Οι πρόσφυγες πληρώνουν με τη ζωή τους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους

Συγκλονιστικά στοιχεία για τους πνιγμένους ανθρώπους στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο ήρθαν στη δημοσιότητα, με αφορμή το πολύνεκρο ναυάγιο ανοιχτά της Μυτιλήνης

Το νέο πολύνεκρο ναυάγιο με τους 16 νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες, που σημειώθηκε την περασμένη Δευτέρα ανοιχτά της Μυτιλήνης, ήρθε να αναδείξει με τραγικό τρόπο ότι οι λαοί της Συρίας, της Μέσης Ανατολής γενικά, πληρώνουν με το αίμα τους, με τη ζωή τους, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Τα στοιχεία που ήρθαν στη δημοσιότητα από διάφορους οργανισμούς τις προηγούμενες μέρες, με αφορμή το πολύνεκρο ναυάγιο, είναι στην κυριολεξία ανατριχιαστικά.

Τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2017, έχουν χάσει τη ζωή τους 37 άνθρωποι, στον υγρό τάφο του Αιγαίου, ενώ από την αρχή του χρόνου περίπου 4.900 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν περάσει στα ελληνικά νησιά.

Εκεί που Πυρπόλησαν το Ρύζι

 

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ)

 

 

Το ημερολόγιο έγραφε 30 Απριλίου 1975, όταν ο πόλεμος  που αποτέλεσε το θέαμα το οποίο προβλήθηκε περισσότερο από την αμερικανική τηλεόραση, (ίσως μαζί με τον πρώτο πόλεμο του κόλπου με την επωνυμία «Καταιγίδα της Ερήμου»), έφτασε στο τέλος του. Ήταν ο «βρώμικος» πόλεμος του Βιετνάμ.

Το Βιετνάμ ήταν για τις ΗΠΑ ένα καθοριστικό τμήμα ακίνητης περιουσίας. Όπως έλεγε και μια έκθεση Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας : «Αν οι κομμουνιστές αποκτήσουν τον έλεγχο τότε η θέση των ΗΠΑ στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Ειρηνικού θα γίνει επισφαλής, ενώ θα κινδυνεύσουν τα θεμελιώδη συμφέροντά μας στην Άπω Ανατολή[…] Η νοτιοανατολική Ασία και ιδιαίτερα η Μαλαισία και η Ινδονησία αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή φυσικού καουτσούκ και κασσίτερου παγκοσμίως και παράγουν επίσης πετρελαίου και άλλα στρατηγικής σημασίας προϊόντα […]».

«Αλλαγή σελίδας» στο εγχειρίδιο εξαπάτησης του λαού

Για «αλλαγή σελίδας» μιλάει ολοένα και περισσότερο η κυβέρνηση, καθώς ετοιμάζεται τις επόμενες μέρες να κλείσει την «αξιολόγηση» και να φέρει στη Βουλή τα αντιλαϊκά νομοσχέδια της συμφωνίας με τους «θεσμούς».Η απόπειρα, να μετατοπίσει τη συζήτηση από τα μέτρα στην «παραγωγική ανασυγκρότηση», παραπέμπει σε προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού μπροστά στην ψήφιση του νέου αντιλαϊκού πακέτου, αλλά δεν περιορίζεται σ' αυτό. Αντίθετα, περιγράφει τα επόμενα βήματα στον «οδικό χάρτη» που συνέταξε για λογαριασμό του κεφαλαίου, με στόχο την ανάκαμψη της κερδοφορίας του, την οποία υπηρετεί και με τα μέτρα που τώρα ετοιμάζεται να ψηφίσει.

Στο πλαίσιο αυτό, σκιαγραφεί δράσεις και παρεμβάσεις για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, ιεραρχεί κλάδους που θα διοχετεύσει τη μερίδα του λέοντος από τις ενισχύσεις, τα προνόμια και τις διευκολύνσεις, με βάση τον σχεδιασμό για «εξωστρέφεια» της ελληνικής οικονομίας. Παράλληλα, ενισχύει παλιές και επιδιώκει νέες κολεγιές με άλλα καπιταλιστικά κράτη, με γνώμονα τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας για λογαριασμό της αστικής τάξης.

 

 

Βέροια 1947: Μία Πρωτομαγιά βίας, τρομοκρατίας και δολοφονιών

Επιμέλεια Αλέκος Χατζηκώστας //

1 Μαη 1947. Ο εμφύλιο πόλεμος μαίνεται. Ταυτόχρονα οι φυλακές και οι τόποι εξορίας είναι γεμάτες με αγωνιστές, ενώ η κρατική – παρακρατική τρομοκρατία στις πόλεις και τα χωριά οξύνεται. Παρουσιάζουμε σήμερα το πως «τιμήθηκε» από το επίσημο αστικό κράτος η Πρωτομαγιά σε μία επαρχιακή πόλη, την Βέροια, μικρογραφία φυσικά των όσων συνέβαιναν σε ολόκληρη τη χώρα.
Ο «νόμιμος» ακόμη ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ στις 2 Μάιου με σχετική ανταπόκριση του από τη Θεσσαλονίκη για τη Βέροια αναφέρει :

Διαδικτυακός Ψεκασμός

Πως αναγνωρίζουμε ένα ψεκασμένο άρθρο μονάχα από τον τίτλο! (Α' Μέρος)

Ξεκινώ μια προσπάθεια να καταδείξω πως λειτουργεί ο διαδικτυακός μηχανισμός της παραπληροφόρησης και της διασποράς ψεκασμένων και φασιστικών ειδήσεων, που από το 2008, και μετά το ξέσπασμα της κρίσης στις ΗΠΑ, έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις.

Ο σκοπός των εμπνευστών αυτών των άρθρων δεν είναι πάντα προφανής. Αυτό που προσπαθούν να πετύχουν πέρα από την εσκεμμένη παραπληροφόρηση είναι η δημιουργία κλίματος ενάντια σε ανθρώπους ή και ομάδες που είναι διαχρονικά στοχευμένες από τους φασίστες.

Ο… καλός φίλος Ιβάν Σαββίδης

Μετά και τα όσα έγιναν στην Βουλή, ο Σαββίδης φωνάζει πλέον προς πάσα κατεύθυνση ότι κατεβαίνει Αθήνα, γίνεται κεντρικός «παίκτης» στο εγχώριο παιχνίδι που, όλοι γνωρίζουμε, παίζεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο

Κάποια στιγμή είχε ακουστεί ότι ο Ιβάν Σαββίδης θα κάνει κόμμα. Θα ήταν, λέει, ένα κόμμα πατριωτικό, με έντονο το ποντιακό στοιχείο, αναφορά στις χαμένες πατρίδες και ανοιχτή γραμμή με τη Μόσχα και τα Πατριαρχεία.

Ανοησίες. Για ποιο λόγο να κάνει κόμμα ένας άνθρωπος που μπορεί, άνετα, να ασκεί επιρροή σε δύο-τρία κοινοβουλευτικά σχήματα, ενώ παραλλήλως εμφανίζεται ως ο καλύτερος φίλος της κυβέρνησης; Εν προκειμένω δε, η σχέση αυτή λειτουργεί και αμφίδρομα: η κυβέρνηση είναι ο καλύτερος φίλος του Ιβάν, φάνηκε το μεσημέρι της Παρασκευής στη Βουλή. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς. ΣΥΡΙΖΑ και Σαββίδης ήταν υποχρεωμένοι όχι μόνο να διατηρούν άριστες σχέσεις, αλλά και να συμβαδίσουν με προορισμό την ενδυνάμωσή τους και τη δημιουργία ενός νέου «συστήματος». Τι ζητούν, άλλωστε, οι κυβερνήσεις; Τα νέα τζάκια. Και τι χρειάζονται τα νέα τζάκια; Κυβερνήσεις πρόθυμες να δημιουργήσουν ένα νέο τοπίο. Δεν είναι συνοικέσιο. Είναι έρωτας που δεν κρύβεται.

