Κυνική ομολογία

Στην προχτεσινή συνέντευξη στον ΑΝΤ1, ο Αλ. Τσίπρας ρωτήθηκε για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και είπε: «Ακόμα και αν δεν υπήρχε μνημόνιο και τρόικα, εφόσον είμαστε κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε τους κανόνες του ανταγωνισμού που βάζει η Κομισιόν, είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε τη ΔΕΗ, που έχει το 50% στην παραγωγή, αλλά το 90% στη λιανική, να την πάμε στο 50%, επειδή το άλλο 40% το αγοράζει από τρίτους. Αυτό κατά τη γνώμη μου θα εξυγιάνει τη ΔΕΗ (...) χρειάζεται να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις που έχουμε από το ευρωπαϊκό πλαίσιο». Για όσους δεν κατάλαβαν, το «ευρωπαϊκό πλαίσιο» είναι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, στο έδαφος της οποίας η ΔΕΗ προχώρησε στην αγορά ρεύματος από ανταγωνιστικές επιχειρήσεις (φυσικό αέριο, ΑΠΕ) για να μην εμφανίζεται ως μονοπώλιο στη παραγωγή. Τώρα, σε συνέχεια της ίδιας στρατηγικής, πρέπει να «ισορροπήσει» το ποσοστό της στην πώληση με αυτό στην παραγωγή. Πάνω εδώ συγκρούονται διαφορετικά σχέδια για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της εταιρείας, που συγκλίνουν όμως στον ίδιο στόχο και θα έχουν τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Επομένως, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού δεν είναι τίποτα περισσότερο από κυνική ομολογία ότι ανεξάρτητα από το μνημόνιο, η στρατηγική της «απελευθέρωσης» είναι αυτή που καθορίζει τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη ΔΕΗ και γενικά την Ενέργεια.

Σε ποιους τα λένε;

 

Τα «επικαιροποιημένα» και «συμπληρωματικά» μνημόνια που υπογράφει αυτές τις μέρες η κυβέρνηση με τους δανειστές, η νέα επίθεση στα Εργασιακά και η φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα, πάνε χέρι - χέρι με την προκλητική προπαγάνδα της κυβέρνησης, που θέλει να αποσπάσει τη λαϊκή ανοχή. Τον τόνο δίνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που στην προχτεσινή του συνέντευξη είπε το ανεκδιήγητο ότι τα πλεονάσματα προήλθαν από το «σκούπισμα» της φοροδιαφυγής. Από εκεί και πέρα, τα κυβερνητικά στελέχη και οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, ζυγισμένοι - στοιχισμένοι, συνδέουν με τη φοροδιαφυγή όλα τα φαινόμενα που δημιουργεί το καπιταλιστικό σύστημα και μιλάνε για «μάχη» που δεν μπορεί να προχωρήσει με «αστερίσκους» για κανέναν κ.ά. Σε ποιους τα λένε όλα αυτά; Στους εργαζόμενους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους, που τους έχουν «γδάρει» για να βγαίνουν τα ματωμένα πλεονάσματα και να πληρώνονται τα χρέη που δημιούργησαν οι καπιταλιστές; Στους εργαζόμενους των 400 ευρώ, που σύμφωνα με τα όσα αποφάσισαν κυβέρνηση - δανειστές, δεν θα τους πιάνει στο εξής το αφορολόγητο; Στους αυτοαπασχολούμενους και τα λαϊκά σπίτια, που τους έχουν πνίξει τα χρέη και κάθε μέρα μετράνε πάνω από 900 εντολές για κατασχέσεις σε λογαριασμούς; Σίγουρα πάντως δεν τα λένε στους επιχειρηματικούς ομίλους, που απολαμβάνουν ένα σωρό «αστερίσκους», φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, ενώ τώρα τους τάζουν και επιπλέον «διευκολύνσεις» στο πλαίσιο των περιβόητων «αντίμετρων»...

Τα βρήκαν... 

