Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //
Νεογέννητο
σ’ έχωσαν στην κολυμπήθρα της ανοησίας. Αργότερα στο σχολείο έτρεχαν και τα
‘βαζαν με τον δάσκαλο σαν σε παρατηρούσε ή σε αξιολογούσε αυστηρά. Από μικρός
άκουγες το «έχει ο θεός», μα έβλεπες να μην έχουν οι δικοί σου και να ‘χουν
κάποιοι άλλοι. «Ντύσου καλά σαν βγεις», έστω κι αν έσκαγε ο τζίτζικας. Να μην
αργήσεις. Να μην ιδρώσεις. Να μην πέσεις. Μην ξενυχτήσεις, μην πιεις. Στις
καταλήψεις καλό θα ήταν να μην πήγαινες. «Μη γκαστρώσεις ή μείνεις έγκυος».
Πολλά “μη” για τη μία, μοναδική και τόσο σύντομη ζωή. Όταν σου μίλησαν για το
σεξ ήταν σαν να περιέγραφαν… θρίλερ: Κίνδυνοι, αρρώστιες, εγκυμοσύνες,
ανύπαρκτες παγίδες και τρόμος. Ούτε λέξη για το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο.
«Μακριά απ’ τις διαδηλώσεις».
Κι αν σπουδάσεις, όχι τ’ όνειρο, αλλά αυτό που θα
σου δώσει μια… δεκάρα. «Να ‘χει προοπτικές, βρε αδερφέ». Μετά σου έβαλαν “μέσο”
για το στρατό. Μην και πας μακριά και πάθεις τίποτα. “Μέσον” κι αργότερα για
δουλειά – έστω στο συνοικιακό μπακάλικο. «Απεργία; Τι απεργία; Και το
μεροκάματο; Τ’ αφεντικό που έχει προγραμματίσει τις δουλειές του»; Με κάθε
τρόπο σε εκπαίδευαν πως δεν είσαι εσύ που «θα βγάλεις το φίδι απ’ την τρύπα»
και «τα κάστανα απ’ τη φωτιά». Κι ας μην είχες δει ποτέ φίδι, ίσως και να
αναρωτιόσουν γιατί είναι τόσο δύσκολο αυτό με τα κάστανα και τέλος πάντων
κάποιος πρέπει να τα βγάλει.
Αγάπα τους
γονείς σου, αλλά – πρόσεξε μην γίνεις σαν κι αυτούς. Απόφυγέ το! Απ’ την άλλη
είναι ο δρόμος σου. Δείξε και σ’ αυτούς με τη στάση ζωής του Ανθρώπου. Δεν
ταιριάζει στην ηλικία σου η παραίτηση και η μιζέρια, δεν είναι του μέλλοντός
σου η καλόβουλη κακομοιριά. Βγες έξω. Πέτα τη ζακέτα, την μπλούζα, το μπουφάν.
Τρέξε, ίδρωσε, κρυολόγησε, πέσε και ξανασηκώσου. Λερώσου κι ύστερα πλύσου. Κάνε
λάθη. Μάθε απ’ αυτά, διόρθωσέ τα και κάνε κι άλλα. Πόθησε, ζήσε τον έρωτα,
πόθησε ξανά και ξανά. Γνώρισε τους ανθρώπους, στάσου αλληλέγγυος στα προβλήματά
τους, στους αγώνες τους. Τράβα μαζί τους, στο μέλλον που σου αφαιρούν.
Διάβασε,
μελέτησε αυτά που σου κρύβουν, ονειρέψου, ταξίδεψε στο μοναδικό και πανέμορφο
ταξίδι της ζωής. Ερωτεύσου!
Αλλά μην
γίνεις σαν τους γονείς σου. Το δικό σου μέλλον είναι μπροστά και κανείς δεν στο
χαρίζει.
Ρέ Παιδιά τί έγινε;;; Γιατί έσβησε το Σχόλιο;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνωτάτη Βία;;;;;