Μνημείο θράσους

Μνημείο απύθμενου θράσους αποτελεί η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την Εργατική Πρωτομαγιά, που φτάνει στο σημείο να αποδίδει ευθύνες στους εργαζόμενους για την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας. Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «Η κυβέρνηση έδωσε μια τεράστια μάχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την επαναφορά εργασιακών δικαιωμάτων, για την ύπαρξη και τη διεύρυνση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου στην Ελλάδα. Μάχη που, στην περίπτωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων έχει θετική έκβαση, μάχη που συνεχίζεται. Ομως οι μάχες δεν κερδίζονται μόνο από τις κυβερνήσεις, ειδικά στους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης. Οπως μας υπενθυμίζει η Εργατική Πρωτομαγιά, οι μάχες κερδίζονται από τους λαϊκούς αγώνες, από τους αγώνες των εργαζομένων». Να λοιπόν που για τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ διαφύλαξε ως κόρη οφθαλμού και την επέκτεινε ακόμα περισσότερο, έχουν ευθύνη οι εργαζόμενοι, που δεν στήριξαν όσο θα έπρεπε την κυβέρνηση στην «τεράστια μάχη» που έδωσε για να υπερνικήσει τον αρνητικό συσχετισμό! Γίνεται φανερό ότι όσο προχωρά η κλιμάκωση των αντεργατικών μέτρων, τόσο η κυβέρνηση θα αναζητά καταφύγιο στην πρόκληση και στο ψέμα. Γι' αυτό χρειάζεται η απάντηση στην αντιλαϊκή της πολιτική και την κοροϊδία να είναι ηχηρή και μαζική, με τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς τη Δευτέρα και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.

Το ψήφισμα για τη Βενεζουέλα προπομπός ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

 

Στην ακόμη μεγαλύτερη παρέμβαση της ΕΕ στη Βενεζουέλα αποσκοπεί  το κοινό ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που υιοθετεί την πλατφόρμα της αντίδρασης και ενέκριναν οι ομάδες του Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλιστών, Συντηρητικών - Μεταρρυθμιστών και Φιλελευθέρων. Το ψήφισμα εγκρίθηκε με 450 ψήφους (35 κατά και 100 αποχές). 

Σε δελτίο Τύπου η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σχετικά με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Βενεζουέλα αναφέρει:
«Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε το ψήφισμα που

28-4-1943: Γιορτή της Λευτεριάς στο Καρπενήσι!

"Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είν΄ο ίδιος ο λαός" 

 

28-4-1943: Γιορτή της Λευτεριάς στο Καρπενήσι!

 

Η 28η Απρίλη 1943 αποτελεί μία σημαντική ημέρα-ορόσημο για τη μαχόμενη Ευρυτανία αλλά και για τη χώρα μας γενικότερα. Οι Ιταλοί κατακτητές, μην αντέχοντας άλλο τα αποφασιστικά νικηφόρα χτυπήματα του Αντάρτικου και την εδραίωση του ΕΛΑΣ στον ευρύτερο ευρυτανικό χώρο, εγκαταλείπουν ντροπιασμένοι  το Καρπενήσι και αποσύρονται για ασφάλεια στην κεντρική διοίκηση τής «Άλμπα Τζούλια» στη Λαμία.
 Μέσα σε ελάχιστους μήνες από την επίσημη κήρυξη του Ένοπλου Αγώνα (Δομνίστα Ευρυτανίας 7 Ιούνη 1944) ο θρυλικός ΕΛΑΣ επιτυγχάνει σημαντικές νίκες στα περήφανα βουνά μας (μάχες Μικρού Χωριού, Κρίκελλου, Χρύσως) και έτσι οι κοκορόφτεροι φασίστες του Μουσολίνι, μετά από τις αλλεπάλληλες ήττες που υπέστησαν, αποχωρούν με σκυμμένο το κεφάλι.

Από εκεί που ξεκίνησαν όλα, από την ανταρτογέννα Ευρυτανία, από εκεί θα φυσήξει το νέο ελπιδοφόρο αγέρι της Λευτεριάς για όλη τη σκλαβωμένη Ελλάδα! Η μικρή ορεινή πατρίδα απολαμβάνει, δίχως πια το βραχνά της ιταλικής κατοχής, την πρώτη Ελεύθερη Άνοιξη!

Eπιστολή εργαζόμενου με αφορμή τη διαφήμιση του «ΑΒ Βασιλόπουλος»

Από την Πανελλαδική Γραμματεία Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ δόθηκε στη δημοσιότητα μια επιστολή εργαζόμενου με αφορμή τη διαφήμιση του «ΑΒ Βασιλόπουλος». Παραθέτουμε την επιστολή:

«Με την παρακάτω επιστολή μου θα ήθελα να σας εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες και να σας συγχαρώ για την ακόμα μια καταπληκτική διαφημιστική καμπάνια. Δεν είναι βέβαια σαν τη χριστουγεννιάτικη διαφήμιση, που η φράση "Εύχομαι όλος ο κόσμος να έχει γεμάτο τραπέζι» προκαλούσε θαυμασμό και συγκίνηση, αλλά κινείται σε εξίσου υψηλά στάνταρς.

Βλέπετε οι μέρες των Χριστουγέννων είναι φορτισμένες συναισθηματικά και μια τόσο δυνατή ευχή σού έφερνε αυτομάτως ένα (τουλάχιστον) δάκρυ στο μάτι. Τότε μάλιστα θυμάμαι καθόμουν στο τραπέζι της κουζίνας, που ήταν όντως γεμάτο από διάφορα πράγματα.. Μια καφετέρια, μια φρουτιέρα, μια ψωμιέρα… Το σπίτι είναι μικρό και η κουζίνα ακόμα μικρότερη. Δεν έχουμε παράπονο όμως.. Τα παιδιά έχουν ξεχωριστό δωμάτιο. "Κοίτα να δεις που η ευχή του τότε μικρού παιδιού και μετέπειτα επιχειρηματία, μπορεί και να βγήκε αληθινή" σκέφτηκα..