 

Η είδηση προβλήθηκε αρκούντως από τα διεθνή ειδησιογραφικά πρακτορεία, αλλά χρειάζεται να επισημανθεί ξανά η σημασία της. Η ρωσική «Gazprom» συμφώνησε με πέντε ευρωπαϊκές εταιρείες να προχωρήσει στην ενεργοποίηση του σχεδίου για τον αγωγό «Nord Stream 2», ο οποίος θα αυξήσει την προμήθεια της Ευρώπης με ρωσικό φυσικό αέριο, περιορίζοντας ταυτόχρονα τη ροή από τον αγωγό που διέρχεται μέσω Ουκρανίας. Μέχρι πρότινος, η λειτουργία αυτού του αγωγού σκόνταφτε σε ενστάσεις κρατών - μελών της ΕΕ, που επικαλούνταν την κοινοτική νομοθεσία περί ανταγωνισμού για να μπλοκάρουν τα σχέδια επέκτασης της ρωσικής κυριαρχίας στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης. Εξ ου και το τελευταίο διάστημα μονοπώλησαν το ενδιαφέρον του Τύπου τα εναλλακτικά σχέδια που προβάλλονταν κυρίως από τις ΗΠΑ, για την επέκταση της τροφοδοσίας της Ευρώπης με υγροποιημένο αέριο, ή την ανάπτυξη του Νότιου Διαδρόμου ανταγωνιστικά προς τον Βόρειο, όπου κυριαρχεί η Ρωσία. Το θέμα διευθετήθηκε όταν επιτεύχθηκε συμφωνία ανάμεσα στην «Gazprom» και σε πέντε ευρωπαϊκά γερμανικά μεγαθήρια της Ενέργειας, που θα συμμετέχουν στην ανάπτυξη του «Nord Stream 2». Οι έδρες αυτών των εταιρειών δεν είναι βεβαία τυχαίες, καθώς δύο είναι γερμανικές, μια γαλλική, μια ολλανδική και μια αυστριακή, που θα πάρουν το «μερτικό» τους από την κερδοφόρα επέκταση του ρωσικού κολοσσού στην Ευρώπη. Γίνεται έτσι καλύτερα αντιληπτό ότι οι συγκρούσεις και οι συμβιβασμοί ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κράτη και συνασπισμούς κρατών είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος και έχουν πάντα στη βάση τους ανταγωνιστικά συμφέροντα για το κέρδος των μονοπωλίων.

Μοιράζει την ευθύνη

 

«Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να επιδιώξει τον ευρύτερο δυνατό διάλογο, και πολιτικό και κοινωνικό, γιατί χωρίς την ευρύτερη δυνατή ομοψυχία δεν θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ούτε την πρόκληση της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας, ούτε την πρόκληση της αντιμετώπισης της επιθετικότητας της τουρκικήας ηγεσίας», σημειώνει σε συνέντευξή του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης. Λίγες μέρες πριν, η «Αυγή» επισήμανε δυο προϋποθέσεις για ανάκαμψη και «φυγή προς τα μπρος»: «Το πολιτικοοικονομικό σχέδιο της ανασυγκρότησης, το οποίο κατά συνθήκην θα μπορούσαμε να ονομάσουμε "εθνικό", και τη συστράτευση όλων των πολιτικών και παραγωγικών δυνάμεων της χώρας που ενδιαφέρονται γι' αυτό το στόχο (...)». Είναι φανερό ότι η «αλλαγή ατζέντας» που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνοδευτεί με ιαχές και εκκλήσεις για «εθνική ομοψυχία» και συστράτευση στο στόχο της «παραγωγικής ανασυγκρότησης», που, όπως κι αν την ονομάσουν, ταυτίζεται με την προσπάθεια ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Βέβαια, σ' αυτό το στόχο, που απαιτεί θυσίες δίχως τέλος για το λαό, συγκλίνουν όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, ανεξάρτητα από επιμέρους ενστάσεις και διαφορές. Αυτό που επείγει για την κυβέρνηση και ευρύτερα για το αστικό πολιτικό σύστημα, είναι να γίνει πιο ενεργή και η συστράτευση του λαού στους «αναπτυξιακούς» στόχους του κεφαλαίου. Με τον τρόπο της, επομένως, η κυβέρνηση διαμοιράζει την ευθύνη για την επίτευξη αυτού του στόχου και στα άλλα αστικά κόμματα, κυρίως στη ΝΔ, ενώ ανασύρει και τον μπαμπούλα της γεωπολιτικής αστάθειας για να τρομοκρατήσει και να παραλύσει τις λαϊκές αντιδράσεις στους επόμενους γύρους μέτρων...

Ριζοσπάστης