Ιστορίες διαχείρισης

Για την καπιταλιστική κρίση και το βάθος της; Είναι που δεν υπήρχαν οι «απαραίτητοι μηχανισμοί», όπως είπε η Κρ. Λαγκάρντ ζητώντας τη δημιουργία ενός «Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου» για τις ...επόμενες βροχερές μέρες. Για το εμπόριο και την πολύπλευρη αξιοποίηση των προσωπικών δεδομένων εκατομμυρίων από τα τεχνολογικά μονοπώλια; Φταίει που δεν υπάρχει «ένα πλαίσιο που θα υποχρεώνει τους κολοσσούς του Διαδικτύου να παρέχουν στους χρήστες καλύτερη, διαφανή και γρηγορότερη ενημέρωση για την τύχη των δεδομένων τους», κατά τη νέα υπουργό Δικαιοσύνης της Γερμανίας. Για το χάλι στο ποδόσφαιρο; Είναι που δεν «είχε χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι» η κυβέρνηση, ενώ τώρα μπήκε τάξη και οι μεγαλοπαράγοντες «δεσμεύτηκαν» στο νέο πλαίσιο. Οπου και να γυρίσει το βλέμμα του κανείς στην επικαιρότητα, δίπλα στους ανταγωνισμούς θα βρει και μια «ιστορία διαχείρισης» από τα αστικά επιτελεία, που παρουσιάζουν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα ως ικανό δήθεν να «αυτογιατρεύεται» με μια άλλη, καλύτερη τάχα διαχείριση. Και πάντα με τον ίδιο σκοπό, να κρύβεται το «κοινό νήμα» που συνδέει όλα αυτά τα πολλά και διαφορετικά: Τα μονοπώλια που κάνουν κουμάντο σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, η οικονομία και η εξουσία του κεφαλαίου, που πρέπει να ανατραπεί για να ικανοποιηθούν οι κοινωνικές ανάγκες και να σπάσουν τα άθλια καπιταλιστικά δεσμά τους οι μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες.

Μαγειρεία

 

Πριν από μερικές μέρες, ήταν ο Γ. Καρατζαφέρης που δήλωνε σε συνέντευξή του ότι θέλει να πρωταγωνιστήσει στην αναμόρφωση του χώρου «δεξιά της δεξιάς», διεκδικώντας τις ψήφους της Χρυσής Αυγής. Μάλιστα, η συνέντευξη αυτή δόθηκε με αφορμή την ένταξη του πρώην χρυσαυγίτη βουλευτή Ν. Μίχου στο ΛΑ.Ο.Σ. Ενα μήνα μετά, ο Τ. Μπαλτάκος, που συνεργάζεται πολιτικά με τον Γ. Καρατζαφέρη, δηλώνει σε συνέντευξή του ότι υπάρχει κενό στη «δεξιά» που πρέπει να καλυφθεί από ένα νέο κόμμα, επειδή η ΝΔ ως κεντροδεξιά και η Χρυσή Αυγή ως ακροδεξιά δεν μπορούν να καλύψουν αυτόν το χώρο. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι το «νέο» κόμμα θα πρέπει «μετά τις εκλογές να συνεργαστεί με το πρώτο κόμμα, όποιο και αν είναι αυτό, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η ΝΔ», ενώ επικροτεί και τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αναφέρεται, τέλος, στο ενδεχόμενο να δημιουργηθεί και στην Ελλάδα μια «Λέγκα του Βορρά» και αφού επιβεβαιώνει την ανάμειξή του σε τέτοιες συζητήσεις, σημειώνει πως «είναι απαραίτητο ένα τέτοιο κόμμα». Είναι φανερό ότι στο παρασκήνιο υπάρχουν έντονες διεργασίες για τη συγκρότηση ενός πολιτικού φορέα με τα χαρακτηριστικά μιας «σοβαρής Χρυσής Αυγής», με στόχο να παίξει ενεργότερο ρόλο στο πολιτικό σύστημα, χωρίς τη ρετσινιά του «ακραίου». Αν μάλιστα κρίνει κανείς από την κινητικότητα που υπάρχει σε όλα τα αστικά κόμματα, προς διάφορες κατευθύνσεις, εύκολα διαπιστώνει ότι τα «μαγειρεία» έχουν πάρει φωτιά σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος, μπροστά σε εξελίξεις που αφορούν τόσο τα ζητήματα της οικονομίας, όσο και τις γενικότερες αντιθέσεις και τους σχεδιασμούς στη γειτονιά μας.