Νέα σελίδα... ίδιο έργο

Πηγή: Eurokinissi

Για σελίδα που «αλλάζει» μιλάνε τα κυβερνητικά στελέχη όλο και πιο συχνά, όσο έρχεται και πιο κοντά το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» του τρίτου μνημονίου, που, σύμφωνα με την κυβερνητική επιχειρηματολογία, μπορεί να στείλει στους επιχειρηματικούς ομίλους τα «κατάλληλα μηνύματα», που δεν είναι άλλα απ' το ότι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και το τσάκισμα της εργατικής τάξης προχωράνε και θα προχωράνε για πολλά ακόμα χρόνια, μαζί με μια σειρά από «διευκολύνσεις» και ζεστό χρήμα, που είναι εδώ και τους περιμένουν «με ανοιχτές αγκάλες», ιδιαίτερα αν «ξεκλειδώσει» η συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

Από την άποψη αυτή, η «νέα σελίδα», για την οποία μιλάει η κυβέρνηση, δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από την επόμενη σελίδα στο έργο «ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας με τσάκισμα του λαού». Οι ρόλοι του έργου αυτού είναι γνωστοί και οι ίδιοι, ανεξάρτητα από τη φάση που βρίσκεται η καπιταλιστική οικονομία: Ο λαός πρέπει να «ματώνει» και η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης να «αγριεύει», ως προϋπόθεση για να ξαναπάρουν την ανηφόρα τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Ανταγωνισμοί... με ευαισθησία

Το «άνοιγμα» των καταστημάτων όλες τις Κυριακές σχολίαζε χτες σε τηλεοπτικό σταθμό «στέλεχος της αγοράς», λέγοντας ότι θα ευνοήσει τους «ξενόφερτους» ομίλους. Εφερε μάλιστα ως θετικό παράδειγμα γνωστή αλυσίδα σουπερμάρκετ, που είναι κερδοφόρα ενώ δεν άνοιξε καμία Κυριακή και οι εργαζόμενοι «πίνουν νερό στο όνομα» του ιδιοκτήτη, που λίγο - πολύ εξαγόρασε άλλη, χρεοκοπημένη αλυσίδα... από κοινωνική ευαισθησία. Την ίδια ώρα, οι τηλεοράσεις προβάλλουν διαφήμιση όπου παρουσιάζεται διευθύντρια ενός υποκαταστήματος άλλης γνωστής αλυσίδας να λέει πως μέσα στην κρίση η εταιρεία «ούτε καν συζήτησε» για μειώσεις μισθών και αλλαγές σε ωράρια, αλλά έκανε και προσλήψεις, δουλεύοντας όλοι «σαν μια οικογένεια» και πάει λέγοντας... Για όποιον βέβαια έχει έστω και ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα των εργαζομένων στον κλάδο, όλα αυτά ηχούν από αστείο έως και πρόκληση. Αλλωστε και αυτοί οι καπιταλιστές που πέταξαν τους εργαζόμενους στο δρόμο, όλα τα προηγούμενα χρόνια τα ίδια τους έλεγαν, ζητώντας τους να βάλουν πλάτη στην κερδοφορία και τη «νίκη» επί των ανταγωνιστών. Στο νέο γύρο ξαναμοιράσματος της πίτας, συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης στον κλάδο, που φαίνεται πως είναι σε εξέλιξη, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να διαλέξουν «καλούς» και «κακούς», «ντόπιους» και «ξένους», «υγιείς» και «ανήθικους» καπιταλιστές, που δίνουν τις ανελέητες μάχες της κερδοφορίας, με «όπλα» την ένταση της εκμετάλλευσης και όλο το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο που τους δίνουν οι αστικές κυβερνήσεις. Οι εργαζόμενοι να διαλέξουν με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα και τις σύγχρονες ανάγκες τους, που αντικειμενικά συγκρούονται με τους στόχους του κεφαλαίου.

Γίνε κι εσύ δούλος… Μπορείς!

 

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ Κοινωνια

 

Εκείνη, εργαζόμενη σε μεγάλη αλυσίδα σουπερμάρκετ (βλ. σχετική διαφήμιση εδώ) προσελήφθη στην εταιρεία ως μια απλή και ταπεινή ταμίας, αλλά, ως γνωστόν η ελεύθερη αγορά δίνει ευκαιρίες στους άξιους, οπότε και ανελίχθη σε διευθύντρια.  (σ.σ. Δεν γνωρίζουμε αν πρόκειται για πραγματική εργαζόμενη που παίρνει μέρος στην εν λόγω διαφήμιση, πειθόμενη, με την θέλησή της ή εξαναγκαζόμενη – αν και καμία από τις τρεις περιπτώσεις δεν είναι αμελητέας σημασίας για τον τρόπο που λειτουργούν οι καπιταλιστικές εταιρείες – ή αν πρόκειται για άλλο πρόσωπο που υποδύεται αυτό το ρόλο).

Να γίνει βήμα κλιμάκωσης του αγώνα

Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα αντιμέτωπους με νέα κορύφωση της αντιλαϊκής επίθεσης, με τη σφραγίδα της κυβέρνησης, που με συνέπεια υπηρετεί τη στρατηγική του κεφαλαίου και συνεχίζει το έργο των προηγούμενων, προσθέτοντας βάρη στις πλάτες του λαού και προσπαθώντας ταυτόχρονα να αποσπάσει την ανοχή του.
Αιχμή των νέων μέτρων είναι η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου, με το οποίο θα συρρικνωθεί εκ νέου το ήδη λεηλατημένο λαϊκό εισόδημα, αλλά και οι νέες περικοπές που θα επιβληθούν στις καταβαλλόμενες συντάξεις με το κόψιμο της «προσωπικής διαφοράς».

Κυνική ομολογία

Στην προχτεσινή συνέντευξη στον ΑΝΤ1, ο Αλ. Τσίπρας ρωτήθηκε για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και είπε: «Ακόμα και αν δεν υπήρχε μνημόνιο και τρόικα, εφόσον είμαστε κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε τους κανόνες του ανταγωνισμού που βάζει η Κομισιόν, είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε τη ΔΕΗ, που έχει το 50% στην παραγωγή, αλλά το 90% στη λιανική, να την πάμε στο 50%, επειδή το άλλο 40% το αγοράζει από τρίτους. Αυτό κατά τη γνώμη μου θα εξυγιάνει τη ΔΕΗ (...) χρειάζεται να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις που έχουμε από το ευρωπαϊκό πλαίσιο». Για όσους δεν κατάλαβαν, το «ευρωπαϊκό πλαίσιο» είναι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, στο έδαφος της οποίας η ΔΕΗ προχώρησε στην αγορά ρεύματος από ανταγωνιστικές επιχειρήσεις (φυσικό αέριο, ΑΠΕ) για να μην εμφανίζεται ως μονοπώλιο στη παραγωγή. Τώρα, σε συνέχεια της ίδιας στρατηγικής, πρέπει να «ισορροπήσει» το ποσοστό της στην πώληση με αυτό στην παραγωγή. Πάνω εδώ συγκρούονται διαφορετικά σχέδια για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της εταιρείας, που συγκλίνουν όμως στον ίδιο στόχο και θα έχουν τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Επομένως, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού δεν είναι τίποτα περισσότερο από κυνική ομολογία ότι ανεξάρτητα από το μνημόνιο, η στρατηγική της «απελευθέρωσης» είναι αυτή που καθορίζει τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη ΔΕΗ και γενικά την Ενέργεια.

Την αλήθεια ρε… Την αλήθεια

Η χθεσινή συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα αποτέλεσε μνημείο ακατάσχετης άγνοιας για βασικά πολιτικά και οικονομικά μεγέθη, όπως και το λεκτικό επιστέγασμα μιας ήδη διενεργηθείσας πολιτικής στροφής προς τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό, ως η έλλογη φυσική ροπή κάθε σοσιαλδημοκρατίας, που στο δίλημμα κόσμος της εργασίας ή αφεντικά, επιλέγει διαχρονικά  τα αφεντικά. Ακριβώς για αυτό, όσοι είχαν ή συνεχίζουν να έχουν αυταπάτες για τις προθέσεις του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν καλό να εντρυφήσουν στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της Ευρώπης αλλά  και της Ελλάδας, προκειμένου να αντιληφθούν πως η σοσιαλδημοκρατία σε κάθε της μορφή εκφράζει διαχρονικά τον ίδιο πολιτικό ιδεότυπο : Ψεύδη και εξαπάτηση για τον κόσμο της εργασίας, υποταγή και κυβιστήσεις στις καπιταλιστικές ελίτ. 

