σταματήσει αυτός τις “παρτίδες” του με τη Ρωσία.

Λόγω χώρου δεν συνεχίζουμε, αλλά θα θέσουμε το ερώτημα: Τι θα δώσουν ως αντάλλαγμα στον Ερντογάν οι “διαβολικά καλοί σύμμαχοί μας”; Πόσο κινδυνεύουμε από τους σχεδιασμούς τους να στείλουν την Ελλάδα στο “κρεβάτι του Προκρούστη” των κυριαρχικών δικαιωμάτων; Οι πρώτες “τσεκουριές” ήδη έπεσαν στις συμφωνίες για τις ΑΟΖ με τις “σύμμαχες” Ιταλία και Αίγυπτο.

Μήπως είναι καιρός ο λαός μας να σταματήσει να τρώει από τα “περσινά ξινά σταφύλια” του ευρωατλαντισμού, ο οποίος είναι “μήτρα” εκμετάλλευσης και πολέμων;