Κρίσεις

 

Θυμάστε εκείνες τις αερολογίες περί «αειφόρου ανάπτυξης», όπου προστατεύοντας τις φυσικές πρώτες ύλες από τον κίνδυνο να εκλείψουν, θα διασφαλιζόταν τάχα σταθερή και αδιάκοπη ανάπτυξη της οικονομίας; Θυμάστε τις υποδείξεις της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προς το λαό ότι αλλάζοντας «μοντέλο ανάπτυξης» και αν δεν επιστρέψουμε στις «παθογένειες» του παρελθόντος (βλέπε εργασιακά και άλλα δικαιώματα), η ανάπτυξη είναι εξασφαλισμένη στην Ελλάδα για τα πολλά επόμενα χρόνια, και μάλιστα με υψηλούς ρυθμούς; Επειδή όλοι τα θυμόμαστε, ας δούμε τι είπε η επικεφαλής του ΔΝΤ, μιλώντας τις προάλλες στο Βερολίνο: Τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης χρειάζεται να αναπτύξουν μια «εκσυγχρονισμένη ένωση κεφαλαιαγορών, μια βελτιωμένη τραπεζική ένωση και να κινηθούν προς μια μεγαλύτερη δημοσιονομική ενοποίηση, ξεκινώντας με μια κεντρική δημοσιονομική ικανότητα, προκειμένου η Ευρωζώνη να προετοιμαστεί για την επόμενη οικονομική ύφεση». Δηλαδή, δεν προλάβαμε καλά καλά να βγούμε από την κρίση και μια νέα ανοίγεται μπροστά μας, για την οποία μάλιστα τα αστικά επιτελεία προετοιμάζονται, ώστε με νέα εργαλεία να γίνει αποτελεσματικότερη η διαχείρισή της σε βάρος των λαών. Φούμαρα, επομένως, ότι με την κατάλληλη πολιτική και σχέδιο η ανάπτυξη μπορεί να μη διακόπτεται ποτέ. Ψέμα ότι οι θυσίες και ο συμβιβασμός με τις απώλειες των προηγούμενων χρόνων είναι αυτά που διασφαλίζουν ανάπτυξη στο διηνεκές, μακριά από την πικρή εμπειρία της πρόσφατης κρίσης. Η μοναδική αλήθεια είναι ότι οι κρίσεις είναι στο DNA αυτού του σάπιου συστήματος και θα επιβιώνουν όσο επιβιώνει και το ίδιο.

Συμπτώσεις

 

«Γιατί ο καιρός ανοίγει κι αρχίζει το κυνήγι...». Δεν είχε, βέβαια, αυτό στο μυαλό του ο ποιητής, αλλά όσο να 'ναι, ο στίχος κολλάει στο κυνηγητό που κλιμακώνεται απέναντι στο λαό. Κάπως έτσι, στη μεγάλη φορολεηλασία έρχονται τώρα να προστεθούν μέτρα όπως η γενίκευση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, που πλέον θα γίνονται και για χρέη προς τους δήμους, το κυνηγητό που ξεκινάει η ΔΕΗ με εισπρακτικές εταιρείες σε πάνω από 120.000 μικροοφειλέτες, με τις γνωστές «μεθόδους», η πίεση των τραπεζών για διακανονισμούς - εκβιασμούς, που αφορούν πρωτίστως τη λαϊκή κατοικία και πάει λέγοντας. Κι όλα αυτά, καθόλου συμπτωματικά, συμβαίνουν την ώρα που κατά την κυβέρνηση «ανοίγει ο καιρός» της ανάκαμψης για τους επιχειρηματικούς ομίλους και την κερδοφορία τους, ακριβώς για να φτιαχτούν τα «μαξιλάρια ασφαλείας» για την έξοδο του κεφαλαίου στις αγορές, στη «μετά το μνημόνιο» εποχή.

Ριζοσπάστης