Είχε και η βαυαροκρατία διόδια, «Μπομπολαίους» και «Καλογρίτσες»…

 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ  

 

 

Με αφορμή τη συζήτηση για τους νέους δρόμους (Κορίνθου- Πατρών, Αντιρρίου- Ιωαννίνων και τμήματα του Αθηνών- Θεσσαλονίκης) και τα διόδια που θα πληρώνουν οι διερχόμενοι, μια αναζήτηση στα φύλλα της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, αποδεικνύει ότι τα διόδια είναι μια παλιά ιστορία, τουλάχιστον 175 χρόνων!

«… εφ’ εκάστου ζώου»

Διαβάζουμε λοιπόν στο φύλλο αρ. 15 του 1842, με ημερομηνία 6 Ιουλίου: 

Οι «συμπτώσεις» της ανάκαμψης

«Σκοπός είναι να απελευθερωθούν παραγωγικές δυνάμεις που σήμερα είναι "παγιδευμένες" στην υπερχρέωση και να δοθεί μια πραγματικά δεύτερη ευκαιρία σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις». Αυτά, ανάμεσα σε άλλα, είπε προχτές ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης, κατά τη σύσκεψη που είχε με τη διοίκηση της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών. Η «δεύτερη ευκαιρία» βέβαια, δεν θα αφορά τα περίπου 1,65 εκατομμύρια των εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων για τους οποίους λίγες ώρες πριν προαναγγελλόταν «σαφάρι» κατασχέσεων και «αναγκαστικών μέτρων είσπραξης», ώστε να κλείσει το κενό των τεράστιων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία λόγω της «απογείωσης» της φοροληστείας, κι ενώ ήδη οι κατασχέσεις φτάνουν σχεδόν στις 1.000 τη μέρα! Πρόκειται για μια «σύμπτωση» ανακοινώσεων κάθε άλλο παρά τυχαία: Τα αντιλαϊκά μέτρα, η απογείωση της φοροληστείας, η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης αποτελούν την προϋπόθεση για να «απελευθερωθούν δυνάμεις» και ζεστό χρήμα για το κεφάλαιο. Μια «εικόνα από το μέλλον» της καπιταλιστικής ανάκαμψης, για την οποία πασχίζει η κυβέρνηση.

Για να μην ξεχνάμε ποιος είναι με ποιον!

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και το Γαλλικό ΚΚ μοιράζουν φωτοστέφανα 

 

Την ώρα που οι ιμπεριαλιστές ετοιμάζουν τη βάρβαρη εφόρμηση τους στη Συρία, το ΓΚΚ τη δικαιολογεί με την αντι Ασαντ ρητορεία του, αποδεχόμενο και αναπαράγοντας τα προκλητικά προσχήματα που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επικαλούνται (φώτο: AP)

Η παλιότερη αλήστου μνήμης έκκληση του ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος της Ρ Δούρου, τότε υπεύθυνης Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα υπεύθυνης Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι όντως …αξεπέραστη μέχρι σήμερα :

«ΤΩΡΑ η διεθνής κοινότητα, με επικεφαλής τον ΟΗΕ και την ΕΕ, οφείλει να απομονώσει το αιμοσταγές καθεστώς, στηρίζοντας παράλληλα, πολιτικά και οικονομικά, τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης».

Ο ΣΥΡΙΖΑ που ο επικεφαλής του Α.Τσίπρας είναι και αντιπρόεδρος του λεγόμενου "Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς" (ΚΕΑ) συνεχίζει αυτές τις μέρες να ρίχνει γενικές αντιπολεμικές κορώνες την ίδια στιγμή όμως συγκαλύπτοντας το βρώμικο ρόλο των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, τους καλεί να παίξουν τον ρόλο περιστεριού της ειρήνης. H πολιτική απόφαση που έβγαλε η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, το περασμένο σαββατοκύριακο, ισχυρίζεται μάλιστα ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι δήθεν άβουλη και υποτελής, κρύβοντας τα συμφέροντα που έχει η αστική τάξη της Ελλάδας από μια εμπλοκή στη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ! ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ στο Άγαλμα Βενιζέλου στις 10.οο το πρωί.

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ   Ν. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΙΚΑ – OAEE – ΔΗΜΟΣΙΟΥ – ΟΤΑ – ΠΑ.Σ.Α.Σ-ΔΕΗ – ΔΕΚΟ Τραπεζών – Εμφ/ων Ποτών Αριστοτέλους 32 – Ολύμπου 77,   Τ.Κ. 546 31,   Ε.Κ.Θ.   Τηλ: 2310 237694 www.syntaxio.blogspot.com     -- --       e-mail: suntax.ika@gmail.com

Συνάδελφοι συνταξιούχοι!

Τιμούμε την εργατική Πρωτομαγιά συνεχίζοντας την πάλη μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Συμμετέχουμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ταξικού εργατικού κινήματος της πόλης μας, γιατί η αντιλαϊκή βαρβαρότητα δεν έχει τέλος, αν δεν την σταματήσουμε με την δύναμη της οργάνωσης μας, αν δεν την ανατρέψουμε με τους αγώνες μας.

Πάνω στις προηγούμενες αιματηρές περικοπές των συντάξεών μας έρχονται να προστεθούν τα νέα μέτρα για να ενισχυθούν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων. Οι παροχές του Δημόσιου Συστήματος Υγείας υποβαθμίζονται διαρκώς, τα φάρμακα που έχουμε ανάγκη τείνουν να γίνουν είδος πολυτελείας για την πλειοψηφία των συνταξιούχων.

Φέρνουν την πραγματικότητα...

Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αρθρογραφεί στην «Αυγή» και ισχυρίζεται ότι «έχει επείγοντα χαρακτήρα η αναζωογόνηση του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος και η Παγκόσμια Εκστρατεία για τις Στρατιωτικές Δαπάνες...». Διαπιστώνει, επίσης, ότι «για να ανθεί το εμπόριο αυτό (σ.σ. το εμπόριο όπλων), χρειάζονται στους εξαγωγείς οι διεθνείς εντάσεις και πόλεμοι». Σύμφωνα με αυτή τη «λογική», τα σύνορα αλλάζουν, οι εστίες πολέμου γενικεύονται και οι λαοί χύνουν το αίμα τους, όχι επειδή τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους βρίσκονται σε αγώνα δρόμου για να κερδίσουν νέες αγορές, πηγές και δρόμους Ενέργειας, αλλά επειδή απλά υπάρχουν οι «κακές» πολεμικές βιομηχανίες που επιβάλλουν πολιτική εντάσεων και πολέμων σ' ένα σύστημα «αγγελικά πλασμένο». Βέβαια, η όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη και στρατόπεδα φέρνει ένταση της στρατιωτικοποίησης και κέρδη για τις πολυεθνικές των όπλων, σε καιρό ιμπεριαλιστικού πολέμου και ειρήνης. Αλλο, όμως, αυτό και άλλο οι αποπροσανατολιστικοί ισχυρισμοί της «Αυγής» και του ΣΥΡΙΖΑ.

Ξανά σε δίκη σέρνεται ο Κώστας Πελετίδης

Αυτή τη φορά κατηγορείται επειδή υπερασπίστηκε το δικαίωμα στην εργασία

 

 

Στα δικαστήρια σέρνεται ξανά ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, αυτή τη φορά γιατί υπερασπίστηκε τα συμφέροντα των εργαζομένων του Δήμου, το δικαίωμά τους στην εργασία, ένα δικαίωμα που το κατηγορητήριο βαφτίζει «παράνομο όφελος». Η δίκη του κομμουνιστή δημάρχου έχει οριστεί για την Πέμπτη 27 Απρίλη, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών.
Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση του Δήμου, «με σχετικό νόμο, η τότε συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να προχωρήσει σε χιλιάδες απολύσεις, μέσω του προσχηματικού ελέγχου των συμβάσεων αορίστου χρόνου στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

 

 

Βενεζουέλα: Το αδιέξοδο της διαχείρισης του Καπιταλισμού

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Τα πρόσφατα γεγονότα στη Βενεζουέλα και η όξυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ της κυβέρνησης Μαδούρο και της αντιδραστικής αντιπολίτευσης έρχονται να προστεθούν ως νέος κρίκος στη μακρά αλυσίδα της κοινωνικοπολιτικής αστάθειας που βιώνει η χώρα τους τελευταίους μήνες. Οι ειδησεογραφικές πληροφορίες κάνουν λόγο για 22 νεκρούς και κλίμα «εμφυλίου» ανάμεσα στους υποστηρικτές του κυβερνώντος Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSUV) και της δεξιάς-φιλοαμερικανικής αντιπολίτευσης.

Το βασικό ερώτημα που τίθεται- και το οποίο δεν επιδέχεται μονοσήμαντων ερμηνειών- είναι το εξής: «Ποιοί είναι οι λόγοι της κοινωνικοπολιτικής αστάθειας στη Βενεζουέλα;» Προκειμένου να απαντηθεί ολοκληρωμένα το ερώτημα αυτό πρέπει να εξεταστούν οι βασικές παράμετροι που συνθέτουν την οικονομική, κοινωνική και πολιτική εξίσωση της κατάστασης στη Βενεζουέλα.

Κοροϊδία πάνω στη φτώχεια

Την Παρασκευή το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε τα δεδομένα για τη δεύτερη δόση (Απρίλη) της απόδοσης του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), που διαφήμιζε η κυβέρνηση ως απόδειξη της «κοινωνικής» της πολιτικής. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά, το συνολικό ποσό που θα καταβληθεί αυτό το μήνα (28 Απρίλη) είναι μόλις 41 εκατομμύρια ευρώ (!) και θα διανεμηθεί σε 432.402 δικαιούχους. Αυτό σημαίνει ότι το μέσο μηνιαίο ποσό που θα λάβουν, είναι 94,7 ευρώ. Δηλαδή ατομικά σε κάθε δικαιούχο αντιστοιχεί το ποσό των 3,14 ευρώ τη μέρα, όσο το κόστος μιας μετακίνησης (πήγαινε - έλα) στην Αθήνα, με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (2,8 ευρώ) και ένα κουλούρι... Γι' αυτά τα λεφτά, η κυβέρνηση ζητάει από τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά να της φιλάνε και το χέρι, προσβάλλοντας βάναυσα την αξιοπρέπειά τους όταν βαφτίζει «κοινωνική πολιτική» τα ψίχουλα του ΚΕΑ, το οποίο, συν τοις άλλοις, αξιοποιείται για το πετσόκομμα ακόμα και των ελάχιστων από τα κοινωνικά επιδόματα που έχουν απομείνει. Ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί ούτε με τη φτώχεια όπου τον καταδικάζει το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και οι διαχειριστές του, ούτε με την κοροϊδία που του σερβίρουν για κοινωνική πολιτική, όταν σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του.

Θυμάστε το κοριτσάκι της Χίλαρυ από την Πιονγιάνγκ;

Σημειώνει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://nikosklitsikas.gr/

"Όταν συζητάς με έναν αντίπαλο δοκίμασε να έλθεις

στη θέση του. Θα τον κατανοήσεις καλύτερα κι ίσως θα...

αντιληφθείς λιγότερο ή περισσότερο τη λογική του".

Ακολούθησα για κάποια περίοδο αυτή τη συμβουλή των σοφών.

 Όμως τα ρούχα των αντιπάλων μου βρωμούσαν τόσο πολύ που

συμπέρανα: καλύτερα να είμαι άδικος ορισμένες φορές παρά να

υπομένω αυτή την ανυπόφορη βρώμα που σε κάνει να λιποθυμάς

Αντόνιο Γκράμσι

 

Κοντέψαμε να ξεχάσουμε εκείνο το γλυκό κοριτσάκι που έκανε να δακρύσουν μικροί και μεγάλοι σ' ολόκληρο, όταν διηγήθηκε την τραγική της ιστορία σε όλα τα δυτικά τηλεοπτικά δίκτυα και συγκίνησε αφάνταστα την κυρία Κλίντον, όπως συγκίνησαν τα "νεκρά" παιδάκια στη Συρία από τα "χημικά του δικτάτορα Άσαντ" τον Τραμπ κι εξαπέλυσε πυραυλική επίθεση: "Δραπέτευσε με τα πόδια από την Πιονγιάνγκ και περπάτησε μέχρι την Κίνα... διέτρεξε χιλιάδες χιλιόμετρα διασχίζοντας ναρκοπέδια σε βουνά και κάμπους, κυνηγημένη από τους αδίστακτους κομμουνιστές στρατιώτες της Βόρειας Κορέας, που είχαν βιάσει την αγαπημένη της μητέρας...".

Όχι άλλο σώσιμο!

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Βλέποντας αυτή την εικόνα του Γιώργου Παπανδρέου (ΓΑΠ), 7 χρόνια μετά, εξοργίζεσαι και βάζεις τα γέλια μαζί… Είναι και οι βαρκούλες που αρμενίζουν την ώρα που …έσωζε τη χώρα. Τι φταίνε κι αυτές που το επιτελείο του ΓΑΠ επέλεξε το Καστελόριζο και τα συγκεκριμένα πλάνα, για να ξεκινήσει τη διαδικασία των μνημονίων…  Ήταν επτά ολόκληρα χρόνια πριν, 23 Απριλίου του 2010.

Βενεζουέλα: Λίγες αλήθειες και πολλά ψέματα

Αντιπολίτευση, «αυταρχισμός», αόρατοι Τσαβίστας και άλλα παραμύθια

 

 

 

Γράφει: Ελένη Μαυρούλη - Kοινωνία + Κινήματα,

Η Βενεζουελάνικη οπερέτα δεν φαίνεται να έχει τέλος. Μεθοδευμένα ψέματα και μισές αλήθειες διαμορφώνουν ένα παράλληλο, πλην ανύπαρκτο, σύμπαν. Την ώρα που κάποιοι καταπίνουν την κάμηλον (σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Τουρκία, Ουκρανία κ.λπ.), διυλίζουν τον κώνωπα στη Βενεζουέλα ξεπερνώντας τα όρια του θυμού και αγγίζοντας το γελοίο. Είναι εντυπωσιακή η ευκολία με την οποία προσπερνάται διαρκώς ότι πρόκειται για απολύτως δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση η οποία έχει ακόμη, όπως αποδεικνύουν οι μαζικές φιλο-κυβερνητικές διαδηλώσεις που ΔΕΝ βλέπουμε ποτέ, την πλειοψηφία του λαού με το μέρος της.

Ο πραγματικός δημιουργός δεν έχει καμία ανάγκη από την κολακεία για να αναδείξει το έργο του.

Περί κολακείας

 

 

1. Ικανοί κόλακες είναι εκείνοι που τρελαίνουν τον εκάστοτε πρωθυπουργό. Οσο καιρό σέρνονται μαζί του, τους βλέπεις και νομίζεις πως είναι συνένοχοι σε όλα. Οταν, όμως, μια κάποια συνηθισμένη μέρα, αρχίζει να πέφτει ο «μέγιστος», βλέπει τους κολλητούς, τους κόλακες να μετακομίζουν στον απέναντι υποψήφιο για το χρίσμα. Στερνή μου γνώση, λέει ο πρωθυπουργός, αλλά είναι ήδη κουρέλα. Οι κόλακες αρχίζουν τις έκτακτες εμφανίσεις μπροστά στον «σίγουρο ανερχόμενο», που προσποιείται ότι χαίρεται την παράσταση, φροντίζοντας να δείχνει αρκούντως μελαγχολικός (όπως και ο προηγούμενος) για τον σταυρό που ετοιμάζεται να σηκώσει.

Το «καθεστώς Μαδούρο»

Η Βενεζουέλα παρουσιάζεται από την πλειονότητα των ΜΜΕ  (παγκόσμια και στη χώρα μας) ως μια μη δημοκρατική χώρα, και ο πρόεδρός της Νικολάς Μαδούρο ως δικτάτορας.

Το πόσο δημοκρατική για το λαό είναι μια χώρα στην οποία κουμάντο κάνει η δικτατορία του κεφαλαίου (κι αυτό ισχύει για κάθε χώρα της οποίας τα μέσα παραγωγής είναι ιδιοκτησία των καπιταλιστών και όχι αυτών που παράγουν τον πλούτο, των εργαζόμενων) είναι ένα ζήτημα που δεν το «ακουμπάνε» οι πομποί της μιντιακής προπαγάνδας· χώρια που  θα έπρεπε πρώτα και κύρια να απασχολεί τη σκέψη και τη συνείδηση κάθε καταπιεσμένου δέκτη (αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα που δεν χωρά ν’ αναπτυχθεί σε τούτες τις λίγες γραμμές).

Επιστροφή στον Λένιν!

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ  

 

Σαν σήμερα, πριν από 147 χρόνια, στις 22 Απρίλη 1870, γεννήθηκε ο Λένιν. Ο ηγέτης της πρώτης νικηφόρας Σοσιαλιστικής Επανάστασης στον κόσμο τον Οκτώβρη του 1917 στη Ρωσία.

«Εμείς αρχίσαμε… ο πάγος έσπασε… ο δρόμος χαράχτηκε…»!
Έτσι περιέγραφε ο ίδιος ο Λένιν, με το μεγαλείο της σεμνότητάς του, το μέτρο της δικής του συμβολής στο κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός.

Δεν μπορεί να υπάρξει ασφαλέστερο κριτήριο ορθότητας μιας πολιτικής από τα αποτελέσματά της. Κι από την άποψη αυτή το αποτέλεσμα της υπόθεσης στην οποία αφιερώθηκε ο Λένιν είναι η απόλυτη απόδειξη της ορθότητας της πολιτικής του: Η Επανάσταση της οποίας ηγήθηκε και την οποία καθοδήγησε, όχι μόνο συντελέστηκε αλλά και νίκησε.

ΣΟΥΗΔΙΑ: Καλό το 6ωρο, αλλά ... κοστίζει για τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις και το κράτος τους

Με αφορμή το «πείραμα» σε ένα δημοτικό γηροκομείο στο Γκέτεμποργκ και σε άλλες περιοχές της χώρας

Από τη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων στο Γκέτεμποργκ

«Οι Σουηδοί, που ανυπομονούσαν να εφαρμοστεί η 6ωρη εργασία, πρέπει να ακούσουν τα "κακά μαντάτα": Το κόστος υπερβαίνει τα οφέλη». Αυτή η είδηση στο «Bloomberg» αποτυπώνει γλαφυρά την ουσία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, όπου η εργατική δύναμη ως εμπόρευμα πρέπει διαρκώς να φτηναίνει για χάρη της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

 Αυτό αποδεικνύεται και με αφορμή τη συμπλήρωση δυο χρόνων από το «πρωτοποριακό» - όπως είχε χαρακτηριστεί από τις αστικές κυβερνήσεις και τον αστικό Τύπο - πείραμα στη δημοτική μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων «Svartedalens» στην περιοχή Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, το οποίο αξιοποιούνταν από τους σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές ως παράδειγμα ενός «ανθρώπινου καπιταλισμού».

Μια ωραία ατμόσφαιρα...

Ανακαλώντας στη μνήμη τα - ομολογουμένως συγκρατημένα - πανηγύρια περί «ενότητας της ΕΕ» πριν από λίγες μέρες στη Σύνοδο Κορυφής της Ρώμης, παρατηρήσαμε ότι στη Γαλλία, πάνω από τους μισούς υποψήφιους των αστικών κομμάτων για τις εκλογές της Κυριακής μιλάνε είτε για έξοδο από την Ευρωζώνη, είτε για ΕΕ με άλλους όρους για το γαλλικό κεφάλαιο, που έχει χάσει έδαφος στον ανταγωνισμό με τη Γερμανία. Χαρακτηριστικές είναι οι «ακροδεξιές» δηλώσεις περί σημαίας της ΕΕ - «κουρελόπανο», αλλά και οι «αριστερές» επισημάνσεις ότι «εμείς είμαστε Γαλλία και δεν θα καθόμαστε 17 ώρες να μας προσβάλλουν». Και ως «ηχώ», από τη Γερμανία ο Σόιμπλε διευκρινίζει πως «με δοσμένη την τωρινή κατάσταση, δεν είναι ρεαλιστικό να νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε περαιτέρω βήματα προς την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», ζητώντας «ευέλικτες ταχύτητες, πολλές ομάδες κρατών, "συμμαχίες προθύμων"» για «απάντηση στα επείγοντα ερωτήματα» των καπιταλιστών. Είναι φανερό ότι τη «μοίρα» της ιμπεριαλιστικής ένωσης δεν την καθορίζουν οι δημόσιες διακηρύξεις του πολιτικού της προσωπικού, αλλά οι λυσσασμένοι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί που γράφουν τα σενάρια, με θύματα - έτσι ή αλλιώς - τους λαούς. Αυτά τα δεδομένα χρειάζεται να πάρουν υπόψη τους η εργατική τάξη και ο λαός και να δυναμώσουν τον αγώνα για αποδέσμευση από την ιμπεριαλιστική ένωση, με την εξουσία και την οικονομία στα δικά τους χέρια.

ΣΕΒ Αξιώνει επέκταση της μερικής απασχόλησης και καθήλωση μισθών

Ξεκαθαρίζει ότι και τα δύο στοιχεία θα διατηρηθούν και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, αφού αποτελούν προϋποθέσεις για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου

Οι σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες δεν χωράνε στους στόχους του κεφαλαίου και στις «αντοχές» της κερδοφορίας του

Η παραπέρα επέκταση της μερικής απασχόλησης, όπως και η καθήλωση των μισθών και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, καθώς είναι όροι για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, είναι οι αξιώσεις του εγχώριου κεφαλαίου που αποτυπώνει το χτεσινό «εβδομαδιαίο δελτίο» του ΣΕΒ.

 Υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μερική Απασχόληση: Ανάγκα και οι θεοί πείθονται!», ο ΣΕΒ επιχαίρει για τη ραγδαία αύξηση της μερικής απασχόλησης στη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης - χάρη στο αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει και ενισχύουν οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση - ενώ την εκθειάζει ως «διέξοδο για επιχειρήσεις που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία».

ΜΚΟ ... πολυεργαλεία

Κατά των ΜΚΟ ξεσπάθωσε χτες η κυβερνητική «Αυγή», που, με αφορμή τις δικογραφίες που απέστειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης για παράνομη χρηματοδότηση σε φυσικά και νομικά πρόσωπα (ΜΚΟ και ΑΕ) για την περίοδο 2001 - 2008, ανακάλυψε το «ατελείωτο φαγοπότι» που γινόταν, εντάσσοντας και τις υποθέσεις αυτές στο γνωστό «έργο» που ανεβάζει η κυβέρνηση για την «κάθαρση» που θα κάνει στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, αξιοποιώντας τα φαινόμενα αυτά για να «ανακατέψει τη σούπα» και για να διαμορφώσει ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές με τα άλλα αστικά πολιτικά κόμματα. Είναι δε τόση η υποκρισία και το παραμύθιασμα, που την ίδια ώρα που λένε αυτά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει παραχωρήσει σε κάθε είδους ΜΚΟ με «πολύπλοκες και βαρύγδουπες ταμπέλες» αλλά και συνδέσεις με κάθε είδους κέντρα, την ευθύνη, τις υποδομές και το χρήμα με τη σέσουλα, για τους πρόσφυγες που η ίδια έχει εγκλωβίσει εδώ, υπογράφοντας την πολιτική της ΕΕ. Χώρια το ότι διαμορφώνει και το περιβάλλον για το «φούντωμά» τους, εντάσσοντας τέτοια και άλλα σχήματα στην περιβόητη «κοινωνική οικονομία» που απαλλάσσει το κράτος από «περιττά βάρη» όπως η Υγεία και η Πρόνοια, και λειτουργεί ως δούρειος ίππος για το πέρασμα όλων των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων. Οσο για την άνεση τέτοιου είδους οργανώσεων να μπαινοβγαίνουν στα υπουργεία και πιο συγκεκριμένα στο ΥΠΕΞ, ε, ας μην παίρνουν και όρκο ότι αυτά τέλειωσαν «στους προηγούμενους»...

Ο «καβγάς» για τη ΔΕΗ

Οι προχτεσινές ανακοινώσεις της ΝΔ για το σχεδιασμό της σχετικά με τη ΔΕΗ, επιβεβαιώνουν, για μια ακόμη φορά, ότι ο καβγάς τους με την κυβέρνηση δεν έχει καμιά σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Αντίθετα, αφορά τους ρυθμούς, τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους θα επιταχυνθεί η «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, η οποία προκύπτει ως «συμβατική υποχρέωση» της χώρας απέναντι στις ευρωπαϊκές οδηγίες περί ανταγωνισμού και στοχοθετείται συγκεκριμένα στα μνημόνια.

Εφτά χρόνια αρπαχτή:Τα ξεχασμένα σκάνδαλα της «εθνοσωτηρίου» 21ης Απριλίου

 

 

Ιός20 Απριλίου 2017

 

Τα ξεχασμένα σκάνδαλα της «εθνοσωτηρίου»

Εφτά χρόνια αρπαχτή

Ο Τύπος δεν ασχολούνταν με σκάνδαλα, ούτε σκανδαλιζόταν από τις σχέσεις των κρατούντων με τους μεγιστάνες του πλούτου. Είχε έρθει άλλωστε το πλήρωμα του χρόνου για να εκπληρωθεί το Τάμα του Έθνους.

Στους έντονα αντικοινοβουλευτικούς καιρούς μας, ένα δόλιο φάντασμα πλανιέται στον αέρα: ο ισχυρισμός περί «τιμιότητας» των δικτατόρων που κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία το 1967 για να την επιστρέψουν πριν από 36 χρόνια, σαν βρεγμένες γάτες, «στους πολιτικούς».

Πρόκειται βέβαια για μύθο, θεμελιωμένο στη μίζερη εικόνα των επιζώντων «πρωταιτίων» – αφού πρώτα έχασαν την εξουσία, στερήθηκαν όσα είχαν παράνομα καρπωθεί και υπέστησαν τις οικονομικές συνέπειες της κοινωνικής απομόνωσής τους. Ακόμη κι αυτή η εικόνα δεν αφορά, ωστόσο, παρά ελάχιστους πρωτεργάτες της δικτατορίας. Αγνοεί την οικονομική ευμάρεια πάμπολλων μεσαίων ή «πολιτικών» στελεχών της, που η νομική κατασκευή περί «στιγμιαίου αδικήματος» άφησε παντελώς ατιμώρητα ν’ απολαμβάνουν τα αποκτήματά τους. 

Μέτρα και «σταθμά»...

«Υπάρχουν ευκαιρίες ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Και υπάρχει μια αναμονή και μπορώ να σας πω, αυτή εδώ η αναμονή, έχοντας υπόψη τι γίνεται στην Τουρκία - τώρα θα μου πείτε, μπορεί αυτό να σας φαίνεται λίγο κυνικό, αλλά δεν είναι έτσι - αυτή η αναμονή μπορεί να ενισχυθεί. Θα σας πω το εξής: Μια εποχή που η Τουρκία παρουσίαζε αυτή την ανάταξη που θέλουμε, έφευγαν από την Ελλάδα βιομηχανίες (...) Με το πραξικόπημα που έγινε τον Ιούλιο, την πρώτη εβδομάδα, 11 εταιρείες, 6 εμπορικές και 5 βιομηχανικές εγκατέλειψαν την Τουρκία. Και είναι εύλογο ότι αυτή η τάση υφίσταται στην Τουρκία. Μια σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας μπορεί να προκαλέσει ένα αντίστροφο κύμα». Αυτά είπε χτες σε τηλεοπτικό σταθμό ο Ν. Μάρδας του ΣΥΡΙΖΑ. Και ανεξάρτητα απ' το αν κάνουν την επιθυμία της κυβέρνησης πραγματικότητα, είναι τουλάχιστον ενδεικτικά για το μέτρο με το οποίο τα αστικά επιτελεία «μετράνε» τις εξελίξεις που προκαλούν οι ενδοαστικές αντιθέσεις και οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή. Εχοντας δηλαδή για αποκλειστικό μέτρο - τι άλλο; - το πόσο και πώς αυτές επιδρούν στην επιχείρηση ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και εμπλέκοντας για το λόγο αυτό το λαό στις επικίνδυνες περιπέτειες που απαιτεί ο στόχος της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της εγχώριας αστικής τάξης. Οι εργαζόμενοι, ο λαός, πρέπει να συγκρουστούν με τους στόχους αυτούς, «μετρώντας» τις επικίνδυνες εξελίξεις με το δικό τους μέτρο, αυτό των σύγχρονων αναγκών τους.

"Βόηθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω"

Από τον παππού στον εγγονό... μέσω Καμμένου

Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω αυτό που συμβαίνει με την κυβερνώσα αριστεροδέξια συμπαράταξη. Δεν είναι που η πλειοψηφία των στελεχών της καμώνονται τους αριστερούς δίχως να μπορούν να δείξουν στον χάρτη που στα κομμάτια βρίσκεται η αριστερά, ούτε που οι υπόλοιποι παριστάνουν τους δεξιούς ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι που όλοι τους ανεξαιρέτως έχουν ξεφύγει τελείως. Τό ΄χουν χάσει, έχουν κόψει κάβο, έχουν τζαζέψει... πώς να το πω; Λες και οι άνθρωποι έχουν πάθει ομαδική παράκρουση.
Το πιο πρόσφατο κρούσμα αυτής της παράκρουσης είναι ο βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Δημήτρης Καμμένος, ο οποίος δήλωσε προχτές πως (κρατηθείτε!) οι συντάξεις κόβονται για να μη μπορούν οι συνταξιούχοι να χαρτζηλικώνουν τα εγγόνια τους κι εκείνα να ξημεροβραδιάζονται με τάβλι και φραπέδες! Απολαύστε τον υποδειγματικό τρόπο με τον οποίο ξεδιπλώνει την υψηλού επιπέδου ανάλυσή του μέσω της τηλεοπτικής συχνότητας του Σκάι:

Αν πιστεύεις;; Μάθε για την Θρησκεία Σου:

Τώρα που φάγαμε το αρνί και τα «πάθη» έχουν καταλαγιάσει, ας μάθουμε πως δημιουργήθηκαν οι θρησκείες.

…Οι άνθρωποι δημιουργούν τις θρησκείες

Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος συνειδητοποίησε την ύπαρξή του

 (παλαιολιθική εποχή), 

αισθάνθηκε απροστάτευτος από τα στοιχεία της φύσης. Σεισμοί να κάνουν τη γη να τρέμει, ηφαίστεια να ξερνάνε φωτιά και θάνατο, αστραπές να σχίζουν τον ουρανό, κεραυνοί να τον τρομοκρατούν, άγρια ζώα να τον κυνηγάνε, θύελλες, ξηρασίες, καύσωνες, πλημύρες να του κάνουν τη ζωή δύσκολη. 

Και η αρρώστια; 

Τι στο καλό είναι αυτό που τον κάνει να πονάει και να μην μπορεί να σταθεί στα πόδια του; 

Έχεις βρεθεί νύχτα και μόνος σε ένα δάσος; 

Τότε θα έχεις νοιώσει τον φόβο που προκαλεί ακόμα και ένα απλό θρόισμα των φύλλων. 

Ζητά την ανοχή του λαού στα αντιλαϊκά μέτρα που απαιτεί η ανάκαμψη του κεφαλαίου

Eurokinissi

Με ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει εξέλιξη προς το χειρότερο σε ό,τι αφορά το εύρος και την έκταση των αντιλαϊκών μέτρων αλλά και το χρόνο που θα τεθούν σε εφαρμογή, καθώς το πλαίσιο εντός του οποίου εξελίσσονται τα παζάρια για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» είναι ρευστό, η κυβέρνηση εμπλουτίζει τη «γραμμή» υπεράσπισης της συμφωνίας που έχει καταρχήν συνομολογήσει με «σφαγή» αφορολόγητου ορίου, συντάξεων, εργασιακών δικαιωμάτων κ.λπ., προκειμένου να εξασφαλίσει την ανοχή του λαού, αν όχι τη συναίνεσή του.

 Αυτό, άλλωστε, αξίωσε ο πρωθυπουργός με τις δηλώσεις του απ' την Κέρκυρα, όπου πέρασε τις μέρες του Πάσχα. «Ολοι μαζί μπορούμε να κρατήσουμε τη χώρα μας όρθια και να την πάμε ακόμα πιο ψηλά», υποστήριξε ο Αλ. Τσίπρας,

Η «διαφοροποίηση»...

«Εγώ δεν μιλώ 17 ώρες με κάποιον που με προσβάλλει! Εγώ εκπροσωπώ τη Γαλλία! Οι Γερμανοί δεν έχουν δει ποτέ απέναντί τους μια Γαλλία η οποία να τους λέει όχι». Αυτά είπε ο υποψήφιος της «αριστερής» σοσιαλδημοκρατίας στις γαλλικές εκλογές, Μελανσόν, απαντώντας σε άλλες αστικές δυνάμεις, που του κάνουν κριτική ότι όσα λέει για επαναδιαπραγμάτευση των καταστατικών αρχών της ΕΕ δεν γίνονται. Οπως ήταν λογικό, η δήλωση προβλήθηκε πολύ από τα ΜΜΕ, ως «διαφοροποίηση» Μελανσόν από το «αδελφό» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, η ουσία της δήλωσης είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα από τη ρηχή αυτή ανάλυση, καθώς περιγράφει ανάγλυφα το πόσο έχουν μεγαλώσει οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης, πάνω στο έδαφος της καπιταλιστικής ανισομετρίας που αύξησε την απόσταση ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, ακόμα και στο «σκληρό πυρήνα» της.

Δεν περιγράφω άλλο!

Το σοβαρό κράτος του Καμμένου!

Καμμένος: Θα κόψουμε το 100ευρω από τον παππού για να μην το δίνει χαρτζιλίκι στον εγγονό 

 Είναι αδίστακτοι απέναντι στο λαό στην υπηρεσία της αστικής τάξης και των καπιταλιστών !

Αστικός Κόσμος και Φασισμός

 

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ) 

 

 

[…]δεν έχω καμία διάθεση να ανοίξω διάλογο με τους φασίστες και τους ηλιθίους του ΚΚΕ.[…] το ΚΚΕ  παραμένει ανελέητο όπως ήταν όταν παρέσυρε τους Έλληνες σε μαξιμαλιστικά αιτήματα, σε αποχή από τις εκλογές, σε εμφύλιο πόλεμο, σε πεισματική στάση ηρωισμού, σε κατασκευή θυμάτων: επιτίθεται, με φονικά ένστικτα, σε οποιονδήποτε τολμάει να αρθρώσει κάτι που δεν έχει εγκρίνει η σταλινική ηγεσία. […]οι κομμουνιστές έχουν πολλά κοινά με τους φασίστες στο ήθος και στο πολιτικό πρόγραμμα, αλλά επίσης γνώρισαν την καλύτερη στιγμή τους, το ζενίθ της δημοτικότητάς τους, στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

 Σώτη Τριανταφύλλου: «Λογική του Κατήφορου είναι ο Πάτος» athensvoice 17.04.2017

 Ήταν 20 τ’ Απρίλη του 1941 όταν ο αρχηγός της ελληνικής στρατιάς Ηπείρου Μακεδονίας, στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου μαζί με τον  Παναγιώτη Δεμέστιχα και τον Γεώργιο Μπάκο, αφού πρώτα ξήλωσαν τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ι. Πιτσίκα που διαφωνούσε, υπέγραψαν στον φασίστα στρατηγό Josef «Sepp» Dietrich την παράδοση της Ελλάδας και την διάλυση  του τακτικού στρατού της.